คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หมูสับผัดหนำเลี๊ยบ ต้มข่าไก่
เช้าวันนี้ ตื่นมาล้างหน้าล้างตาแล้ว เตรียมต้มน้ำร้อน แล้วเอาชาใบหม่อนกับดอกสายน้ำผึ้งที่ทำเตรียมไว้ตั้งแต่วันก่อน ใส่กาเตรียมชงให้ยายดื่มระหว่างวัน ใส่ลูกหล่อฮั่งก๊วยด้วยจะได้หวาน ๆ หน่อย อากาศร้อน ๆ แบบนี้ เดี๋ยวเอาใส่เหยือกใส่น้ำแข็ง เตรียมไว้ให้พ่อกับแม่ไปด้วยเลย เพื่อดื่มระหว่างทำงาน เพื่อคลายร้อนให้ชื่นใจ
ปัดกวาดเช็ดถูบ้านไป เปิดเพลงฟังเบา ๆ ยายก็เดินกลับเข้ามาพอดี
"ยายว่าจะทำ หมูสับหนำเลี๊ยบ กับ ต้มข่าไก่ มีเค็มแล้วก็ต้องมี หวานมัน จะได้กลมกล่อม" ยายพูดแล้วเอาถุงข้าวของวางบนโต๊ะ
"ยายจิบชาใบหม่อนก่อน จะเอาแบบอุ่นหรือแบบเย็น ๆ ใส่น้ำแข็งดีจ๊ะ" หมูยอเตรียมเทน้ำชาออกจากกา
"เอาอุ่น ๆ ดีกว่าลูก คนแก่กินอะไรเย็น ๆ แล้วมันจะมีเสมหะ"
เทน้ำชาให้ยายแล้ว หมูยอก็เตรียมเทน้ำชาใส่กระติกน้ำให้พ่อกับแม่ บอกยายว่าเดี๋ยวกลับมาช่วยงาน ขอเอาน้ำชาไปให้พ่อกับแม่เสียก่อน วันนี้พี่แฮมไปขายต้นไม้ที่สวนจตุจักร ออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้ามืด ส่วนหมูหยองกลับไปนอนที่หอใกล้มหาวิทยาลัยตั้งแต่เช้าวันจันทร์แล้ว พ่อเลยไปสวนคนเดียว เตรียมกระติกน้ำใบเล็กให้พ่อ ส่วนแม่ใช้กระติกใบขนาดกลาง เพราะอยู่หน้าเตา อากาศร้อน แม่มักจะดื่มน้ำเยอะเสมอ ๆ
เสร็จธุระแล้ว เดินกลับเข้าครัวมาดูข้าวของที่ยายถือมา ยายเดินหายไปอาบน้ำอาบท่า บ่นว่าอากาศอบอ้าวนัก เดี๋ยวค่อยเดินมาช่วยกันทำกับข้าว
หมูยอเดินลงสวนไปเก็บผักสำหรับทำต้มข่าไก่ก่อนดีกว่า ตะไคร้ ใบมะกรูด ผักชีฝรั่ง ผักชี ส่วนข่าอ่อนยังมีเหลืออีกตั้งแต่ทำต้มโคล้งปลากรอบเมื่อวันอาทิตย์ เพราะพ่อขุดมาให้จากสวนกอใหญ่ อ้อ พริกขี้หนูสวนเหลือจากวันก่อนในตู้เย็นก็ยังมีมาก เก็บผักเสร็จ เอาหม้อตั้งน้ำใส่เกลือพอปะแล่ม ๆ กะว่าน้ำเดือดก็คงเตรียมเครื่องปรุงต่าง ๆ เสร็จพอดี ล้างไก่และหั่นไก่ไปเรื่อย ๆ
