สาวนักรัก สะดุดกับดัก หนุ่มนักมายากล

ลำดับตอนที่ #1 : เพราะมาสาย

"เฮ้อ"



"เฮ้อ"



เสียงถอนหายใจซึ่งบัดนี้ดังติดต่อกันเป็นครั้งที่นับไม่หวาดไม่ไหว  จนคนเฝ้าประตูต้องหันมามองแล้วส่ายหน้าอย่างระอา ก่อนเอ่ยว่า




"กลับไปเถอะครับ อย่าให้ผมลำบากใจเลย"





"ให้ชั้นเข้าไปเถอะน๊ะ น๊า คุณรูปหล่อ" นาเนะลุกขึ้นแล้วทำตาหวานซึ้งใส่พนักงานเฝ้าประตูโรงแสดง




หนุ่มคนนั้นมีท่าทีตื่นเล็กน้อย เนื่องจากกำลังถูกสาวงามหว่านเสน่ห์




"อะ...เอ่อ มันไม่ได้นะคร๊าบ คะ คือว่ามะมันเป็นกฎ"
พนักงานหนุ่มเริ่มพูดติดอ่าง





"น่านะ ชั้นจะเข้าไปเงียบๆ ไม่ส่งเสียงแม้แต่นิดเดียวเลยน๊า สุดหล่อ"




นาเนะจำใจกัดฟันพูดไป เพราะพนักงานหนุ่มคนนี้ นอกจาหน้าจะจืดสนิทแล้ว ยังมีกระมากมายบนใบหน้า เธอไม่คิดว่าเค้าจะเชื่อคำที่เธอพูดด้วยซ้ำ




ระหว่างที่นาเนะกำลังอ้อนหนุ่มหน้าจืดเฝ้าประตูอยู่ เสียงปรบมือก็กำลังกระหึ่มในโรงแสดง เพราะนัักแสดงหนุ่มบนเวทีเพิ่งได้ทำสิ่งเหลือเชื่อมากๆ จบลงไป




แสงไฟดับลง ก่อนที่สปอร์ตไลท์จะส่องแสงตรงเดี่ยวไปยังชายผู้หนึ่งที่ยืนเด่นสง่าอยู่ตรงกลางเวที
 



ชายคนนั้นใส่สูตรสีดำสวย   ตรงคอผู้หูกระต่ายสีแดง มือทั้งสองข้างใส่ถุงมืออยู่  ถุงมือข้างซ้ายเป็นสีขาวสะอาด ส่วนข้างขวาเป็นสีดำสนิท




ชายหนุ่มขยับหมวกทรงสูงบนหัวเล็กน้อย ก่อนเอ่ยด้วยเสียงนุ้มนวลว่า




"เอาละครับ มาถึงกลสุดท้ายที่ผมจะแสดงเสียที หวังว่าทุกท่านจะสนุกกับมัน"




เสียงปรบมือดังขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่นักมายากลหนุ่มคนนี้จะเอ่ยอีกครั้ง



"แต่กลนี้ต้องมีคนมาร่วมเล่นกับผม..." ยังไม่ทันที่ประโยคนี้จะถูกพูดจบ คนดูในโรงเริ่มยกมือขอร่วมสนุกกันเป็นแถว




"เอ่อ...เนื่องจากกลนี้เป็นกลที่เสี่ยงมาก ผมจึงไม่อาจเสี่ยงกับทุกท่านได้ ดังนั้น จะมีนักแสดงรับเชิญมาช่วยผมแสดงกลนี้ครับ"



"นักแสดงคนนี้ไม่ได้เป็นนักมายากล แต่ทางเราได้พบกับเธอที่หน้างานแล้วรู้สึกว่าเธอเหมาะกับกลนี้  และเธอก็ยินดีจะช่วยเราเป็นอย่างดี"




หลายคนทำหน้าไม่พอใจเพราะอดร่วมการแสดงมายากลระดับโลกแบบนี้



"เอาละครับ ขอเชิญนักแสดงที่จะมาร่วมทำกลนี้ให้สำเร็จพร้อมกับผมครับ"



