คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ร่ายกายของเธอทำไมอุ่นจัง
หลังจากวันนั้นฉันและไดแอนก็ไม่ได้ไปไหนด้วยกันหรือแม้แต่จะคุยกัน แถมอีกอย่างพักหลังนี้ฉันพยายามหลบหน้าเธออยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่พอฉันนั้นเห็นหน้าของยัยตัวเล็กมันก็ทำให้ฉันนึกถึงวันที่เธอนั้นบอกชอบฉันขึ้นมาทันที ไม่ก็ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีนะแต่ฉันคิดว่ามันผิด หลังจากนั้นฉันก็ตีตัวออกมาไม่รู้เหมือนกันว่ายัยตัวเล็กจะรู้สึกยังไง
“นั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวลูก”
“เปล่าค่ะแม่…แล้ววันนี้แม่ไม่ไปทำงานหรอคะ”
“วันนี้แม่ปิดร้าน กำลังจะไป ดูไดเเอนเล่นดนตรีที่มหาลัย”
“งั้นหนูเข้าห้องก่อนนะคะ”
“วันนี้ทำไมมันน่าเบื่อจังเลยถ้าฉันแอบไป ดูยัยตัวเล็กเล่นดนตรีดีไหมนะ”
“ไม่ดีกว่า อยู่บ้านนี่เเหละไหนๆเราก็อยากรักษาระยะห่างจะยัยตัวเล็กอยู่แล้วนิ”
22.30 นาฬิกา
“นี่มันก็ดึกแล้วทำไมยังไม่มีใครกลับมาเลยนะ”
“งั้นฉันว่าฉันนอนเลยละกัน”
หลังจากที่ฉันนั้นหลับได้สักฉันก็รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงคนเปิดประตูห้องนอนของฉัน แล้วก็เดินมานอนข้างฉันและกอดฉันไว้แน่น ฉันแอบมองดูว่าเป็นใคร “ยัยตัวเล็ก” ไม่รู้ทำไมเธอถึงมานอนนี้ แต่ฉันรู้สึกอบอุ่นแปลก ๆเวลาที่เธอนั้นกอดฉัน
“พ…พี่ลิเดีย พี่คงหลับแล้วสินะ หนูไม่รู้นะว่าช่วงนี้ทำไมพี่ดูเหมือนไม่อยากคุยกันหนู แถมวันนี้หนูนึกว่าพี่จะมาดูหนูเล่นดนตรีกับแม่ซะอีกแต่พี่ก็ไม่มา ถ้าเป็นเพราะเรื่องที่หนูบอกชอบพี่ทำให้เราห่างกัน หนูขอโทษนะคะ”
คำพูดนั้นที่เธอพูดก่อนจะเผลอหลับไปในอ้อมแขนของฉัน ทำให้ฉันคิดได้ว่าถ้าเราสองคนคิดเหมือนกันทำไมเราไม่ลองคบกันดู แต่ไม่ว่ายังไงก็ต้องดูไปก่อนเพราะตอนนี้ฉันนั้นยังไม่พร้อม ที่จะคบกับเธอตอนนี้ฉันยังไม่แน่ใจอะไรหลายๆอย่าง
“พี่ขอโทษนะ แต่พี่ยังไม่พร้อม พี่ขอเวลาหน่อยนะยัยตัวเล็ก”
“กอดพี่แล้วอุ่นจังเลย”
“หือ…ละเมอหรอ ? ”
ฉันได้ก้มหน้าลงไปจูบที่หน้าผากของยัยตัวเล็กและหลับไปในขณะที่ยังกอดเธออยู่แบบนั้นจนถึงเช้า พอตื่นขึ้นมาก็ไม่รู้เหมือนกันว่ายัยตัวเล็กนั้นหายไปไหน ฉันเลยเดินออกจากห้องไป ดู…
“ขนมที่คุณพี่แม่ทำอร่อยมากเลยค่ะคุณพี่”
“งั้นก็กินเยอะๆสิไดเเอน”
“ได้เลยค่ะ”
“อ่าว ! ลิเดียตื่นแล้วหรอลูก มากินนมกับขนมก่อนนะเดี่ยวแม่ทำอะไรให้กิน”
“ค่ะ”
“เอ่อ…เมื่อคืนหลับสบายไหมยัยตัวเล็ก”
“ค่ะ…สบายมากเลยค่ะ อุ่นมากด้วย”
เป็นคืนที่ดีมากเลย หลังจากที่ฉันไม่คุยและหลบหน้าเธอนั้นเมื่อคืนเป็นคืนที่ฉันหลับสบายที่สุดเลยคงเป็นเพราะได้นอนกับยัยตัวเล็ก หัวใจของฉันที่มีความรักเพิ่มขึ้นทีละ 1% ตอนนี้ไม่รู้เหมือนกันนะว่ามันเท่าไหร่แล้วแต่ฉันจะทำอะไรจะอยู่ที่ไหนจะกินอะไร ฉันก็คิดถึงแต่ยัยตัวเล็ก คนอะไรน่ารักเป็นบ้าเลย…
