(Fan-fic​ girl und​ panzer)​สงครามเซนฉะโด

ตอนที่ 36 : (SS2)​คงต้องฝากความหวังไว้ที่พวกเธอ(จบบริบูรณ์)

คงต้องฝากความหวังไว้ที่พวกเธอ(จบบริบูรณ์)

เเทนที่ไอเรสจะโกรธที่มิโฮะเเละมาโฮะได้อ่านจดหมายของเธอเเต่กลับพบว่าไอเรสนั้นกลับถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจทันทีกลับไปนั่งบนเก้าอี้ทันที

มิโฮะ:คือคุณไอเรส

ไอเรส:ฉันไม่รู้ว่าฉันควรทำยังไงดี
มาโฮะ:…..

ไอเรส:จะให้พวกเธอกลับไปญี่ปุ่นไม่ได้สินะเเต่เอาเถอะยังไงซะคุณคิริฮิเมะคุณน่าจะพูดถูกเเหละว่าอยู่ที่นี่มันอาจจะปลอดภัยกว่าก็ได้ส่วนเรื่องยัยหัวหน้าNMAเดี่ยวพวกเราจัดการเองก็ได้

คิริฮิเมะ:ไม่ต้องหรอกเเค่นี้พวกเราก็รบกวนคุณเยอะเเล้วเเล้วฉันรู้ดีด้วยว่าใครควรจะเป็นคนทำหน้าที่นี้

ไอเรส:ใครล่ะ

คิริฮิเมะ:ก็อยู่ตรงหน้าคุณเเล้วคุณไอเรส

มิโฮะ/มาโฮะ:เอ๊ะ

ไอเรส:หา

คิริฮิเมะ:ก็สองคนนี้เป็นเพื่อนเก่าของเด็กของคุณไม่ใช่หรอถ้าพูดคุยเจรจายังไงก็น่าจะไปได้สวยนะว่าไง

ไอเรส:เเต่ว่า…

คิริฮิเมะ:ไม่ต้องห่วงหรอกเพื่อนกันมันคุยกันได้อยู่เเล้วล่ะว่าไงจะรับภารกิจนี้หรือเปล่าล่ะ

มาโฮะ/มิโฮะ:นั้นสินะนี่เเหละคือโอกาสที่เราจะพูดคุยกันให้รู้เรื่อง

มาโฮะกับมิโฮะที่ได้คิดอย่างนั้นก็ได้ตอบอย่างไม่ลังเล

มาโฮะ/มิโฮะ:ฉันรับค่ะ/รับค่ะ

คิริฮิเมะ:เเล้วพวกเธอสองคนล่ะ

เอริกะ/ยูคาริ:พวกฉันด้วยหรอค่ะ

คิริฮิเมะ:อืมใช่ตัดสินใจซะ

มาโฮะ/มิโฮะ:ตัดสินใจได้เลยนะเอริกะ/คุณเอริกะ, คุณยูคาริ

เอริกะ/ยูคาริ:หัวหน้า/ท่านนิชิซึมิ

เอริกะเเละยูคาริต่างก็คิดหนักทันที

เอริกะเองก็ย้อนนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาเมื่อตอนไวท์รีปเปอร์นั้นได้อยู่คุโรโมริมิเนะ

มาโฮะ:ลูกทีมทั้งหมดรวมเเถว

นักเรียนคุโรโมริมิเนะทีมเซนชะโดต่างก็รีบมาเข้าเเถวทันที

มาโฮะ:ทุกคนฉันมีข่าวจะเเจ้งให้ทราบนะว่าจะมีเด็กนักเรียนเเลกเปลี่ยนเข้ามาจำนวน5คนถึงอาจจะกระทันหันเเต่ก็อยากจะให้ทุกๆคนช่วยสนิทกับพวกเค้าด้วยนะเอ้าก้าวออกมาข้างหน้าได้

