(Fan-fic​ girl und​ panzer)​สงครามเซนฉะโด

ตอนที่ 27 : (SS2)​เกือบไปเเล้ว

เกือบไปเเล้ว

เวลาผ่านไปสักพักหลังจากที่เอริล์เกรย์กับทีมโรงเรียนมาจีโน่ได้เสียสละไปถ่วงเวลาไว้กับกองกำลังNMA

เอริกะ:ไปที่ไหนก็ยังไม่เจออะไรเลยเเม้กระทั้งหมู่บ้านเล็กๆ

เอมิ:ทุกคน ข้างหลัง

เอมิได้เรียกผ่านทางวิทยุสื่อสารให้ดูข้างหลังก็พบว่ากองกำลังNMAได้ไล่ตามหลังมาอีกเเล้ว

เอริกะ:โธ่เอ๊ย!!! จะตามไปถึงไหนเนี่ย

ดาร์จีลิ่ง:งั้นก็หมายความว่าคุณเอริล์เกรย์…..

ดาร์จีลิ่งก็กำมือกัดฟันด้วยความเจ็บใจ

อัสสัม:ดาร์จีลิ่ง…

จนสุดท้ายกองกำลังNMAก็ได้ถูกไล่ต้อนจนมุมเเละถูกล้อมในที่สุด

ดาร์จีลิ่ง:....

เอมิ:บ้าเอ๊ย!!!

เอริกะ:ชิ

อัสสัม:ดาร์จีลิ่ง

ดาร์จีลิ่ง:อะไรรึอัสสัม

อัสสัม:ดูผู้นำทัพก่อนสิ

อัสสัมได้บอกให้ดาร์จีลิ่งให้มองที่ผู้นำทัพนั้นคือซิมิเนียร์เเละคอร์ซอน

ดาร์จีลิ่ง:พวกนั้น

อัสสัม:ใช่คนที่ถอนทัพนั้นไปก่อนนั้นไงบางทียัยไวท์รีปเปอร์อะไรนั้นอาจจะสั่งการให้ยัยพวกนี้มาไล่ตามพวกเราขณะที่สู้กับคุณเอริล์เกรย์ก็ได้เเน่นอนว่าคุณเอริล์เกรย์อาจใกล้ชนะเเละกำลังมาช่วยพวกเราก็ได้เเละที่สำคัญการต่อสู้ตอนนั้นยัยพวกนี้ไม่มีอะไรเป็นพิเศษนะ

ดาร์จีลิ่ง:อืม

อัสสัมได้พูดปลอบดาร์จีลิ่งเเต่ดาร์จีลิ่งเองก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเเละรู้สึกว่าทั้งคอร์ซอนเเละซิมิเนียร์ในตอนนั้นไม่ได้คิดจะเอาจริงเลยในการต่อสู้ครั้งนั้นเผลอๆอาจจะเเกล้งเเพ้เลยด้วยซ้ำ

ซิมิเนียร์:เหมือนกับตอนนั้นเลยนะตอนที่ถูกล้อมไว้เเต่มันดันต่างกันตรงที่ว่าคงไม่มีใครมาช่วยพวกคุณเเล้วนะสิ

ทหาร:คุณคิริฮิเมะเราโดนล้อมไว้หมดเเล้วเห็นทีเราคงต้อง….

