ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ซองแจ..นายนี่เท่เป็นบ้าเลย
เอ้กอีเอ้กเอ้ก......เอ้กอีเอ้กเอ้ก........
โว้ย น่ารำคาญจริง ไก่ไซเบอร์ซึ่งกำลังทำหน้าที่ของมันอย่างดีที่สุดถูกฉันตีป้าบเข้าให้ ทำให้มันสิ้นฤทธิ์ทันที ที่แท้มันก็คือนาฬิกาปลุกนั่นเอง เหอะๆ -_-;
เช้าแล้วซินะ ฉันบิดขี้เกียจไปมาอยู่บนเตียงนอนนุ่มๆสีชมพูหวานๆ ลืมบอกไปค่ะ ฉันชอบสีชมพูมากๆเลยแหละ ทั้งห้องของฉันจึงเป็นสีชมพู๊ชมพู >O< วันนี้จะพาซองแจไปโนแรปังร้องเพลงกันให้สุดเหวี่ยงไปเลย เช็คสภาพเสียงห่นอย เท่าที่ฉันจำได้..ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้ยินซองแตร้องเพลง เขาร้องเพลงได้ห่วยแตกสุดๆ สงสัยงานนี้พี่ได้ฟังน้องสาวสุดสวยร้องเพลงอย่างเดียวแล้วล่ะ หุหุ
ในขณะที่ฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่ ซองแจก็วิ่งพรวดพราดเข้ามาในห้อง ฉันอุตส่าห์ติดที่เคาะประตูสีครีมชมูรูปคิตตี้น่ารักๆไว้หน้าห้องแล้วนะ นายไม่เห็นมันหรือไงยะ
\" ยุนนาเสร็จยังอะ ไปเหอะๆ เดี๋ยวได้เที่ยวน้อยนะ \"
พี่ซองแจจ๋า นายจะบ้าไปแล้วหรอฮะ นี่มันยังไม่ 9 โมงเลยด้วยซ้ำ จะไปในเมืองนะ ไม่ใช่ไปทะเล
\" -_- นายเพี้ยนไปแล้วหรอตาทึ่ม นี่มันยังเช้าอยู่เลยนะ ไปทำไมเช้าๆอะ แล้วนายไม่เห็นหรือไงว่าฉันเพิ่งจะลุกขึ้นมาเนี่ย \"
\" หงะ..O_O อ่า..โทษทีๆ ฉันไม่เห็นน่ะ เธอแต่งตัวสวยๆไว้นะ เดี๋ยวฉันมาตามใหม่ \"
\" อื้มๆ \"
แล้วซองแจก็เดินคอตกออกจากห้องไป ใครจะไปคิดว่าน้องสาวแสนสวยอย่างฉันจะคุยกับพี่ชายตัวเองอย่างนี้ ฉันรื้อชุดที่พ่อซื้อให้ แต่ฉันไม่คิดจะหยิบมันมาใส่เลย เพราะว่ามันหวานเกินไป แต่วันนี้แหละ ควงคนหล่ออย่างซองแจไปเที่ยว ใส่ชุดนี้แหละเหมาะ
ฉันอาบน้ำแล้วจัดแจงแต่งตัวด้วยชุดที่หวานที่สุดเท่าที่ฉันเคยใส่มา เสื้อแขนตุ๊กตาสีขาว คอวี มีลูกไม้เล็กๆน่ารักๆพันรอบคอ กระโปรงลายดอกไม้เล็กๆชีชมพู๊ชมพู แลดูน่ารักน่าชัง แล้วฉันก็เริ่มแต่งหน้าอ่อนๆ แน่ล่ะโทนชมพูอีกนั่นแหละ
ฉันเช็คความงามของตัวเองหน้ากระจกเพื่อความมั่นใจ อะแว้ก!!! ใครฟะนั่น ทำไมมันดูสวยแปลกตาอะ นั่นใช่ฉันหรอเนี่ย อย่างที่ฉันเคยบอกฉันไม่เคยแต่งตัวแบบนี้ จึงไม่เคยเห็นตัวเองในสภาพนี้มาก่อน อีกอย่าง..วันนี้ฉันปล่อยผมสยายเลยอะ แต่ผมฉันหยักศกบวกกับผิวขาวและดวงหน้าได้รูป นัยน์ตาดำสนิทของฉันแล้ว อย่างกับตุ๊กตาเลยแฮะฉันเนี่ย +////+ ฉันใช้โรวไฟฟ้าม้วนให้ผมเป็นลอนๆเล็กน้อยพองาม แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะเติมหน้าอีกนิดหน่อย
