...You are my Dream...IS..a tiny tot for me..I CAN!! - ...You are my Dream...IS..a tiny tot for me..I CAN!! นิยาย ...You are my Dream...IS..a tiny tot for me..I CAN!! : Dek-D.com - Writer

    ...You are my Dream...IS..a tiny tot for me..I CAN!!

    เธอจะโกรธไหม? หากฉันคิดเปลี่ยนไป..ไม่ขอรอเธออีกต่อไป..

    ผู้เข้าชมรวม

    224

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    224

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  8 ธ.ค. 48 / 05:20 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    นิยายแฟร์ 2024
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ....ฉัน..บอกกับตัวเอง..ให้ลืมเธอให้ได้..แต่ฉันก็รู้ตัวดีว่า..ทำไม่ได้!...

      ฉันเริ่มที่จะรอ..รอเพราะฉันคิดว่า เธอคือคนที่สอนให้ฉันได้รับรู้คำว่า รัก เป็นคนแรก...
      แต่ในเมื่อ..การรอคvย + กับเวลาอันยาวนาน..ถูกความจริงเข้ามาสมทบ..
      มันก็ทำให้ฉันได้รู้ว่า เธอ..ฉัน..เรานั้น  ไม่ใช่คำว่า รัก!

               และเมื่อเวลาสอนให้ฉันรู้จักค่าของมัน..ฉันจึง...เริ่มที่จะเลิก..รอ...ฉันขอโทษ..
                             หากเธอคิดที่จะกลับมา..แล้วพบว่า..คนตรงนี้ไม่ได้รออีกต่อไป..

      ที่ตรงเนี่ย...มันเป็นบันทึกสั้นๆ..ที่ฉันอยากให้เธอได้รับรู้มันในเวลาที่เธอนั้นกลับมา...แต่ฉันก็รู้..รู้ตัวเสมอว่า สิ่งที่ทำมันไร้ค่า..เพราะคนที่จะทำให้มันมีค่าไม่มีวันที่จะหันกลับมามองมันเลย...สิ่งนี้คือสิ่งที่จะเตือนตัวฉันเอง.และบอกกับเธอ..บอกกับคนรอบข้าง..ที่เป็นห่วงฉัน..
      ให้ทุกคนรอบข้างฉันได้รู้ว่า..ฉัน..ไม่ใช่เด็กโง่อีกต่อไป!...


      มันอาจจะสั้นน่ะ..แต่มันคือความรุ้สึกของฉันเต็มๆเลยล่ะ...ความรู้สึกของคนที่..อยากให้ความคิดหนึ่ง..
      ความคิด..ที่ว่ามันคือ รักแรกของฉันเป็นอะไรที่งดงาม..และมีค่าของความทรงจำมากมาย..โดยฉันจะไม่เอาอะไรทั้งนั้นใส่ลงไป..
      ไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาเหงา..ช่วงเวลาที่ใครต่อใครพูดจา..ว่าเตือน..ให้ฉันชะงัก...ให้ฉันได้หยุดคิด...
      แต่ฉันจะเติ่ม..ความรู้สึกเต็มๆที่ฉันคิดว่าคือรักลงไป.. และฉันจะเก็บมันไว้..ปล่อยให้เวลา..ลบมันให้หายไปเอง...

      จริงที่ฉันไม่อาจลืมเธอได้...แต่ฉันเลิกที่จะคิดถึงเธอได้..เพราะฉันจะเก็บเธอเอาไว้แบบนี้..ในความฝัน...
      สำหรับคนอื่น..อาจดูว่าฉันมันเลว..มันแย่..ที่เลิกรอ...แต่หากลองอ่านต่อไปอีกนิด...อีกนิดเดียวเท่านั้น...
      คุณก็จะได้รู้ว่า..ฉัน..คิดถูกแล้ว.....


      ฉันคือคนคนหนึ่ง..ธรรมดาๆ..ไม่รู้จักค่าของความรัก..ดูถูกหัวใจสองดวงที่ร่วมเป็นหนึ่งเรื่อยมา..ว่าไร้สาระ...
      ฉันยึดถือความเป็นเพื่อนคือเอกเสมอ...และ..ไม่เคยคิดว่าวันหนึ่ง..ฉัน..จะได้รู้จักกับมัน..ความรัก..
      ความรักมีหลากหลาย...แต่สิ่งที่ฉันดูถูก..และคิดว่ารักไร้สาระนั่นคือ  รักที่เกิดจากหัวใจสองดวง...ร่วมเป็นหนึ่ง


      แล้ววันหนึ่งเค้าก็เดินเข้ามาในทางที่ฉันเดินอยู่..หรือ..มันไม่ใช่กันน่ะ?? อาจเป็นฉันที่หลงเข้าไปในทางของเค้าก็เป็นได้..จริงไหม?
      เค้าไม่เคยขอให้ฉันมารู้จักกับเค้า...แต่เค้าทำให้ฉันยิ้มได้ทั้งวัน...ทำให้ฉันรู้จักคำว่า คิดถึง..เป็นอันดับแรก..ต่อมา..คือคำว่า รอคอย..
      และสุดท้าย..ความหวัง...ใช่..เค้าสอนฉันหลายอย่างให้ฉันได้รู้จัก..ได้รู้สึก...และฉันก็คิดไปเองว่านั่น  คือความรัก


      เค้าไม่เคยถามว่าคิดถึงกันไหม?..ไม่เคยขอให้ฉันรอคอยอะไรเค้า...และไม่เคยบอกให้ฉันหวังอะไรต่อความรู้สึกใดๆ..ทีเคาจะมอบให้..
      ฉัน..เป็นได้แค่คนที่เค้าเคย..รู้จัก..บางทีฉันอาจไม่ไปถึงสิ่งนั้นก็ได้..ไปไม่ถึงคำว่ารู้จัก...ก็แค่..ก็แค่..ลมที่พัดมาผ่านหน้าเค้า
      แล้วก็หายไป..วูบหนึ่งเท่านั้นเอง....มันก็แค่นั้น.....

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×