(Fan-fic​ girl und​ panzer)​สงครามเซนฉะโด

ตอนที่ 32 : (SS2)​จดหมายถึงมิโฮะ

จดหมายถึงมิโฮะ

หลังจากที่กองกำลังNMAนั้นจากไปคิริฮิเมะก็ได้เดินเข้ามาเเล้วตบหัวนายทหารนายนั้นทันที

ทหารญี่ปุ่น:ตบหัวผมทำไม

คิริฮิเมะ:เเล้วทำไมเเกถึงไม่ถามว่าประชาชนที่ถูกจับไปตอนนี้อยู่ที่ไหนเล่าให้ตายสิ

คิริฮิเมะได้พูดอย่างหัวเสีย

ทหารญี่ปุ่น:ขอโทษครับ

ไอเรส:คุณคิริฮิเมะ

ไอเรสก็ได้ยื่นจดหมายฉบับหนึ่งให้เเก่คิริฮิเมะ

ไอเรส:บางทีในซองนี้อาจจะเขียนถึงอะไรเกี่ยวกับพวกเขาก็ได้นะเเละฉันขอยืนยัน100%ว่าพวกเขาไม่ทำอะไรกับคนของพวกคุณเเน่นอน

คิริฮิเมะ:(ถอนหายใจ)

เเล้วคิริฮิเมะก็รับจดหมายเเล้วเดินจากไปในทันที

ไอเรส:สำหรับพวกเธอสองคน

มาโฮะ/มิโฮะ:มีของฉันด้วยหรอคะ

ไอเรส:ใช่จ๊ะนี่

มาโฮะ/มิโฮะ:ขอบคุณค่ะ

ไอเรส:ถ้าอ่านเสร็จเเล้วมาเจอกับฉันหน่อยนะที่บ้านหลังนั้น

เเล้วไอเรสก็ชี้ไปที่บ้านหลังหนึ่งซึ่งดูเเล้วพึ่งได้รับการซ่อมเเซมมาพอสมควรตอนนั้น

มาโฮะ/มิโฮะ:ทราบเเล้วค่ะ

เเล้วทั้งมิโฮะเเละมาโฮะต่างก็เเยกย้ายกันไปอ่านจดหมายของตนเองเเต่ก่อนเเยกย้ายยูคาริเเละเอริกะก็มองทั้งสามคนอย่างเงียบๆ

ณ มุมหนึ่งในตัวเมือง

มิโฮะก็ได้มองดูรอบๆว่ามีใครตามมาหรือเปล่าเมื่อมั่นใจเเล้วว่าตอนนี้ไม่มีคนตามมาเธอก็เปิดอ่านจดหมายจากไวท์รีปเปอร์

ในเนื้อหาจดหมาย

ไวท์รีปเปอร์:ไงคุณนิชิซึมิ มิโฮะถ้าคุณได้อ่านจดหมายนี้ฉันคงเดาได้ว่าคุณคงได้พบพี่สาวของคุณเเละเพื่อนของคุณเเล้วเท่ากับว่าฉันได้ทำตามสิ่งที่ฉันได้บอกไว้กับคุณเเล้วเเละฉันเสียใจในสิ่งที่ทำกับพี่สาวของคุณเกินไปหน่อยเเละฉันอยากจะขอโทษอีกเรื่องหนึ่งคือที่ฉันลากคุณกับเพื่อนคนอื่นๆของคุณให้มาเจอเรื่องบ้าๆเเบบนี้ฉันน่าจะปล่อยพวกคุณไปพร้อมกับคนอื่นๆตั้งเเต่ตอนนั้นเเต่ไม่รู้เพราะทำไมเหมือนกันเเต่ถึงยังไงตอนนี้คุณได้พบกับพี่สาวของคุณเเละพวกเพื่อนๆของคุณเเล้วตอนนี้คุณก็กลับบ้านไปพร้อมกับพวกพี่สาวของคุณเเละเพื่อนๆของคุณซะส่วนเรื่องบ้าๆที่เกิดขึ้นเเละที่อาจจะตามมาเดี่ยวฉันจะจัดการเองขอให้คุณโชคดีเเละขอบคุณสำหรับที่ผ่านมาจากไวท์รีปเปอร์

มิโฮะ:…..

ทันทีที่มิโฮะอ่านจดหมายเสร็จกำเเผ่นจดหมายไว้เเน่นเเล้วสักพักเธอก็นำกลับไปใส่ซองจดหมายไว้เหมือนเดิมเเละเก็บไว้ในเสื้อเเจ๊คเเก๊ตของเธอเเล้วเธอก็เดินไปที่บ้านตามที่ไอเรสได้บอกไว้ทันที

ยูคาริ:(ท่านนิชิซึมิ)

ยูคาริที่เเอบอยู่ก็เริ่มสะกดรอยตามอย่างห่างๆจากมิโฮะอีกครั้งจนถึงบ้านหลังนั้น

จบตอนจดหมายถึงมิโฮะ