ตอนที่ 1 : REPORT 00 : จารชน
เรียวขาแน่นคู่งามภายใต้ถุงน่องตาข่ายกำลังเดินสับขาทรงตัวบนรองเท้าส้นสูงสีดำมันอย่างขัดเขิน สะโพกทรงสวยราวลูกพีชที่รัดรึงด้วยชุดนางกระต่ายเกาะอกสีดำขาเว้าอย่างชุดว่ายน้ำสะกดสายตาผู้คนตามทางเดินจนต้องเหลียวหลัง ท่อนบนที่ใส่เสื้อชายสั้นแขนยาวสีดำเข้าชุดก็ยังไม่อาจปกปิดเรือนร่างที่น่าดึงดูดได้แม้ว่าคนสวมใส่จะเป็นบุรุษเพศ ยิ่งใบหน้าที่ถูกปกปิดด้วยหน้ากากครึ่งบนราวกับแม่สาวIncognitaยิ่งกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นเจ้าของดวงตากลมแวววาวและริมฝีปากแดงเรื่อมากทวีคูณ
คุณกระต่ายที่แสนน่าฟัดคนนี้ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน....หรือจะเป็นดาวดวงใหม่ที่เจิดจรัสที่สรวงสรรค์แห่งนี้กัน?
และสรวงสวรรค์นี้คือบ่อนชั้นบนสุดของหนึ่งในตึกสูงเกือบระฟ้าแห่งเมืองหลวง สถานที่ที่จะมีเพียงบรรดาคนมีเงินแบบไม่ธรรมดามาหาความสำราญตื่นเต้นระทึกใจกันที่นี่ การพนัน สุราชั้นดี และอาหารตาจากบรรดาพนักงานที่คอยบริการซึ่งคัดสรรมาอย่างดีแล้วทั้งหญิงและชาย เพราะฉะนั้นจึงไม่มีใครแปลกใจหากจะมีผู้ชายมาแต่งตัวกระตุ้นกำหนัดเป็นพนักงานเสิร์ฟเครื่องดื่มแบบนี้ เพราะมันเป็นเรื่องปกติ แถมถ้าสรีระน่ามองก็ถือว่าเป็นกำไร
ทว่าน่าเสียดายนักที่พ่อกระต่ายน้อยคนนั้นเลือกที่จะเข้าไปเสิร์ฟเครื่องดื่มให้กับชายหนุ่มคนหนึ่งที่นั่งเอนกายอยู่ตรงโซฟาบุกำมะหยี่ชั้นดีสีไวน์แดง เขาสวมแว่นดำรับกับกรอบหน้าที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ และชุดสูทราคาแพงแบรนด์แท้ มุมปากอิ่มหยัดยิ้มร้ายเมื่อร่างของพนักงานคนนั้นหย่อนบั้นท้ายลงนั่งไขว้ขาที่ตักของเขาหลังจากที่วางเครื่องดื่มสีอำพันในแก้วทรงสวยบนโต๊ะที่มีเพียงผู้ชายคนนั้นนั่งอยู่เพียงผู้เดียว ถือเป็นอาณาเขตส่วนตัวเพราะเป็นบริเวณที่จองเอาไว้แล้ว
และแน่นอนว่า เขาเองก็จองพนักงานคนนี้แล้วด้วยเช่นกัน
แทนที่จะแตะต้องเครื่องดื่มที่สั่งเอาไว้ มือของชายหนุ่มกลับตวัดโอบรอบเอวเข้าวงแขนได้พอดิบพอดี และดึงรั้งร่างบันนี่บอยโน้มเข้ามาแนบชิดมากขึ้นขณะที่เจ้าตัวเองก็ยกแขนสองข้างคล้องคอก้มไปกระซิบแผ่วข้างหูจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ
“ปืนผมอยู่ไหน”
“เสียงดีนะครับ คุณซีกอล”
“ปืนผมอยู่ไหน” เขาย้ำคำเดิมด้วยเสียงเข้มขึ้น และสีหน้าที่เจือความหงุดหงิดเล็กน้อยเพราะปากเริ่มคว่ำ จนอีกฝ่ายต้องยกนิ้วชี้ขึ้นจุ๊ ก่อนจะเอามือข้างที่ว่างอยู่ดึงมือของชายที่เขาเรียกว่าซีกอลซึ่งกำลังคล้องคอตนให้เลื่อนเข้าไปภายใต้เสื้อสูทชั้นนอกบริเวณบั้นเอว จนพบเข้ากับวัตถุแข็งๆที่แน่ใจแล้วว่าอย่างไรก็เป็นอาวุธที่ว่า
“ความจริง อันนี้น่ะ มันปืนผม”
คำบอกกล่าวทำให้กระต่ายหนุ่มชะงักเล็กน้อย ซึ่งคนที่นั่งอยู่สามารถเดาได้แม่นยำว่าคงทำหน้าสงสัยหรือไม่สบอารมณ์ที่ตนตอบไม่ตรงคำถามอย่างแน่นอน
ทว่าการแหย่ ‘เพื่อนร่วมงาน’ ก็เป็นสิ่งที่เขาโปรดปรานมากที่สุดสิ่งหนึ่งเลยนี่นา
“ส่วนปืนของคุณ....” ตนจับมือของทางนั้นให้เลื่อนออกมาวางแหมะอีกจุดที่ต่ำกว่าเอว พร้อมกดย้ำให้ลูบเลื่อนลงไปตามแนวซิปจนรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กำลังตื่นตัวสู้มือที่เผลอลากผ่าน “อ่า... อีกแป๊บก็ได้แล้วล่ะครับ มันจะได้ไปอยู่ในตัวคุณแน่ๆคุณซีกอล”
“...”