ปึง
อะไรอีกอะเนี่ย เสียงปึงปังโครมครามดังมาจากประตูสีครีมห้องฉันเองอะแหละ OoO ตาทึ่มซองแจพี่ชายฉันโคดหล่อเลยอะ เขาอยู่ในชุดสบายๆ เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กับกางเกงขาสั้นพอดีเข่าสีขาว ดูเรียบๆแต่ทำไมมันดูดีจังอะ นายดูเท่มากๆเลยนะเนี่ย O////O
\" OoO \"
\" OoO \"
\" ซองแจ...นั่นใช่นายหรอ \"
\" OoO \" ทำไมนายต้องทำตาโตอย่างกับไก่ห่านด้วยฮะ
\" ซองแจ \"
\" O////O \"
\" ซองแจ!!! \"
\" +//////+ หะ...หา... ยุนนา... \"
\" เอ้อกว่าจะตอบได้ นายเป็นไรไปน่ะ หน้าแดงๆนะ มีไข้รึเปล่า \" ฉันเอามือไปทาบหน้าผากซองแจอย่างถือสิทธิ์
\" ตัวก็ไม่ร้อน... แต่ทำไมหน้าแดงล่ะ \"
\" ++////++ \"
\" ชองซองแจ นายไม่สบายรึเปล่า \"
\" อะ..อ่อ เปล่าหรอกๆๆ ยุนนา..วันนี้เธอดูสวยมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะ \"
\" อะ..หรอ +///+ ฉันสวยอยู่แล้วอะนะ \"
\" ไม่ใช่ๆๆ วันนี้สวยที่สุด สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลยอะ \"
\" อะ...อ่า อื้ม \"
\" ฉันพูดจริงๆนะ เธอเหมือนกับภาพวาดเลยอะ สวยมาก \"
\" คงเป็นเพราะชุดที่พ่อซื้อให้อะแหละ จะบอกให้นะ ฉันน่ะไม่เคยคว้าชุดนี้มาใส่ซักครั้งเลย \"
\" ไม่หรอก เธอสวยอยู่แล้วอะ ใส่ตัวไหนก็ดูดี \"
\" จ้าจ้าพี่ชายสุดหล่อ วันนี้นายก็ดูดีนะ หล่อกว่าทุกที \"
\" ภูมิใจมั้ยล่ะจ๊ะ มีพี่ชายหล่อๆอย่างฉันเนี่ย \"
\" อะเหอะๆๆ \"
\" เอาล่ะไปกินข้าวกันเถอะ จะได้รีบไปเที่ยวกันสักที ฉันอยากพาน้องสาวคนสวยไปอวดจะแย่อยู่แล้ว \"
\" อื้มจ้ะ \"
เราเดินจูงมือกันลงมาข้างล่าง เมื่อพ่อกับแม่ที่กำลังกินข้าวกันอยู่เห็นฉันควงมากับซองแจ ก็มีอาการอย่างนี้
===> พ่อ >> OoO อ้าปากค้างเติ่งเลย ปล่อยช้อนที่กำลังจะตักข้าวตกลงพื้นทันที
===> ส่วนแม่ > TTT^TTT น้ำตาซึมเลย ไม่รู้เป็นอะไรของเค้า
\" โอ้ว..ลูกรักของพ่อ มานี่มะทั้งสองคนเลย ซองแจ..วันนี้ลูกหล่อมากเลยนะเนี่ย พอ่กรี๊ดสลบเลย ส่วนลูกสาวตัวน้อยๆของพ่อ .... ยอมใส่ชุดที่พ่อซื้อให้แล้วหรอ ลูกสวยมากเลยนะลูกรักมาให้พ่อหอมหน่อยเร็วมาๆ..\"
\" พ่อจะทำอะไรน้องผมน่ะ หยุดเลยนะ เอามือกของพ่อออกไปนะฮะ นี่น้องสาวผม ผมแตะได้คนเดียว \" พอกันเลยนะทั้งพ่อทั้งลูก ต๊องทั้งคู่
-_- สงสัยบ้านนี้จะมีฉันกับแม่ล่ะมั้งที่ยังพอเป็นผู้เป็นคนอยู่บ้าง
