(Fan-fic​ girl und​ panzer)​สงครามเซนฉะโด

ตอนที่ 55 : (SS3 Ending)​การอำลา(จบเเบบที่1)

การอำลา(จบเเบบที่1)

ไอเรส:เร็วเข้า!!! ทางนี้เราใกล้ถึงเเล้ว

มาโฮะ:มิโฮะ, ไหวรึเปล่า

มิโฮะ:ยังไหวอยู่ค่ะพี่

ไอเรส, มาโฮะเเเละมิโฮะได้พยายามวิ่งไปที่ใดที่หนึ่ง

ย้อนกลับมาช่วงบนรถ

มิโฮะ:ท่านไอเรสค่ะ, นี่เรากำลังไปที่ไหนค่ะ

ไอเรส:สุสานโควิเตอร์รี่

มาโฮะ/มิโฮะ:เอ๊ะ???

มาโฮะกับมิโฮะ:ได้ตกใจกับคำตอบของไอเรสเล็กน้อย

ไอเรส:พวกเธอจำคำตอบของเด็กคนนั้นได้หรือเปล่า

มิโฮะ:“ไปหาคนสำคัญที่จากไปนาน”ใช่มั้ยคะ

ไอเรส:ใช่

มาโฮะ:เเล้วมันเกี่ยวอะไรกับลอริซ่าคะ?

ไอเรส:ในสงครามตอนสมัยTerror soilderถึงพวกเราจะรบเข่นฆ่าฟันกันซึ่งเเน่นอนว่ามันก็ย่อมมีการสูญเสียไปเป็นเรื่องธรรมดาเเละการสูญเสียนั้นก็เหมือนการจากไปอย่างหนึ่งซึ่งเป็นการจากไปอย่างไม่มีวันกลับ, เเน่นอนว่าลอริซ่าเองก็เช่นกันที่เธอได้สูญเสียพ่อเเม่, เพื่อนต่างๆมากมายเเละน้องสาวของเธอในสงครามไปหลุมศพของพวกเธอทั้งหมดอยู่ที่สุสาน
โควิเตอร์รี่ซึ่งเเน่นอนว่าการที่เธอบอกว่าจะไปหาอาจเป็นการ…….

เเต่ทันใดนั้นรถก็ได้เกิดดับลง

ไอเรส:เอ๊ะ!!!

ไอเรสก็ได้พยายามสตาร์ตรถหลายครั้งเเต่กลับไม่ติด

ไอเรส:บ้าเอ๊ย!!! มาเสียอะไรตอนนี้เนี่ยไอ้รถเศษเหล็ก

ไอเรส, มาโฮะเเละมิโฮะก็ได้ลงจากรถมาตรวจดูสภาพเครื่องยนต์ก็พบว่าเครื่องยนต์นั้นเป็นเครื่องยนต์ตัวเก่าอย่างมาก

ไอเรส:บ้าเอ๊ย!!!

มาโฮะ:เอาไงดีล่ะ

ไอเรส:งั้นคงต้องวิ่งไปเเล้วล่ะเอาเป็นว่าพวกเธอตามฉันมาล่ะกัน

กลับมาที่ปัจจุบัน

ไอเรส:เอาล่ะ!!! พวกเรามาถึงเเล้ว

ทั้งสามก็ได้หยุดอยู่ที่หน้าสุสานโควิเตอร์รี่

มาโฮะ:งั้นเข้าไปกัน, คุณไอเรส

เเล้วทั้งมาโฮะเเละมิโฮะก็ได้เริ่มที่จะเดินเข้าไปเเต่ไอเรสกลับหยุดนิ่งเเล้วทำสีหน้าลำบากใจ

มิโฮะ:คุณไอเรส

ไอเรส:ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี

มาโฮะ, มิโฮะ:เอ๊ะ!!!

