คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ........3(50%)
[U Taik]
ผมกับข้าวมาถึงที่บ้านเรา มันเป็นบ้านที่แก็งของพวกเราใช้มาเป็นศูนย์รวม จะถามว่าบ้านมันใหญ่ไหมหรอคับ มันก็ใหญ่น่ะ มีพื้นที่บ้านประมาณ 10 ไร่ นี่ไม่ได้รวมตัวบ้านน่ะ ถ้ารวม มันก็ราวๆ 12 ไร่ได้มั้ง อืม ตัวบ้าน มี 3 ชั้น มี 5 ห้องนอน 7 ห้องน้ำ 9ห้องส้วม ชั้น 3 เป็นห้องน้ำทั้งชั้น ถ้ามองจากภายนอก จะมองไม่ออกเลยว่ามันเป็นห้องน้ำ มันเป็นห้องน้ำที่สวยมากจริงๆ คุณกำลังทำให้ผมพล้ำเพล้อถึงห้องน้ำน่ะ - -" เอาเป็นว่าบ้านมันหรู่เว้อร์
บ้านหลังนี้ จะมีคนถือกุญแจแค่สามคนเท่านั้นก็มี ข้าวตู เฟรม แล้วก็ เมมโม เฟรมได้ถือกุญแจบ้านเพราะ มันเป็นหัวหน้า เมมโมได้ถือเพราะ จับไพ่ได้ ส่วนข้าวตู .. - -; มันอยากถือ คือถ้ายัยนี่อยากได้อะไรจริงๆ มันก็ต้องเอาให้ได้ มันไม่เคยสนใจใครเลยด้วย อยากทำไรก็ทำ อยากได้ไรก็ได้ ดีน่ะที่ยัยนี่มันไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อน (มั้ง) ไม่งั้น เกิดคุณเธออยากฆ่าคนขึ้นมา มันจะซวยกันไปใหญ่ ยิ่งโหดๆอยู่ด้วย เย็นชาก็ระดับเจ้าพ่อ ผมหล่ะไม่เข้าใจ ข้าวตูหลับได้ทั้งๆที่พวกเรากำลังอยู่ในผับ - -" ผมหละทึ้ง!!
"มีคนมาที่นี่" ข้าวหันมาพูดกับผม
"คิดว่าใครหล่ะ ฉันว่าต้องเป็นเฟรม"
"เมมโม"
"ทำไมถึงคิดยังงั้น"
"..." เธอไม่ตอบผม ได้แต่เดินดุ่มๆเข้าไปในบ้าน ผมเห็นผู้หญิงผมยาวถึงกลางหันดัดเป็นลอนสวยงาม ตัวเตี้ยๆ ออกร่างค่อนข้างท้วม กำลังนั่งอยู่บนโซฟา
"ฉันเดาถูก" ข้าวพูดก่อนจะเดินเข้าไปหา
"ว่าไงข้าว เออ.. ฉัน ยู่ยี่ บอม มาพักวันนี้ด้วยนะ" แล้วคุณเธอจะพูดทำไมหล่ะ ในเมื่อมันมีสิทธิ์กันทุกคน แต่ยังไงก็ต้องขออนุญาติไอ้เฟรมก่อนอยู่ดี มีแต่ยัยข้าวนี่แหละ ที่ไม่เคยขอ อยากมาก็มา แล้วไอ้เฟรมมันก็ไม่ว่าอะไรด้วยอภิสิทธิ์เยอะชะมัด
"ดีเหมือนกัน คนเยอะดี นี่ยูนายทายผิด ไปทำข้าวเย็นซะ" ข้าวพูดก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า เฮ้ย!! นั้นมันตู้เสื้อผ้าชาย แกไปทามอะไร
"ข้าว เธอจะใส่เสื้อผ้าชายหรอ" ยู่ยี่หันไปถามข้าว เธอพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะหันมามองหน้าผมด้วยสายตาประมาณว่า ' เมื่อไรแกจะไปทำอาหารมาให้แนกิน ' ผมเลยต้องจำยอมเดินเข้าครัวไป มีอะไรกินบ้างหว่า อ่ะๆ นั้นๆ มาม่า พอดีเลย ^^
