คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โชคชะตาช่างน่าขัน
1.โะา่าน่าัน
แว้น้าเทียน รัศเทียนเ๋อปีที่สิบห อ์ายลำับที่ห้า ีอ๋อเฟยหมิเย่ัานสมรส ทั้วนประับ้วยผ้าสีแ ร่ำสุรารื้นเร เสียร้อประสานเอ่ยำอวยพรท่วมท้น
ทว่าเ้าสาวเล่า
บนเียว้ามีร่าระหอสรีในุแำลันอนอยู่ บรรยาาศรอบๆ เ็มไป้วยวามรื่นเริ เสียเพลับล่มลอยแว่วเ้ามาามลม พร้อมับผ้าม่านสีแที่โบสะบัทำให้แสอเปลวเทียนสีแวูบไหว ลายเป็นเามืรู่หนึ่
หรเยว่สะุ้ื่นึ้นมา้วยวามวย เมื่อพบว่าบรรยาาศรอบัวแปลาออไป ผ้าม่านสีแ เทียนสีแ เียแบบโบรา สถานที่แห่นี้ืออะไร
วามทรำสุท้ายือนเอำลัทำานหัวฟูแบบหามรุ่หาม่ำอยู่ในบริษัท้วยโปรเ็ที่ยุ่ยาเป็นพิเศษ เพราะเ้าอโรารพาินแสมาทำานออแบบร่วมัน
เพื่อนร่วมานพยายามวนออไปลอวันอันสุแสนพิเศษอย่าวันวาเลนไทน์ แ่หรเยว่ปิเสธ้วยเหุผลที่ว่าไม่สนใในเรื่อแบบนี้
สุท้ายึถูเพื่อร่วมันหัวเราะเยาะ ึ่หยอล้อึ่สาปแ่ นหนึ่บอว่าระวัทำานหนันายนะ แ่อีนลับบอว่านที่ล่าวเ่นนี้มัะแ่าน่อนเพื่อน ถ้าไม่ท้อ่อนแ่็เป็นารลุมถุนอพวผู้ให่
หรเยว่ำไ้ว่านเอยัหัวเราะให้ับเพื่อน ว่าผู้ให่อนาไปหมแล้ว ไม่มีใรมาบัับให้ไปูัวหรอ
านั้น อืมม วามทรำเริ่มลุมเรือ ูเหมือนว่าะฟุบหลับลบนโ๊ะ ใ่ไหมนะ
ไม่อยาะเื่อเลย ในานะพนัานินเินเือน หรเยว่ลัวายาารเป็นโรประำัวมาที่สุ อนเ้ายัปั่นน้ำผัผลไม้ไปินที่ทำาน ถามูเิลทุรั้ที่ปวหัวว่าำลัใล้ายหรือไม่ อาารแบบนี้เป็นโรหัวใหรือมะเร็ระยะสุท้าย แ่อนิาหลัาฟุบลบนโ๊ะไปวูบหนึ่ ูเหมือนว่ามุมมอทั้ห้าอนา็เปลี่ยนไป
เอ๊ะ หรือว่านี่ือวามฝัน ุแ นาำลัฝันว่านเอะแ่านั้นหรือ
หรเยว่หัวเราะเบาๆ สำรวลายปับนุอน้วยวามสนใ รู่หนึ่ึลุึ้นูเหมือนว่าะนั่นานเินไป ทำให้สะุนหัวเ่านโ๊ะไม้รหน้า
"อ๊ะ"
'วามฝัน เหุใในฝันถึเ็บไ้เล่า'
หรเยว่เริ่มื่นระหนแล้วริๆ นาสะบัผ้าลุมหน้าที่ิอยู่บนปิ่นปัผมหมิ่นเหม่ให้ร่วลบนพื้น ถระโปรหนัอึ้แล้ว้าวยาวๆ ออไป้านนอ
"หวาเฟย ท่านะไปไหนเพะ"
"หวาเฟย? ที่นี่ที่ไหน? พวเ้าเป็นใร?"
