ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : การพบกัน
- ตัดไปทางเซียหลังจากแยกกับเฟริน -
\"พี่โรเวนคะ\" เสียงใสเรียกโรเวนจากข้างหลัง
\"หือ\" พอโรเวนหันไปก็เจอสาวน้อยผมสีฟ้ากับตากลมโตบ้องแบ๊วสีมรกต
\"อ้าว เซียไม่กลับหอเหรอ\" โรเวนตอบกลับธรรมดาหากในใจกำลังดีใจที่เธอคนนี้กลับมา
\"อยากคุยกับพวกพี่น่ะค่ะ\"
\"แต่เดี๋ยวพี่มีประชุมนะ\"
\"เดี๋ยวเซียก็จะได้เจอพวกพี่ลอรี่ด้วยน่ะสิคะ งั้นไม่เป็นไรค่ะเซียรอได้\"
\"อือ งั้นก็ตามใจแล้วกัน\" กี่ครั้งแล้วนะที่ไม่ว่าเมื่อไหร่เขาก็ต้องใจอ่อนให้สาวน้อยคนนี้เสมอเลย
-----------------------------------------------------------
\"ว้ายพี่ลอรี่\" สาวน้อยกระดี้กระด้าเข้าไปหาทันทีที่เจอ
เฟี้ยว!!
\"อย่าเรียกฉันด้วยชื่องี่เง่านั่น\" ลอเรนซ์หน้าแดงหน่อยๆที่ไม่รู้ว่าอายหรือโกรธกันแน่
แต่เซียกลับคว้ามีดในมือไว้ได้อย่างง่ายดายแล้วหันไปคุยกับลูคัสเฉยเลย
\"นี่พี่ลูคี่ พี่เขายังไม่ยอมให้เรียกว่าลอรี่อีกเหรอ เซียว่าน่ารักจะตาย\"
\"ก็นั่นน่ะสิอัลลี่ ฉันก็เรียกมาตั้ง 7 ปีแล้วยังไม่ชินอีกเหรอลอรี่\"
เฟี้ยว!!
\"หุบปากซะถ้าแกยังไม่อยากตาย ลูคัส\"
แต่ลูคัสก็หลบได้เหมือนปกติ
\"แหมล้อเล่นนิดหน่อยเอง ลอ…เรนซ์\"
\"แกตั้งใจยั่วโมโหฉันใช่มั้ยลูคัส\"
\"เปล่าสักหน่อย ลอ...เรนซ์\" ลูคัสตอบยิ้มๆ
\"เอาน่า อย่าทะเลาะเลยโซมาเนียกับชิวาสมานู่นแล้ว\" โรเวนรีบห้ามทัพไว้ก่อน
\"พี่โซมี่คิดถึงจังเลย\" เซียรีบวิ่งเข้าไปกอดโซมาเนีย
\" เซียไม่ได้เจอกันตั้งนาน พี่ก็คิดถึงเธอเหมือนกัน เธอน่ารักขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย\"
\"จริงหรือคะ ขอบคุณที่ชมค่ะ\" เธอยิ้มหวานให้โซมาเนีย
ขณะที่ใครบางคนกำลังแอบคิดว่ายิ้มนั้น \'น่ารักที่สุด\'
\"แล้วไปไงมาไงถึงจู่ๆมาเรียนที่เอดินเบิร์กได้\" ชิวาสถาม
ตึง!!
