(Danganronpa OC) Danganronpa V3 Killing friendship

ลำดับตอนที่ #4 : Prologue : Welcome to the killing game เหล่าสุดยอดนักเรียน (บทนำ)

มิซึกิ มาอายะ : "อ๊ะ...ดูทางโน้นสิคัตสึโอะ ตรงนั้นมีประตูอยู่ด้วย"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "จริงด้วย! เราไปกันเลยมั้ยครับ?"

ผมหันไปถามมิซึกิซัง เธอพยักหน้าให้ผมเล็กน้อย ก่อนจะเดินนำหน้าผมไปที่ประตู ผมค่อยๆเอื้อมมือไปเปิดประตูออกอย่างช้าๆ และสิ่งที่พวกเราสองคนได้พบก็คือ...!!!

??? : "เฮลเย่!!! ในสุดพวกแกก็ฟื้นซักที!"

ไอเจ้าหุ่นยนต์ตัวใหญ่แถบสีน้ำเงินที่อยู่ห่างจากผมและมิสึกิซังแค่ไม่กี่เซน'น่ะสิ!!!

ผมกับมิซึกิซังรีบวิ่งหนีไปทันที ซึ่งหุ่นยนต์ยักษ์ตัวนั้นก็ยังคนไล่ตามพวกเรามาอยู่ ผมเห็นห้องๆหนึ่งอยู่ตรงซ้ายมือ จึงรีบคว้ามือของมิซึกิซังเข้าไปหลบในนั้น

คัตสึโอะ ซาสึกิ : " ทางนี้ครับ!"

มิซึกิ มาอายะ : "เอ๊ะ!?"

ตึง!!!

ผมรีบปิดประตูแล้วล็อคกลอนทันที!

มิซึกิ มาอายะ : "เจ้านั่นคงไม่พังประตูเข้ามาหรอกนะ"

??? : "ไม่ต้องห่วง มันไม่ตามเข้ามาหรอก"

มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น ผมกับคุณมิซึกิรีบหันไปทางต้นเสียง ก็พบกับเด็กสาวผมสีเงินคนหนึ่งเดินมากับผู้หญิงตัวใหญ่ หรือผู้ชายกันนะ? 

??? : "สวัสดีจ้า! ฉันชื่อฟุกุชิ รุยโกะ! เป็นสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายผู้ใช้พลังจิต!"

หา...อะไรนะครับ...ผู้ใช้พลังจิต? What!?

??? : "ฟุกุชิ..."

ผู้หญิง(หรือผู้ชาย?)ตัวใหญ่คนนั้นทัก

??? : "อ๊ะ...โทษทีๆ ฉันเป็นสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักจิตวิทยาน่ะ"

Ruiko Fukushi

Super High School Level Psychologist

โอเค...ที่แท้เธอก็เป็นสุดยอดนักจิตวิทยาสินะ=="

ฟุกุชิ รุยโกะ : "ส่วนผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆฉันก็คือ...เพื่อนใหม่ที่เพิ่งเจอกันได้ 10 นาทีน่ะ!"

มิซึกิ มาอายะ : "เพื่อนใหม่...ที่เพิ่งเจอกัน...ได้ 10 นาทีหรอ?"

ฟุกุชิ รุยโกะ : "อื้ม!^^"

??? : "ฉันซาโตมิ โอริโนะ เป็นสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักสู้ ยินดีที่ไดรู้จัก"

Orino Satomi

Super High School Level Fighter

อืม...สรุปเธอเป็นผู้หญิงสินะ=v= 

ซาโตมิ โอริโนะ : "แล้วพวกเธอล่ะ?"

มิซึกิ มาอายะ : "ข้ามิซึกิ มาอายะ สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักธนู"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "ผมชื่อคัตสึโอะ ซาสึกิ เป็นสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักโบราณคดีครับ"

ซาโตมิ โอริโนะ : "แล้วพวกเธอจะทำยังไงต่อล่ะ?"

มิซึกิ มาอายะ : "ข้าคิดว่าจะหลบอยู่ในนี้ซักพัก แล้วจะออกไปใหม่น่ะ"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "ถ้างั้นผมจะไปกับคุณมิซึกินะครับ"

มิซึกิ มาอายะ : "อืม..."