...ไอ้สัส พี่มึง! ถ้าไม่ติดว่าทำงานอยู่ กูเอาถาดทุบแม่งกบาลแยกไปแล้วโว้ย!!
“คุณอัลปาก้า! ผมไม่เล่น ฉุกเฉิน ปืนผมอยู่ไหน!!” ซีกอลสะบัดมือแล้วคว้าหมับเข้าที่คอเสื้อพลางกระซิบด้วยเสียงขู่ฟ่อ ซึ่งนั่นก็ยิ่งทำให้ถูกรวบตัวเข้าชิดยิ่งกว่าเดิม
“ใจเย็นก่อน ทำงี้เดี๋ยวก็โดนสงสัยหรอกครับ อีกอย่าง ผมรู้เวลาดี พวกมันจะมาก่อนเวลานัดซักนาทีหรือสองนาที คุณยังไม่ควรใช้ปืน”
“บอกผมยังไม่ควร แต่คุณพก?”
“คุณมีของที่เจ๋งกว่าปืนอีก” นายอัลปาก้าหรี่ตามองอยู่ใต้แว่นดำ “นี่พูดจริงนะ ไม่ได้หยอก” เขาบีบขยำเข้าที่ต้นขาแข็งแรงที่ปกคลุมด้วยถุงน่องตาข่ายเพื่อเน้นย้ำอีกที
“ถ้าคุณหมายถึงไอ้นี่ ระวังไว้เถอะ มันจะพาดบนคอคุณ”
“พาดบ่าเยี่ยมกว่าที่รัก เชื่อผม”
ซีกอลชี้หน้าคาดโทษอีกฝ่ายไว้อย่างหัวเสีย ก่อนจะถูกสะกิดให้หันไปดูเบื้องนอกที่กำลังเมามันอยู่กับการพนันต่างๆอย่างสุภาพชนไม่เหมือนบ่อนชั้นเลวที่ทั้งเสียงเชียร์โหวกเหวกหนวกหูแถมควันจากยาสูบยังโขมงเต็มพื้นที่จนแทบมองอะไรไม่เห็น พวกเขาชอบบ่อนผู้ดีก็ตรงนี้ แต่ก็แลกมาด้วยการป้องกันที่รัดกุมจนกระดิกตัวไปไหนก็ต้องระวังรอบด้าน
ทว่าเรื่องนี้ไม่ปัญหาเมื่อ ‘อัลปาก้า’ เป็นคนจัดการ
ทักษะที่ติดตัวมายังใช้การได้ดีเสมอ แล้วยังมีคู่หูฝีมือดีการันตีผลงานอย่าง ‘ซีกอล’ อีกด้วย
และบัดนี้เป้าหมายของพวกเขาได้เยื้องย่างมาถึงแล้ว มาถึงก่อนเวลาที่สำรวจราวๆเกือบสองนาทีอย่างที่อัลปาก้าได้บอกไว้อย่างแม่นยำ เป็นชายที่ย่างเข้าสู่วัยกลางคนหมาดๆเพราะฉะนั้นหน้าตาก็เลยยังไม่ค่อยปรากฏเค้าความสูงวัยมากนัก แต่ก็ไม่อาจอนุมานได้ว่าหนุ่มแน่นอีกต่อไป
เอาล่ะ คุณลูกชายนักการเมืองชื่อดังที่แอบมาเปิดบ่อนผิดกฎหมายแบบนี้ ถูกจับเข้าจะเป็นอย่างไรนะ
ชายหนุ่มโค้ดเนมอัลปาก้ายกแก้วแชมเปญขึ้นดื่มด้วยท่าทางหมดจดเช่นลูกไฮโซชั้นสูง ก่อนจะตบลงที่บั้นท้ายซีกอลหนึ่งทีเพื่อให้สัญญาณ แม้ว่าคู่หูจะไม่ค่อยพอใจนักก็ตาม
เขาลุกจากตักและเดินนวยนาดออกไปพร้อมกับถาดเปล่า ก่อนจะตรงไปยังเป้าหมายในค่ำคืนนี้ และเอ่ยถามถึงความต้องการเครื่องดื่มดังเป็นมารยาทที่พนักงานบริการพึงทำ พร้อมกับแย้มยิ้มน่ารักจนเห็นฟันกระต่าย