ชายหนุ่มเอ่ยอย่างสุภาพ พลางมองไปทางประตูที่อยู่ตรงกลางหลังแถวคนดูแถวสุดท้าย



พลั่ก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



ประตูถูกเปิดออกอย่างช้าๆ พร้อมกับแสงไฟที่ส่องตรงไปยังบุคคลที่ก้าวเข้ามา




หญิงสาวผู้น่ารักคนหนึ่งกำลังยืนตรงด้วยความตกใจ ทุกสายตามองเธอรวมทั้งนักแสดงหนุ่มด้วย




"มะ...ไม่ใช่เคโกะ" ชายหนุ่มพึมพำ พร้อมกับเหงื่อเม็ดเล็กๆที่เริ่มซึมชื้นขึ้นตามหน้าผาก




นาเนะเดินลงมาอย่างช้าๆ ด้วยความงงงวย


....เอ๋ !  นี่มันอะไรกันน่ะ
....แสงไฟส่องมาทำไมกัน
....ระ..หรือว่าเพราะชั้นมาสาย เค้าเลยเยาะเย้ย
ใช่ !!!  ใช่แน่ๆ


แย่แล้วทำไงดี๊ ##############


ขณะที่หญิงสาวปล่อยให้ความคิดเตลิดเปิดโปงไปนั้น แต่ลักษณะท่าทางรวมถึงหน้าตาก็ยังคงเป็นปกติด้วยความอาย เธอเดินลงบันไดไปเรื่อยๆ

...แย่ละสิ ที่นั่งใบบัตรดันอยู่หน้าสุดซะด้วย จะทำไงดี

ทำไงดี !!!
ทำไงดี !!!
ทำไงดี !!!
ทำไงดี !!!
ทำไงดี !!!
ทำไงดี !!!
ทำไงดี !!!
ทำไงดี !!!


"อ่ะ...เอ่อ ขะ ขอเชิญที่เวทีเลยครับ" นักมายากล ผู้ซึ่งบัดนี้หน้าซีดลงไปถนัด เอ่ยเสียงตะกุกตะกัก




"อ่ะ...เอ๋ ชั้นเหรอ" นาเนะถามด้วยความสงสัย




"ใชครับ  แหม อย่าเล่นมุกสิครับ ผะ...ผมตกใจหมดเลย" นักมายากลยังพูดต่อ



ผู้ชมพากันหัวเราะกับมุก [ที่ไม่ใช่มุก] ของนาเนะ  เมื่อเธอเดินมาถึงหน้าเวที  ที่มีบันไดปยู่สองข้างทาง  เท้าของเธอก็สะดุดกับบางสิ่งตรงหน้า



พลันสายตามองไปก็พบเพียงความว่างเปล่า



"อะไรน่ะ หญิงสาวพึมพัม"



"บันไดน่ะ บันได เดินขึ้นมาสิ"  นักมายากลหนุ่มเอ่ยเสียงเบาอย่างร้อนรน


นาเนะเดินขึ้นไปบนอากาศอย่างงงๆ

....นี่บันไดล่องหนรึนี่


คนดูเริ่มเอะใจในความตะกุกตะกักของ โชว์ เสียงจ๊อกแจ๊กเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ


ชายหนุ่มรีบดึงมือหญิงสาวขึ้นมายืนข้างๆแล้วเอ่ยกับคนดูว่า ขอเวลายกอุปกรณ์สักครู่



ว่าแล้วก็รีบดึงมือนาเนะเข้าไปหลังเวทีทันที



พอเดินเข้ามาถึงหลังเวที ชายหนุ่มก็ผลักหญิงสาวลงไปบนเก้าอี้และตะโกนเสียงดังลั่น



"เธอเป็นใครน่ะ!!!!!!!!!" ชายหนุ่มตะคอกด้วยความโกรธ




"ชั้นก็มาดูโชว์นี่นา แค่เข้ามาทีหลังเท่านั้นเอง ทำไมต้องหาเรื่องด้วยล่ะ ทำไมต้องเอาสปอร์ตไลท์มาส่องให้ชั้นอายด้วยล่ะ"


นาเนะก็ไม่ยอมแพ้ โต้กลับไปอย่างเดือดดาล



"ห๊ะ เข้ามาทีหลัง คุณไม่รู้เหรอว่าเค้าห้ามเข้ามาหลังการแสดงเริ่ม"



