ตอนที่ 9 : คนมาเเทน, ลางสังหรณ์ของเอริกะ, คำขอร้อง
เช้าวันถัดมา
อามิ:ทุกหน่วยเดินหน้าได้
ทีมเซ็นชะโด/ทหาร:ค่ะ/ครับ
ซีซาร์:รอฉันก่อนนะฮินะ ฉันกำลังไปช่วยเเล้ว
กองทัพญี่ปุ่นกับทีมเซ็นชะโดก็ได้เดินหน้าเพื่อที่จะเผด็จศึกกับกองกำลังNMAเเต่ระหว่างนั้นมิโฮะก็ได้คิดทบทวนเรื่องรางต่างๆ
ในที่ประชุมในตอนเวลากลางคืน
ในจอโปรเจคเตอร์ได้นำเสนอรายชื่อทีมเซ็นชะโดที่ถูกลักพาตัวไป
กลุ่มที่1:นอนน่า,คลาร่า,โคเมะ,คาปาโช่(ฮินะ),ไล่ลา,อาริสะ,เชสก้า,นิชิ, ฟุคุดะ, ฯลฯ(เเทนลูกทีมร่วมรถถัง)
กลุ่มที่2:นากาซูกะ(พี่สาวของเอมิ),นากาซึกะ,โรสฮิป,พี่น้องคาชิวาว่า,เนโกะ,ฮิโตมิ,มิกะ, ฮากิ, มิกโกะ, อันโด,โบดิอัส,รุคุริริ,เเอสพารากัส,จิฟุยุ,ฯลฯ(เเทนลูกทีมร่วมรถถัง)
กลุ่มที่3:ยูคาริ
มิโฮะเเละคนอื่นๆก็ได้มองรายชื่อพร้อมกับความรู้สึกที่เต็มไปด้วยอึดอัดใจที่อยากไปช่วยตอนนี้เเต่ทำได้เเค่รอ
เฮมะ:ถึงเเม้ทีมที่2จะพ่ายเเพ้เเต่ก็ได้จัดการทีมNMAไปได้มากพรุ่งนี้เราคงจะเผด็จศึกเเละช่วยเหลือพวกพ้องเพื่อนๆของเธอได้อย่างเเน่นอน, จริงสิคุณมิโฮะฉันรู้ข่าวว่าเพื่อนร่วมทีมของเธอคนหนึ่งถูกจับตัวไปดังนั้นฉันเลยหาคนมาเเทนให้เเล้วนะ, เอาล่ะเข้ามาได้
??? :ค่ะ
เเล้วประตูด้านข้างห้องก็เปิดคนที่เข้ามานั้นเป็นเด็กผู้หญิงอายุราวพอๆกับมิโฮะผมสีเทาออกน้ำตาลนัยน์ตาน้ำตาลอ่อนในชุดเครื่องเเบบกรรมการเซ็นชะโด
??? :สวัสดีค่ะฉันชื่อฮายาเนะ มิจิโกะจะมารับหน้าที่เป็นพลบรรจุของรถถังเเพนเซอร์4ไทป์Dขอฝากตัวด้วยค่ะทุกคน
เฮมะ:อย่างที่บอกเธอจะเป็นพลบรรจุให้กับรถถังของเธอนะคุณมิโฮะ
มิโฮะ::ค่ะ สวัสดีค่ะคุณฮายาเนะฉันนิชิซึมิ มิโฮะค่ะ
มิจิโกะ:เรียกฉันว่ามิจิโกะเถอะค่ะ
เเล้วทั้งสองก็จับมือกัน
มิจิโกะ:เรามาจัดการขับไล่กองกำลังNMAด้วยกันนะค่ะ
มิโฮะ:เช่นกันค่ะ
กลับมาที่ระหว่างการเคลื่อนทัพมิโฮะก็ได้มองที่มิจิโกะซึ่งตอนนี้มิจิโกะก็กำลังตรวจสอบจำนวนกระสุนอยู่เเต่มิโฮะก็ยังนึกถึงเรื่องที่เอริกะได้พูดคุยกับเธอ
ในที่ห้องบันไดหนีไฟที่โรงพยาบาล
มิโฮะ:เรื่องที่จะคุยกับฉันนี่คือเรื่องอะไรหรือคะ?คุณเอริกะ
เอริกะ:ไม่เเน่ใจเหมือนกันเธออาจจะว่าฉันว่าคิดไปเองมโนไปเองก็ได้เกี่ยวกับเรื่องตัวจริงไวท์ริปเปอร์นะ
มิโฮะ:หมายความว่าไงคะ? คุณเอริกะ
เอริกะ:ฉันคิดว่าตัวจริงของไวท์ริปเปอร์คือเอน่า กลอเรียส
มิโฮะ:เดี่ยวค่ะคุณเอริกะเเต่ว่าเธอคนนั้น…..
