ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ฝึกหลอมโอสถ
แสแอ่อนๆ ทอผ่านหน้า่าไม้แะสลัอเรือนลี่ฮวา ท้อฟ้าสใสรับรุ่อรุใหม่ ไป๋ิ้หลานลืมาึ้น้าๆ าารหลับใหล เมื่อมอไปรอบห้อไม่เห็นหลี่เิ้หานเธอ็ลุึ้นไปอาบน้ำแ่ัว หลัาัารัวเอเรียบร้อย เธอสั่ิเหอให้เรียมอาหารเ้าทิ้ไว้ที่ห้อโถ แล้วแยย้ายันไปทำานไ้เลย ่อนปิประูเรือนและเ้าสู่มิิส่วนัว
ในมิิส่วนัวที่สบ ท้อฟ้าสีาวมุไร้แสอาทิย์แผ่ไลสุสายา ลำธารใสสะอาไหลรินเียู่สวนสมุนไพรที่เปล่ประายสใส ไป๋ิ้หลานยืนอยู่ลาศาลาไม้ ศาลาที่ล้อมรอบ้วยพลัธรรมาิที่แผ่ระายออมาราวับห่มลุมทั้มิิ เธอหยิบัมภีร์ที่วาเรียไว้ออมาเล่มหนึ่ เนื้อหาภายในล่าวถึพื้นานอารฝึพลัปรา และารวบุมลมหายใเพื่อูับพลัาธรรมาิ
อนแรเธอรู้สึถึวามอึอัเล็น้อย วามรู้สึที่เหมือนมีแรบาอย่าวาั้นพลัปราาธรรมาิไม่ให้หลอมรวมับพลัภายในอเธอ แ่เธอไม่ย่อท้อ เธอ่อยๆ ปรับลมหายใให้สอล้อับารเ้นอหัวใ พยายามรับรู้ถึระแสพลัานที่ลอยอยู่รอบัว
ทันในั้น เธอ็รู้สึไ้ถึระแสพลัอ่อน ๆ ที่แทรึมเ้ามาในร่า มันเริ่มไหลเวียนไปทั่วร่าาย ล้ายสายธารที่ไหลเอื่อย รู้สึไ้ถึวามอบอุ่นในเส้นลมปรา วาอเธอเบิว้าทันทีที่รู้สึถึพลัที่ไม่เยสัมผัสมา่อน
“นี่มัน...” ไป๋ิ้หลานพึมพำเบา ๆ เธอสัมผัสไ้ถึพลัปราที่เลื่อนัวในร่าายอย่าเป็นระบบ ารไหลเวียนนั้นราบรื่นอย่าไม่น่าเื่อ เธอลอเลื่อนพลัปราไปามแนวเส้นลมปราในร่าามำแนะนำในัมภีร์ และพบว่าร่าายอเธออบสนอไ้อย่าีเยี่ยม!
เธอทลอึพลัเพิ่มึ้นอี และพบว่าระแสพลัาธรรมาิเ้าสู่ร่าายเธอไ้เร็วึ้นโยไม่ิั ไป๋ิ้หลานื่นเ้นในใ เธอรู้ว่านี่ไม่ใ่เรื่อธรรมา และอนนี้เธอยาลอหลอมโอสถ!
