(Fic attack on titan) ข้ามิติไปป่วนเรื่องไททัน

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7 : เวลามักผ่านไปเร็ว =v=

อิลิยาสฟิล : "ต่อไปก็ทางนั้- เฮ้ย!"

ตุบ!

ฉันชนเข้ากับใครบางคนโดยบังเอิญ

อิลิยาสฟิล : "โอย~ เจ็บ~ พวกเธอเป็นใครกันเนี่ย?"

???1 : "หา? นี่จำเราสองคนไม่ได้อย่างนั้นหรอมิกิ"

???2 : "แย่จังนะยัยผีจูออน"

เฮ้ย...เดี๋ยวนะ ไอคำพูดแบบนี้มัน...อย่าบอกนะว่า...

อิลิยาสฟิล : "คานาเดะ! ฮานาโกะ!

ฉันตะโกนออกมาด้วยความตกใจ ทำไมคนแก่เรียนอย่าง 'โยมิคาวะ คานาเดะ' และ 'อุโนฮานะ ฮานาโกะ' ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ อ้อ...จริงสิ คานาเดะกับฮานาโกะเป็นเพื่อนสนิทอีกคนของฉันกับเอมี่น่ะ 

อิลิยาสฟิล : "พวกเธอสองคนมาทำอะไรที่นี่อะ?"

คานาเดะ : "ถามอะไรแปลกๆ ฉันก็ต้องมาที่นี่เพื่อหาอาร์มินสุดที่รักของฉันอยู่แล้วน่ะสิ! เธอกับมาเอมิมีของเจ๋งๆแบบนี้ก็ไม่ยอมบอกกันเลยนะ!"

ฮานาโกะ : "ส่วนฉันก็มาหาเอเรน เยเกอร์ไงล่ะ!"

อิลิยาสฟิล : "เคๆ แต่ตอนนี้พวกเธอสองคนต้องเปลี่ยนชื่อใหม่เพื่อให้กลมกลืนกับคนในโลกนี้ก่อนนะ"

คานาเดะ : "งั้นฉันชื่อแคนนา ส่วนนามสกุลเอาไว้คิดที่หลัง"

ฮานาโกะ : "ฉันก็การ์ดิเนียก็แล้วกันนะ แล้วมิกิกับมาเอมิใช้ชื่อว่าอะไรหรอ?"

อิลิยาสฟิล : "เอมี่ชื่อเอมมิเลีย เอ็มเพลส ฉันชื่ออิลิยาสฟิล วอเทอร์ ไลลี่ แต่เรียกว่าเอมี่กับอิลิยาสก็แล้วกัน"

ฮานาโกะ : "โอเค"

อาร์มิน/โคนี่ : "เกิดอะไรขึ้นหรออิลิยาส!?"

อิลิยาสฟิล : "อ๋อ...ไม่มีอะไรหรอก แค่เพื่อนของฉันที่ประจำอยู่กันคนละเขตอยากจะมาช่วยด้วยน่ะ"

แคนนา : "ฉันแคนนา แต่จะเรียกว่าแคนน่าก็ได้ นายคงชื่ออาร์มินสินะ อิลิยาสบอกฉันมาน่ะ^^"

การ์ดีเนีย : "ส่วนฉันการ์ดีเนีย แต่เรียกสั้นๆว่าการ์ดี้เถอะนะ"

การ์ดี้(ฮานาโกะ)มองซ้ายทีมองขวาทีเพื่อหาเอเรน...แต่ก็ไม่พบ เธอจึงถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง ก่อนจะหัดมาถามฉัน

การ์ดีเนีย : "แล้วพวกเธอกำลังจะไปที่ไหนกันหรอ?"

อิลิยาสฟิล : "พวกเรากำลัง...เฮ้ย! จริงสิ! ต้องรีบไปตามหามิคาสะจังแล้ว!"

พอฉันนึกเรื่องของมิคาสะได้ ก็รีบไปตามหาเธอโดยไว! 

อาร์มิน/โคนี่/แคนนา/การ์ดีเนีย : "รอเราด้วย!"

-ข้ามมาตอนอุดกำแพงเสร็จ-

   แล้วทุกๆอย่างก็เป็นไปตามเนื้อเรื่องทั้งหมด ช่วยมิคาสะ รอบเข้าคลังเสบียง ฆ่าไททัน เติมแก๊ส ช่วยเหลือเอเรน และสามารถอุดกำแพงได้สำเร็จ ก็ตามชื่อตอนนั่นแหละ เวลามักผ่านไปเร็ว=v= แต่ว่าตอนนี้...ทั้งฉัน เอเรน และอาร์มิน กำลังตกเป็นเป้าของไททัน 2 ตัวอยู่น่ะสิ

อิลิยาสฟิล : "ซะ...ซวย"

มิคาสะ/การ์ดีเนีย/แคนนา : "เอเรน! อาร์มิน! อิลิยาส!" (อ.อ่างมาเต็ม)

เดี๋ยวนะ...งั้นเนื้อเรื่องต่อจากนี้ก็จะต้อง...!!!

ฟิ้ง!