จริงๆก็ไม่ค่อยชอบตัวเองตอนอารมณ์ค้างเท่าไหร่ แต่ครั้งนี้ก็ยังพอมีเวลาอยู่ บริหารร่างกายบ้างก่อนกลับไปสะสางตัวเองก็ยังพอไหว อีกอย่างรอบนี้อาจจะเร้าใจมากขึ้นทวีคูณก็ได้ใครจะไปรู้
ซีกอลเอื้อมมือสัมผัสและลูบไปตามแขนที่สวมเสื้อเชิ้ตของเป้าหมายคล้ายจะเชิญชวน แต่ก็ทำเพียงแค่นั้นก่อนจะเดินผละจากมาเพื่อไปเอาเครื่องดื่มตามที่คนกลุ่มตรงนั้นสั่งมา แต่ความจริงแล้วนั้นหลังจากชายหนุ่มเดินไปสั่งเครื่องดื่มเสร็จก็เดินเลี่ยงออกห่างเล็กน้อย หันหน้ามาทางจุดที่คู่หูนั่งอยู่ก่อนจะยกนิ้วชี้ขึ้นจรดที่ปากแล้วขยับเป็นแนวนอน
‘Checkmate’
5
4
3
2
1
เหล่ากองกำลังตำรวจเกินกว่าสิบนายบุกเข้ามาทางประตูด้านหน้าซึ่งเป็นประตูเดียวจากการพังประตูเข้ามา การ์ดที่คุมอยู่ด้านนอกต่างถูกยิงเข้าที่ขาในชั่ววินาที่ที่ตำรวจซึ่งซุ่มอยู่บุกเข้ามา รวมทั้งภายในเองก็มีตำรวจปลอมตัวอยู่ไม่น้อยเช่นเดียวกัน ทั้งหมดผ่านการประสานงานเข้ากับเจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรองพิเศษอีกสองคน ซึ่งตอนนี้กำลังพยายามเนียนหนีหลบฉากเพื่อมาพบเจอกันโดยตอนนี้ทั้งคู่อยู่ใกล้กับประตูที่จะพาไปสู่ห้องแต่งตัวของพนักงานในช่วงที่ชุลมุนตกใจกันเพื่อจะได้ไม่เป็นที่สังเกตเวลาพวกเขาเคลื่อนไหว
“ดูเหมือนจะหมดหน้าที่พวกเราแล้—“
-ปัง-
การ์ดคนหนึ่งตัดสินใจยิงที่โคมไฟหรูจนมันร่วงลงมาแตกกระจายเพื่อจงใจก่อความโกลาหลอีกครา ซึ่งมันก็ได้ผล
“เวรเอ๊ย”
ซีกอลสบถก่อนจะรีบหันไปถอดรองเท้าข้างหนึ่งแล้วถีบยันประตูห้องพนักงานสุดแรงจนมันเปิดผางลูกบิดหลุดกระเด็น สะบัดรองเท้าอีกข้างที่ใส่อยู่ขึ้นมาแล้วเอาอีกมือหนึ่งรับไว้อย่างแม่นยำขณะที่แทรกตัววิ่งหนีเข้าไปเมื่อในห้องโถงกำลังเริ่มบรรเลงด้วยเสียงปืนประกอบเสียงกรีดร้องระงม ได้ยินเสียงฝีเท้าจำนวนมากเองก็มุ่งตรงมาที่ทางนี้ด้วยเช่นกันเพราะว่าถ้าไม่ใช่พวกพนักงานที่พยายามหนีตาย ก็คงเป็นศัตรูสักหลายๆคนที่ก็หาทางรอดเช่นเดียวกันด้วย และแน่นอนว่าตอนนี้พวกหลังก็วิ่งเข้ามาไวกว่า เนื่องจากพวกนี้ก็รู้กันดีเช่นกันว่าเส้นทางนอกห้องแต่งตัวพนักงานมันจะทอดยาวไปสู่ทางออกอีกทางหนึ่งที่ไม่ใช่ส่วนหน้าที่คาดว่าน่าจะเกิดการปะทะ
