ดวงใจพญามาร.

ลู่ซินเหมยผู้เป็นจ้าวปกครองสำนักหนิงเทียน สำนักอันดับหนึ่งที่ไม่มีผู้ใดกล้าสอดมือไปยุ่งเกี่ยว ลู่ซินเหมยปกครองคนในสำนักและอาณาเขตของตัวเองตั้งแต่วัยเพียง15ปี นิ้วเรียวสวยและแผ่นมือบอบบางกอบกุมชีวิตคนนับแสนเอาไว้ ทว่ามีเพียงหนึ่งชีวิตที่นางไม่สามารถครอบครองได้...สามีของนาง

สำนักหนิงเทียนไม่มีบรรทัดฐานความคิดของชายเป็นใหญ่ สำหรับพวกเขาผู้แข็งแกร่งต่างหากคือผู้เป็นใหญ่ นั่นถึงเป็นเหตุผลที่ลู่ซินเหมยปกครองคนนับแสนไว้ในกำมือได้อย่างง่ายดายแม้นางจะเป็นสตรี นางแข็งแกร่งเป็นบุคคลที่พันปีจะถือกำเนิดขึ้นมาเพียงหนึ่งและถือครองธาตุความมืดที่หายสาบสูญไปนับพันปี

แม้ว่านางจะสมบูรณ์แบบแค่ไหนแต่ก็ยังไม่สามารถกอบกุมหัวใจของบุรุษที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีได้เลย ลู่ซินเหมยเป็นสตรีที่เหมือนมหาสมุทร เบื้องหน้าเรียบนิ่งทว่าภายในกลับซ่อนคลื่นน้ำรุนแรงอยู่ภายใต้หน้ากากที่เรียกว่ารอยยิ้ม 

ไป๋เยว่เสียน อ๋องหนุ่มผู้มีศักดิ์เป็นอนุชาของฮ่องเต้แคว้นไป๋และดำรงตำแหน่งแม่ทัพอุดรของกองทัพ ทว่าเมื่อแคว้นไป๋แพ้ศึกแก่สำนักหนิงเทียน เครื่องบรรณาการที่เจ้าสำนักเรียกร้องไม่ใช่อาณาเขตแคว้นหรือส่วยอะไรแต่เป็นชีวิตของบุรุษเพียงผู้เดียว ไป๋เยว่เสียน วินาทีนั้นสิ่งที่ได้รับมีเพียงความอัปยศยามต้องเดินทางไปยังสำนักหนิงเทียนในฐานะของเครื่องบรรณาการ เขาได้รับคนสนิทติดตามมาคล้ายกองทัพขนาดย่อมทว่าเจ้าสำนักก็ปล่อยผ่านแม้จะดูอย่างไรก็ไม่เหมาะสม

ลู่ซินเหมยเอาอกเอาใจสามีผู้นี้ยิ่งนัก ไม่ว่าเขาจะอยากได้อะไรนางก็จะหามาให้ กระทั่งตอนรับประทานอาหารสายตาของเยว่เสียนไปหยุดที่แกงถ้วยใดลู่ซินเหมยก็จะตักให้เขาทันที ทั้งเจ้าสำนักและสามีเข้าหอด้วยกันทุกคืนทว่ากลับไม่มีทายาทเลยแม้แต่คนเดียว สาเหตุไม่ใช่เพราะเยว่เสียนไร้สมรรทภาพแต่เพราะลู่ซินเหมยดื่มน้ำแกงห้ามครรภ์ เวลาล่วงเลยผ่านไป5ปีสุดท้ายทั้งสองก็มีบุตรด้วยกัน

แต่ครรภ์มีอายุเพียงสี่เดือนลู่ซินเหมยก็แท้งจากยาพิษที่คนติดตามของสามีพามาด้วย สตรีผู้นั้นเป็นผู้ติดตามของสามีที่นางชังหน้ายิ่งกว่าอะไรเพราะอีกฝ่ายชอบล้ำเส้นที่นางขีดไว้เสมอ ทว่าเมื่อลงโทษนางสิ่งที่ได้รับมีเพียงคำด่าทอของสามี เยว่เสียนไม่เคยไว้หน้านางเลยแม้แต่ต่อหน้าคนในสำนักนางทว่าลู่ซินเหมยก็พยายามเข้าใจว่าที่ที่เขาจากมาบุรุษเป็นใหญ่ จะเอาแต่ใจหน่อยนางก็ไม่ว่า...

ทว่าการกระทำของสตรีผู้นั้นเหมือนตัดเส้นความอดทนลู่ซินเหมยทิ้ง โทสะมากมายที่เก็บสะสมมานานผนวกกับการสูญเสียบุตรในครรภ์ทำให้ลู่ซินเหมยลงโทษสตรีผู้นั้นด้วยตนเอง ร่างของสตรีผู้นั้นถูกโบยและสาดน้ำเกลือจนแผลเหวอะดูน่าสยดสยองและหัวถูกเสียบประจานหน้ารั้วสำนัก เยว่เสียนโมโหที่นางมายุ่งกับคนของเขาจนพลั้งมือตบหน้าของนางต่อหน้าทาลกำนัลมากมาย 

วินาทีนั้นเส้นความอดทนที่มีต่อสามีผู้นี้ก็ขาดสะบั้นลงเช่นกัน