หั่นไก่เสร็จ น้ำเริ่มเดือดพอดี เอาตะไคร้ที่ทุบแล้วหั่นเป็นท่อน ๆ ข่าอ่อนซอยเป็นแว่นบาง ๆ บ้านเราใช้ข่าอ่อนเพราะกินได้เลยแถมหอมไปทั้งปากด้วย หอมแดงปอกเปลือกเสร็จเรียบร้อย ใบมะกรูดดึงเส้นกลางใบออก ลงหม้อเรียบร้อย แล้วเอาไก่และกระดูกใส่ลงต้มด้วย ใส่กระดูกเพื่อให้น้ำหวานกลมกล่อมยิ่งขึ้น สักพักไขมันไก่เริ่มลอยพร้อมกับฟอง ก็ค่อย ๆ ตักช้อนทิ้งไป ลดลงเป็นไฟกลางเพื่อให้กลิ่นออกดีขึ้น พริกขี้หนูบุลงให้กลิ่นพริกลอยขึ้นมาเตะจมูก หันไปหั่นมะนาวเตรียมรอไว้ เทกะทิตามแล้วเร่งไฟ เทน้ำปลาตอนแกงร้อนเพื่อกันกลิ่นคาว เอาเห็ดฟางใส่ ชิมรสให้เค็มนำ ราไฟลง สุกดีแล้วยกลงรอยายมาชิมรส ยายเดินมาชิม ค่อย ๆ เติมน้ำมะนาวที่คั้นไว้แล้ว เอาล่ะเป็นอันใช้ได้ ยายว่า เค็มกำลังดี รสหวานจากหัวหอมและกระทิ เปรี้ยวตัดรสเลี่ยน หอมกลิ่นข่าตะไคร้
ต่อไปเจียวไข่ บ้านหมูยอนั้นใช้น้ำมันหมู เวลาเจียวไข่เจียวกลิ่นจะหอมเป็นพิเศษ ใช้น้ำมันเยอะหน่อย อย่าเสียดาย เพราะไข่จะได้นุ่มหนา ไข่เจียวบ้านเราจะใส่ต้นหอมซอยกับหอมแดงซอยด้วย เพราะมันจะทำให้ไข่เจียวหอมหวานขึ้น ตอนตีไข่ก็ใส่น้ำปลานิดหน่อยกับบีบมะนาวจะทำให้ไข่ขึ้นฟูดี จนไข่สุกเป็นสีทอง ตักใส่ชาม โรยด้วยพริกไทยและใบผักชีให้สีสันน่ากิน
หันมาเตรียมหมูผัดหนำเลี๊ยบต่อ เอาหนำเลี๊ยบมาสับละเอียด เตรียมกระเทียมให้เยอะ ๆ หน่อย เพราะยายชอบกิน เอาน้ำมันที่เหลือจากการเจียวไข่ ตั้งไฟให้ร้อน เอากระเทียมเจียวจนหอมดี แล้วเทหมูสับกับหนำเลี๊ยบคลุกเคล้าให้เข้ากัน กะจนสุกดี เทซีอิ๊วเล็กน้อยเพราะหนำเลี๊ยบนั้นเค็มอยู่แล้ว แอบใส่น้ำตาลนิดหน่อยเพื่อให้รสกลมขึ้น ก่อนยกลงเอาพริกขี้หนูสวน โยนเป็นลูกโดดใส่ไปหน่อย ตักใส่จาน เอาพริกไทยโรยจนหอม ผักชีโรยหน้าอีกนิดหน่อย
หันไปคดข้าวใส่จานเรียบร้อย เดินไปเรียกพ่อกับแม่ มากินข้าว ได้ยินเสียงเหมือนแม่คุยกับใครอยู่ เลยชะโงกหน้าไปมอง อ้าว พี่ตั้มมาทำไมแต่เช้าล่ะเนี่ย ผมเดินเข้าไปทักทาย ได้ยินแม่ชวนพี่ตั้มทานข้าวด้วยกัน แกว่าขอรบกวนกินข้าวด้วยสักมื้อ หมูยอเลยเดินกลับบ้านมาเตรียมตักข้าวเพิ่มอีกหนึ่งจาน
"น่าทานจังครับ" พี่ตั้มทำตาโตและทำจมูกฟุดฟิด
"มา ๆ ลูก ตาตั้ม ฝีมือหมูยอน่ะพอดีวันนี้ยายเค้าบ่นอยากกินหนำเลี๊ยบ กินเป็นไหมล่ะนี่" แม่หันไปถามแล้ววางจานข้าวให้ตรงหน้าของพี่ตั้ม