“แล้ววันนี้พี่ลิเดียไปไหนไหมคะ”
“ก็…ไม่นะ”
“งั้นวันนี้พี่ไปกับหนูได้ไหมคะ”
“ไปไหน ? ”
“เดี๋ยวก็รู้ค่ะ”
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ยัยตัวเล็กจะพอฉันไปไหน แต่ตอนฉันขอให้เวลาที่เสียไปให้คุ้ม ๆ หน่อยละกันอย่างน้อยก็ได้ไปเที่ยวด้วยกัน
ร้านกาแฟต้นไม้
“ที่นี่ไงคะ หนูเคยมาเที่ยวกับเพื่อนๆในวงครั้งนึงแล้ว ที่นี่อากาศดีมากเลยนะคะ หนูคิดว่าพี่น่าจะชอบแล้วอีกอย่างเหมาะที่จะนั่งเขียนงานด้วยนะคะ”
“ก็จริงของเธอนะ ยัยตัวเล็ก ทำได้ดีมาก”
“พี่ยิ้มอีกแล้ว”
“เปล่านะ ! ”
“หนูเห็นพี่ยิ้มจริง ๆ ”
“พี่ว่าเราไปถ่ายรู้กันก่อนดีกว่านะ”
“ก็…หนูเห็นจริง ๆ นะ”
“ตาฝาดแล้ว ! ”
ฉันและยัยตัวเล็กได้เที่ยวเล่นกันทั้งวันได้ถ่ายรูปกันในที่ต่างๆที่เรานั้นได้ไปด้วยกัน เป็นการทดแทนเวลาที่เสียไปได้ดีมากเลย เหมือนกับว่าเวลาทั้งหมดที่ฉันนั้นทำตัว งี่เง่า ผ่านไปแค่ แปปเดียวเอง เวลานี้เหมือนครั้งแรกที่เราสองคนได้เที่ยวด้วยกันทั้งวันแต่ครั้งนี้มันต่างไป มันทำให้ฉันนั้นชอบยัยตัวเล็กมากกว่าเดิมหลายเท่าเลย
“งั้นวันนี้เรากลับบ้านกันเลยดีไหมคะ”
“งั้นก่อนกลับพี่ขออีก รูปนะ”
“ได้ค่ะ”
20.54 นาฬิกา
“ถึงบ้านแล้วนะคะพี่ ตื่นได้แล้ว”
“อ่าวพี่หลับหรอ”
“น่ารักจัง”
“ตื่นได้แล้วค่ะพี่”
“อือ…ถึงบ้านแล้วหรอเนี่ย”
“พี่เข้าบ้านก่อนเลยนะคะเดี๋ยวหนูจะเอารถไปจอด”
“อื้อ…”
“ไปอาบน้ำดีกว่า เห้อ…ง่วงจังเลย”
“เอ๊ะ…พี่อาบน้ำอยู่หรอ ถ้างั้น…”
บุก….
ปัง !
“ด…เดี๋ยว สิยัยบ้า เธอเข้ามาทำไม ! ”
“อาบน้ำด้วยคนสิ พี่ ”
“ไม่ได้ ! ออกไปได้แล้ว ! ”
โห่…
“แค่ขออาบน้ำด้วยเอง”
ทำบ้าอะไรของยัยนั่นกันนะอยู่ ๆ จะเข้าก็เข้ามาแบบนี้คนมันก็อายเป็นเหมือนกันนะ งั้นฉันแต่งตัวแล้วไปนอนดีกว่า
“พี่เสร็จแล้ว”
“ค่ะ”
ฉันนั่งเขียนบล็อกเรื่องราวที่เราทำมาด้วยกันก่อนนอนวันนี้เป็นวันที่ทำให้ฉันได้มีความสุขอีกวันหลังจากที่ไม่ได้คุยกับ ยัยตัวเล็กหลายวันมีเรื่องสนุกๆมากมายที่ฉันเขียนลงไปเพื่อนเป็นความทรงจำอีกเรื่องนึงของฉัน
“เห้อ…เสร็จสักที ได้เวลานอนแล้วสินะ”
ก็อก ๆ
“พี่ลิเดีย หนูนอนไม่หลับค่ะ วันนี้ขอนอนด้วยได้ไหมคะ”
“เอ่อ…คือ”
“นะ ๆๆๆๆๆ”
“ก็ได้ ๆ ”
“เย้ ๆ”
คืนนั้นเป็นอีกคืนที่ฉันมีความสุข เราสองคนนอนมองตากันยิ่งมองใกล้ๆ ตาของยัยตัวเล็กสวยมากจริง ๆ เราสองคนขยับเข้าใกล้กันทีละนิด ใบหน้าของเราสองคนใกล้กันเรื่อย ๆ เราใกล้กันจนฉันนั้นได้ยินเสียงหัวใจของเธอ ใจของฉันนั้นเต้นเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ปากของเราประกบเข้าหากันอย่างอ่อนโยน คืนนี้เป็นคืนแรกที่ฉันทำตามเสียงหัวใจของตัวเอง เรานอนอยู่ด้วยกันทั้งคืนกอดกันแน่นเหมือนไปอยากให้อีกฝ่ายไปไหน เหมือนครั้งแรกกอดของยัยตัวเล็กอุ่นจริง ๆ
ความคิดเห็น