เอริกะ:นั้นสินะเเต่ว่าตอนที่ฉันสู้กับยัยนั้นสัญชาตญาณของฉันบอกว่าตัวจริงของเธอคือยัยนั้นทั้งความรู้สึกเเละการต่อสู้ด้วย
มิโฮะ:เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะเธอคนนั้นเป็นเด็กเเลกเปลี่ยนจากอังกฤษนะค่ะจะเกี่ยวข้องอะไรกับไฮพีเรียนล่ะค่ะ
เอริกะ:นั้นสินะขอโทษทีละกันที่ทำให้เธอเสียเวลานะมิโฮะ
เอริกะก็ถอนหายใจทันที
มิโฮะ:ไม่เป็นไรค่ะคุณเอริกะ
เอริกะ:เเต่ยังไงก็ระวังตัวด้วยฉันขอยอมรับเลยว่าฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของยัยนั้นเลยเเม้เเต่น้อยเเต่ถึงยังไงฉันก็คงต้องฝากความหวังให้กับเธอเเละหัวหน้าไม่สิคุณมาโฮะเเล้วล่ะช่วยลูกทีมของฉันกับคนอื่นๆด้วยนะ
เอริกะได้ปล่อยน้ำตาออกมาเล็กน้อยเพราะเธอนั้นรู้สึกมันเป็นความผิดของเธอที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย
มิโฮะ:เเน่นอนค่ะ,คุณเอริกะพักผ่อนเถอะค่ะเเละขอบคุณมากนะค่ะ
เเล้วมิโฮะก็เข้ากอดเอริกะทันทีเเล้วทั้งสองก็เเยกย้ายกัน
เเต่ระหว่างนั้นเอริกะก็ได้นึกย้อนเหตุการณ์ตอนนั้น(ส่วนเสริม)
เอริกะ:บ้าเอ๊ย!!!
ทั้งเอริกะเเละหัวหน้าหน่วยทีมโรงเรียนอื่นก็ได้ปีนออกจากรถถังโดยภาพที่เธอเห็นนั้นคือรถถังลูทีมของโรงเรียนอื่นเเละโรงเรียนของตนนั้นหมดสภาพเเละได้มองรถถังTiger131ของฝ่ายตรงข้ามซึ่งผู้บัญชารถถังนั้นคือไวท์รีปเปอร์หัวหน้าผู้บัญชาการสูงสุดของกองกำลังNMAที่รถถังของเธอนั้นไร้รอยขีดข่วนพร้อมกับเเววตาอันเยือกเย็นภายใต้หน้ากากกระโหลกของไวท์รีปเปอร์
อันไซ(เเอนโชวี่):ยัยนี่มันปีศาจชัดๆ
ซักพักก็มีวิทยุสื่อสารเข้ามาติดต่อที่ตัวไวท์รีปเปอร์
ไวท์รีปเปอร์:จับตัวเเล้วใช่มั้ย, ดีพาตัวไป
เคย์:นี่!!!ที่บอกว่าจับตัวนะหมายถึงใคร
เเล้วไวท์รีปเปอร์หันหน้ามามองสบตากับเคย์ซึ่งตอนนี้ต่อให้ใส่หน้ากากซึ่งตอนนี้ภายใต้หน้ากากคงเป็นใบหน้าอันเเสนเยือกเย็นเรียบเฉย
ไวท์รีปเปอร์:ก็เพื่อนของพวกเเกไงไม่น่าถาม
เปปเปอร์โรนี:ว่าไงนะ