"เคยทานสมัยเด็ก ๆ ครับ" แต่พอทำงานแล้วไม่เคยได้ทานอาหารแบบนี้หรอกครับ ทานแต่ที่เขาทำขาย ไม่ค่อยได้กลับบ้านไปทานข้าวกับแม่ด้วยครับ ตื่นมาก็ไปทำงาน เลิกงานก็ดึก บางทียังนอนที่ออฟฟิสบ่อย ๆเพราะงานยุ่ง"
"ถ้าอย่างนั้นว่าง ๆ แวะมากินบ้านน้าบ่อย ๆ ไม่ต้องเกรงใจลูก กินกันหลาย ๆ คน สนุกดีเพราะปกติวันธรรดาเจ้าหมูหยองก็ไปเรียน แฮมก็ไปขายต้นไม้ เหลือกันอยู่แค่นี้แหละ" แม่บอกแล้วใช้ช้อนกลางตักต้มข่าไก่ให้อีกช้อน
"ข่านี่ข่าอ่อนนะ ทานได้เลย อย่าเขี่ยทิ้งล่ะ เดี๋ยวคุณยายดุเอา"
"ครับ ทานเป็นครับ" พี่ตั้มรับคำแล้วเคี้ยวตุ้ย ๆ
"ว่าแต่ มาทำอะไรแถวนี้แต่เช้าล่ะพ่อ" คุณยายถามอย่างอยากรู้
"ผมเอาช่าง มาดูที่ทางเตรียมตัวปลูกออฟฟิสน่ะครับ กะว่า จะทำห้องพักเล็ก ๆ หลังออฟฟิสด้วยครับของตัวตั้มเองกับของพ่อและแม่ เวลาแม่มาเที่ยวจะพักที่บ้านนี้"
"เออดีจริง จะได้อยู่ใกล้ ๆ กัน ว่าแต่พี่ตุ๊กน่ะจะมีเวลามาเหรอ งานยุ่งอย่างกับอะไรดี" แม่สงสัย
"แม่ก็เตรียมตัวมาแล้วปีสองปีได้แล้วครับ ต่อไปถ้าเข้าไปออฟฟิสก็คงแค่ไปเซ็นต์เอกสารกับดูความแลความเรียบร้อยต่อไปคงได้มีเวลามาพักผ่อนบ้าง"
"คุณยายครับ ไข่เจียวนี่หวานดีจัง" พี่ตั้มหันไปชวนคุณยายคุย
"จ้า คนเก่าคนแก่ก็กินกันแบบนี้ล่ะ ใส่หัวหอมแล้วมันทำให้หวาน ๆ ไม่เหม็นหรอกกินเป็นใช่ไหมล่ะ"
"เคยทานแต่ไข่เจียวบาง ๆ หรือไข่เจียวหมูสับ น้ำมันเยิ้ม ๆ น่ะครับ เลยไม่ค่อยชอบเท่าไร แต่พอได้ทานแบบนี้อร่อยมาก ๆ เลยครับ"
"กินกับน้ำปลามะนาว หรือ ซอสพริกศรีราชาก็อร่อยทั้งนั้นครับพี่ตั้ม แต่ยอว่า น้ำปลามะนาวอร่อยกว่า เพราะยายเป็นคนปรุง" บ้านของเรานั้นยายจะปรุงน้ำปลามะนาวตั้งไว้กลางโต๊ะทานข้าวเสมอ จริง ๆ แค่เหยาะข้าวเปล่าร้อน ๆ ไข่ดาวหรือไข่เจียวแสนธรรมดาก็ อร่อยขึ้นมา อย่างไม่น่าเชื่อเลย
"เห็นทานได้เยอะ ๆ ยายก็ดีใจ คนแก่น่ะนะ ความสุขมันก็มีไม่กี่อย่างหรอก เห็นลูกหลานกินข้าวกินปลากันเอร็ดอร่อย อยู่พร้อม ๆ หน้า แค่นี้ก็มีความสุขแล้วลูก" ยายหันไปเปรยกับพี่ตั้ม
"ว่าแต่จะมาอยู่นี่น่ะ มันเหงานะ ไม่สนุกเหมือนอยู่กรุงเทพฯ หรอก มาชั่วครั้งชั่วคราวน่ะสนุก แต่ถ้ามาอยู่ทีละนาน ๆ จะพาลเบื่อเอา"