"นี่ยูทำมาม่าหรอ กินด้วยดิ ฉันเอารสตำยำน่ะ" บอมหันมาพูดกับผม ตอนนี้เธอกำลังเปิดตู้เย็นหาอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ผมจะบอกว่ายัยนี่อ่ะน่ะ เห็นตัวเล็กๆ ผอมๆ แรงเยอะเป็นบ้าเลย แถบโหดชะมัด ยัยยู่ยี่นั้นอีกคน เห็นเรียบร้อยๆ เวลาเอาจริงเอาจังก็น่ากลัวใช่เล่น ส่วนยัยเมมโม ถึงจะดูปลำๆเปลอๆ แต่สมองไว ใช้ได้ ก็อ่ะนะ แก๊งนี้มันต้องมีดีถึงจะเข้าได้ ^^
"งั้นฉันเอาน้ำข้น" เมมโมตะโกนบอก
"ไม่ต้องเรื่องมาก มันมีแต่หมูสับ" ผมพูดกลับไปในขณะที่ตายังคงจ้องที่หม้อน้ำร้อน
"โห่!!~" ทั้งสามพสานเสียงกัน
"น้ำเย็นเป็นบ้าเลย" ยัยข้าวคงอาบน้ำเสร็จแล้วหล่ะมั้ง งั้นก็คงเหลือแต่ผมที่ยังไม่อาบน้ำ - -
"นี่แก อาบเสร็จก็บ่นเลยน่ะย่ะ" บอมหันไปพูดกับเพื่อนสาว ซึ่งเธอก็ได้แต่หัวเราะ หึหึ
"เสร็จแล้วค๊าฟ อาหารอันน่ารับประทาน มาช่วยกันยกหน่อยซิ โอ้ย!! ร้อนๆ !!"
แล้วพวกเราก็ลงมือรับประทานอาหารสุดพิเศษกันอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนจะเก็บจานไปกองไว้ แล้วผมก็ไปอาบน้ำ ในระหว่างนั้นผมได้ยินพวกสาวๆคุยกันว่าจะเล่นทำนายดวงอะไรสักอย่าง น่าสนแฮะ เดี๋ยวอาบเสร็จแล้วไปเล่นด้วยดีก่า
"นี่ข้าว เธอหยิบไผ่ขึ้นมาซิ" เมมโมพูด ตอนนี้ผมอาบน้ำเสร็จแล้ว แล้วตอนนี้ผมก็กำลังนั่งดูพวกผู้หญิงกำลังเล่นไผ่กัน (ไผ่ทำนายน่ะ)
"โอ๊ะโอ่!!! แกหยิบไผ่ใบใหม่ดีกว่ามั้ง" เมมโมเอาไผ่ที่ข้าวหยิบมารวมกับไผ่ใบอื่นๆ ก่อนจะสลับใหม่อีกครั้ง ยัยข้าวนีก็สนใจจริงๆ ตั้งหน้าตั้งตาเล่นอย่างเต็มที่ แทบจะไม่พูดอะไรสักคำ (ปกติมันก็ไม่พูดอยู่แล้วนี่หว่า)
"หยิบไผ่" เมมโมพูด ข้าวหยิบไผ่ขึ้นมา 3 ใบ
"ใบเดิม" ข้าวพูดอีกรอบ O.O ใบเดิมทั้ง 3 ใบเลยหรอ ไม่ปกติแล้วมั้ง
"ฉันว่าฟ้ากำหนดมาอย่างนี้หล่ะมั้ง ทำไมข้าวจะตายหรอ" ยู่ยี่พูด ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
"ปากเสียน่ะ T T ข้าวจะได้รับอุบัติเหตุใช่ไหม" บอมพูด - - มันต่างจากเมื่อกี้ตรงไหนอ่ะครับ
"เอาหล่ะ ข้าว..." เมมโมพูดก่อนจะถอนหายใจ