ฟุกุชิ รุยโกะ : "งั้นขอให้โชคดีน้า~ แล้วพบกันใหม่"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "คะ...ครับ=="

ผมกับมิซึกิซังหลบอยู่ในนั้นซักพัก ก่อนจะแยกกับฟุกุชิซังและซาโตมิซังออกมาข้างนอก

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "รู้สึกว่ามันจะไปแล้วนะครับ"

มิซึกิ มาอายะ : "นั่นสินะ...งั้นเราไปสำรวจที่อื่นกันเถอะ"

มิซึกิซังเดินนำหน้าผมไปอย่างกล้าหาญ เธอดูไม่เกรงกลัวอะไรเลยซักนิด ผมรับตามมิซึกิซังไปทันที ทำไมถึงรู้สึกว่าตนเองดูต่ำต้อยจังแฮะ==

??? : "นี่พวกนายก็โดนไอเจ้าหุ่นยนต์นั่นไล่มาเหมือนกันหรอ?"

มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น ผมหันซ้ายทีขวาทีแต่กลับไม่พบใครเลยซักคน

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "เอ...เราหูฝาดไปรึเปล่านะ?"

มิซึกิ มาอายะ : "คัตสึโอะ..."

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "ครับ?"

มิซึกิ มาอายะ : "เจ้าลองก้มดูข้างล่างสิ"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "ก้มดูข่างล่าง?"

ผมทำตามที่มิซึกิซังบอก และผมก็พบกับ...เด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชายสองคนกำลังจ้องผมด้วยสีหน้าที่ดูไม่พอใจ

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "เอ่อ...สวัสดีครับ"

??? : "เสียมารยาท! มองข้ามฉันคนนี้ไปได้ยังไงกัน!"

เด็กสาวคนนั้นโวยวาย เสียงที่แหลมสูงของเธอทำเอาผมแทบอยากจะยกมือขึ้นปิดหูเลยจริงๆ

??? : "พวกเราไม่ได้เตี้ยขนาดนั้นซะหน่อย"

เด็กหนุ่มพูดขึ้นบ้าง แต่เขาจะดูใจเย็นกว่าเด็กสาวที่เพิ่งโวยวายไปเมื่อกี๊

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "ขะ...ขอโทษครับ=="

มิซึกิ มาอายะ : "ข้ามิซึกิ มาอายะ สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักธนู ส่วนผู้ชายคนนี้คือคัตสึโอะ ซาสึกิ เป็นสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักโบราณคดี แล้วพวกเจ้าล่ะ?"

คุณมิซึกิจัดการแนะนำตัวเสร็จสรรพ ก่อนจะถามเด็กสองคนนั้น

??? : "ห๊าาา~  นี่พวกเธอไม่รู้ฉันจริงๆน่ะหรอ? งั้นก็ฟังเอาไว้ให้ดีละกันนะ ฉันคือดวงดาราที่เจ่อจรัสที่สุดของทุกเวที! สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักแสดงละครเวที เอดาซากิ คุมิโกะยังไงล่ะ!"

Kumiko Edasaki 

Super High School Level Stage Actor

อ๋อ...ที่แท้เธอก็คือเอดาซากิ คุมิโกะซังนี่เอง ผมเคยไปดูการแสดงของเธอครั้งหนึ่งนะ แต่ว่าค่าตั๋วเข้าชมเนี่ยหินเอาเรื่องเลยล่ะ

??? : "ส่วนฉันคุโรบะ โคตะ เป็นสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักประดาน้ำ แล้วก็ไม่ต้องมาถามเลยนะ ว่าคนตัวเตี้ยอย่างฉันเป็นนักประดาน้ำได้ยัง"

Kota Kuroba 

Super High School Level Aquanaut

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "เอ่อ...คุโรบะสินะ ที่คุณถามพวกผมก่อนหน้านั้น ว่าพวกผมโดนไอเจ้าหุ่นยนต์นั่นไล่มาเหมือนกันรึเปล่าน่ะ พวกคุณก็เจอเหมือนกันหรอ?"

คุโรบะ โคตะ : "อืม...มันเป็นหุ่นยนต์ตัวใหญ่แถบสีชมพูน่ะ"

เอดาซากิ คุมิโกะ : "ใช่ๆ อยู่ดีๆมันก็ไล่ตายพวกเรามา กว่าจะวิ่งหนีพ้นเล่นซะเอาขาลากเลยล่ะ!"