"จริง ๆ ตั้มก็เป็นคนชอบอยู่เงียบ ๆ นะครับคุณยาย แล้วยิ่งงานของตั้ม เป็นงานที่ต้องใช้ความคิด ยิ่งเงียบ ๆ นี่น่าจะทำให้สงบ และทำงานออกมาได้ดี"
"เออว่าแต่พ่อตั้มน่ะ ทำงานอะไรหรือลูก อย่าว่ายายอยากรู้อยากเห็นเลยนะ"
"ตั้มเป็นสถาปนิกครับ ก็ออกแบบบ้านอะไรพวกนี้แหละครับคุณยาย"
หลังทานอาหารเสร็จ พี่ตั้มเดินไปหน้าร้านสั่งก๋วยเตี๋ยวผัดไทยไปหลายห่อ บอกว่าจะเอาไปฝากเพื่อน ๆ ที่ทำงาน กับพ่อแม่ของเขา คราวก่อน แม่ผัดให้ป้าตุ๊กเอากลับไปกินที่บ้านหลายกล่อง สามีป้าตุ๊กชมไม่ขาดปาก เมื่อรู้ว่าวันนี้จะมานครชัยศรี จึงบอกให้พี่ตั้มซื้อกลับไปฝากด้วย แต่หมูยอว่าเหมือนจะเอาไปขายต่อเสียละมากกว่า สั่งทีละ 20 ห่อ นี่ต้องใช้เวลาทำพักใหญ่เลย เพราะปกติ คนมาสั่งจะทยอย ๆ กันมา ผัดกันสองคนสามเตา คือแม่กับป้าแดงผู้ช่วยคนเก่งของแม่ ผัดไปเสิร์ฟไป ถ้าเป็นวันเสาร์อาทิตย์ ที่มีลูกค้ามาก แม่จะจ้างเด็ก ๆ แถวบ้านเรามาช่วยเสริ์ฟ และล้างจานเพราะทำไม่ทัน แถมเสร็จงานยังทำผัดไทยให้เด็ก ๆกลับไปกินที่บ้านกันอีก หรือบางทีขนมที่หมูยอกับยายทำมีเหลือ ก็แบ่งใส่ห่อให้เด็ก ๆ เอากลับไปกินที่บ้านด้วยเหมือนกัน เพราะจะนับ ๆ ไปก็คงเป็นญาติ ๆ ห่าง ๆ กันทั้งนั้น
เนื่องจากพี่ตั้มสั่งผัดไทยเสียหลายห่อ ทานข้าวเสร็จแล้ว หมูยอจึงต้องเดินไปช่วยแม่ที่หน้าร้าน ลูกค้าจะได้ไม่รอนาน ร้านของแม่เป็นร้านแบบกันเอง ๆ ลูกค้าส่วนใหญ่ก็เป็นลูกค้าประจำ หน้าตาคุ้น ๆ กันทั้งนั้น วันนี้โชคดีหน่อยที่เป็นวันธรรมดา ลูกค้ายังไม่มาก เพียงครู่เดียวของที่สั่งก็เสร็จเรียบร้อย หมูยอเดินหิ้วห่อผัดไทยไปส่งที่รถของพี่ตั้ม จริง ๆ ถึงที่บ้านของเราจะติดกัน แต่การไปส่งของก็เล่นเอาเหงื่อแตกเหมือนกันเพราะต้องเดินอ้อมคลอง
"ร้อนหรือครับ เหงื่อออกเยอะเลย" พี่ตั้มหันมาถาม
"ยอเป็นคนขี้ร้อนน่ะพี่ตั้ม เดี๋ยวกลับไปอาบน้ำอีกรอบแล้วค่อยไปช่วยแม่ที่หน้าร้านต่อ"
"เมื่อไรจะทำขนมอร่อย ๆ อีกหรือครับ พ่อของพี่อยากฝีมือของหมูยออีก พี่ก็อยากทานด้วยนะครับ" พี่ตั้มพูดยิ้ม ๆ
"เอาอย่างนี้สิครับ พี่ตั้มกดติดตามเพจของร้านไว้ ปกติเวลาทำขนม เจ้าหยองจะอัพคลิป หรือไลฟ์ ลงเพจทุกทีแหละครับ" หมูยอตอบแล้วแบมือขอโทรศัพท์ของพี่ตั้มเพื่อจะได้เสิร์ชหาเพจของร้านให้
