ปฏิบัติการรักสุดใจนายคิวปิด

ลำดับตอนที่ #2 : ซัมเมอร์สุด Hot กับนายคิวปิดเฮงซวย

ย้อนหลังไป 3 ปีที่แล้ว....

  ' ปิดซัมเมอร์แล้วววววววว....ดีใจจังเลย....ยะฮู้วววว์..' 

             
                    เด็กน้อยวัย 13 ปีคิดในใจ (ดังๆ) พลางเดินก้าวขาเดินเร็วๆ เพื่อขึ้นตึกเรียนซัมเมอร์ หลังจากไปหาไรกินมาในช่วงพัก เธอคิดว่าขึ้น ม.2 นี่มันสำคัญมากจริงๆ เพราะเธอต้องเป็นรุ่นพี่เด็ก ม.1 (ซึ่งเธอเพิ่งจบมาหมาดๆ)

' ปีหน้าก็จะมีคนเรียกเราว่าพี่แล้วววว...หุหุ '

               การเรียนในช่วงซัมเมอร์มักเป็นเหตุผลอะไรอย่างหนึ่งที่เด็กๆ มักจะอ้อนพ่อกับแม่ให้พวกเขาเรียนให้ได้ ( อย่านึกว่าออกบ้านแล้วจะมาเรียนให้ยากกกสส์ ) วิชาที่เธอชอบที่สุดก็คือวิทยาศาสตร์ (หรือเพราะว่า อาจารย์ สอนสนุกก็ไม่รู้สินะ) ที่เธอต้องเรียนวิชาต่อไปเนี่ยล่ะ

" ถ้วยแก้ว...!!! "

ความคิดของเด็กหญิงชะงักไปเพราะเสียงเรียกของใครบางคน
 

' ใครเรียกหว่า '

ถ้วยแก้วหันไปตามเสียงเรียกนั้น แล้วเห็นเพื่อนของเธอคนนึงกำลังวิ่งมาหา

" มา ร.ร. ทำไมอะเนี่ย " เธอคนนั้นถาม


 
" ถ้วยแก้วมาเรียนซัมเมอร์ แล้วโมอ่ะมาทำไรหรอ "

" เรียนซัมเมอร์เหมือนกันหรอ ไม่เห็นบอกเลยอ่ะ ขึ้น ม.2 ใช่ป่ะ " 

โมถาม  เธอเป็นรุ่นพี่ถ้วยแก้วปีนึงแต่สนิทกันมากเลย (ถึงไม่เรียกพี่เรียกน้องไง)

ถ้วยแก้วพยักหน้าแล้วพูดต่อ

" เรียนห้อง 442 ข้างบนนู้นนน.."

" 442 หรอ เอ๋...??? เรียนห้องเดียวกับอีตาคิวปิดเลย... "

ถ้วยแก้วค่อนข้าง งง เล็กน้อย ' ใครหว่า คิวปิด '

" อะไร...จำไม่ได้อีกละ " โมพูดต่อ " ก็คนที่โมบอกว่ามันมาจีบโมอ่ะ"

แล้วถ้วยแก้วก็นึกขึ้นได้


' อ๋ออ...ไอ้คิวปิดที่โมพูดถึงบ่อยๆ ไง จำได้ละ'

" อ่าว ละไอ้นั่นมันอยู่ชั้นเดียวกับถ้วยแก้วเรอะ " ถ้วยแก้วถามอีก

" อื้ม ช่าย "

" หาาาา......งั้นมานก็จีบรุ่นพี่อ่าดิ " ถ้วยแก้วร้องตาโต

' โหยยยย....มานเป็นคายก๊านนน...ใจเด็ดชามัดเลย เค้ามีแต่จีบรุ่นน้อง ไอ้นี่จีบพี่ '

" ก็นั่นดิ ใครจะเอาม๊านนนน " โมบอก แล้วมองขึ้นไปบนตึกชั้น 4 แล้วสีหน้าก็ดูเซ็งขึ้นมาทันทีทันใด

" มองทำไม...ไม่เคยเห็นคนหรอออ...!!! "

ถ้วยแก้วมึนหัวอีกละ อยู่ๆ ก็เปลี่ยนเรื่องเฉย โมว่าใครหว่า เธอคิดในใจละมองไปตามโม

เด็กชายเสื้อสีขาวคนนึง (น่าจะใส่ยีนส์นะ บันไดบัง) ยืนอยู่ตรงทางเดินริมสุดบนชั้น 4

' ฮึ๊ย...!!!....นี่มันไอ้เด็กนั้นนี่นา...ที่มานชอบตอบคำถามอาจารย์แข่งกับเราอ่ะ เฮ้ยย..รึว่า..'

