DETER

     ความเจ็บปวดโลดเเล่นไปทั่วร่างอย่างไม่หยุดพัก สายตาพร่ามัวมองอะไรไม่เห็น เสียงของบางอย่างดังกึ่งก้องจนเเก้วหูของเเทบระเบิด

     มันเป็นเป็นเสียงที่เหมือนกับสัตว์ป่าตัวใหญ่กำลังคำรามอยู่ใกล้ๆหู ถึงเเม้อยากจะลืมตามองเเค่ไหนมันก็ทำไม่ได้ ซักพักก็มีรสชาติขมที่ฝาดปากโผล่ขึ้นมาในต่อมรับรสของเขา

     มันเป็นรสชาติที่ชวนคิดถึงเล็กน้อย เเต่ว่าก็เคยลิ้มรสมันอยู่หลายต่อหลายครั้งเช่นกัน ความรู้สึกบางอย่างโลดเเล่นขึ้นมาอีกครั้ง มันเป็นความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นจากเเขนข้างขวาที่จนึงเมื่อกี้ก็ยังคงขยับไม่ได้อยู่เลย เเต่มันกลับมีความรู้สึกขึ้นมาอีกครั้ง 

     เเต่ก็มีเสียงบางอย่างลอดผ่านหูของเขาเข้ามา เสียงของบางอย่างที่เหมือนกำลังจะเเตกหักทุกชั่วขณะ เหมือนกับเสียงของกระดูกที่ถูกบดกับพื้น

     "ฮา...ฮา"

     เสียงหอบหายใจดังขึ้นมา เเต่มันก็เเพร่วเบาจนเหมือนกับว่าเจ้าของเสียงนั้นอยู่ที่ไกลเเสนไกล เเต่ไม่นานเสียงที่เบานั้นก็ถูกเเทนที่ด้วยเสียงสดลมหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมปิดท้ายก็มีเสียงตะโกนเรียกชื่อของเขา

     "เรนส์!!"

     เสียงเเหลมสูงของเด็กสาวดังขึ้นเรียกสติของชายหนุ่มให้ตื่นขึ้น เขาคว้าดาบที่วางอยู่ข้างตัวขึ้นมา ลัษณะของดาบนั้นคือดาบที่คมสองข้าง มีโก่งดาบที่ชี้ด้านซ้ายด้านขวา โดยด้านขวานั้นชี้ลงด้านซ้ายชี้ขึ้น เเละด้ามดาบยาวหนึ่งคืบกว่าๆปลายเป็นตูมเหมือนดอกบัว ใบดาบเป็นสีเงินดูแวววาว หัวดาบปลายโค้งขึ้นลงเล็กน้อย(เหมือนดาบหน้าบัวของไทย)

     หลังจากที่หยิบขึ้นมาเขาก็หันไปฟาดสิ่งมีชีวิตที่กำลังกัดเเขนของเขา ซึ่งมีรูปร่างที่ใหญ่โต ขนสีน้ำตาลคลุมไปทั่วทั้งร่าง มีอุ้มเท้าเเละกรงเล็บที่เเหลมคมจนตบที่เดียวร่างอาจจะเเยกออกจากกันได้ ซึ่งมันก็คือหมีนั่นเอง

     เรนส์ฟาดดาบลงไปที่ลำคอของหมี เลือดไหลกระเด็นออกมาเปราะเปื้อนไปทั่วใบหน้า เเต่ถึงจะเป็นเเบบนั้นเเรงของกำลังกัดที่เเขนของเขาก็ยังไม่คลายลงเเม้เเต่น้อย 

     เขาจึงเปลี่ยนเป็นหันคมดาบไปทางมือที่กำลังถูกบดขยี้ ก่อนจะดันดาบหลบเบี่ยงเเขนเข้าไปในปากของหมี พอคิดว่าเข้าที่เเล้วจึงดันดาบนั้นสุดเเรง ทำให้ดาบสีเงินนั้นโผล่ทะลุออกจากปากของหมี โชว์ให้เห็นดาบสีเงินที่ถูกย้อมไปด้วยเลือดสีเข้ม

     ไม่นานเเรงบดขยี้ที่เเขนก็คลายลง ก่อนที่ร่างของหมีจะล้มนอนไปกับพื้นทำให้พื้นสะเทือนด้วยน้ำหนักหลายสิบโลของตัวมัน

     "เเฮ้ก..เเฮ้ก"

     ท่ามกลางความมืดของถ้ำที่เคยเสียงดังเมื่อในกี่นาทีก่อน เหลือเพียงเเค่เสียงของลมหายใจของชายหนุ่มเท่านั้น ชายหนุ่มเริ่มค่อยๆลากร่างอันอาบโชกไปด้วยเลือดไปทางปากถ้ำที่มีเด็กสาวตัวเล็กๆกำลังยืนมองมาที่เขาอยู่ เเต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าวร่างของเขาก็ล้มลงนอนกับพื้น

     "คะ คุณเรนส์!"

     เด็กสาวร้องออกมาด้วยความตกใจสุดขีดพร้อมวิ่งมาที่ร่างของเขา จากนั้นเเสงของดวงจันทร์ก็ค่อยๆสาดส่องเข้ามาทางรูถ้ำพอดีกับร่างชายหนุ่มที่นอนล้มพับอยู่ ซึ่งปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงร้อยเจ็บสิบกว่า มีร่างกายที่ดูกำยำเล็กน้อย มีผมสีออกน้ำตาลอ่อน เเละดวงตาสีเเดงที่กำลังค่อยๆปิดลง เขาอยู่ในชุดเกาะบางสีเงิน ที่เน้นความคล่องตัวเป็นหลักปิดอยู่เเค่ไม่กี่ส่วนเท่านั้น

     เด็กสาวพุ่งเข้าไปหาร่างของชายหนุ่มก่อนจะเขย่าร่างนั้นอย่างรุนเเรง พร้อมพูดด้วยใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาเล็กน้อย

     "คุณเรนส์ไม่เป็นไรนะ! นี่ตอบหนูหน่อยสิอย่างเงียบนะ...ถ้าตายละก็..หนู หนูไม่ให้อภัยเเน่"

     เด็กสาวพูดพร้อมหยาดน้ำตาที่ไหลออกมาเหมือนกับฝนตกอย่างค่ำคืนลงไปที่ใบหน้าที่นอนคว่ำอยู่ของชายหนุ่ม เธอเป็นเด็กสาวผมสีน้ำตาล มีกระที่ใบหน้าเล็กน้อย ผมสั้นยาวถึงคอ ตัวสูงประมาณร้อยยี่สิบห้าเซน

     ไม่นานร่างของชายหนุ่มก็ขยับเล็กน้อย ใบหน้าขอเด็กสาวจึงผุดรอยยิ้มเเห่งความหวังขึ้นมา ก่อนที่ชายหนุ่มจะหันหน้าของเขามองมาที่เด็กสาวเล็กน้อย สายตาของเขากับเด็กสาวจึงจ้องมองกันอยู่อย่างงั้น ก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดออกมา

     "เงียบๆ...หน่อย...คน..จะ..นอน"

     สิ้นสุดเสียงสาวหนุ่มก็จมลงสู่ห้วงนิททา ทิ้งเด็กสาวที่ยิ้มมาทางตนเอาไว้