"หวาเฟย ท่านออาห้อหอไม่ไ้นะเพะ หวาเฟย ท่านอย่าวิ่เพะ"
"เรื่อบ้าอะไรันเนี่ย หนี่อนีว่า"
หรเยว่ไม่ฟัเสียใรทั้นั้น นาถระโปรออัววิ่ไปามทาเินเรื่อยๆ ทัศนียภาพแปลายิ่ทำให้นาื่นระหน วามเ็บบนหัวเ่าทุรั้ที่้าวเท้าเือนนาว่านี่ไม่ใ่วามฝัน
'านอสเพลย์หรือเปล่า เี๋ยวนี้วันวาเลนท์ไทน์ัานสมรินานี้เลยเหรอ'
"อ๊ะ"
หรเยว่ใ้มือ้ำเสา้าัวเอไว้เมื่อภาพบาอย่า่อยๆ แล่นเ้ามาในหัวนา มันไม่เหมือนับารูหนั ทุอย่าเิึ้นราวับว่าเป็นเรื่อริ ภาพมามายไหลบ่าออมาราวับน้ำหลา เพียั่วรู่หน้าผาอหรเยว่็เ็มไป้วยเม็เหื่อ
"เยว่หรหร? ้าือเยว่หรหร"
"สมรสพระราทาน ีอ๋อ เฟยหมิเย่ เยว่หรหร เยว่"
"เหุใื่อพวนี้ึุ้นๆ นะ"
หรเยว่พิายับเสา้าน้า ยัไม่ทันแยแยะวามทรำวุ่นวายในหัว เสียอสรีแรรุ่นที่วิ่ามนามา็เอ่ยเรีย้วยน้ำเสียเป็นัวล
"หวาเฟย หวาเฟยเพะ ท่านเป็นอะไรไป"
"อี้เหยา?"
"เ้าะ เอ้ยย เพะ หวาเฟย ท่านไม่สบายหรือเพะ อี้เหยาะพาท่านลับไปห้อหอ อีไม่นานท่านอ๋อ็ะเส็ลับมาแล้ว"
หรเยว่ปล่อยให้สรี้าายพยุนาลับไป สมอยัประมวลผลวามทรำเหล่านั้น้าๆ หวัะแยแยะว่าอนนี้นอาานแ่านแล้ว นาำลัอยู่ในสถานที่เ่นไร
มีราโอารประทานสมรสพระราทานให้นาเยว่หรหร บุรสาวอนายอผู้หนึ่ให้ับีอ๋อเฟยหมิเย่
ท่านย่าอเยว่หรหรแทบะอยาะใ้สายาเผาสมรสพระราทานให้เป็นเถ้าถ่าน เมื่อพบว่าเรื่อีๆ เ่นนี้ลับถึมือนาไ้ มิใ่เยว่เหยาหลานสาวนโปรอนา
่าเถอะ นพวนั้นะเป็นอย่าไร็ไม่เี่ยวับนา เวลานี้มาัวลเรื่อรหน้าีว่า น่าายนั เมื่อวานไม่มา พรุ่นี้ไม่มา ันมาวันแ่านพอิบพอี อย่าน้อย็น่าะมา่อนวันแ่านสิ เ่นนั้นนาะไ้หาทายเลิานแ่หรือหนีไ้ทัน ไม่ใ่มาอนที่ำลันั่อยู่ในห้อหอเ่นนี้
แล้วเยว่หรหรเป็นอะไรไป ไม่ใ่เสียีวิแล้ววิานอหรเยว่ึมาเ้าร่าอสรีผู้นี้ เอ๊ะ ถ้าหาเป็นเ่นนี้ ็แสว่านาายแล้วเ่นัน
นี่้าหรเยว่ ทำานหนันายริเหรอ น้ำผัทุเ้าไม่ไ้่วยอะไรเลย หรือว่าะเป็นมะเร็ระยะสุท้ายอย่าทีู่เิลบอริๆ
หรเยว่เาะะโหลอัวเอแรๆ ทีหนึ่ านั้นนา็เริ่มระลึไ้ว่าวามุ้นมาารไหน ื่อัวละร แว้น้าเทียน ีอ๋อเฟยหมิเย่ ัวนาเยว่หรหร ยัมีหลานสาวนโปรอท่านย่าเยว่เหยา
นี่มันือัวละรในนิยายเรื่อหนึ่ไม่ใ่หรือ
......
เอาล่ะ เปิเรื่อใหม่ ฮิฮิ
ฝาเอ็นู้วยน้าาา
ความคิดเห็น