ตอนที่ 1 : ฝันบอกเหตุ
ฝันบอกเหตุ
มิโฮะ:PanzarVor
รถถังของทีมโรงเรียนโออาไร,ทีมมหาลัยAll-star University,ทีมโรงเรียนเซนต์กลอเรียน่าเเละทีมมหาลัยNiedersächsische Universität
มาโฮะ:เดี่ยวก่อนมิโฮะ
มิโฮะ:มีอะไรหรอค่ะพี่
มาโฮะ:พี่ว่ามันมีอะไรเเปลกๆนะ
พูดยังไม่ทันขาดคำก็ได้มีลูกกระสุนปืนใหญ่พุ่งเข้ามาที่พวกของมิโฮะซึ่งลูกกระสุนปืนใหญ่นี่ได้เเตกออมาเป็นควันเเละเเสงออกมาเเล้วก็มีเสียงคล้ายเครื่องยนต์ที่มาด้วยความเร็วเเล้วมีการปาระเบิดใส่เเต่เนื่องด้วยผลกระทบของระเบิดเเสงเเละควันที่อยู่รอบๆทำให้ไม่สามารถทำอะไรส่วนบางรถถังที่เพิ่งหายจากผลกระทบของระเบิดเเสงก็ได้พยายามหนีออกจากควันทันที
มาโฮะ:อย่าเพิ่งออกไป
เเต่มาโฮะก็บอกช้าไปทำให้รถถังที่ออกจากควันถูกยิงหมดสภาพเเละทันทีที่ควันหายไป
มิโฮะ:อะไรกัน
ทันทีที่ควันหายไปพบว่าพวกเธอนั้นถูกล้อมโดยรถถังข้าศึกจำนวนทั้งหน้า, ซ้ายเเละขวา
??? :ฟังให้ดีพวกเธอถูกล้อมเเล้วยอมเเพ้ซะ
ได้มีทหารหญิงคนหนึ่งรูปร่างราวอายุ17ปีในชุดรบเเละหมวกเกราะที่คล้ายกับคอร์ซอน
มาโฮะ:มิโฮะทางข้างหลังไม่โดนล้อมใช่มั้ย
มิโฮะ:ใช่ค่ะ ทำไมหรอพี่
มาโฮะ:เดี่ยวเธอกับพวกเพื่อนของเธอรีบกลับที่ฐานไปขอความช่วยเหลือซะ
มิโฮะ:เเต่พี่ นั้นมัน
ดาจีลิ่ง:ทำตามที่พี่สาวคุณบอกเถอะคุณมิโฮะ
มิโฮะ:เเต่ว่า
อลิซ:มิโฮะซังเร็วเข้า
มิโฮะ:เข้าใจเเล้วค่ะ ทุกคนอดทนไว้ก่อนนะค่ะ คุณมาโกะ
เเล้วทีมโออาไรของมิโฮะก็รีบถอยทัพทันทีโดยมีมาโฮะพี่สาวของเธอเเละเพื่อนทีมอื่นๆค่อยสู้กับรถถังศัตรู
มิโฮะ:ทุกคนค่ะหยุดก่อนค่ะ
ข้างหน้าทีมโออาไรได้มีรถถังคันหนึ่งจอดขวางอยู่โดยฝั่งผู้บัญชารถถังนั้นเป็นคนในชุดทหารสีขาวใส่ฮูดสีขาวเเละหมวกเกราะที่คล้ายกระโหลกมนุษย์
ทีมฮิปโป:ดูท่าจะเป็นหัวหน้าสูงสุดของศัตรูนะดูเหมือนมาคันเดียวด้วยทุกคนจัดการเลย
มิโฮะ:เดี่ยวก่อนค่ะทุกคน
เเต่ช้าไปเพราะเพียงไม่นานทุกทีมของโออาไรที่บุกเข้าไปโจมตีรถถังคันนั้นก็ถูกจัดการจนหมดจนเหลือเเต่ทีมปลาอังโกะ
ฮานะ:เธอคนนั้นน่ากลัวจังเลย
มาโกะ:อืม
มาโกะที่ปกติจะทำหน้าเฉยชาเเต่ตอนนี้ก็ทำหน้าจริงจังทันที
ซาโอริ:ดูท่าคงถึงตาเราเเล้วสินะ ลุยกันเถอะมิโปริน
มิโฮะ:อืม
เเล้วรถถังของมิโฮะก็ได้สู้กับรถถังของศัตรูอย่างดุเดือดเเต่ทว่า
มิโฮะ:ทุกคน
เเต่ผลลัพธ์นั้นคือมิโฮะเป็นฝ่ายเเพ้เเละทุกคนในรถถังต่างเเน่นิ่งหมดสติไป
มิโฮะ:ประตู ประตู
เเล้วมิโฮะก็เปิดประตูรถถังออกมาเเล้วพยายามปีนออกไปเเต่ในขณะที่มิโฮะปีนออกไปได้เเต่ดันเกิดพลาดสะดุดตกไปที่พื้น
มิโฮะ:โอ้ย เอ๊ะ!
ในขณะที่มิโฮะกำลังพยายามลุกขึ้นนี้เเต่กลับได้มีปืนพกจ่อหน้าเธอเเล้ว
???:น่าเสียดายจังเลยเเต่ฉันขอบอกนะว่าเธอเป็นคนที่เก่งเหมือนเดิมเลยะนี่ท่าไม่ใช่สงครามฉันคงปล่อยเธอกับพวกพ้องของเธอไปเเล้ว
มิโฮะได้เเต่หลับตาเเล้วร้องไห้ออกมา
??? :ไม่ต้องเศร้าหรอกอีกเดี่ยวฉันจะส่งพวกเพื่อนเเละพี่สาวของเธอตามไปเพราะฉะนั้นอย่าเศร้าไปเลยเเละขอโทษด้วยน่ะ
ติ้ด ติ้ด ตี้ด เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น
มิโฮะ:ฝันไปหรอโชคดีจัง เเต่ก็เป็นฝันที่น่ากลัวเเละเเปลกจริงๆเเต่ทำไมถึงฝันเเบบนี้บ่อยจัง
เเล้วมิโฮะก็ลุกออกจากเตียงเเละอาบน้ำเตรียมตัวไปโรงเรียนทันที
จบตอนฝันบอกเหตุ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