คิริฮิเมะ:ไร้สาระเราต้องมาคุกเข่ายอมเเพ้ให้กับเด็กพวกนี้หรอไม่มีทาง

คอร์ซอน:ไม่ต้องคุกเข่ายอมเเพ้หรอกเพราะสิ่งที่พวกคุณทำได้ก็คงมีเเต่ลาขาดเท่านั้นเเล้ว

เเล้วขณะที่คอร์ซอนที่กำลังให้สัญญาณมือกับกองกำลังNMAเพื่อที่จะจัดการนั้น

เอริกะ:หัวหน้า, มิโฮะ, ทุกคน

ซาโอริ:คุณพ่อ, คุณเเม่, มิโปริน

มาโกะ:เห็นทีคงได้หลับยาวเเน่ๆเลยงานนี้,ขอโทษนะคุณยาย

คัตยูช่า:คงไม่ได้เจอเธอเเล้วสินะนอนน่า, คลาร่า

เอมิ:ขอโทษนะฮิโตมิ, มิโฮะ, ทุกคน

ดาร์จีลิ่ง:คุณเอริล์เกรย์...ขอโทษนะอัสสัมเพโกะฉันไม่น่าเลย

เพโกะ, อัสสัม:พวกเราทั้งหมดก็เต็มใจมากันทั้งนั้นเเหละท่านดาร์จีลิ่ง/ดาร์จีลิ่งเพราะฉะนั้นอย่าโทษตัวเองเลย

ชิซุกะ:ดูท่าว่าเราคงมาได้เเค่นี้นะรินโทษทีนะ

ริน:เเย่จังเลยค่ะองค์หญิงเเต่ฉันก็สนุกมากเลยค่ะ

ไยกะ:ถึงเเม้ว่าจะเเพ้เเต่ก็ช่างเถอะอย่างน้อยก็โดนจัดการโดยกองกำลังในตำนานที่มีชีวิตเเหละน่า

ในขณะที่ทุกคนกำลังยอมรับในชะตากรรมนั้น

เเต่ทันใดนั้น

ตูม

ซิมิเนียร์:อะไรกันนะ

คอร์ซอน:ชิ,มาได้จังหวะจริงๆ

ก็ได้มีกองกำลังปริศนาที่นำโดยผู้ชายที่มีอายุราว19-20ปีผมสีน้ำตาลในชุดเครื่องเเบบออกรบ

???:ดูท่าเหมือนเราจะมาทันนะ

???(2):ทุกคนค่ะทางนี้ค่ะ

เเล้วก็ได้มีเสียงอันคุ้นเคยได้ตะโกนเรียก

ทุกคนทีมเซ็นชะโด:มิโฮะ, คุณมิโฮะ, มิโฮะชะ

มิโฮะที่กำลังเป็นหัวหน้ารถถังให้กับรถถังคันหนึ่ง

มิโฮะ:เร็วเข้าทางนี้ค่ะ

เเล้วทัพทหารญี่ปุ่นเเละทีมเซ็นชะโดก็ถือโอกาสที่กองกำลังNMAที่กำลังยิงกับกองทัพปริศนารีบไปหามิโฮะทันทีเเต่

ทหารNMA:ใครจะไปยอมกันเล่า

เเล้วกองทัพNMAก็พยายามที่จะยิงขัดขวางเเต่ก็ถูกยิงสกัดไว้

ทหารNMA:หนอย

???:ใครจะไปยอมกันเล่าสหาย, ทุกคนไม่เป็นไรนะ,ท่านคัตยูช่า,เดสสึหวา

ทีมเซ็นชะโด:ทุกคนปลอดภัยดีเเละดีใจจริงๆที่พวกเธอไม่ได้เป็นไรนะ

คนที่คอยยิงสก้ดนั้นคือเพื่อนทีมเซ็นชะโดที่เคยถูกกองกำลังNMAจับตัวไป

???(1):มิโฮะเดี่ยวเธอกับเพื่อนๆของเธอรีบพาเพื่อนคนอื่นๆไปที่ฐานทัพเลยเร็วเข้าเดี่ยวทางนี้พวกเราจะจัดการเอง

มิโฮะ:รับทราบค่ะคุณคุณบอริส,ทุกคนค่ะทางนี้ค่ะ

เเล้วพวกของมิโฮะก็รีบพาทีมเซ็นชะโดกับทหารญี่ปุ่นออกไปทันที

จบตอนเกือบไปเเล้ว