อย่างที่ฉันคิด! หัวหน้ารีไวล์ปรากฏตัวมาอย่างพระเอก แล้วฆ่าไททันสองตัวนั้นพายในเวลาไม่กี่วิ! แต่เดี๋ยวนะ...เหมือนฉันจะเห็นใครขี่หลังคุณหัวหน้ามาด้วย

เอมมิเลีย : "งะ...ไง...ทุกคน"

อิลิยาสฟิล : "เอมี่!!!"

ฉันตะโกนออกไปด้วยความตกใจ นี่เธอขี่หลังหัวหน้ารีไวล์มาเลยหรอเนี่ย! ทำได้ไงอ่ะ! แถมไม่ถูกกระทืบด้วย!

รีไวล์ : "เฮ้...พวกละอ่อน เหตุการณ์นี้มันหมายความว่ายังไง?"

-หลายวันผ่านไป-

   เวลาช่างผ่านไปเร็วอีกแล้ว ตอนนี้ฉันกับไอบ้าแจนก็มาช่วยพวกรุ่นพี่ทหารเก็บศพพวกที่ตายในเหตุการณ์ครั้งนี้ ส่วนเอมี่และเอเรนก็ได้ไปกับหัวหน้ารีไวล์ ให้ตายสิ! ทำไมฉันต้องมากับไอหมอนี่ด้วยเนี่ย! 

แจน : "ฮัดชิ้ว!"

อิลิยาสฟิล : "เป็นหวัดรึไงไอบ้าคิดจะตาย"

แจน : "ไม่ได้เป็นหวัดเฟ้ย! เธอนั่นแหละกำลังแอบนินทาฉันในใจอยู่รึเปล่าฮะยัยพิชซ่า!?"

อิลิยาสฟิล : "แหม...แสนรู้จริงจริ๊ง!"

แจน : "นี่เธอว่าฉันเป็นหมาอย่างนั้นหรอฟะ!"

อิลิยาสฟิล : "ไม่รู้ไม่ชี้!"

ฉันรีบเร่งฝีเท้าเดินหนีไอบ้าแจนให้เร็วที่สุด แต่หมอนั่นก็ยังตามฉันมาอยู่ดี น่ารำคาญชะมัด-*-

แจน : "หยุดก่อนยัยพิชซ่า"

อิลิยาสฟิล : "ไม่หยุด! อะ...วะ...เหวอ!!!"

ฉันสดุดเข้ากับอะไรบางอย่าง จนเกือบหน้าทิ่ม ดีที่ทรงตัวเอาไว้ได้

แจน : "ฮะฮา ก็ถึงบอกให้หยุดก่อนไงล่ะ"

อิลิยาสฟิล : "งะ...เงียบไปเถอะน่า! ไอบ้า!/////"

ฉันตะโกนกลับใส่อิตาบ้าที่กำลังหัวเราะฉันอยู่ ทำไมถึงรู้สึกว่าใบหน้าตัวเองมันร้อนแปลกๆแฮะ ยะ...อย่าบอกนะว่าตอนนี้ฉันกำลัง///// มะ...ไม่สิ มันต้องไม่ใช่ ฉันอาจจะแค่เสียหน้าที่สดุดล้มต่อหน้าหมอนั่นก็ได้ ไม่มีทางที่ฉันจะขะ...เขิ- เอ่อ...ช่างมันเถอะ!/////

แจน : "นี่เธอเป็นอะไรของเธอเนี่ย? อยู่ดีๆก็-"

อิลิยาสฟิล : "ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ! นายคิดไปเองมากกว่า! แล้วก็ห้ามมองหน้าฉันด้วย!/////"

แจน : "หา...อะไรของเธอเนี่ย?"

ในระหว่างที่ฉันกำลังเอามือปิดเพื่อซ่อนใบหน้าของตนเอง อยู่ดีๆแจนก็เงียบไป...หมอนั่นเป็นอะไรรึเปล่านะ? ฉันจึงค่อยๆเอามือที่ปิดหน้าออก ก่อนจะหันไปทางแจน หมอนั่นยืนนิ่งอึ้งจ้องมองไปยังข้างของตนเองด้วยแววตาที่สั่นเครือ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน...แต่แววตานั้นมันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนถูกอะไรบางแทงที่กลางอก ทำไมกันนะ? ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ

แจน : "มะ...มา...โค..."

อิลิยาสฟิล : "มาโค...หรอ?"

ฉันรีบหันไปมองตามแจนทันที! และสิ่งที่ฉันได้เห็นนั่นก็คือ...ร่างอันไร้วิญญาณของมาโค...

.....................................................................................................................................

ไรท์มิอง : ตอนนี้ตัดไปตัดมา หวังว่าคงจะไม่งงกันนะคะ เดี๋ยวตอนหน้าคู่พระนางก็จะมีบทเด่นๆกันแล้วล่ะค่ะ แต่ไรท์มีเรื่องอยากจะถามรีดเดอร์ซะหน่อย คิดยังไงกับตอนที่อิลิยาสซึนแตกหรอคะ? ส่วนตัวไรท์ชอบฉากที่เธอซึนมากๆเลยอะ สงสัยจะเลิกเป็นเลสซะแล้วล่ะมั้ง แต่ก็ช่วยแสดงความคิดเห็นกันด้วยนะคะ