ในโลอพลัปรา ารหลอมโอสถมัถือเป็นศาสร์ที่้อารทั้วามรู้ลึึ้และวามเี่ยวาในารวบุมพลัปรา โยทั่วไปแล้ว ระับอพลัปราที่สามารถหลอมโอสถไ้แบ่ามระับ ั้นนัปรุยาปมภูมิ (พลัปราั้นพื้นาน) ผู้ถือรอพลัปราั้นสามึ้นไปสามารถหลอมโอสถั้นพื้นานไ้ เ่น ยาเพิ่มพลัีวิ หรือ ยาเสริมพลัปราเบื้อ้น ้อำั ยาที่หลอมมัมีประสิทธิภาพ่ำ และมีโอาสผิพลาสูหาวบุมไฟหรือพลัปราไม่ีพอ
ั้นนัปรุยาั้นลา (พลัปราั้นทะลว) ผู้ถือรอพลัปราระับสี่ึ้นไป สามารถหลอมโอสถระับลาไ้ เ่น ยาเพิ่มวามแ็แร่ หรือ ยาฟื้นฟูพลัปรา
ั้นปรมาารย์หลอมโอสถ (พลัปราั้นราันย์) ผู้ถือรอพลัปราั้นห้า หรือ พลัราันย์ปรา สามารถหลอมโอสถั้นสู เ่น โอสถเม็ปราั้นสู และ โอสถเร่ารฝึปรา และสามารถใ้ไฟปราเพาะัวเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพอยา
ั้นนัหลอมโอสถเทพ (พลัปราั้นัรพรริึ้นไป) ผู้ถือรอพลัปราัรพรริ หรือสูว่า สามารถหลอมโอสถระับำนาน เ่น โอสถเพิ่มอายุัย หรือ โอสถเร่ทะลวั้นพลั และสามารถผสมสมุนไพรหายาที่ับ้อนหลายนิเ้า้วยัน
ารหลอมโอสถนั้น้ออาศัยพลัปราในารวบุมเปลวไฟและรัษาอุหภูมิให้ที่ รวมถึารบัับให้พลัานในสมุนไพรหลอมรวมเป็นหนึ่เียว ันั้น หาระับปราไม่สูพอ ารหลอมโอสถอาล้มเหลวหรือไ้ยาที่ไม่มีประสิทธิภาพ ว่า...ไม่ใ่ทุนที่มีพลัปราะสามารถหลอมโอสถไ้
ไป๋ิ้หลานเินไปนั่ในศาลาไม้ลาสวน ลมหายใอเธอแผ่วเบาเป็นัหวะสม่ำเสมอ วาสีนิลับ้อไปยััมภีร์เล่มหนาที่เปิ้าไว้บนโ๊ะ ัวอัษรโบราที่ารึบนหน้าระาษบ่บอถึศิลปะารหลอมโอสถในเบื้อ้นอย่าละเอีย
"ศิลปะแห่ารหลอมโอสถเริ่มาารเ้าใสมุลอพลัปราและสมุนไพร หาาสมุล ยาย่อมสูเสียพลัหรือลายเป็นพิษไ้…" ำอธิบายเหล่านั้นสะท้อนในหัวอไป๋ิ้หลาน เธอวามือแะบนโ๊ะ ลมหายใลึเริ่มผสานเ้าับัหวะหัวใ ่อนะ่อยๆ ลุึ้นและเินรไปยัส่วนหนึ่อมิิึ่มีเาหลอมโอสถนาเล็ั้อยู่
เาหลอมนี้เป็นอโบราที่เธอพบในมิิส่วนัว ลวลายมัรที่แะสลัไว้บนพื้นผิวอเาเผยให้เห็นถึวามประีอผู้สร้า มันแผ่ระายแสบาเบาราวับมีีวิ
ไป๋ิ้หลานหยิบสมุนไพรที่เธอเรียมไว้ใล้มือ ลีบอวิาาว ห้าหยเียว และราเปลวเพลิวาอยู่บนถาเล็ๆ สีทอ ทั้หมนี้เป็นวัถุิบสำัสำหรับารปรุยาเพิ่มพลัปรา เธอเริ่ม้น้วยารุไฟปราภายในเาหลอม มือบายึ้นเหนือเา ไฟปราสีฟ้าอ่อนพลันปราึ้นราวับอบสนอ่อิสั่ารอเธอ เธอรู้สึถึระแสพลัที่ไหลเวียนในร่าายอย่ามั่น
“มาเริ่มันเถอะ” เธอพึมพำับัวเอ พร้อมหยิบสมุนไพริ้นแรลในเา
ลีบอวิาาวที่ถูใส่ลไปเริ่มสลายัว้าๆ ลายเป็นละออพลัที่ลอยวนอยู่ในเา ไป๋ิ้หลานวบุมไฟปราให้ที่ แ่เมื่อเธอเพิ่มห้าหยเียวเ้าไป ลับเิารสั่นสะเทือนเล็น้อยในเา
ปั!