" ถ้วยแก้ว...!! ไอ่เนี่ยแหละ ไอ้คิวปิดอ่ะ...ดูมานดิๆๆ ดูมานทำหน้า..ยี้..!! "
 
โมโวยวายซะยกใหญ่

' อ้อๆ....ไอ้คนเนี๊ยจิงๆ ด้วย...อื้ม...หน้าตาก็...อื้ม..งั้นๆ อ่ะนะ '

ถ้วยแก้วคิดแล้วโมก็ดูเหมือนรีบทิ้งขยะ (ของกิน) ในมืออย่างรวดเร็ว

" ถ้วยแก้วๆๆ โมไปก่อนนะ ขี้เกียจเจอหน้าไอ้นั่น เชอะ ละเจอกันน้า "

แล้วเด็กที่กำลังโตเป็นสาว ผมสั้น ขาว ตาเล็กๆ น่ารัก กับปากที่ดูเหมือนจะตอบโต้ทันทีที่มีใครมาตะโกนชื่อพ่อแม่เธอ ก็วิ่งจากไปอีกด้านของตึก

 ' ให้เรายืนกินน้ำแข็งใสอยู่คนเดียวอีก โหย รายว้า '


ถ้วยแก้วบ่นในใจแล้วเดินไปทางบันไดทางขึ้นไปยังชั้นเรียน

เมื่อขึ้นไปถึงชั้น 4 เธอก็เจอ เด็กชายคนที่เธอเห็นจากที่ไกลๆ หันหลังให้เธอ เขากำลังพิงกับระเบียงแล้วเหม่อมองไปยังจุดใดจุดหนึ่งที่สนามบาสที่เธอกับโมยืนอยู่เมื่อกี้นี้

' โธ่เอ๊ยย...นั่งเหม่อหาโมอยู่ได้ ไม่รุจักเข้าห้องเรียน '

ถ้วยแก้วแอบนินทาละแอบมองอยู่ซักแปบนึง  เด็กชายเสื้อขาวดูเหมือนจะรู้สึกตัว เขาหันมาด้านหลังแล้วก็เห็นเธอ....

' เฮ้ยยยย...ตาบ้านี่อยู่ดีๆ ก็หันมา...'

ถ้วยแก้วหลบตาทันทีเพราะรู้สึกว่าคิวปิดจะจ้องเธออยู่

' เฮ้ย...มองหน้าอีก ชั้นยังแค่แอบมองนะ แกเล่นจ้องตรงๆ หยั่งงี้เลยเรอะ... '

เธอพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด (ทำเนียน) แล้วเดินตรงมายังห้องเรียน แต่...

นายคนนั้นก็เดินตามหลังเธอมา...ถ้วยแก้วรู้สึกอึดอัด (มากกก)

' โมนะโม...ชั้นไม่น่าเจอกับเธอตรงนั้นเล้ยยย '

แล้วเธอก็มาถึงห้องเรียนจนได้

'  เฮ้อออ...ค่อยโล่งอกหน่อยย...'

อาจารย์สุดที่รักเข้าแล้วว (อาจารย์คนนี้คืออาจารย์สอนวิทย์ในฝันเลยแหละ)

ถ้วยแก้วรีบไปนั่งที่กับเพื่อนๆ ของเธอแล้วก็มองเห็นนายคิวปิดไปนั่งที่กับเพื่อนของเขาเช่นกัน แล้วเสี้ยวเวลานึงที่เขาหันกลับมาหาเธอ พลางทำหน้ากวน (พระบาท) เมื่อเห็นเธอกำลังมองเขาอยู่เช่นกัน

' เฮ้ยยยยยย.....จ๊ากกกก....ชั้นเกียดจิงๆ เลย เวลามีคนจับได้ว่าชั้นแอบมองง่าาา ' 

คิวปิดหันกลับไปปล่อยให้ถ้วยแก้วแอบนินทา แช่ง ด่า อยู่ในใจ (ดังๆ)

.......................................................

          เรียนวิทย์กับอาจารย์วันเพ็ญเป็นอะไรที่ถ้วยแก้วตั้งตาคอยอย่างหนึ่ง เพราะอย่างแรกเธอชอบวิทย์ อย่างที่สองเธอชอบวิธีการสอนของอาจารย์ และอย่างทึ่สาม....