\" ยุนนา แกไปแอบเอาเครื่องสำอางที่พี่แกซื้อมาให้ฉันไปใช้ใช่มั้ยฮะ \"
\" -_- \" ถอนคำพูดค่ะ ฉันปกติคนเดียว
\" ไปเถอะๆ ยุนนา พาฉันไปที่ที่เธอบอกว่าเธอไปบ่อยๆหน่อยสิ ฉันอยากไปอะ \"
\" อื้ม ๆ ไปสิๆ \"
ฉันกับซองแจเดินไปรอรถประจำทางที่ป้าย ฉันสังเกตเห็นสายตาอิจฉาของสาวๆรุ่นเล็กไปถึงรุ่นคุณยายเพ่งเล็งมาทางเรา รู้สึกว่าซองแจจะไม่รู้เรื่องเลยนะ เขายังคงฮัมเพลงเรื่อยเปื่อยไปตลอดทาง หุหุหุ อิจฉาฉันอะดิ ฉันส่งสายตาประมาณว่า \' เขาหล่อใช่มั้ยล่ะ \' ไปทางยัยพวกนั้น
พอถึงในเมืองฉันกัยซองแจก็ลงจากรถ แล้วเราก็มุ่งหน้าตรงดี่เข้าไปในเมืองทันที ซองแจหันมามองฉันบ่อยๆ ไม่รู้เป็นอะไรไป สงสัยหมอนี่ท่าจะต๊องจริงๆ แต่พอฉันหันไปเห็น เขากลับยิ้มหวานให้ฉันซะงั้นน่ะ รอยยิ้มนายนี่บาดใจสาวๆเหลือเกินนะ ฉันเนี่ยช่างโชคดีจริงๆเลยที่เกิดมาสวยแถมมีพี่ชายก็ยังหล่ออีกตะหาก
\" ยุนนาจ๋า เราจะไปที่ไหนกันหรอ \"
\" ไปดูหนังกันเถอะซองแจ มีหนังเรื่องใหม่เข้าวันนี้อะ แนวที่ฉันชอบเลย \"
\" แนวไหนล่ะที่เธอชอบ \"
\" หุหุ ก็รักหวานแหวว โรแมนติคสิจ๊ะพี่ชาย ไม่น่าถามเลย \"
\" อะหรอ แต่ฉันว่าแนวนี้เธอน่าจะมาดูกับแฟนเธอนะ \"
\" ก็ฉันยังไม่มีนี่ หรือว่า..นายมีแล้ว \"
\" หึหึหึ ^O^ ยังหรอกๆ ไปดูเรื่องที่เธฮว่ากันเถอะ ฉันชักอยากรู้แล้วสิว่าเรื่องที่เธอชอบจะเป็นแบบไหน \"
\" อื้มจ้า ไปเหอะ ^_^ \"
ซองแจช่างเป็นสุภาพบุรุษและพี่ชายที่ดีจริงๆ เมื่อเราเดินมาถึงที่ขายตั๋ว เขาก็บอกให้ฉันนั่งรอ แล้วเดี๋ยวเขาจะไปซื้อมาให้ ถ้าฉันไม่ใช่น้องนายนะ ฉันคงจีบนายไปแล้วรู้ตัวเปล่า
ฉันสังเกตเห็นว่ามีผู้ชายหลายคนเดินมาด้อมๆมองๆแถวฉัน น่ากลัวแฮะไอ้พวกนี้ ผู้หญิงบางคนก็เดินมาต้องฉันเลยทีเดียว หน้าฉันมีอะไรติดหรอ ทำไมมองฉันงั้นอะ ไม่ได้นะๆๆ เดี๋ยวไม่สวย ฉันรีบหยิบกระจกคิตตี้สีชมพูขึ้นมาเช็คหน้าตัวเอง
ในขณะที่ฉันกำลังส่องกระจกหาความผิดปกติอยู่นั้น ก็มีวัยรุ่นท่าทางไม่ดีกลุ่มหนึ่งเดินตรงดี่มาทางฉัน พวกนายเดินมาทำไมน่ะ หือ.. สงสัยเดินมาหาผู้หญิง 2 คนข้างหลังฉัน โปแล้วพวกนั้นก็สวยใช่ย่อยเลยนะเนี่ย สวยมากๆเลยตะหาก สงสัยนายพวกนั้นคงมาหลีผู้หญิงสองคนนั่นแน่เลย
\" นี่เธอ \" ผู้ชายร่างสูง ผิวสีแทน หน้าบานๆคนหนึ่ง เอ่ยขึ้น
นายนั่นพูดกับใครอะ หน้าตานายนี่บ๊านบานนะ นายหน้าบานเอ๊ย คิดจะจีบสาวสวยสองคนนั่นน่ะนะ ไม่ได้เจียมบอดี้เลย ยี้ๆๆๆ ขนาดฉันสวยไม่เท่ายัยสองคนนั้นนะ ยังไม่คิดจะอยากคุยกับนายเลย แหวะ