"เอ่อ จะรบกวนไหมครับถ้าพี่ขอเฟสบุคของยอด้วย หรือเป็นเบอร์โทรศัพท์ติดต่อก็ดีนะครับ เผื่อบางทีพี่อยากโทรมาถาม หรือสั่งออเดอร์พิเศษ เผื่อจะได้ของแถมหรือส่วนลดจากบ้าง"
หมูยอก็ให้ทั้งเบอร์โทรศัพท์ไป กับเฟสบุคส่วนตัวไปด้วย ไม่ได้อิดออดอะไร ว่าแต่ ทำไมต้องยิ้มมากมายท่าทางดีใจอะไรขนาดนั้น
ล่ำลากันสักพัก หมูยอบอกพี่ตั้มให้ขับรถดี ๆ เดินทางปลอดภัย เดี๋ยวคงต้องมีเรื่องเอาไปเล่าให้นังเพื่อนตัวดีป่านนี้คงใกล้ถึงบ้านแล้วนั่นแหละ
เดินกลับมาถึงบ้าน เสียงดังก็ตะโกนรับมาเชียว
"มึงงงงง ไปไหนม๊าาาาาา แดดร้อนจะตายยยย" จ๊ะโอ๋เพื่อนสนิทของตะโกนถาม พลางเอามือป้องตาเขม้นมอง
"ไปทำอะไร ที่ไหนมา ทำไมเพิ่งกลับ แดดร้อน ๆ ปกติ มึงไม่เดินตากแดดหนิ บอกกูมาเดี๋ยวนี้" เพื่อนตัวดีเค้นถาม ด้วยคำถามรัวเป็นชุด
"นี่ร้อนจะตาย ขออาบน้ำก่อน มึงอยากกินอะไรก็ไปตักเอาจากในครัวเลย เจอยายแล้วใช่ไหม เห็นยายว่าทำขนมเผื่อมึงไว้แน่ะ" หมูยอรีบตอบแล้วเดินหนีเข้าห้องไปอาบน้ำอาบ อาบน้ำเสร็จเดินออกมาเห็นเพื่อนรักนั่งกินข้าวตุ้ย ๆ นั่งกินไปคุยกับยายไปด้วย
เพื่อนของหมูยอคนนี้ชื่อโอ๋ แต่มันให้คนอื่น ๆ เรียกว่า จ๊ะโอ๋ นัยว่า ให้คล้องกับชื่อพี่สาว ที่ชื่อ จ๊ะเอ๋ นังจ๊ะโอ๋ มันก็ตัวเท่า ๆ กับหมูยอนี่แหละ จนมันยังเคยเปรย ๆ ถามว่า ดูให้ดี ๆ หมูยอกับจ๊ะโอ๋นี่ดูเป็นพี่น้องกันมากกว่า พี่แฮมกับเจ้าหยองเสียอีก
เพราะพี่แฮมนั้นตัวสูงใหญ่ผิวคล้ำมีกล้ามเนื้อ ส่วนเจ้าหยองตัวสูงผอม ๆ ไว้ผมยาวหยักศก ผิวสองสี ทั้งสองคนหุ่นและหน้าตาคล้ายพ่อ ส่วนหมูยอเตี้ยกว่าและผิวขาวเหมือนแม่ เวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน ทั้งหมูยอและจ๊ะโอ๋มักถูกเรียกว่าคู่แฝด เพราะเค้าหน้าเหมือนกันมาก ทรงผมก็ทำทรงเดียวกัน (เพราะมันเป็นคนตัดให้และบังคับว่าต้องตัดตามใจมัน ตัดผมฟรีห้ามบ่น....หมูยอก็เออ ๆ ออ ๆ ตามใจเพื่อน)
จ๊ะโอ๋เปิดร้านทำผมอยู่ห่างไปไม่ไกล สนิทกับหมูยอมาตั้งแต่เด็กแล้ว เพราะแม่ของทั้งสองคนเป็นเพื่อนกัน แล้วให้บังเอิญว่า หมูยอกับจ๊ะโอ๋นั้น เกิดวันเดือนปีเดียวกัน และโรงพยาบาลเดียวกัน แต่หมูยอนั้นคลอดตอนเที่ยง ส่วนจ๊ะโอ๋ คลอดตอนหกโมงเย็น ตั้งแต่เรียนอนุบาลจนถึง มัธยมปลายมาด้วยกันตลอด กลับบ้านก็ทางเดียวกัน จึงเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากที่สุดชนิดที่ มองตาก็เข้าใจว่าอีกฝ่ายคิดอะไร