"ฟังน่ะ ตำแหน่งของเธอจะมีอำนาจสูงขึ้น แต่มันจะพังลงเพราะ คู่ของเธอ คู่ของเธอ จะเป็นศัตรูคู่อาคาต กับเธอและคนรอบข้าง แต่สุดท้ายเธอก็ต้องจบลงที่เค้าอยู่ดี แต่มันจะกลายเป็นการสร้างความทุกข์ให้กับคนรอบข้างเป็นอย่างมาก" O.O มันเรื่องน่าเชื่อถือดีไหม
"ข้าวหยิบไผ่มาอีกใบดิ" เมมโมพูด
"อ่ะ" ข้าวส่งไผ่อีกใบให้เมมโม
"^-^" เมมโมยิ้มออกมาอย่างดีใจ
"มีไร" ผม ยู่ยี่ และบอม พูดขึ้นพร้อมกัน
"และพอผ่านเวลานั้นมาได้ พวกเราทุกคนจะมีแต่งความสุข" เย้!! มีความสุข ผมว่าผมควรไปนอนได้แล้ว ฟังเรื่องไร้สาระมานานแล้ว
"จบแล้วใช่ไหม งั้นตาฉันบ้าง" บอมพูด
"ฉันไปนอนก่อนนะ" ผมหันไปพูดกับสาวๆ
"อือ" T T ไม่มีใครสนใจผมเลย ชิ!! ไปนอนคนเดียวก็ได้
ตอนนี้ผมกำลังนอนอยู่บนเตียงนุ่มๆอย่างสบาย ตอนนี้พวกสาวๆคงเข้านอนกันหมดแล้วมั้ง ผมหลับต่อดีกว่า ZZZ
แอ๊ต!!!! เสียงเปิดประตูดังขึ้น ผมสะดุ้งเล็กน้อย แต่ไม่ขยับตัว สักพักผมก็รู้สึกเหมือนมีใครขึ้นมาบนเตียง T T ช่วยด้วยค๊าฟ!! ผมกำลังโดนผีหลอก T T
"นะโมๆ อย่ามาหลอกผมเลย T^T ผมยังไม่เคยแย่งแฟนใครนะค๊าฟ นะโมๆโอมเพี้ยง!!~" ผมพูดไม่เป็นภาษาแล้วครับ เกิดมายังไม่เคยเจอผีหลอกอ๊าก!!
"จะเอาอะไรผมจะหาให้นะค๊าฟ อย่าหลอกผมเลย"
"จะหาให้ใช่มั้ย" เสียงน่ากลัวชิบอ่ะ แต่คุ้นๆว่ะ
"T T" ตอนนี้ผมคลุมโปงแล้วค๊าฟ ส่วนผีก็อยู่ข้างๆผมนี่แหละ
"งั้นซื้อช๊อกโกแล๊ตให้ด้วย"
"ค๊าฟ ผมจะซื้อเฟอเรโร่ให้ถาดหนึ่งเลย อน่าหลอกผมน่ะ ไปที่ชอบๆเถอะ ผมกลัวแล้ว >.<"
"ก็ชอบที่นี่อ่ะ"
"T^T ไปสู่สุคติเถอะนะค๊าฟ ผมจะซื้อให้จริงๆ"
"ลงสัญญาก่อน" แล้วผีก็ยื่นกระดาษเข้ามาใต้ผ้าห่ม ผมเขียนมั่วแล้วครับ ตัวไรเป็นตัวไรอ่านไม่ออกแล้ว >.< ก่อนส่งกระดาษออกไปข้างนอกผ้าห่ม
"ดีมาก แล้วก็อีกอย่างฉันไปสู่สุคติไม่ได้ เพราะยังไม่ตาย ลืมตาดูซะ ว่าใคร" ผมค่อยๆลืมตาขึ้น
"ข้าวตู!!~"
"ใช่ฉันเอง" ข้าวพูดก่อนทิ้งตัวลงนอนข้างๆผม
"ทำไมเธอไม่นอนกะพวกนั้นหล่ะ" ผมถามเธอ เธอได้แต่มุดตัวเข้าใต้ผ้าห่มแล้วก็เริ่มนอน
"อึดอัด" เป็นคำตอบสั้นๆ เบาๆ ก่อนที่เธอจะหลับไป ผมเช็ดเหงื่อตัวเองก่อนเริ่มสวดมนตร์ ยังตกใจกะเรื่องม่ะกี้ยังไม่หาย
"นะโมตัสสะ พะคะวะโตฯ" แล้วผมก็ทิ้งตัวลงนอน และหลับไปในที่สุด
........................................