" ดินสีแดง มีรูพรุนเราเรียกว่าา.... " เสียงอาจารย์ถามนำมา

" ศิ...- - "

" ศิลาแลงค่าาาา....!!! "

' อะจ๊ากกกก.....ช้านเร็วกว่า 5555555  '



ถ้วยแก้วคิดหลังจากรีบหน้าตั้งยกมือตอบ ตัดหน้านายคิวปิดได้เสี้ยววินาที

เธอหันไปเห็นสีหน้าคิวปิดแล้วหัวเราะในใจดังๆ นายคิวปิดมองมาแล้วทำหน้าประมานว่า
 

' น๋อยย....ฝากไว้ก่อนเหอะ '

" ถูก "
 

อาจารย์พูดแล้วถามต่อ " แล้วทำไมมันถึงเป็นสีแดง "

" เพราะมันมีเหล็กออกไซด์....กับ.. "

" เพราะมันมีอลูมีเนียมออกไซด์ กับ..."

' เง้ออออ.......ตอบพร้อมกานนนน '

" ถูกทั้งคู่.... "

อาจารย์บอก


" ในศิลาแลงมีสารประกอบอลูมีเนียมออกไซด์เหมือนที่หญิงเพียงตอบ (อาจารย์มักเรียกถ้วยแก้วว่างั้น) และเหล็กออกไซด์เหมือนที่นาย...ชื่ออะไรนะ...หน้าหื่นๆ เนี่ย "

ถ้วยแก้วหัวเราะคิวปิดล่งออกมาดังๆๆๆ แล้วแอบหัวเราะในใจอีกนิดหน่อย

' ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ....นายหน้าหื่นนนนนนนนนนนนนนนนนน........ '

คิวปิดดูเหมือนจะอยากวิ่งออกนอกห้องไปมากๆ เพราะทั้งห้องฮากันสนั่นหวั่นไหว

' เหอๆ อ่าโสน้าน่าา  ชอบทำหน้ากวน (พระบาท) ดีนักกกก '

รู้สึกตอนนี้เจ้าตัวจะออกอาการเขิลอย่างเห็นได้ชัด

' ต๊ายยยย........หน้าแดงเลย....5555+  อ่าวๆ ถูเข้าไปๆๆๆ จมูกอ่ะ '

คิดแอบแซวในใจดังๆ พลางหัวเราะไปด้วย

" เอ้าๆๆ พอๆ " อาจารย์กลับมาเรื่องหิน ดิน แร่ อีกครั้ง ทั้งๆ ที่รอยแดงๆ บนหน้านายนั่นยังไม่จะงเลย


" เมื่อกี้ศิลลาแลงครูอยากถามว่ามันใช้ทำอะไรได้บ้าง "

' เง้ออออ.......ทำอะไรอ่าาา '

" กำแพง... " นายคิวปิดตอบอย่างมั่นใจสุดๆ

' จ้ากกกกก..........มานตอบได้..........ทำ....ทำ....ทำ...  '

" ทำผนัง....!!! "

ถ้วยแก้วโพล่งออกไป แล้วก็รู้สึกว่ามันเป็นคำตอบที่สิ้นคิด

" อะไร....บ้านเธอใช้ศิลาแลงเป็นผนังหรอ หญิงเพียง...!!! " อาจารย์ร้องออกมา


( ตามแบบชอบขายความหน้าแตกของเด็ก )


" เอาศิลาแลงทำผนังก็ใช้ไม่ได้แล้ว มีแต่รูๆ "

' ง่าาา.....อาจารย์ขาาาา.....นู๋ผิดไปแล้ววววว...ข้อนี้ผ่านๆๆๆ.... '

" ถ้าเธอเอาศิลาแลงทำผนังบ้านป่านนี้บ้านเธอตากลมตากฝนก็ผุหมดแล้วสิเธอ "


อาจารย์ยังไม่เลิกอีกนะคะ อาจารย์ขา

 ถ้วยแก้วรู้สึกอยากบินได้จังเลยตอนนี้ ตะกี้ยังโสน้าน่านายคิวปิดมาหยกๆ เจอกับตัวเองล่ะสิ เธอหันไปเห็นนายคิวปิดกำลังหัวเราะตัวงอแล้วรู้สึกอยากเตะก้นนายนั่นซักป้าบ

' เชอะๆๆๆๆ.........เอาไว้ก่อนเถอะน่าาา '

" เอ่าล่ะ นักเรียน วันนี้พอแค่นี้ก่อน " อาจารย์พูดขึ้น " นักเรียนห้องนี้เฮฮาเกินไป  อาจารย์ไปละ "

' โหยยย  จะนง่าาา.....เผานักเรียนละชิ่งหนีทุกทีเลย '