ไอเรส:ตอนเเรกฉันมุ่งมั้นที่ตั้งใจจะไปหาเธอเเต่พอกำลังจะได้เจอจริงฉันกลับรู้สึกผิดกับเด็กคนนั้น

มิโฮะ:มาเถอะคุณไอเรส

ไอเรส:เธอเองก็เห็นเหตุการณ์ตอนนั้นด้วยนิมิโฮะ, ฉันมีปากเสียงกับลอริซ่าในหลายๆอย่างเเน่นอนว่าฉันทำร้ายจิตใจเธอ, ฉันว่าเธอคงเกียจเเละเเค้นฉันเเน่ๆเลย

มิโฮะก็นิ่งเงียบสักพักเเล้วตอบกลับไอเรส

มิโฮะ:ฉันว่าลอริซังไม่ได้เกียจคุณหรอกค่ะคุณไอเรส

ไอเรส:หา???

มิโฮะ:ลอริซังน่ะถึงเเม้ว่าเธออาจจะมีนิสัยเอาเเต่ใจไปบ้างเเต่เธอเป็นคนมีเหตุผลเเน่นอนว่าเธอเข้าใจในสิ่งที่คุณทำอย่างเเน่นอนค่ะ

ไอเรส:เเต่… เเต่ว่า

มาโฮะ:ท่านไอเรสเลิกกลัวเรื่องไม่เป็นเรื่องได้เเล้วคุณเป็นถึงหัวหน้าเป็นถึงผู้นำนะคุณต้องมั่นใจในสิ่งที่คุณตัดสินใจสิ, ฉันขอยืนยันเเน่นอนว่าลอริซ่าต้องเข้าใจอย่างเเน่นอนพวกเราสองคนเป็นเพื่อนของเธอตั้งเเต่เด็กเเล้วถึงเเม้ว่าจะได้เจอกันอีกทีตอนเเข่งเซนชะโดครั้งที่62ก็เถอะเเต่ตอนเด็กของเธอกับตอนนั้นเเละตอนนี้เธอก็ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลย

ไอเรส:งั้นหรอ

มิโฮะ:คุณเองก็เลี้ยงดูลอริซังมาตั้งเเต่เด็กคุณลอริซังน่ะไม่มีวันโกรธเเค้นคุณหรอกเผลอๆตอนนี้เธออาจจะรู้สึกผิดต่อคุณด้วย

ไอเรส:ฉันว่าคงไม่ใช่

???:นึกว่าใครคุณไอเรสไม่ใช่หรอ

ได้มีเสียงผู้หญิงปริศนาได้ทักไอเรสจนทำให้ทั้งสามคนหันมา

ไอเรส:เซวิลิน

ไอเรสได้เรียกชื่อเธอขึ้นมาในทันที

เซวิลิน:มาที่นี่ก็หมายความว่ามาหาลอริจังสินะ

ไอเรส:ก็เปล่าซะหน่อยเธอสองคนนี้ต้องการเจอเธอต่างหากเล่า

มาโฮะ, มิโฮะ:(อ้าว!!!)

เซวิลิน:อย่างงั้นหรอดูท่าว่าพวกเธอสองคนคงเป็นเพื่อนของลอริจังอย่างงั้นสินะท่ามีอะไรอย่างจะพูดกับเด็กคนนั้นก็เร็วเข้าเถอะเวลาของเด็กคนนั้นใกล้หมดเเล้วนะ

มาโฮะ,มิโฮะ,ไอเรส:ว่าไงนะ

เซวิลิน:เร็วเข้าเถอะ, เวลากำลังเดินอยู่นะ

หลังจากที่เซวิลินพูดจบทั้งสามคนก็ได้รีบวิ่งเข้าไปในสุสานทันทีโดยเซวิลินได้มองหลังทั้งสามคน

เซวิลิน:ขอให้โชคดีนะ

เเล้วเซวิลินก็ได้หันกลับเเละเดินออกไป

ภายในสุสานโควิเตอร์รี่

ทั้งไอเรส, มิโฮะเเละมาโฮะได้วิ่งตามทางไปข้างหน้าโดยในระหว่างทางก็มีหลุมศพจำนวนมากที่มีช่อดอกไม้วางไว้อยู่ด้านหน้าโดยในระหว่างทางที่ทั้งสามวิ่งอยู่ก็มีสายลมพัดทำให้มีใบไม้เเละกลีบดอกไม้ได้พัดตามสายลม

เเละทั้งสามก็วิ่งจนกระทั้งในที่สุด

มาโฮะ:นั้นลอริซ่าใช่หรือเปล่า

มาโฮะได้พูดพร้อมกับได้มองคนที่ใส่ชุดฮูดสีขาวข้างหน้าของเธอที่เหมือนกำลังเคารพหลุมศพซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นหลุมศพราชารานินอฟอยู่ซึ่งด้านหลังเธอก็มีปืนสไนเปอร์สะพายหลังไว้อยู่พลางพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ๆ
เเต่เหมือนอีกฝ่ายจะรู้ตัวเธอคนนั้นรีบลุกขึ้นเเล้วเอาปืนพกหันกลับไปอย่างรวดเร็ว

มิโฮะ:เหวอ!!!