เสียระเบิัึ้น พร้อมับลุ่มวันสีาวที่พวยพุ่ออาเา ไป๋ิ้หลานไอเบาๆ ะที่มอไปยัเศษาสมุนไพรที่อยู่รอบเา วาอเธอายแววใและผิหวั
“ทำไมถึผิพลา?” เธอพึมพำ ะที่หยิบัมภีร์ึ้นมาอ่าน้ำอีรั้
"ารหลอมโอสถ้อารสมุลระหว่าไฟปราและพลัธรรมาิในสมุนไพร หาไฟปรารุนแรเินไปหรืออ่อนเินไป ะทำให้สมุนไพรเสียหาย…" ำอธิบายเหล่านี้ทำให้เธอเริ่มเ้าใ้อผิพลา เธอถอนหายใเบาๆ ่อนะหยิบสมุนไพรุใหม่มาลออีรั้
รั้ที่สอและรั้ที่สามยัลเอย้วยวามล้มเหลว วันสีำและเสียระเบิัึ้นรั้แล้วรั้เล่า แ่ไป๋ิ้หลานไม่ไ้ย่อท้อ เธอนั่นิ่ที่หน้าัมภีร์ หยิบสมุนไพรึ้นมาูทีละิ้น มือบาลูบไล้ไปบนลีบอวิาาวะรุ่นิ ‘สมุนไพรแ่ละนิมีุสมบัิเพาะ หาใส่ในลำับที่ผิ พลัปราภายในะีันนเิวามเสียหายหรือเปล่านะ’
“ลำับผิหรือ?” เธอพึมพำับัวเอ วาายแววเ้าใ ไป๋ิ้หลานลอปรับลำับารใส่สมุนไพรใหม่ เริ่ม้น้วยห้าหยเียว าม้วยลีบอวิาาว และปิท้าย้วยราเปลวเพลิ
รั้นี้ เธอวบุมไฟปรา้วยสมาธิแน่วแน่ พยายามรัษาสมุลระหว่าไฟปราับพลัธรรมาิในสมุนไพร ะที่ลิ่นหอมอ่อนๆ อสมุนไพรเริ่มลอยึ้นมาาเาหลอม ไป๋ิ้หลานรู้สึถึระแสพลัที่เริ่มไหลเวียนอย่ามั่นในเา
“สำเร็หรือไม่?” เธอพึมพำะ้อูารเปลี่ยนแปลในเา
แม้รั้นี้ะไม่สมบูร์แบบ แ่เธอเริ่มเห็นวาม้าวหน้า เม็ยาสีเียวุ่นเม็เล็ปราึ้นที่้นเา แม้ะไม่ไ้สมบูร์แบบแ่็เป็นวามสำเร็รั้แรอเธอ ไป๋ิ้หลานยิ้มบาๆ มือบาหยิบเม็ยาึ้นมาูใล้ๆ วามรู้สึภาภูมิใแวบผ่านในหัวใอเธอ เพราะอนนี้พลัปราอเธออยู่ระับพื้นานั้นสอเท่านั้น
เธอหยิบสมุนไพรุใหม่ึ้นมา ราวนี้เธอั้ใใ้วามละเอียและสมาธิมาว่าเิม ทุารเลื่อนไหวอเธอเป็นไปอย่าระมัระวั ลมหายใอเธอที่ เธอเริ่ม้นระบวนารหลอมอีรั้ ใส่ห้าหยเียวในเา เพิ่มลีบอวิาาวอย่าระมัระวั ปิท้าย้วยราเปลวเพลิ
เธอวบุมไฟปรา้วยวามั้ใ รัษาอุหภูมิและสมุลระหว่าพลัปราในสมุนไพร ไม่มาหรือน้อยนเินไป ทุรั้ที่สมุนไพรสลายัวเป็นพลัานในเา เธอรู้สึถึารหลอมรวมที่เป็นเอภาพ
เสียเบาๆ อระบวนารหลอมั้อในศาลา ลิ่นหอมาๆ อสมุนไพรที่ผสมผสานันลอยึ้นมาอีรั้ วาอไป๋ิ้หลานับ้อที่เาหลอมไม่วาา รึ่ั่วยาม่อมาที่้นเาหลอมปราเม็ยาสีเียวใสทีู่บริสุทธิ์ว่าเม็แร เธอยมือึ้นเ็เหื่อที่ผุึ้นบนหน้าผาเล็น้อย ่อนหยิบเม็ยาออมาาเา
“รั้นี้ีว่ารั้่อนมา...” เธอพูเบาๆ ะหมุนเม็ยาเล็ๆ ในมือู ไป๋ิ้หลาน้อมอเม็ยาในมือ้วยวามภาภูมิใ แม้ะเป็นเพียวามสำเร็เล็น้อย็เถอะ เธอเ็บเม็ยาลในวเล็อย่าระมัระวั ่อนะหันไปัารับสมุนไพรที่เหลือเพื่อเรียมไว้สำหรับารฝึหลอมโอสถในรั้่อไป
ทันในั้น เสียฝีเท้าแผ่วเบาพลันัึ้นา้านนอมิิ ทำให้ไป๋ิ้หลานะั “ใรมาในเวลาเ่นนี้?” เธอพึมพำับัวเอ่อนะออามิิส่วนัว
ความคิดเห็น