\"แฮ่ก… แฮ่กๆๆ\"
แต่คำถามนั้นก็ถูกขัดซะก่อนด้วยเสียงของใครบางคนผลักประตูห้องเสนาธิการฝ่ายซ้ายเข้ามาอย่างแรง ตามมาด้วยเสียงหอบแฮ่กของบุคคลนั้นที่ยืนก้มหน้าเท้าประตูอยู่
\"พี่ไธนี่\" เซียตะโกนแล้ววิ่งตัวลอยเข้าไปกอดไธนอส ทำให้ไธนอสล้มตึงทันที
\"อูย…เจ็บนะเซียกระโดดเข้ามาได้\" ไธนอสลุกขึ้นคลำก้นตัวเองป้อยๆ
\"ขอโทษนะคะ เอ่อเซียดีใจไปหน่อย\" เธอหน้าแดงแล้วขอโทษขอโพยไธนอสใหญ่
\" ไม่เป็นหรอก ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าเธอกลับมาแล้วจริงๆด้วย\" ไธนอสก้มหน้าส่งตาหวานเยิ้มให้ด้วยความดีใจที่เธอกลับมาหาเขาแล้ว
ไกลับมาแล้วค่ะ พีไธนี่\" เซียกล่าวเสร็จแล้วก็ยิ้มหวานให้ไธนอส
\"เฮ้ พวกเธอนี่ช่วยเห็นหัวพวกเราหน่อยสิ\" ชิวาสเอ่ยแซว
\"แกหุบปากไปเลยนะชิวาส\" ไธนอสเอ่ยหน้าแดง
\"เอ่อ พี่ไธนี่ไปนั่งดื่มชากันเถอะค่ะวิ่งมาท่าจะเหนื่อย\" เซียที่ยึดหน้ากากฟาโรห์มาใช้อย่างรวดเร็วชวนไธนอสเข้าไปดื่มชาด้วยกัน
\"เออ แล้วตกลงเซียมาอยู่ที่เอดินเบิร์กได้ไง ยังไม่ตอบฉันเลยนะ\" ชิวาสถามซ้ำ
\"ก็เหมือนเดิมน่ะค่ะ\" เซียตอบพร้อมกับหัวเราะแหะๆ
“หนีออกจากบ้านน่ะหรืออัลลี่\" ลูคัสเอ่ยเย้าแล้วจิบชาต่อ
\"แหะๆ แต่คราวนี้กัปตาลปัดนิดหน่อย\" หลังจากนั้นเซียก็เล่าเรื่องที่หนีมาเจอเฟรินและอะไรต่อมิอะไร
\"เซีย อย่างนี้เฟรี่ก็เข้าใจผิดแย่สิ\" ลูคัสพูดหลังจากฟังเรื่องทั้งหมด
\"เอ๋ เข้าใจผิดอะไรหรอคะ\" เซียทำหน้างง
ไธนอสกุมขมับ \"ก็เฟรินเป็นแฟนกับคาโล\"
\"เรื่องนั้นเซียรู้อยู่แล้วค่ะ แล้วไงล่ะคะ\" เซียยิ่งทำหน้างงเข้าไปอีก
\"ก็ที่เซียพูดตอนท้ายมันเหมือนเซียสารภาพรักคาโลเลยนะจ้ะ\" โซมาเนียพยายามพูดให้เซียเข้าใจ
เซียทำหน้าครุ่นคิดซักแป๊บ แล้วจู่ก็หน้าแดงขึ้นมาซะงั้น
\"อ่ะ แต่..แต่.. เซียแค่ตั้งใจจะบอกว่าเซียตั้งใจมาเจอคาโลเหมือนกัน แต่เพื่อมาสู้กับเขาน่ะคะ\" เซียละล่ำละลัก
\"สู้กับคาโลงั้นเหรอ\" อยู่ๆลอเรนซ์ก็โพล่งขึ้นมา แต่น้ำเสียงบ่งบอกถึงความเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด แม้จะรู้ดีในฝีมือของสาวน้อยตรงหน้าก็ตาม
\"ก็เซียอยากลองดูสักครั้งนี่คะว่า…\" นัยต์ตาของเซียพราวระริก \"ถ้าเกิดสู้กันจริงๆใครจะชนะ\"
\"อย่าสู้ในป้อมละกัน\" โรเวนต้องปวดหัวอีกแล้วกับการกระทำของสาวน้อยที่เป็นเหมือนน้องสาวของเขาคนนี้