มิซึกิ มาอายะ : "แถบสีชมพูงั้นหรอ? แต่เจ้าตัวที่ไล่ตามข้ากับคัตสึโอะมาเป็นแถบสีน้ำเงินนะ"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "แสดงว่าพวกมันมีมากกว่าหนึ่งสินะ"

ตึง!!! ตึง!!!

มีเสียงหนึ่งดังตึงตังสนั่นหวั่นไหวไปทั่ว พื้นที่พวกเรายืนอยู่เริ่มสั่นราวกับกับเกิดแผ่นดินไหว 

??? : "ของทางด้วยค่ะ..."

พวกผมหันไปตามเสียงนั้นก็พบกับเด็กสาวตัวสูงผมสีเงินคนหนึ่งกำลังอุ้มเด็กสาวผมสีฟ้าสว่างและเด็กหนุ่มในชุดเชฟ แล้ววิ่งมาทางนี้ด้วยความเร็วสูงยิ่งกว่ารถยนต์ซะอีก!!!

??? : "กรี๊ดดด~!!! มันเริ่มเข้าใกล้มาเรื่อยๆแล้ว!!!"

เด็กสาวผมสีฟ้าสว่างกรีดร้องขึ้นด้วยความกลัว เพราะหุ่นยนต์ตัวใหญ่แถบสีเหลืองกำลังไล่ตามพวกเขามาอยู่

??? : "ต้องขอโทษที่ถามแบบนี้นะครับ แต่ว่าฮอนมะซังวิ่งเร็วกว่านี้อีกได้มั้ยครับ!?" 

เด็กหนุ่มในชุดเชฟเอ่ยถามเด็กสาวตัวสูงผมสีเงินที่กำลังแบกพวกเขาทั้งคู่ไว้อยู่

??? : "ได้ค่ะ..."

เธอรับคำก่อนจะเร่งสปีดให้เร็วขึ้นกว่าเดิม และพอวิ่งมาถึงพวกเรา เด็กสาวคนนั้นก็ลากพวกผมทุกคนไปด้วย ความเร็วในการวิ่งทำเอาผมตัวปลิวขาไม่ติดพื้นเลยล่ะ เธอพาเราเลี้ยวไปทางซ้าย แต่ว่า...

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "นะ...นั่นมันทางตันนี่ครับ!!!"

??? : "ไม่ใช่หรอกค่ะ มันมีหน้าต่างอยู่...เห็นมั้ยคะ?"

มิซึกิ มาอายะ : "อย่าบอกนะว่าเจ้าจะ-"

เพล้ง!!!

เด็กสาวคนนั้นพาเรากระโดดออกทางหน้าต่าง ดีนะที่มันไม่สูงมาก! ผมหัวใจจะวาย! เธอวิ่งต่อไปเรื่อยๆจนคิดว่าหนีพ้นแล้วจึงหยุด

??? : "คงหนีพ้นแล้วนะคะ"

เอดาซากิ คุมิโกะ : "โอ๊ย! ฉันเกือบหัวใจวายตายแล้วนะรู้มั้ย!?"

คุโรบะ โคตะ : "ฉันว่าเธอควรจะขอบใจเขามากกว่ามาโวยวายนะ"

??? : "นั้นสิครับ ถ้าไม่ได้ฮอนมะซังช่วยไว้ ป่านนี้เราคงโดนหุ่นยนต์ นั่นจับตัวไปแล้วล่ะครับ"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "เอ่อ...แล้วพวกคุณสามคนชื่ออะไรกันบ้างหรอครับ?

??? : "ฉันโทโมมิ ซายุริ สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักตกแต่งจ้ะ"

Sayuri Tomomi 

Super High School Level Stylist

??? : "ส่วนผมชื่อมิอุระ ฮิซาชิ เป็นสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายเชฟครับ"

Hisashi Miura 

Super High School Level Chef 

??? : "มนุษย์ประดิษฐ์หมายเลข173 รหัสประจำตัว 150-6633737-189 ฮอนมะ เมย์ลิน สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายมนุษย์ประดิษฐ์ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

 Maylin Honma

Super High School Level Artificial Human

ฮอนมะซังแนะนำตัวแบบยาวเหยียดและละเอียดยิบ แต่สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกแปลกใจที่สุดคือ...เธอไม่ใช้มนุษย์น่ะสิ!!!