พ่อหนุ่มบันนี่บอยสับฝีเท้าที่ปราศจากรองเท้าเกะกะวิ่งแซงอัลปาก้าที่คอยระวังอยู่แนวหลัง แม้ว่าจะยังไม่มีวี่แววของลูกกระสุนชนิดใดปลิวมาแต่ก็ไว้ใจไม่ได้ และตอนนี้พวกเขาก็มาถึงโซนห้องแต่งตัวแรกแล้ว ซีกอลตรงเข้าไปกระชากประตูล็อคเกอร์ที่ข้างในมีเสื้อผ้าชุดของตนก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นชุดนี่ออกมาโดยที่มันอยู่ในกระเป๋า เขาสะพายมันพร้อมกับดึงร่มพับสีดำที่ใส่ไว้ในที่เดียวกันออกมาแล้วโยนให้กับคู่หูตนที่วิ่งมาสมทบพอดี
และตอนนั้นเองที่เสียงปืนได้ดังขึ้นมาโดยไม่ผิดคาด แต่ก็ยังช้าไปเมื่ออัลปาก้าสะบัดหมุนและกดร่มให้กางเด้งผึงออกได้ทันท่วงทีจนกระสุนเหล่านั้นกระดอนกระเด้งไปคนละทาง เขาบิดที่ส่วนด้ามจับเพื่อเปิดใช้งานโหมดโจมตี และใช้สันมืออีกข้างผลักมันด้วยแรงดันที่พอเหมาะจนส่วนปลายร่มเปิดออกเพื่อยิงกระสุนออกไป มันฝังเข้าที่ส่วนเท้า ขา และมือของพวกการ์ดบางส่วนที่ใกล้ระยะอย่างแม่นยำราวกับฉากในหนังแอ็คชั่น
เมื่อกระสุนในปืนร่มหมดก๊อกเพราะดันใช้ผิดจุดประสงค์ คราวนี้เขายกมันขึ้นและชักปืนพกที่เหน็บข้างเอวออกมายิงโต้แทนโดยเน้นที่จุดเดิมเพราะไม่ได้กะมาฆ่าใคร อย่างมากก็แค่สกัดการเคลื่อนไหวและเน้นปลดอาวุธ
“อัลปาก้า รีบไปข้างบนได้แล้ว”
“ผมก็อยากไปนะคุณ แต่แหมยั้วเยี้ยขนาดนี้มาช่วยกันก่อน ผมรับมือคนเดียวก็ไม่ค่อยไหวนา” ชายหนุ่มพูดพลางใช้ร่มที่หุบแล้วต่างอาวุธประชิด เขาทิ่มปลายเกือบแหลมเข้าที่กลางลิ้นปี่จนพวกมันคนหนึ่งจุกจนสำลักน้ำลายกระเด็น ยกเท้าถีบมันออกไปและหมุนควงเอาด้ามร่มยื่นออกไปเกี่ยวตวัดเอาข้อมือว่างๆของศัตรูลากเซถลาและเหวี่ยงออกไปอีกทางซึ่งมีส้นรองเท้าเจ้ากรรมของนายซีกอลรออยู่จนมันปักเข้ากลางหน้าผากเล่นเอาร้องจ๊ากเสียเชิงชาย และเหยื่อรายต่อไปก็คือถูกส้นอีกข้างปักเข้ากลางอกเจ็บปวดตาถลนจนลงไปทรุดหายใจติดขัด ตบท้ายด้วยรองเท้าทั้งสองข้างลอยละลิ่วเข้าใส่กลางศีรษะพวกที่มาทีหลังก่อนที่ทั้งคู่จะรีบโกยอ้าวหนีออกไปยังทางขึ้นดาดฟ้า
“ไม่ยักรู้ว่าหน่วยคุณชอบดูคิงส์แมน ใช้ได้นะเนี่ย ผมโคตรชอบ” นายอัลปาก้าพลิกร่มสีดำในมืออย่างสนอกสนใจ
“บางทีของแปลกๆจากหนังมันก็น่าจะใช้ได้แหละครับ ถ้าไม่ซับซ้อนจนเกินไปอะนะ”