\"ค่ะ แน่นอนค่ะ เซียจะไม่ทำป้อมเสียหายแน่นอน\"
ก๊อกๆ
\"ใครน่ะ\" โรเวนตะโกนถาม
\"ผมเอง ซอร์ลอนเต้ครับ\"
\"เข้ามาก่อนสิ\" แล้วซีลอนก็เดินเข้ามาในห้อง
\"ผมมารับอลิซกลับหอครับ\" ซอร์ลอนเต้เอ่ยหน้านิ่งเรียบ
\"อือ จริงสินี่ก็เย็นแล้วนะไปพักผ่อนดีกว่านะ เดินทางมาเหนื่อย\" ไธนอสพูดพร้อมส่งสายตาห่วงหาอาทรณ์อาทร
\"เออ อีกอย่างเดี๋ยวพวกเราต้องเป็นศิษย์ของอาจารย์แล้วขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ\" ชิวาสพูดขำๆ
\"แหม พี่ชิวาสครับถ้าผมนับอายุตามแบบมนุษย์ ผมก็อายุน้อยกว่าพี่อีกนะครับ\" ซีลอนเอ่ยยิ้มๆ
\"แล้วถ้านับแบบบ้านนายล่ะ นายก็ถือว่าเป็นผู้มีประสบการณ์กว่าชั้นเยอะ อยู่มาตั้งกี่ร้อยปี\" ชิวาสตอกกลับ
\"อ้ะ ลืมไปเลย เซียกะจะถามว่าทำไมปีนี้ถีงมีประวัติศาสตร์เดมอสเข้ามาด้วยละคะ\" เซียถามขณะกำลังจะเดินออกไปจากห้อง
\"ปราช์เลโมธีสั่งให้เรียนเพิ่มน่ะ เห็นบอกว่ารู้ไว้ก็ไม่เสียหาย\" โรเวนตอบ
\"เฮ้อ แต่คนที่ลำบากคือนักเรียนนี่คะ\" เซียพูดเสร็จแล้วก็ออกจากห้องไปพร้อมกับซอร์ลอนเต้ ทิ้งพวกรุ่นพี่ทั้งหลายให้ปวดหัวกับนิสัยที่ไม่เคยเปลี่ยนของเธอ
…………………………………………………………………….
ช่วยเมนต์กันด้วยนะคะ มีอะไรงงก็ถามได้นะคะ ^^
\"พี่โรเวนคะ\" เสียงใสเรียกโรเวนจากข้างหลัง
\"หือ\" พอโรเวนหันไปก็เจอสาวน้อยผมสีฟ้ากับตากลมโตบ้องแบ๊วสีมรกต
\"อ้าว เซียไม่กลับหอเหรอ\" โรเวนตอบกลับธรรมดาหากในใจกำลังดีใจที่เธอคนนี้กลับมา
\"อยากคุยกับพวกพี่น่ะค่ะ\"
\"แต่เดี๋ยวพี่มีประชุมนะ\"
\"เดี๋ยวเซียก็จะได้เจอพวกพี่ลอรี่ด้วยน่ะสิคะ งั้นไม่เป็นไรค่ะเซียรอได้\"
\"อือ งั้นก็ตามใจแล้วกัน\" กี่ครั้งแล้วนะที่ไม่ว่าเมื่อไหร่เขาก็ต้องใจอ่อนให้สาวน้อยคนนี้เสมอเลย
-----------------------------------------------------------
\"ว้ายพี่ลอรี่\" สาวน้อยกระดี้กระด้าเข้าไปหาทันทีที่เจอ
เฟี้ยว!!
\"อย่าเรียกฉันด้วยชื่องี่เง่านั่น\" ลอเรนซ์หน้าแดงหน่อยๆที่ไม่รู้ว่าอายหรือโกรธกันแน่
แต่เซียกลับคว้ามีดในมือไว้ได้อย่างง่ายดายแล้วหันไปคุยกับลูคัสเฉยเลย
\"นี่พี่ลูคี่ พี่เขายังไม่ยอมให้เรียกว่าลอรี่อีกเหรอ เซียว่าน่ารักจะตาย\"
\"ก็นั่นน่ะสิอัลลี่ ฉันก็เรียกมาตั้ง 7 ปีแล้วยังไม่ชินอีกเหรอลอรี่\"
เฟี้ยว!!