ไวท์รีปเปอร์:ไม่ต้องห่วงหรอกฉันไม่ยอมให้พวกมันตายเร็วๆหรอกสบายใจได้
คัตยูช่า:อย่าบังอาจเห็นชีวิตเพื่อนของฉันเป็นของเล่นนะเว้ย
ไวท์ริปเปอร์:ที่มันเป็นเเบบนี้เพราะพวกเเกมันอ่อนเเอต่างหากถ้าไม่พอใจก็จงเเข็งเเกร่งขึ้นซะซิ
เเล้วฉันจะรอถ้ามีโอกาสเจอกันคราวหน้าก็ช่วยทำให้ฉันสนุกกว่านี้หน่อยละกัน
เเล้วรถถังTiger131ของไวท์รีปเปอร์ก็เริ่มถอยกลับไปทันทีเเต่ไวท์รีปเปอร์ก็หันกลับไปมองที่เอริกะ
ไวท์รีปเปอร์:โดยเฉพาะเธอนะ
เเล้วรถถังรีปเปอร์ก็กลับไปยังกองทัพของเธอหลังจากนั้นไม่นานก็มีทัพกำลังเสริมเข้าช่วยเหลือพวกเอริกะทันที
ย้อนกลับมาที่หน้าห้องพยาบาล
เอริกะ:ยังไงฉันก็คิดว่าเป็นยัยนั้นอยู่ดีมิโฮะ
เอริกะได้คิดพร้อมกับมองมิโฮะที่กำลังเดินกับมาโฮะไปที่ห้องประชุม
เเล้วในระหว่างที่มิโฮะกำลังไปที่ห้องประชุมกับมาโฮะ
เอมิ:มิโฮะ
มิโฮะ:เอมิจังจริงสิเธอนะไม่ได้เป็นอะไรใช่มั้ย
มิโฮะได้ถามเอมิจังด้วยความเป็นห่วง
เอมิ:ฉันนะไม่เป็นไรหรอกเเต่ฮิตโตมิ, พี่สาวของฉันเเละคนอื่นๆ….
เอมิพูดพร้อมกับมีน้ำตาไหลออกมาเล็กน้อยทำให้มิโฮะนั้นเข้าใจสถานการณ์ตอนนี้
มิโฮะ:ไม่เป็นไรหรอกเอมิจังพวกนั้นคงไม่ทำอะไรพวกเธอหรอก
เอมิ:มิโฮะขอร้องล่ะ
มิโฮะ:เอ๊ะ???
เอมิ:ช่วยเพื่อนๆเเละพี่สาวของฉันทีตอนนี้พวกเธอเป็นความหวังเดียวเเล้ว
เเล้วเอมิก็ร้องไห้ออกมาทันทีอย่างเห็นได้ชัดเเล้วมิโฮะก็กอดเอมิทันที
มิโฮะ:ไม่ต้องห่วงเอมิจังไม่ว่ายังไงพวกเราจะต้องช่วยพวกเธอได้เเน่เเละพวกเธอจะต้องไม่เป็นอะไร
เอมิ:ขอบคุณนะมิโฮะ
เเล้วกลับมาทีปัจจุบัน
ฮานะ:หิมะตกอีกเเล้วล่ะ
ซาโอริ:ถ้าเป็นเวลานี่พวกเราคงปั้นตุ๊กตาหิมะเล่นเเล้วเนอะมิโฮะ
มิโฮะ:อืม
มิโฮะพยักหน้าเเล้วคิดทบทวนคำพูดของเอริกะ
เอริกะ:ฉันคิดว่าตัวจริงของไวท์รีปเปอร์นั้นคือเอน่า กลอเรียส
มิโฮะ:มันต้องไม่ใช่ๆเธอคนนั้น
เเล้วกองทัพกับกองทัพเซ็นชะโดก็เคลื่อนพลไปเรื่อยๆท่ามกลางหิมะตก
จบตอนคนมาเเทน, ลางสังหรณ์ของเอริกะ, คำขอร้อง
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