??? :ค่ะ

เเล้วก็มีเด็กผู้หญิงผมขาวในชุดยูนิฟอร์มโรงเรียนก็เดินออกมาข้างหน้านักเรียนคุโรโมริมิเนะ

เด็กผมขาว:สวัสดีค่ะฉันเอน่า กลอเรียสเเล้วคนที่อยู่หลังฉันก็มีทั้งเเอสต้า, ไอน่า, นีซาน่าเเละมาเกช่าค่ะ

เเอสต้า, ไอน่า, นีซาน่า, มาเกช่า:ยินดีที่ได้รู้จักค่ะทุกคนเเละขอฝากตัวด้วยค่ะ

เเล้วทั้ง5คนก็โค้งคำนับกับนักเรียนคุโรโมริมิเนะทันที

มาโฮะ:ก็อย่างที่เห็นพวกเขาจะมาเข้าเรียนเซนชะโดก็ช่วยสนิทกับเขาด้วยนะ

นักเรียนคุโรโมริมิเนะ:ค่ะ

ในระหว่างก่อนฝึกซ้อม

เอน่า:คุณเอริกะฝากตัวด้วยนะค่ะ

เอริกะ:อืมอย่าเป็นภาระให้มากละกันพวกมือใหม่

ทั้งสี่คนไม่ว่าจะเป็นเเอสต้า, ไอน่า, นีซาน่า, มาเกช่าก็เเสดงอาการไม่พอใจเเต่เอน่าก็เเอบทำมือห้ามพวกเธอเอาไว้

เอน่า:ทราบเเล้วค่ะ

ในระหว่างการฝึกซ้อม

เอน่า:คุณเอริกะระวังค่ะ

เอน่ากับกลุ่มของเธอได้เเสดงฝีมือเเละค่อยช่วยเหลือลูกทีมในการจู่โจมเเละตั้งรับได้ดีจนเป็นที่ยอมรับจนกระทั่งวันหนึ่ง

เอริกะ:เอน่า

เอน่า:ค่ะ

เอริกะ:นี่

เอริกะได้ยื่นซองจดหมายซองหนึ่งให้เอน่า

เอน่า:นี่มัน…..

เอน่าได้อ่านจดหมายพร้อมกลุ่มเพื่อนๆของเธอนั้นคือจดหมายอนุญาตให้พวกเธอได้เข้าร่วมเเข่งขันเซนชะโดครั้งที่62เป็นกรณีพิเศษ​

เอริกะ:พยายามเข้าล่ะ

เอน่ากับกลุ่มเพื่อนๆ:ทราบเเล้วค่ะ

ตัดกลับมาปัจจุบันยูคาริเองก็ย้อนไปนึกถึงวันที่เธอสอดเเนมเเล้วถูกจับได้

ยูคาริ:ที่นี่มันที่ไหนนะ

ไวท์รีปเปอร์:ฟื้นเเล้วหรอ

ยูคาริ:ไวท์รีปเปอร์

ไวท์รีปเปอร์ได้ทักยูคาริที่ได้สติพลางพร้อมดูกล้องวิดีโอของยูคาริที่ถ่ายไว้

ไวท์รีปเปอร์:ถ่ายไว้เยอะเลยนะเรา, เห็นทีคงต้องขอยึดไว้เเล้วละนะ

ยูคาริ:ฉันขอถามหน่อยนะค่ะทำไมคุณถึงทำอย่างนี้ล่ะทั้งที่เราเป็นศัตรูกัน

ไวท์รีปเปอร์:พวกรัฐบาลน่ะใช่เเต่ฉันไม่

ยูคาริ:หมายความว่าไง

ไวท์รีปเปอร์:เธอไม่จำเป็นต้องรู้หรอกเอาเป็นว่าถ้าอยากเจอเพื่อนๆของเธออีกก็ขอให้ทำตัวดีๆเข้าไว้ละกันเเล้วฉันจะปล่อยตัวเธอเเละเพื่อนๆของเซนชะโดของเธอทั้งหมดหลังจบสงครามนี้เเละเเน่นอนว่าฉันจะไม่ส่งตัวให้พวกรัฐบาลเฮงซวยของพวกเราด้วยส่วนข้อยืนยันเเน่นอนก็คงเป็นวิดิโอที่เธอถ่ายไว้นี่เเหละ