\"หุบปากซะถ้าแกยังไม่อยากตาย ลูคัส\"
แต่ลูคัสก็หลบได้เหมือนปกติ
\"แหมล้อเล่นนิดหน่อยเอง ลอ…เรนซ์\"
\"แกตั้งใจยั่วโมโหฉันใช่มั้ยลูคัส\"
\"เปล่าสักหน่อย ลอ...เรนซ์\" ลูคัสตอบยิ้มๆ
\"เอาน่า อย่าทะเลาะเลยโซมาเนียกับชิวาสมานู่นแล้ว\" โรเวนรีบห้ามทัพไว้ก่อน
\"พี่โซมี่คิดถึงจังเลย\" เซียรีบวิ่งเข้าไปกอดโซมาเนีย
\" เซียไม่ได้เจอกันตั้งนาน พี่ก็คิดถึงเธอเหมือนกัน เธอน่ารักขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย\"
\"จริงหรือคะ ขอบคุณที่ชมค่ะ\" เธอยิ้มหวานให้โซมาเนีย
ขณะที่ใครบางคนกำลังแอบคิดว่ายิ้มนั้น \'น่ารักที่สุด\'
\"แล้วไปไงมาไงถึงจู่ๆมาเรียนที่เอดินเบิร์กได้\" ชิวาสถาม
ตึง!!
\"แฮ่ก… แฮ่กๆๆ\"
แต่คำถามนั้นก็ถูกขัดซะก่อนด้วยเสียงของใครบางคนผลักประตูห้องเสนาธิการฝ่ายซ้ายเข้ามาอย่างแรง ตามมาด้วยเสียงหอบแฮ่กของบุคคลนั้นที่ยืนก้มหน้าเท้าประตูอยู่
\"พี่ไธนี่\" เซียตะโกนแล้ววิ่งตัวลอยเข้าไปกอดไธนอส ทำให้ไธนอสล้มตึงทันที
\"อูย…เจ็บนะเซียกระโดดเข้ามาได้\" ไธนอสลุกขึ้นคลำก้นตัวเองป้อยๆ
\"ขอโทษนะคะ เอ่อเซียดีใจไปหน่อย\" เธอหน้าแดงแล้วขอโทษขอโพยไธนอสใหญ่
\" ไม่เป็นหรอก ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าเธอกลับมาแล้วจริงๆด้วย\" ไธนอสก้มหน้าส่งตาหวานเยิ้มให้ด้วยความดีใจที่เธอกลับมาหาเขาแล้ว
ไกลับมาแล้วค่ะ พีไธนี่\" เซียกล่าวเสร็จแล้วก็ยิ้มหวานให้ไธนอส
\"เฮ้ พวกเธอนี่ช่วยเห็นหัวพวกเราหน่อยสิ\" ชิวาสเอ่ยแซว
\"แกหุบปากไปเลยนะชิวาส\" ไธนอสเอ่ยหน้าแดง
\"เอ่อ พี่ไธนี่ไปนั่งดื่มชากันเถอะค่ะวิ่งมาท่าจะเหนื่อย\" เซียที่ยึดหน้ากากฟาโรห์มาใช้อย่างรวดเร็วชวนไธนอสเข้าไปดื่มชาด้วยกัน
\"เออ แล้วตกลงเซียมาอยู่ที่เอดินเบิร์กได้ไง ยังไม่ตอบฉันเลยนะ\" ชิวาสถามซ้ำ
\"ก็เหมือนเดิมน่ะค่ะ\" เซียตอบพร้อมกับหัวเราะแหะๆ
“หนีออกจากบ้านน่ะหรืออัลลี่\" ลูคัสเอ่ยเย้าแล้วจิบชาต่อ
\"แหะๆ แต่คราวนี้กัปตาลปัดนิดหน่อย\" หลังจากนั้นเซียก็เล่าเรื่องที่หนีมาเจอเฟรินและอะไรต่อมิอะไร
\"เซีย อย่างนี้เฟรี่ก็เข้าใจผิดแย่สิ\" ลูคัสพูดหลังจากฟังเรื่องทั้งหมด
\"เอ๋ เข้าใจผิดอะไรหรอคะ\" เซียทำหน้างง