??? :พวกเธอเองหรอ

เสียงอันเเสนคุ้นเคยได้ทักทายซึ่งทั้งสามคนได้รู้ทันทีว่าภายใต้หน้ากากในฮูดสีขาวคือลอริซ่าเเน่นอน

ลอริซ่า:ขอโทษที

ลอริซ่าก็ได้รีบลดปืนลงเเละเก็บในทันทีเเละเปิดฮู้ดเเละถอดหน้ากากออก

มิโฮะ:ตาข้างซ้ายเธอ

มาโฮะ:สภาพเธอ

มิโฮะ, มาโฮะเเละไอเรสได้สังเกตเห็นใบหน้าที่ซูบผอมขาวซีดเเละดวงตาข้างซ้ายที่มีรอยเเผลเป็นการจากถูกฟันที่ใบหน้าเเละดวงตาข้างซ้ายเเละสภาพชุดของเธอซึ่งด้านหน้าเธอนั้นมีสภาพร่องรอยบาดเเผลการต่อสู้ที่เกิดขึ้นกับชุดเเละเเผลบนตัวเธอต่างกับด้านหลังของเธอซึ่งไร้รอยการต่อสู้ไอเรสนั้นนั้นเเทบไม่กล้าสบตาข้างซ้ายของลอริซ่า

ลอริซ่า:ไม่ได้เป็นไรมากหรอกดวงตาข้างซ้ายของฉันเป็นมานานมากเเล้วส่วนเเผลนี้ก็จิ๊บจ๊อยน่า…..อุ๊บ!!!

ทันใดนั้นลอริซ่าก็ไอกระอักเลือดออกมาทรุดตัวลงทันที

มิโฮะ, มาโฮะ, ไอเรส:ลอริซัง/ลอริซ่า

ทั้งสามต่างก็รีบช่วยพยุงตัวลอริซ่า

ลอริซ่า:เวลาใกล้ถึงเเล้วหรอเนี่ย

ไอเรส:อย่ามาพูดบ้าๆนะตอนนี้หมอใกล้มาถึงนี่เเล้วเพราะฉะนั้นเเข็งใจไว้ก่อน

ลอริซ่า:ท่านไอเรส… ท่านช่างดีกับฉันเสมอเลยนะทั้งที่ฉัน…..

ไอเรส:ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นกัดฟันไว้เดี่ยวฉันจะพาเธอไปหาหมอเดี่ยวนี้เเหละ

ลอริซ่า:ท่านไอเรส

ลอริซ่าได้จับมือไอเรสพร้อมกับส่ายหัวเเล้วได้พูดว่า

ลอริซ่า:ฉันมีเรื่องอยากจะขอร้องหน่อยก่อนที่จะสายเกินไป

ไอเรส:อะไรหรือ

ลอริซ่า:ช่วยพยุงพาฉันไปที่นั้นที, มาโฮะ, มิโฮะฝากถือช่อดอกไม้พวกนี้หน่อยนะ

ไอเรส:เข้าใจเเล้ว

ไอเรสเหมือนจะรู้อะไรบางอย่างอยู่เเล้วก็ได้ช่วยพยุงตัวลอริซ่าทันที

มาโฮะ:ที่นั้นคือที่ไหนหรือ

มาโฮะที่เหมือนสงสัยพลางพร้อมกับเดินถือถือช่อดอกไม้พร้อมกับมิโฮะจำนวน3ช่อพร้อมกับเดินตามไปพร้อมกับความโศกเศร้าจนในที่สุดไอเรสก็ได้พยุงพาตัวลอริซ่าหยุดอยู่กับตรงหน้าหลุมศพ3หลุมศพ

มิโฮะ:เอ๊ะ!!!!