ยูคาริ:สัญญาน่ะค่ะ

ไวท์รีปเปอร์::เเน่นอนเอาเป็นว่าฉันพาเธอไปพบกับเพื่อนๆของเธอละกันเเละเเน่นอนฉันสัญญาว่าพวกเธอจะอยู่ดีกินดีที่นี่เเน่นอน

ยูคาริ:(ท่านนิชิซึมิ)

จนวันที่มิโฮะถูกจับพามาที่นี่

เพื่อนๆเซนชะโด:คุณมิโฮะ

ยูคาริ:ท่านนิชิซึมิ

ยูคาริกับเพื่อนๆเซนชะโดต่างตกใจอย่างมาก

ไวท์รีปเปอร์:อย่าเอะอะไปเธอเเค่หลับไปเท่านั้นเเละขอโทษทีที่พามาเพิ่มนะส่วนเธอชื่อยูคาริใช่มั้ยถ้าจำไม่ผิด, ฝากดูเเลมิโฮะหน่อยละกันนะ

ยูคาริ:ค่ะเเต่เดี่ยวคุณรู้จักชื่อเธอได้ยังไง

ไวท์รีปเปอร์:รู้เเค่ว่ารู้จักก่อนเธอละกัน

เเละตลอดเวลาที่ยูคาริ, มิโฮะเเละคนอื่นๆอยู่ด้วยกันกับไวท์รีปเปอร์นั้นพวกเธอนั้นรู้สึกดีไปด้วยจนยูคาริกับคนอื่นๆก็ได้ทำตัวสุภาพกับไวท์รีปเปอร์โดยไม่รู้ตัวไปหลายคน

กลับมาปัจจุบัน

คิริฮิเมะ:จะเอาไงกันล่ะ

เอริกะ/ยูคาริ:ไปด้วยค่ะ

คิริฮิเมะ:เอาเป็นว่าส่วนเด็กๆคนอื่นพวกเราจะไปถามให้ละกันถ้าพวกเขาตอบไม่ก็จะส่งพวกเขากลับไปตามที่คุณต้องการเพราะงั้นคุณไอเรสเชิญสบายใจเถอะ

ไอเรส:ถ้างั้นก็รบกวนด้วยนะพวกเธอเป็นความหวังเดียวเเล้วฉันไม่อยากให้เธอคนนั้นเป็นอะไรมากกว่านี้เเล้ว
ฉันขอฝากด้วยนะ

มาโฮะ, มิโฮะ, เอริกะ, ยูคาริ:รับทราบค่ะ

ด้านนอก

อากิ:นี่มิกะพวกเราก็เเอบดูมาสักพักเเล้วนะ

มิโกะ:นั้นสิฉันอยากรู้จังว่าพวกนั้นพูดเรื่องอะไรน่ะ

มิกะ:ถ้าให้ฉันเดานะเราคงได้เผชิญหน้ากับสายลมหิมะในฐานะศัตรูอีกครั้งหนึ่งเเล้วละ

มิกะพูดพร้อมกับเล่นกันตาเลไปด้วย

มิโกะ:เธอพูดเรื่องอะไรน่ะ

อากิ:นี่มิกะพูดให้พวกเราสับสนอีกเเล้วนะ

มิกะ:เดี่ยวพวกเธอก็รู้เองเเหละเพราะฉันพอเดาสถานการณ์​ได้เเล้ว

มิกะพูดพร้อมกับหันมายิ้มให้ทั้งสองคน

จบตอนฝากความหวัง(จบบริบูรณ์SS2)

จบSS2:ความจริง