ไธนอสกุมขมับ \"ก็เฟรินเป็นแฟนกับคาโล\"
\"เรื่องนั้นเซียรู้อยู่แล้วค่ะ แล้วไงล่ะคะ\" เซียยิ่งทำหน้างงเข้าไปอีก
\"ก็ที่เซียพูดตอนท้ายมันเหมือนเซียสารภาพรักคาโลเลยนะจ้ะ\" โซมาเนียพยายามพูดให้เซียเข้าใจ
เซียทำหน้าครุ่นคิดซักแป๊บ แล้วจู่ก็หน้าแดงขึ้นมาซะงั้น
\"อ่ะ แต่..แต่.. เซียแค่ตั้งใจจะบอกว่าเซียตั้งใจมาเจอคาโลเหมือนกัน แต่เพื่อมาสู้กับเขาน่ะคะ\" เซียละล่ำละลัก
\"สู้กับคาโลงั้นเหรอ\" อยู่ๆลอเรนซ์ก็โพล่งขึ้นมา แต่น้ำเสียงบ่งบอกถึงความเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด แม้จะรู้ดีในฝีมือของสาวน้อยตรงหน้าก็ตาม
\"ก็เซียอยากลองดูสักครั้งนี่คะว่า…\" นัยต์ตาของเซียพราวระริก \"ถ้าเกิดสู้กันจริงๆใครจะชนะ\"
\"อย่าสู้ในป้อมละกัน\" โรเวนต้องปวดหัวอีกแล้วกับการกระทำของสาวน้อยที่เป็นเหมือนน้องสาวของเขาคนนี้
\"ค่ะ แน่นอนค่ะ เซียจะไม่ทำป้อมเสียหายแน่นอน\"
ก๊อกๆ
\"ใครน่ะ\" โรเวนตะโกนถาม
\"ผมเอง ซอร์ลอนเต้ครับ\"
\"เข้ามาก่อนสิ\" แล้วซีลอนก็เดินเข้ามาในห้อง
\"ผมมารับอลิซกลับหอครับ\" ซอร์ลอนเต้เอ่ยหน้านิ่งเรียบ
\"อือ จริงสินี่ก็เย็นแล้วนะไปพักผ่อนดีกว่านะ เดินทางมาเหนื่อย\" ไธนอสพูดพร้อมส่งสายตาห่วงหาอาทรณ์อาทร
\"เออ อีกอย่างเดี๋ยวพวกเราต้องเป็นศิษย์ของอาจารย์แล้วขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ\" ชิวาสพูดขำๆ
\"แหม พี่ชิวาสครับถ้าผมนับอายุตามแบบมนุษย์ ผมก็อายุน้อยกว่าพี่อีกนะครับ\" ซีลอนเอ่ยยิ้มๆ
\"แล้วถ้านับแบบบ้านนายล่ะ นายก็ถือว่าเป็นผู้มีประสบการณ์กว่าชั้นเยอะ อยู่มาตั้งกี่ร้อยปี\" ชิวาสตอกกลับ
\"อ้ะ ลืมไปเลย เซียกะจะถามว่าทำไมปีนี้ถีงมีประวัติศาสตร์เดมอสเข้ามาด้วยละคะ\" เซียถามขณะกำลังจะเดินออกไปจากห้อง
\"ปราช์เลโมธีสั่งให้เรียนเพิ่มน่ะ เห็นบอกว่ารู้ไว้ก็ไม่เสียหาย\" โรเวนตอบ
\"เฮ้อ แต่คนที่ลำบากคือนักเรียนนี่คะ\" เซียพูดเสร็จแล้วก็ออกจากห้องไปพร้อมกับซอร์ลอนเต้ ทิ้งพวกรุ่นพี่ทั้งหลายให้ปวดหัวกับนิสัยที่ไม่เคยเปลี่ยนของเธอ
…………………………………………………………………….
ช่วยเมนต์กันด้วยนะคะ มีอะไรงงก็ถามได้นะคะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น