\" นี่เธอ ไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง \"
เอ๊ะ...ฉันว่าเสียงมันใกล้ๆฉันยังไงไม่รู้ เหมือนกับว่าพูดอยู่ตรงหน้าฉันเลยแฮะ ฉันแหงนหน้ากกระจกขึ้นมาเพื่อที่จะหาว่านายนั่นมันพูดกับใครอีกครั้ง
\" ฉันเรียกเธอไม่ได้ยินหรือไง \"
นายหน้าบานนั่นกำลังเรียกฉันอยู่นี่หว่า นายอย่ามาหาเรื่องฉันนะ ฉันไม่อยากยุ่งกับคนหน้าบาน
\" ว่าไงจ๊ะสาวน้อย ไม่ได้ยินที่พี่พูดหรือไง \" ผู้ชายอีกคนหนึ่งพูดแทรกขึ้นมาบ้าง แต่..OoO นายนี่หล่อพอๆกับอีตางั่งอยองกุนเลยนะเนี่ย แต่ดูท่าทางเล วๆไงไม่รู้สิ
\" ... \"
\" แหมดูสิ เล่นตัวซะด้วย \" ยหน้าหล่อนั่นยังหยอกล้อฉันให้เพื่อนๆมันฟังไม่เลิก
ตอนนี้ผู้หญิงสาวสวยสองคนที่นั่งใกล้ๆฉันเมื่อกี๊นี้ หายวับไปไหนแล้วไม่รู้อะ ชิ่งซะงั้นเลยนะพวกเธอ ไม่คิดจะช่วยเอนร่วมเพศอย่างฉันมั่งเลยหรือไงยะ T^T
\" มาคนเดียวหรอ ไปด้วยกันมั้ยล่ะ \" นายหน้าหล่อยังถามฉันต่ออีก
\" ฉันมากับ..\"
\" เฮ้ย!!! พวกแก... ยุ่งอะไรกับผู้หญิงของฉันน่ะ \"
โอ้วๆๆๆๆ เสียงสวรรค์ พระเจ้าช่วยกล้วยนึ่ง ซองแจ....ในที่สุดนายก็มาสินะ เย้ๆๆ >O< เป็นไงล่ะ เจอพี่ชายฉันเข้าไป ฉันเห็นหน้าไอ้พวกนั้นยกเว้นไอ้หน้าหล่อซีดลง แล้วทำท่าจะวิ่งหนีไป แต่คงจะกลัวนายหน้าหล่ออยู่เลยไม่มีใครกล้าขยับตัว ซองแจกับหมอนั่นยืนจ้องกันนานพอสมควรเลย ในที่สุด หมอนั่นก็เอ่ยขึ้น
\" แกไม่รู้หรอว่านายเป็นใคร \"
\" ฉันไม่สนว่าแกเป็นใคร แต่ถ้าแกกล้ามายุ่งกับคนของฉัน แกต้องเจอดีแน่ \"
\" หึหึหึ สงสัยว่าแกคงจะไม่รู้จริงๆสินะว่าฉันเป็นใคร \"
\" แกก็คงจะไม่รู้เหมือนกันสินะว่าฉันเป็นใคร \"
\" แกเป็นใคร \"
\" ไม่ใช่เรื่องของแก \"
\" ฮึ้ย!!! แก... \"
\" หยุดนะ !!!!!!! \" ฉันวิ่งเข้าไปคั่นกลางระหว่างสองคนนั่นก่อนที่พี่ชายฉันจะถูกหมอนั่นอัดเอา ตอนนี้บรรยากาศรอบๆเราเริ่มมีเกาหลีมุงมาดูกันเพียบ แต่ไม่มีใครคิดจะช่วยพวกเราเลย
\" ซองแจ..ไปกันเถอะนะ ไปเถอะ อย่ามีเรื่องเลย ฉันขอล่ะ \" ฉันร้องขอให้ซองแจรีบไปก่อนที่พวกเขาจะสู้กัน แต่ซองแจยังนิ่งราวกับไม่ได้ยินเสียงของฉัน ฉันจึงหันไปทางนายหน้าหล่อ
\" ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณเป็นใคร แต่..อย่ามีเรื่องกันเลยนะคะ เราจะไปแล้วค่ะ อย่าสู้กันเลยนะคะ \" ฉันวอนขอไอ้หล่อตรงหน้าอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก ก็ฉันไม่ผิดสักหน่อย แต่เพื่อซองแจ...