"ก็  ชั้นกะจะเข้ามาเงียบๆแล้วนะ ใครจะนึกว่านายจะส่งไฟมาล่ะ ตาบ้า"



"ตะ...ตาบ้าเหรอ?" คิ้วของชายหนุ่มเลิ้กขึ้น ตาสีฟ้าเขียววาวด้วยความโกรธ  ก่อนจะยกมือขึ้นมากำไว้ตรงหน้าเหมือนคนตั้งท่าชกมวย


ร่างสั่นไปด้วยความโกรธ ซึ่งกว่าจะสงบลงได้ก็กินเวลาไป สักครู่หนึ่ง



"เธอชื่ออะไร" ชายหนุ่มถามเสียงแข็ง



"มาซานาเมะ นาเนริ"




"รู้มั้ยว่าเธอทำลายโชว์ของชั้น"




"ชะ...ชั้นไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย อย่ามากล่าวหากันสิ"




"โธ่เว๊ยยย แล้วนี่เคโกะไปไหน" ชายหนุ่มตะโกนถามทีมงาน




"อ่ะ....เอ่อ เคโกะบอกว่าตอนที่กำลังจะเดินเข้าประตูไป แต่ว่าเจอแม่คนนี้วิ่งตัดหน้าเข้าไปในโรงก่อน  เธอเข้าใจผิดเลยกลับไปแล้วครับ"



เสียงทีมงานคนหนึ่งตอบกลับมา



"โวร๊ยยยยยยยยยย เธอนี่มันตัวซวยที่สุดเลย  รู้มั้ยว่างานนี้ชื่อเสียงของชั้นจะป่นปี้ไปมากเท่าไหร่  ยัยตัวซวย !!!!!!!!!!!!! "




ยังไม่ทันที่ปากเรียวๆของชายหนุ่มจะหลุดคำด่าอะไรมากไปกว่านี้ หญิงสาวก็น้ำตาคลอเบ้าเสียแล้ว




"ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ กะ ก็ชั้นไม่ได้ตั้งใจนี่นา อะ แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"




"ห๊ะ ~!!!!!!!" ชายหนุ่มตกใจสุดขีด พลันสายตาของคนทั้งหลายก็มองมาด้วยความสงสัย




มิมูระ  ทาคุยะ  ทำผู้หญิงร้องไห้



"ชั้นไม่นึกเลยนะ ว่านักแสดงมายากลมีชื่ออย่างนาย จะเป็นคนแบบนี้"



นาเนะตะโกนอีกครั้ง ก่อนที่จะวิ่งหนีออกไปทางประตูหลัง


ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนนิ่งด้วยความงุนงง พร้อมกับสายตาของคนทุกคนที่มองตรงจ้องมา





นักมายากลชื่อดัง "มิมูระ  ทาคุยะ"  ทำผู้หญิงร้องไห้ เรื่องผิดคิวแสดง
นักมายากลชื่อดัง "มิมูระ  ทาคุยะ"  ทำผู้หญิงร้องไห้ เรื่องผิดคิวแสดง
นักมายากลชื่อดัง "มิมูระ  ทาคุยะ"  ทำผู้หญิงร้องไห้ เรื่องผิดคิวแสดง
นักมายากลชื่อดัง "มิมูระ  ทาคุยะ"  ทำผู้หญิงร้องไห้ เรื่องผิดคิวแสดง
นักมายากลชื่อดัง "มิมูระ  ทาคุยะ"  ทำผู้หญิงร้องไห้ เรื่องผิดคิวแสดง
นักมายากลชื่อดัง "มิมูระ  ทาคุยะ"  ทำผู้หญิงร้องไห้ เรื่องผิดคิวแสดง
นักมายากลชื่อดัง "มิมูระ  ทาคุยะ"  ทำผู้หญิงร้องไห้ เรื่องผิดคิวแสดง
นักมายากลชื่อดัง "มิมูระ  ทาคุยะ"  ทำผู้หญิงร้องไห้ เรื่องผิดคิวแสดง





เสียงประกาศข่าวทางโทรทัศน์นั่น  ออกอากาศไปทั่วประเทศ รวมถึงทั่วโลกด้วย


......โว๊ยยยยย
......อาชีพก็พังทลาย
......แถมเคโกะยังเข้าใจผิดอีก
โธ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