จนหมูยอเข้าเรียนมหาวิทยาลัย จ๊ะโอ๋ แยกไปเรียนเสริมสวย เพราะโตมาในร้านเสริมสวย มีทั้งพรสวรรค์ และพรแสวง จ๊ะโอ๋จึงเป็นช่างผมและช่างแต่งหน้าฝีมือดี ทำให้ร้านของเธอเป็นที่รู้จักและมีลูกค้ามากมายจนต้องจองคิวกันกว่าจะได้ใช้บริการ อาทิตย์หนึ่งจะได้หยุดวันพุธวันเดียวเท่านั้น ถ้าเบื่อ ๆ ไม่ไปเที่ยวไหน ก็มักจะมาขลุกอยู่บ้านหมูยอนี่แหละ และด้วยความมาหาบ่อย ๆ กับวาจาที่ช่างฉอเลาะเก่ง จึงเหมือนเป็นลูกหลานของบ้านนี้ไปอีกคน ยิ่งกับยาย ยิ่งเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ด้วยการพูดจาต่อปากต่อคำ ทั้งออดอ้อนกับผู้ใหญ่เก่ง ยายจึงรักจ๊ะโอ๋นักหนา แต่เหรีญย่อมมีสองด้าน ด้านที่ดีคือเวลาพูดเพราะกับผู้ใหญ่
แต่กับเพื่อนฝูงเช่นหมูยอ หรือน้องชายของจ๊ะโอ๋ มันก็สามารถด่าเป็นไฟ ชนิดที่เคยด่ากับแม่ค้าแล้วแม่ค้าไม่สามารถเถียงกลับไม่ทัน แต่จ๊ะโอ๋นั้นก็เป็นคนจิตใจดีงาม ช่วยเหลือคนอื่นจนถูกเอาเปรียบอยู่เสมอ จนหมูยอต้องคอยปรามเพื่อนว่า ทีหลังจะช่วยอะไรใคร ช่วยมาปรึกษากูก่อนสักหน่อยก็จะขอบคุณมาก เพราะกูขี้เกียจฟังมึงมาบ่น
เดินมาถึงหน้าร้าน หมูยอเอาหัวปลีมาหั่นแล้วลงแช่ในน้ำผสมมะนาว เพื่อไม่ให้หัวปลีดำ กับเตรียมมะนาวกองโต เพื่อหั่นซีก นังเพื่อนตัวดี นั่งเอามือเท้าคางมองจ๊ะโอ๋อย่างจับผิด
"มะกี้ไปไหน"
"ก็เดินไปส่งของให้ลูกค้าไง เขาจะมาปลูกบ้านติดกับบ้านกูน่ะ แม่เขาเป็นเพื่อนกับแม่กู เห็นว่าเล่นกันมาตั้งแต่เล็ก ๆ เผลอ ๆ แม่มึงก็คงรู้จักด้วยมั้ง" หมูยอตอบไปแบบไม่มองหน้า มือก็ง่วนทำงานตรงหน้าไปด้วย
"แค่ลูกค้าแน่หรอวะ กูเห็นนา กูว่าเขามองมึงแปลก ๆ ว่ะ แบบว่า มีความลับในใจบางอย่างอยู่ในสายตา ตอนกูขี่มอไซค์ ผ่านเห็นมึงเอามือถือมากด ๆ ยิก ๆ ด้วย"
"อ่อ เขาขอเพจร้านน่ะ จะได้รู้ว่ามีอะไรพิเศษบ้างไง"
"แล้วเขาไม่ขอเบอร์มึงหรอ"
"ก็ขอแหละ เผื่อโทรมาสั่งของมั้ง"
"แล้วมึงขอเฟสบุคพี่เขาไว้ป่ะ เอามาส่องด่วนค่ะ" พูดแล้วก็หยิบโทรศัพท์ผมไปเปิดดู
