คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บุคคลปริศนา
2 ปีต่อมา
ณ อาณาจักรฟอกลาฟ ไดน่าที่ใส่ผ้าคลุมหัวได้เดินผ่านเมืองที่เต็มได้ร้านค้าอาหารมากมาย แต่ทว่ากลับเต็มไปด้วยทหารบาซิไทร์ของอาณาจักรคาโดเฮม์อยู่ทั่วเมือง พร้อมใบประกาศจับของเธอ ด้วยความหิวไดน่าได้เข้าไปในรานอาหารแห่งหนึ่ง ร้านอาหารที่ไม่ค่อยสะอาดนัก ป้ายหน้าร้านที่พัง ลูกค้าแต่ละคนก็เต็มไปด้วยคนจน และคนจรจัดที่มานอนหน้าร้าน ไดน่าเข้ามานั่งโต๊ะกลางร้านและสั่งซุปคาวาโร ซุปคาวาโรคือซุปปลาที่ชื่อว่าคาวาโร เป็นปลาที่หาได้ทั่วไป มีเนื้อนุ่มไม่คาว ถูกตัดเป็นชิ้นพอดีคำและเอาก้างออก โดยน้ำซุปจะต้มน้ำให้เดือดแล้วใส่น้ำปลาเล็กน้อยให้ซุปมีรสเค็ม แล้วใส่เครื่องเทศให้ซุปมีรสชาติที่จัดจ้าน หลังจากนั้นก็ใส่ผักไดร์ผักและหัวไชเท้าหัวชมพูที่มีรสหวานผสมไปกับน้ำซุป ให้รสหวานของผักและหัวไชเท้ารสเค็มของน้ำซุปและปลาเนื้อนุ่มๆค่อยๆถูกเคี้ยวและละลายในปาก เมนูที่วัตถุดิบหาง่ายแต่กลับมีรสชาติที่ดี เป็นอาหารของคนชนชั้นล่างโดยแท้
ไม่นานมีลูกค้้าตัวใหญ่กับลูกน้องสองสามคนเข้ามา
คนตัวใหญ่: “เฮ้ย”
ไดน่า: “…”
คนตัวใหญ่: “นี่โต๊ะเรา”
ไดน่ายอมและเปลี่ยนโต๊ะแต่โดยดี และอาหารก็มาเสิร์ฟถึงมือนาง
คนตัวใหญ่: “ป้า! เอาแบบเดิมแต่จัดชุดใหญ่ๆเลย”
ป้า: “จ้าไอเปี้ยก”
แต่ทว่ามีเสียงดังตะโกนออกมาจากข้างนอก มีเสียงทหารไล่ล่าคนๆหนึ่งอยู่ และคนๆนั้นก็ได้เข้ามาในร้าน เขาเป็นชายหนุ่ม ใสหน้ากาก มีอาวุธ ลำตัวมีชุดเกราะอยู่เล็กน้อย แล้วเขาเข้าไปแอบที่หลังเคาร์เตอร์ ซักพักมีทหารเข้ามา แต่ไม่ใช่ทหารของคาโดเฮม์ แต่เป็นทหารของฟอกลาฟเอง
ทหาร: “มีใครมาหลบในที่แห่งนี้ไหมครับ”
…
คนตัวใหญ่: “ไม่มี”
ทหาร: “คุณแน่ใจเหรอครับ”
คนตัวใหญ่: “เขาวิ่งไปที่ด้านหลังร้านน่ะ”
ทหาร: “ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือครับ”
ทหารได้ออกไป ชายปริศนาได้ออกมาจากหลังเคาร์เตอร์
คนตัวใหญ่: “ทหารแม่มเชื่อคนง่ายชิบหาย”
ชายปริศนา: “โอ้พี่ขอบคุณมากเลย ผมนึกว่าผมจะเกมแล้วซะอีก ฮะฮ่า รอดตัวไ…”
ชายตัวใหญ่ได้เดินเข้าไปหยิบป้ายประกาศจับ คือใบหน้าของชายปริศนา ค่าหัว 1ล้านเหรียญทอง แล้วโชว์ให้ดู
คนตัวใหญ่: “ถ้าทหารจับได้เราก็อดดิว่ะ!!”