ตอนนี้พวกเขาวิ่งขึ้นมาจนถึงดาดฟ้าโดยทิ้งให้ผู้คนกำลังชุลมุนกันอยู่เบื้องล่าง ถ้าหากจะมีใครตามขึ้นมาก็คงเปิดประตูดาดฟ้าไม่ได้เพราะมันถูกชะแลงโง่ๆคั่นคาดเป็นตัวล็อคเอาไว้ ถ้าใครจะถีบด้วยเท้าเปล่ากะให้เหล็กหักล่ะก็คนนั้นต้องมีแรงระดับน้องๆเดอะฮัคแล้ว แต่เอาเถอะอย่างน้อยมันก็ถ่วงเวลาได้มากพอที่ทั้งคู่จะสามารถหนีไปจากตึกนี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
“เอาล่ะ กอดผมไว้แน่นๆเลยนะคุณกระต่าย”
คู่หูหนุ่มหล่อเอ่ยปากยิ้มๆขณะที่ใช้มือข้างหนึ่งรวบเอวซีกอลที่กำร่มพับที่เก็บแล้วพร้อมที่ไหล่ก็มีกระเป๋าเสื้อผ้าสะพาย ซึ่งอีกฝ่ายก็ต้องทำตามโดยไม่มีเงื่อนไขเพราะเนื่องจากรักชีวิตตัวเองมากกว่าอย่างอื่นแม้ว่าจะน่าหงุดหงิดก็ตามที
เสียงปึงปังที่เริ่มดังขึ้นมาก็น่าจะมีคนพยายามหนีมาทางนี้ พวกเขาแอบขอโทษถ้าเป็นผู้เสียหายหรือผู้บริสุทธิ์และสมน้ำหน้าอยู่ในทีถ้าหากเป็นศัตรู เพราะที่นี่มันที่ทางหลบหนีเฉพาะ ไม่ได้เผื่อไว้ว่าของใครสักหน่อย อย่าว่าเห็นแก่ตัวกันเลยนะ
“หนึ่ง สอง สาม โดด!”
สองชายหนุ่มทิ้งตัวหันหลังจากขอบตึกอันน่าหวาดเสียว และจังหวะที่ก่อนน้ำหนักจะถ่วงให้ร่างกายของทั้งคู่ดิ่งลงเร็วกว่านี้ อัลปาก้ายิงสายสลิงจากเข็มขัดที่เอวออกไปได้อย่างทันท่วงทีและชำนาญ ปลายเหล็กกล้าแข็งแรงแตกบานเป็นแฉกยึดจับฝังเข้าขอบด้านในตึกอย่างแม่นยำ ชายเจ้าของลวดที่สวมถุงมือรอไว้ก่อนหน้านี้คว้าหมับเข้าที่มันพร้อมกับประคองทรงตัวให้ทั้งตนและคู่หูไถลรูดลงมาตามสายลวดนี้อย่างปลอดภัยแม้ว่าลมที่อยู่เบื้องบนจะตีกลับขึ้นมารุนแรงจนเหมือนร่างแทบจะแยกเป็นเสี่ยง แต่อย่างไรเสียตอนนี้อัลปาก้ากลับรู้สึกมันสุดเหวี่ยง ในขณะที่นายซีกอลตะโกนคำหยาบคายจนนับไม่ถ้วนแล้ว
เหมือนจะเป็นซีน Perfect crime ของอาชญากรที่โจรกรรมของแล้วหนีไปได้ แต่ขอโทษทีเถอะ
พวกเขานี่แหละ ทีมงานจากหน่วยข่าวกรองพิเศษที่ขึ้นตรงต่อรัฐบาล!
TBC
>>Talk
มาค่ะ ประเดิมก่อนนะคะ555555 ลงไว้เพื่อที่ผู้อ่านจะได้ทราบบรรยากาศเรื่องว่าเป็นยังไงโนะ ' v ')9
สำหรับเรื่องนี้ สวดมนต์ช่วยนายเอกเราด้วยนะคะ ประมาทพิเขาไม่ได้เลยจริงๆ (ฮา) เพราะคุณพระเอกไม่ได้มาเล่นๆค่ะบอกเลย!