"ไหน ๆ รับเพื่อนยังคะ......อ่อคนนี้น่ะหรอ...... ชื่อณชาหรอ....หล่อดีเนอะ...ทำงานอะไรน๊าาา...สถาปนิกหรอ...วุ้ยหุ่นแซ่บด้วยนะมึง...รูปที่ไปเที่ยวทะเลน่ะ...อ่อไปทำงานด้วย...แบบบ้านเค้าซ้วยสวยล่ะ ฯลฯ
หมูยอฟังจ๊ะโอ๋บ่นงุบ ๆ งิบ ๆ ไปแบบไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่เพราะมือง่วนกับการเตรียมของไปด้วย ป้าแดงบอกจะมีไบค์เกอร์มารับออเดอร์หลายรายการ ทำงานไป ตอบคำถามเพื่อนไปบ้าง สักพัก คนเริ่มซา เลยชวนกันไปนั่งเล่นที่ศาลาริมแม่น้ำ
วันนี้ลมดี เอาเสื่อมาปูที่พื้นศาลา หมูยอให้จ๊ะโอ๋นั่งรอสักครู่ เดินไปปอกมะม่วง กับเฉาะฝรั่ง และเก็บลูกตะลิงปลิงที่ออกลูกพราวไปทั้งต้น กับตักน้ำปลาหวานที่ยายทำมาประเคนให้เพื่อนรัก
"มึง เอาดี ๆ ถ้าเขามาจีบมึงจริง ๆ ล่ะ มึงจะโอเคป่ะ ดูโปรไฟล์แล้ว กูให้ผ่าน 80% นะ ทั้งหล่อ ทั้งรวย ดูขยันทำงานด้วย แต่รู้สึกจะไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัวเท่าไหร่ คงเป็นช่วงสร้างตัวน่ะเนอะ เวิร์คกิ้งแมน กูเชียร์ค่ะ" นังเพื่อนตัวดี พูดไปกินฝรั่งไป หันมามองหมูยอด้วยหางตา
"เพิ่งเคยคุยกันไม่กี่ทีเอง นิสัยจริง ๆ เป็นยังไงก็ยังไม่รู้ และที่สำคัญ เขาจะมาชอบกูเร๊อะ คนเชย ๆ จืด ๆ เป็นน้ำยาเย็น อย่างกูน่ะ ท่าทางเขาน่าจะชอบคนปราดเปรียวกว่านี้มั้ง ไม่แน่นะ อาจจะมีแฟนเป็นกระบุงแล้วก็ได้" หมูยอตอบยิ้ม ๆ เพราะรู้ว่า ต่อมเสือกของเพื่อนเริ่มทำงานแล้ว
"แหมมึง ดูอย่างคุณเปรมสิ ยังหลงรักแม่พลอยเลย แล้วคุณข้างในวังอย่างมึงน่ะ ก็ต้องได้หลัวคุณชาย ๆ อย่างนี้แหละ ถึงจะเหมาะสมกัน เหมือนกิ่งทองใบหยก" จ๊ะโอพูดหยอกหมูยอเพราะรู้ว่า หมูยอนั้นเป็นแฟนคลับ เรื่อง "สี่แผ่นดิน" และมีแม่พลอยเป็นไอดอล
"เออเอาอย่างนี้สิ พี่เขาจะมาปลูกบ้านข้างกูนี่แหละ อีกหน่อยคงมาบ่อย ไว้ถ้ามา เดี๋ยวกูเรียกมึงมาสกรีน โอเคป่ะ แต่มึง คุณเปรมน่ะ แอบมีลูกกับบ่าวก่อนแต่งงานกับแม่พลอยนะ" หมูยอพูดแซวกลับ
"มีได้ก็มีไป สำคัญว่าได้เป็นเมียเอก แล้วหลังจากมีแม่พลอย คุณเปรมก็ไม่เคยมีเมียรองหรือนังเล็ก ๆ ที่ไหนล่ะ มันเป็น ฟามผิดพลาดของวัยหนุ่มเว้ย" นังเพื่อนตัวดีตอบแล้วเราก็หัวเราะกัน