มิซึกิ มาอายะ : "นี่เจ้าไม่ใช่มนุษย์งั้นหรอ?"

ฮอนมะ เมย์ลิน : "ค่ะ"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "มะ...มิน่าล่ะ คุณถึงวิ่งได้เร็วขนาดนั้นน่ะ"

ฮอนมะ เมย์ลิน : "ฉันก็ไม่ได้เร็วอะไรนักหรอกค่ะ"

ทุกคน : "เมื่อกี๊เรียกไม่เร็วแล้วงั้นหรอ/ครับ/คะ!!!"

พวกเราทุกคนถึงกับประสานเสียงกันทันที และหลังจากนั้นเราก็คุยกันได้อีกนิดหน่อย ก่อนผมกับมิซึกิซังจะขอแยกตัวออกมา เพื่อไปสำรวจที่อื่นต่อ แต่ในขณะนั้นเอง...!!!

??? : "ว๊ากกก~!!!"

มีเด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินคนหนึ่งกำลังกระเด็นมาทางเราน่ะสิ!!!

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "เฮ้ย!!!"

โครม!!!

เขาพุ่งเข้าชนผมอย่างจัง! เราสองคนลอยกระเด็นไกลไปจนติดกำแพง

มิซึกิ มาอายะ : "คัตสิโอะ!"

มิซึกิซังรีบเข้ามาดูอาการของผมทันที โอ๊ยเจ็บๆ ทำไมเขาถึงกระเด็นมาได้เนี่ย?

มิซึกิ มาอายะ : "เจ้าไม่เป็นไรใช่มั้ยคัตสึโอะ?"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "คะ...ครับ"

??? : "โอ๊ยเจ็บๆๆ ถีบมาได้นะยัยทาคิสึโบะ!"

เด็กหนุ่มโวยวาย

??? : "ก็นายอยากมากวนฉันเองนี่ ช่วยไม่ได้"

เด็กสาวผมสีดำคนหนึ่งเดินมาจากทางที่เด็กหนุ่มเพิ่งกระเด็นมาเมื่อกี๊นี้ บรรยากาศรอบตัวของเธอชวนน่ากลัวแปลกๆแฮะ?

??? : "แล้วพวกเธอสองคนเป็นใคร?"

เธอหันมาถามผมกับมิซึกิซัง

มิซึกิ มาอายะ : "ข้ามิซึกิ มาอายะ สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักธนู ส่วนผู้ชายคนนี้คือคัตสึโอะ ซาสึกิ เขาคือสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักโบราณคดี แล้วเจ้าล่ะ?"

??? : "ฉันทาคิสึโบะ จิกุสะ สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายทหาร"

Chigusa Takitsubo

Super High School Level Soldier

มิซึกิ มาอายะ : "ทหาร...อย่างนี้นี่เอง เจ้าคงเป็นนักรบหญิงสินะ"

ทาคิสึโบะ จิกุสะ : "ก็คงประมาณนั้น..."

??? : "เฮ้ย! อย่ามาทำเมินกันนะเฟ้ย!"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "เอ่อ...แล้วคุณคือ?"

??? : "ฉันคินุฮาตะ เรียวโนสุเกะ! สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายช่างไฟฟ้าเฟ้ย!"

Ryonosuke Kinuhata

Super High School Level Electrician

ทาคิสึโบะ จิกุสะ : "อ๋อหรอ แต่ที่ไม่มีเสาไฟให้ปีนหรอกนะ"

คินุฮาตะ เรียวโนสุเกะ : "ยะ...ยัยนี่!"

คัตสึโอะ ซาสึกิ : "ผะ...ผมว่าเรารีบไปที่อื่นกันดีกว่าครับมิซึกิซัง"

มิซึกิ มาอายะ : "นั่นสินะ"

ผมกับมิซึกิซังรีบออกมาจากที่นั่นอย่างไว ไม่งั้นเราสองคนอาจจะโดนลูกหลงจากการทะเลาะวิวาท(?)ของทาคิสึโบะซังกับคินุฮาตะก็เป็นได้

............................................................................................................................................................................

ไรท์มิอง : จบไปอีกหนึ่งตอนกับการแนะนำตัวละครนะคะ คิดเห็นยังไงก็ช่วยคอมเมนต์ไว้เป็นกำลังใจให้ไรท์มิองด้วยนะค้าาา~^^