เอ๊ก อี๊เอ๊ก เอ๊ก!!~ เสียงไก่ที่ไหนมันขันตอนนี้ว่ะ คนกำลังหลับสบาย
"อรุณสวัสดิ์" ฉันกล่าวทักทายผู้ที่โผล่ออกมาจากผ้าห่มที่กองอยู่กับพื้น
"อรุณสวัสดิ์ ฉันมานอนตรงนี้ได้ไง" ชายหนุ่มหน้าตาดี มีฐานะเป็นเพื่อนซี้ของฉันเอ่ยถาม สงสัยแกจะลงไปทัวนรกมามั้ง
"ไม่รู้" ฉันพูดแค่นี้ก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป แล้วจัดการทำภารกิจยามเช้าให้เสร็จสมบูรณ์
"วันนี้วันไร" ฉันตะโกนถาม ยู จากห้องน้ำ
"วันนี้วัน......ไรว่ะ" เอ๋า ไอ้นี่ กวนส้นเท้าซะแล้ว
"- -"
"เอ่อ วันนี้วันที่เราต้องไปโรงเรียน เพราะฉนั้นรีบๆหน่อยดิว่ะ คนจะได้อาบน้ำ" ยูตะโกนเร่งฉัน อะไรว่ะเพิ่งเข้าห้องน้ำได้ 5 นาทีเอง แป๊ปดิ เดี๋ยวๆใส่เสื้อก่อน
"เสร็จแล้ว" ฉันพูดแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ชุดนักเรียนโรงเรียนนี้ยังน่ารักเหมือนเดิม ฉันเดินลงมาเรื่อยๆ แล้วเดินเข้าห้องครัว ในนั้นมีเด็กผู้หญิงอยู่สามคน ซึ่งแต่ละคนก็อยู่ในชุดนักเรียนของโรงเรียนเดียวกับฉัน
"อรุณสวัสดิ์ ข้าว" ทั้งสามพูดกับฉันพร้อมกัน
"อรุณสวัสดิ์" คำกล่าวทักทายสั้นๆ ก่อนเริ่มลงมือรับประทานอาหาร ในขณะที่ทั้งสามสาวกำลังเตรียมตัวออกจากบ้าน
"ข้าว พวกฉันไปก่อนนะ" ยู่ยี่หันมาพูดกับฉัน ไปดีมาดีเถอะแม่คุณ - -
"รีบๆหน่อยละกันนะ อีก 15 นาทีประตูก็จะปิดแระ พวกฉันไปก่อนหล่ะกัน อย่าลืมปิดประตูด้วยหล่ะ" บอมพูดทิ้งทายก่อนเดินออกจาบ้านไป ฉันก็คงทำได้แต่พยักหน้า ก็มันไม่รู้จะพูดว่าไรดีอ่ะดิ เหอะๆ
"ข้าว นั้นมันขนมปังของฉัน" เสียงยูตะโกนมาแต่ไกล ฉันได้แต่หันไปมองหน้ามันในขณะที่ปากยังคงคาบขนมปังที่อยู่อีกจากบนโต๊ะ สงสัยจะของยู ฉันหันหน้ากลับมาก่อนหยิบขนมปังที่มีรอยฉันแทะวางบนจานของยู
"เธอนี่มันน่า..." แล้วมันก็ลงมือกิน หึหึ หลังจากนั้น พวกเราทั้งสองก็พากันเดินทางไปโรงเรียน
เป็นเช่นนี้เสมอเมื่อพวกฉันเดินเข้าโรงเรียน ถึงจะแค่สองคนเท่านั้น ก็ยังชวนสายตาให้เด็กในโรงเรียนหันมามอง ได้ทุกครั้ง เราเดินกันไปหา ฝูงคนกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่ง ที่ยืนกันระเกะระกะ เต็มสนาม
"ว่าไง" เสียงทักทายที่ออกจากปากของ เฟรม หัวหน้าแก๊ง Y bs ที่เป็นที่รู้จักกันดี ในความฟอมของมัน เหอะๆ
"หลับสบายมั้ยสาวน้อย" เบนพูดแล้วยิ้มอย่างสดใส
"ใครสาวน้อย - -+" ฉันหันไปแปลงร่างเป็นไก่จิกมันซะพรุ่น
"อย่ามองด้วยสายตาอย่างนี้สิ ^^" กวนประสาทกันดีจัง สองคู่หูตัวดี แป็ปคุงกะเบน
"สีแดงหรือชมพู" ฉันเอ่ยถสมพวกมัน ก็ภายใต้รองเท้าสุดสวยของฉัน จะมีสติกเกอร์ ติดเป็นตัวอักษร Y กับ Bs
"โอ๊ะ โอ่ O-O ไปดีก่า" แล้วมันก็จากไปรวมในกลุ่มน้องๆในแก๊ง ไปจีบสาวอีกตามเคย
"- -ข้าว เอาชื่อแก๊งมาไว้ใต้เท้าไม่ดีนะ" เต้พูด
"นั้นดิ" แซม กับ เอมพูดพร้อมกัน
"- -"
~นักเรียนทุกคนเข้าแถวๆ~ เสียงประกาสดั่งขึ้น
ความคิดเห็น