ชายปริศนา: “ชิบก๋ายแย้ว”
คนใหญ่: “เฮ้ย!! จัดมันให้เละเว้ย!!!”
คนตัวใหญ่และลูกน้องได้เข้าปะทะกับชายปริศนา ชายปริศนาหลบและควักกงจักยักที่แหลมคม เขากวาดกงจักรได้อย่างน่าเกรงขาม เขาทำร้ายลูกน้องคนหนึ่งบาดเจ็บได้ แต่เขาถูกคนตัวใหญ่จับแขนที่ถือกงจักรไว้ และบีบแขนเขาจนกงจักรหลุดจากมือ แล้วขว้างเขาเข้ากำแพง และหยิบเก้าอี้มาฟาดซ้ำจนเก้าอี้แตกกระจาย และเขาทุ่มกับโต๊ะเข้าเต็มๆจนโต๊ะหักเป็นสองชิ้น
ชายปริศนา: “อะ อัก… แม่ม~ แรงเยอะ… ไปไหนว่ะ ไอห่าราก”
คนตัวใหญ่: “ฮ่าๆๆๆๆ เห้ย!! วันนี้กูเลี้ยง!!”
คนในร้านเฮกันใหญ่ ไดน่าที่มองดูอยู่และคิดจะไม่ทำอะไรโง่ๆ แต่กลับเห็นว่าหน้ากากของชายปริศนาที่หลุดนั้นพบว่าเขาก็แค่วัยรุ่นเท่านั้น ไดน่าที่ไม่่อยากคิดว่าวัยรุ่นอย่างเขาเข้าไปในคุกดาร์ค คุกที่เดียวของดินแดนนี้ ที่ขนานนามว่าอาณาาจักรมืด เขาจะพบกับชะตากรรมอย่างไร
ไดน่า: “นี่!!!”
ทุกคนหยุดเฮและจ้องไปที่ไดน่า
ไดน่า: “ปล่อยเขาไป”
คนตัวใหญ่: “ห๊ะ”
ไดน่า: “ฉันบอกว่่าให้ปล่อยเขาไป เขายังเด็ก”
คนตัวใหญ่: “เด็กที่ฆ่าหัวสูง นี่แม่สาวน้อย ถ้าเอาไอนี่ไปออกรางวัลได้ ไปเป็นเจ้าหนูของข้าดีมะ”
ไดน่า: “ถ้าไม่ปล่อยเขา คงงั้นฉันคงต้องซัดพวกแกจนน่วม”
คนตัวใหญ่: “อุ้ย เสียดายคนสวยๆอย่างน้องจังเลย ฮ่าๆๆๆๆ… อัก!!!!!”
ไดน่าเตะไปที่ไข่สองลูกของเขาเข้าไปเต็มแรง และเสยคางเขาจนเขาหงายหลังสลบไป ลูกน้องที่จะมาโจมตีนางสองคน นางก็ทำแบบเดียวกันและต่อยท้องทั้งสองคนจนไม่สามารถสู้ต่อได้ ซึ่งการต่อสู้ครั้งนั้นทำให้ผ้าคลุมของไดน่าเผยใบหน้านางออกมา คนในร้านเห็นก็ตกใจเพราะพบผู้ร้ายหลบหนีที่มีฆ่าหัวสูงทที่สุด และจู่ๆก็มีควันเกิดขึ้นรอบและไดน่ากับชายปริศนาก็ได้หายไปจากร้าน
จากผู้เขียน
ก็นี่เป็นนิยายที่เขียนเป็นครั้งแรกน่ะครับ ตอนแรกลองเชิงดูก่อน ถ้ามีคนอ่านตอนสองต่อแปลว่าก็น่าติดตามอยู่ โดยหน้าปกเรื่องทางผมกำลังวาดอยู่ครับ รอแปปหนึ่ง ส่วนตอนต่อๆมาก็จะมาเรื่อยๆครับ ขอให้รอติดตามกันน่ะครับ
ความคิดเห็น