สักพักเห็นยายกำลังจะเดินมาสมทบด้วย หมูยอเลยกำชับกับเพื่อนตัวดีว่า "มึงอย่าเพิ่งเอะอะไป เดี๋ยวหม่อมยายของมึงตกกะใจ ต้องละลายยาหอม"
"เออน่ะ ไม่พูดหรอก ให้มันชัวร์ ๆ กว่านี้ก่อนมึงก็เล่นตัวหนัก ๆ ให้สมกับเป็นคุณในวังหน่อย จะได้เรียกสินสอดหนัก ๆ"
ยายเดินมาถึงศาลา จ๊ะโอ๋ยกมือกระพุ่มไหว้อย่างสวยงาม "กราบเจ้าค่ะหม่อมยาย โอ๋มาสักพักแล้วเห็นว่าหม่อมยาย เอนหลัง เลยไม่กล้าเข้าไปกวนเจ้าค่ะ"
ยายอมยิ้ม อย่างใจดี นั่งลงข้าง ๆ เอาพัดสานสีสด มาพัดวี ให้ลมเย็น ๆ
"ยายก็ว่า บ่ายแล้ว ยังไม่ได้ยินเสียงเรา ง่วง ๆ เลยเอนหลังแปปนึง กินอะไรกันหรอลูก กินเยอะ ๆ นะผลหมากรากไม้มีเยอะแยะกินกันไม่ทัน"
"จะได้ไม่เปลืองข้าวเย็นเราด้วยใช่ไหมจ๊ะยาย ตัดกำลังมัน"
"อีนี่ ร้ายนัก หม่อมยายเจ้าขา โอ๋อยากกินน้ำพริกปลาร้าฝีมือหม่อมยายเจ้าค่ะ ไปเหวยน้ำพริกที่ไหนก็ไม่เคยถูกปาก เหมือนรสมือของหม่อมยายตำเลย" นังตัวดีพูดประจบเอาใจนี่แหละทางของมันจริง ๆ
"เออเหมือนรู้นะ ยายว่าจะทำพอดี เดี๋ยวกินกันเสร็จแล้วเข้าครัวไปช่วยยายทำกันสิ ว่าแต่อยากกินอะไรอีกล่ะ" ยายถามความเห็น
"อะไรดีล่ะมึง ช่วยคิดหน่อยดิ๊" นังเพื่อนหันมาเซ้าซี้ผม
"น้ำพริกปลาร้า ก็ต้องกินกับผักต้มเนอะยาย ต้มไข่ด้วยสักหน่อยเอาแบบยางมะตูมไหมมึง มึงชอบหนิ เดี๋ยวไปตลาดกับกูว่าจะได้ปลาดุกย่างดีไหม ถ้าไม่มีก็ปลานิลสักตัว แกง...ทำแกงอะไรดีจ๊ะยาย ต้มยำไก่ใส่ใบหม่อนดีไหมหรือจะแกงไก่ใส่ขมิ้น" หมูยอถามความเห็น
"ยายว่าแกงไก่ใส่ขมิ้นก็ดีนะ เอาไว้ซดน้ำเผื่อเผ็ดจากน้ำพริก เออถ้าได้ปลาดุกย่างเอามาสักสองตัวนะ แต่ไม่มีก็เอาปลานิล ก็เอาตัวโต ๆ สักตัวก็พอ กินกันหลาย ๆ คนเดี๋ยวไม่พอกิน ตาแฮมน่าจะกลับมาทันกินข้าวด้วยแหละ" ยายบอก
นั่งคุยกันอีกครู่หนึ่ง เดินกลับเข้าครัว เตรียมเครื่องน้ำพริกให้ยาย กับเอาผักลงแช่น้ำ หมูยอกับเพื่อนซี้ก็ขี่มอเตอร์ไซค์ ไปตลาดกัน
จ๊ะโอ๋ นังตัวแสบ เพื่อนรักเพื่อนแค้นของเรามาแล้ว ไรด์มีเพื่อนแบบนี้จริง ๆ นะ ถ้านึกถึงใครพูดเจ้าคะเจ้าขา ก็นึกถึง อ. ยิ่งศักดิ์ ก็แล้วกัน จ๊ะโอ๋ก็จะเป็นคนพูดจาแล้วสะบัดหน้าสะบัดตาแบบนั้นแหละ
ความคิดเห็น