\" แกเป็นใคร \" นายหน้าหล่อถามซองแกอีกครั้งด้วยท่าทีที่ฉันดูรู้ว่าเขาพยายามเก็บความโกรธอยู่
\" แล้วแกล่ะเป็นใคร \" ซองแจจจจจ TT_TT นายไปย้อนมันทำไมน่ะ ตอบๆไปก็สิ้นเรื่องแล้ว โถ่เอ๊ย
\" พอเถอะนะ \" ฉันพยายามดึงซองแจออกมา แต่แน่นอนว่าแรงผูหญิงตัวเล็กๆอย่างฉัน ไม่สามารถลากผู้ชายที่ตัวสูงมากๆอย่างซองแจได้
\" จีแฮบินแห่งโรงเรียนคอง \" เจ้านั่นตอบคำถามของซองแจด้วยท่าทางที่โคดจะมั่นใจเลยว่าตัวเองแน่ จีแฮบิน...แฮบิน...ชื่อมันคุ้นๆแฮะ ช่างเหอะๆ
\" แล้วไง \" นายไปกวนมันทำม้ายยยย
\" นายไม่รู้จักฉัน?? \" นายนั่นถามย้อนด้วยหน้าตาที่คาดไม่ถึงสุดๆ ทำไมซองแจต้องรู้จักนายด้วยฟะ พ่อนายเป็นนักการเมืองหรือไงฮะ
\" แล้วเธอล่ะสาวน้อย รุ้จักฉันมั้ย \" ไอ้หน้าหล่อหันมาถามฉันมั่ง
\" ไม่ค่ะ ไม่นี่คะ อย่ามีเรื่องกันเลยนะ ไปกันเถอะ อย่าไปยุ่งกับเขาเลย \" ฉันตอบคำถามหมอนั่นกเวยหน้าตางงสุดๆเช่นกัน ทำไมฉันกับซองแจต้องรู้จักนายล่ะ แต่ชื่อนายมันคุ้นๆหูฉันนะ ฉันหันไปเรียกให้ซองแจไป
\" พวกแกไม่รู้จักฉันงั้นหรอ \"
\" เออสิวะ ถามอะไรนักหนาฮะ ทำไมพวกฉันต้องไปรู้จักคนอย่างแกด้วย \" ดีมั่กๆๆๆซองแจ ใช่ๆๆทำไมฉันต้องรู้จักนายด้วย
\" งั้นฉันถามนายหน่อย...นายเป็นใคร ทำไมไม่รู้จักฉัน มาจากที่ไหนฮะ \"
\" ชองซองแจ \"
\" !!!!! ชอง...ซอง...แจ .....!!!! \"
\" อื้มใช่ มีอะไรก็รีบๆว่ามา ฉันกำลังยุ่ง \"
เฮ้ย!!! พวกนั้นรีบพากันคุกเข่าก้มหัวให้ซองแจอย่างรวดเร็ว หัวพวกนั้นกดติดพื้นซะ.... พวกนายทำอะไรน่ะ เห็นพี่ชายฉันเป็นเทวรูปหรือไง มาคำนับเค้าทำไมฮะ OoO
เท่าที่ฉันเห็น ก็มีแต่ไอ้หน้าหล่อคนเดียวเท่านั้นที่มีท่าทีสงบเสงี่ยมกว่าเมื่อครู่ แต่มันคนเดียวอีกอะแหละที่ไม่ได้ลงไปคุกเข่ากับพื้น ทำอะไรกันน่ะพวกนายนี่
\" แฮบินสินะ ฉันจะจำไว้ จีแฮบินแห่งคอง แกแน่มาก \"
\" ..... \" เจ้านั่นได้แต่นิ่งเงียบ หน้าซีดลงเล็กน้อย พวกเกาหลีมุงที่ยืนดูอยู่พากันตกใจกับการกระทำของไอ้พวกบ้านี่ เป็นฉันฉันก็งงฟะ อยู่ๆลงไปทำอะไรกับพื้น ปัญญานิ่มจริงๆ