มิโฮะที่สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

มาโฮะ:มีอะไรหรอมิโฮะ…… นี่มัน

มาโฮะก็ได้ดูตามก็ได้พบเเละเข้าใจเเล้วว่าลอริซ่าได้ขอนั้นคือการพาไปที่หลุมศพของครอบครัวของเธอ

ลอริซ่า:มิโฮะ, มาโฮะ

มิโฮะ, มาโฮะ:อืม

มิโฮะ, มาโฮะก็ได้ยื่นส่งช่อดอกไม้ให้กับลอริซ่า

ลอริซ่า:ขอบใจนะ

เเล้วลอริซ่าก็ได้วางช่อดอกไม้หน้าหลุมทั้งสามหลุมศพเเล้วพนมมือพร้อมกับปล่อยน้ำตาออกมา

มิโฮะ, มาโฮะ:(ลอริซัง/ลอริซัง)

มิโฮะกับมาโฮะที่มองลอริซ่าด้วยสีหน้าที่เศร้าใจเเละไม่เเพ้ตามกันถึงเเม้ว่าพวกเธอจะรู้สึกเจ็บปวดไม่เท่ากับเท่ากับเธอเเต่ก็อย่างน้อยรู้ว่ามันรู้สึกยังไงกับการที่เห็นเพื่อนของตัวเองนั้นพบเจอเหตุการณ์เลวร้ายที่ผ่านมาโดยที่พวกเธอไม่ได้รู้เเละเเทบจะช่วยเหลืออะไรไม่ได้เลย

ลอริซ่า:ร้องไห้อีกจนได้เเฮะ

ลอริซ่าก็หัวเราะตัวเองเล็กน้อยเบาๆก่อนที่เธอจะเช็ดน้ำตาเเล้วพิงป้ายหลุมศพน้องสาวของเธอ

ลอริซ่า:ในที่สุดมันก็จบซะที

ลอริซ่าก็กระอักเลือดออกมาเล็กน้อย

ไอเรส,มาโฮะ, มิโฮะ:ลอริซ่า/ลอริซัง

ลอริซ่า:มันก็เเค่… ธรรมดาของสงครามที่จะต้องมีการสูญเสีย

ไอเรส:ลอริซ่าขอร้องล่ะตอนนี้พวกเราเองต่างก็สูญเสียไปเยอะเเล้วไม่อยากสูญเสียไปมากกว่านี้เเล้ว

ลอริซ่า:ท่านไอเรส.. (เเค่กๆ)… ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ท่านได้เติมเต็มส่วนที่ขาดให้กับฉันเเละน้องสาวของฉันนะค่ะตอนที่ฉันโศกเศร้าก็มีท่านเเละพี่น้องกองกำลังNMAที่คอยอยู่เคียงข้างเสมอต่อให้ฉันจะ…… (ร้องไห้)

ลอริซ่าก็ร้องไห้ออกมาเหมือนกับว่าเธอนั้นร้องไห้สำนึกผิดกับสิ่งที่เธอได้สร้างปัญหาตลอดที่ผ่านมา

ไอเรส:ลอริซ่า

ไอเรสก็ได้เข้ากอดลอริซ่าพร้อมกับลูบเเผลเป็นที่หน้าข้างซ้ายของเธอพร้อมกับร้องไห้ออกมาเหมือนกัน

ไอเรส:เเน่นอนฉันก็เหมือนกันไม่ว่าฉันจะเผลอทำอะไรไม่ดีกับเธอเเม้กระทั้งได้ทำลายเธอในตอนนั้นจนเธอต้องสูญเสียดวงตาข้างซ้ายเเต่เธอเองก็ยัง….