ได้กลับมาเขียนเรื่องแนวนี้อีกแล้วค่ะ แต่รอบนี้จะใส่สีสันอื่นๆลงไปด้วยแถมฉากบู๊ก็คาดว่าอะอาจจะเยอะกว่าเรื่องเก่าค่ะ คิดว่านะคะ /กำยาดม
ส่วนที่มาที่ไปของเรื่องนี้น่ะหรือคะ จะมาจากไหนไม่ได้เลยนอกจากสิ่งนี้ค่ะ!!
ซีเคร็ทเอเยนท์บันนี่จินกุกที่รต.วาดเข้าแล้วพล็อตงอก แง / ไม่ต้องทักท้วงเรื่องรีโพสนะคะ เพราะนี่คนวาดโพสเองค่ะไม่ใช่คนอื่น(....)
ยังไงก็ขอบคุณเฟฟ เมนท์ วิว ล่วงหน้านะคะ ไว้เจอกันตอนต่อไปในอนาคตค่ะ 55555
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ตอนแรกก็สนุกแล้ว
เป็นพล็อตที่น่าตามมากกกกกกกกก เป็นพล็อตที่สมกับเป็นไรท์บิงบิงเลยข่ะ ชอบบบบบบบบ ประทับจัยความคู่หู ความหยอกเอินของคุณอัลปาก้า ความปืนใต้กางเกง และการใช้ส้นสูงอย่างชำนาญโคตรๆของคุณกระต่าย วั้ยๆๆๆๆ แซ่บบบบบบบ
ส่วนพี่อัลปาก้าเขาก็จะแพรวพราวงี้แหละค่ะ อิอิ ยังไม่หมดแค่นี้แน่นอน 5555555 ไว้เจอกันเดือนหน้านะคะ
ตอนน้องนั่งตักพี่จินแล้วกระซิบข้างหูมันแบบๆๆๆ แง ยย.มากค่ะ กี๊ด ส่วนปืนคุณพี่ก็ฟาาฟทปมหาหกากาากากากาแา ถึงจะเดาไว้อยู่แล้ว แต่ก็ยังรู้สึกเลือดลมไหลเวียนดีกว่าปกติอยู่ดีค่ะ 555555555 /กำยาดมแน่น
ตอนบู๊ก็สนุกมากเลยค่ะ เห็นภาพชัดดีมากเลย ชอบตอนใช้ปืนร่มด้วยค่ะ เท่ ตอนกระโดดตึกก็ดีนะคะ แต่เหมือนเป็นโอกาสให้พี่จินหากำไรจากน้องยังไงไม่รู้ 555555 แล้วก็สารภาพว่าตอนน้องกุกถอดส้นสูงนี่แอบคิดไปว่าจะเอาส้นไล่เฉาะหัวคนร้ายค่ะ..... /หลบตา
รวมๆ แล้วชอบมากเลยค่ะ บรรยายออกมาได้บรรยากาศทุกฉากเลย ครต.ตัวละครก็น่ารักน่าติดตามค่ะ 5555 สุดโค่ยเดสสส /ชูนิ้วโป้งอ้วนๆ ให้
ปล.1 แค่ตอนนี้น้องก็โดนแตะโน่นลูบนี่ขยำนั่นไปหมดแล้วนะคะ ไม่อยากจะคิดถึงตอนต่อๆ ไป 555555555 /กอดลูก
ปล.2 ประโยค "พาดบ่าดีกว่าที่รัก เชื่อผม" นี่มันสหหสหสกกสำสไสไสำมากค่ะ /เพนรมคาทรศ.
ของดีที่แท้ทรูค่ะ อาหารตา ส่วนเรื่องชุดไม่ต้องเป็นห่วงเรยพิอัลปาก้าหาให้ได้แน่นอน /แค่กๆๆ
เรื่องปืนพิจะมั่ยพรูชเยอะ *ดมยา* เขาก็สนทนากันภาษาคนทำงานนี่ล่ะค่ะะะ อุฮิ /y\
ดีใจที่ชอบฉากบู๊นะคะ! เรื่องนี้ฉากบู๊จะเน้นสีสันและบรรยากาศบันเทิงค่ะ แน่นอนว่ายังไงส้นสูงก็ได้ใช้ ทุกอย่างในมือน้องเปงอาวุธดั้ย 55555555555 ขอบคุณมากๆเลยนะคะะะ จู๊บบบบบบ
ปล.1 น้องแต่งงานกับใครไม่ได้แล้วนอกจากพิอัลปาก้า----
ปล.2 อิvอิ