ลอริซ่า:ท่านไอเรส, สำหรับฉันนั้นน่ะมันเป็นราคาที่ต้องจ่ายต่างหากเพื่อซื้อใจเเละหลอกพวกมันเพราะฉะนั้นท่านเลิกคิดมากเรื่องนี้เถอะเรื่องมันผ่านไปนานเเล้วเเล้วตอนนี้ก็ขอให้ท่านมีชีวิตเผื่อฉันด้วยนะเเละฝากขอโทษเเละขอบคุณยัยพวกนั้นเเละพวกเด็กๆด้วยนะ

เเล้วไอเรสที่รู้ดีอยู่เเล้วก็ได้ยอมรับเเละตอบรับในที่สุด

ไอเรส:เข้าใจเเล้วล่ะ, พักผ่อนให้สบายกับครอบครัวของเธอเเละฝากสวัสดีพวกเด็กๆทางนั้นเเละฝากความคิดถึงท่านเคานต์ด้วยนะ

ลอริซ่า:รับบัญชาท่านไอเรส.. ไม่สิ… คุณเเม่คนที่สองของฉัน

ไอเรส:ขอบคุณนะ

เเล้วไอเรสก็ได้ปล่อยกอดลอริซ่า

ลอริซ่า:มิโฮะ, มาโฮะ

มิโฮะ, มาโฮะ:ลอริซัง/ลอริซ่า

ลอริซ่า:ขอโทษด้วยนะที่ฉันต้องลากพาพวกเธอเเละเพื่อนพวกเธอต้องมาเจออะไรเเบบนี้ฝากขอโทษเพื่อนพวกเธอด้วย

มิโฮะ, มาโฮะ:ไม่เป็นไรหรอกเเละขอบใจนะที่ช่วยฉัน/น้องสาวฉันเเละประเทศของพวกเรานะ

ลอริซ่า:(พยักหน้า)….. ความจริงฉันอยากเล่นเซนชะโดกับพวกเธออีกครั้งหนึ่งกับพวกเธอจังเลยรู้มั้ยว่าตอนที่สู้กับพวกเธอครั้งล่าสุดมันสนุกมากๆเลยนะ, ฉันดีใจจริงๆที่ได้รู้จักเเละเป็นเพื่อนกับพวกเธอนะ

มิโฮะ, มาโฮะ:อืม, ฉันก็ด้วย

มิโฮะ, มาโฮะก็พยักหน้าเเต่ไม่รู้ว่าทำไมน้ำตาของพวกเธอถึงไหลออกมานี่เธอกำลังดีใจหรือเสียใจกันนะ

ลอริซ่า:ให้ตายสิ, อย่าร้องไห้สิโตๆกันเเล้วเเละพวกเธอเป็นหัวหน้าทีมนะถ้าสมมุติว่าลูกทีมพวกเธอมาเห็นมันจะดูไม่ดีนะ

ลอริซ่าพูดเตือนเเละก็ยิ้มให้มิโฮะเเละมาโฮะ

มิโฮะ/มาโฮะ:เปล่าซะหน่อย

ลอริซ่า:อ้าวหรอ555… โกหกไม่เก่งเลยนะพวกเธอเนี่ย555

เเล้วลอริซ่าก็เอ่มือมากุมปากหัวเราะเบาๆ

ลอริซ่า:ดูท่าว่าหิมะจะตกลงมาเเล้ว

หลังจากลอริซ่าพูดจบก็มีเริ่มมีหิมะตกลงมาปรอยๆ

ลอริซ่า:สวยจังเลยนะว่ามั้ยท่านไอเรส, มิโฮะ, มาโฮะ

ไอเรส/มิโฮะ/มาโฮะ:อืม

ทั้งสี่ต่างก็มองหิมะที่ตกลงมาเเล้วมิโฮะก็เอามือมารองหิมะก็เห็นเป็นเกล็ดหิมะที่มีรูปร่างสวยงาม

ไอเรส:อยากเล่นสงครามหิมะจังเลยเเฮะ

เเล้วมิโฮะ, มาโฮะเเละไอเรสต่างกลับไปมองลอริซ่าเเล้วก็พบว่าตอนนี้เธอได้นอนเเน่นนิ่งหลับตาพร้อมทั้งรอยยิ้ม

มิโฮะ, มาโฮะ, ไอเรส:หลับให้สบายเถอะลอริซ่าหวังว่าพวกเราจะได้พบกันอีก

เเล้วสักพักทั้งสามคนก็ได้เข้ากอดร่างไร้วิญญาณของลอริซ่าพร้อมกันทั้งสามคนพร้อมปล่อยน้ำตาเเละปล่อยโฮท่ามกลางหิมะตกในทันที

จบตอนการอำลา(จบเเบบที่1)

รอติดตามบทส่งท้ายจบเเบบที่1