\" ท่านจริงๆหรือ ท่านซองแจ \" ไอ้หน้าบานพูดบ้าอะไรฟะ เรียกอะไรท่านๆ นี่พี่ฉันเฟ้ยไม่ใช่ลูกขุนนาง
\" เนี่ยน่ะหรอ ชองซองแจ \" เหยๆๆ เสียงไอ้หน้าตู ดอีกคนหนึ่งพูดมั่ง
\" ใครหรอ ฉันไม่เห็นรู้จัก \"
\" เนี่ยแหละคนในตำนาน \"
\" เนี่ยน่ะหรอ \"
และอีกสารพัดเสียงฮือฮา คนในตำนานนี่หมายถึงซองแจหรอ นายไปเป็นฮีโร่อะไรไว้อะ ฉัน งง ไปหมดแล้วนะ ฉันหันหน้าไปทางพวกบ้านั่นทีทาซองแจที เมื่อซองแจเห็นอาการของฉันเขาก็ตะโกนลั่น
\" เงียบนะ!!!! ฉันมาเที่ยวกับน้องสาวแสนสวยของฉัน รู้อย่างนี้แล้ว แกไสหัวเน่าๆของแกไปซะ \" ซองแจตะโดกนไล่พวกนั้น ทำให้พวกนั้นตกใจพากันวิ่งหนีหางจุก ตู ด แน่บไปเลย ยกเว้นเพียงคนเดียว แน่ล่ะ จีแฮบิน เขายังยืนอึ้งๆอยู่
\" แล้วเจอกันนะสาวน้อย \" พูดจบเจ้านั่นก็เดินลากขาจากไปทิ้งให้ฉัน งง ต่อไป นี่จะมีใครอธิบายเรื่องนี้ให้ฉันฟังได้มั้ยอะ +O+????
\" หนอย...ไอ้หมอนั่น กล้ามากเลยนะ \" ซองแจโวยขึ้นหลังจากที่นายหน้าหล่อเดินจากไปแล้ว
\" ซองแจ ฉันว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ \"
\" อะไรหรอจ๊ะน้องสาวที่น่ารัก \"
\" ไม่ต้องมาทำไก๋ \"
\" หา >_< \"
\" เรื่องทั้งหมดนี่มันหมายความว่าไงอะ \"
\" อ๋อ..ไว้ฉันเล่าให้เธอฟังที่บ้านนะ ตอนนี้ไปดูหนังที่เธอชอบกันเถอะนะจ๊ะ \"
\" =_= อื้มๆ \"
\" เย้ๆๆ >O< \"
คนที่ดูสุขุมมาดมากเมื่อกี๊หายไปแต่กลายเป็นไอ้ติงต๊องคนเดิมกลับมา แต่ยังไง วันนี้นายก็เท่ที่สุดไปเลยชองซองแจ วันนี้เราไปดูหนังกัน แล้วก็ช้อปปิ้งกันต่อ จากนั้นก็จบลงด้วยการไปร้องเพลงที่โนแรปัง หุหุ มีความสุข ฉันคิดผิดไปหน่อยเรื่องเสียงของซองแจ นายนี่พัฒนาขึ้นเยอะเลยนะ หมอนั่นร้องเพลงได้เพราะโคดๆๆเลยอะ เพราะมากๆ เทียบกับนักร้องที่ชื่อเหมือนเขาเลย ซองแจ แต่ยังไงซะนายก็ยังเป็นแค่ชองซองแจนะจ๊ะ ไม่ใช่ชินซองแจอย่างนักร้องที่ฉันสุดปลื้มนั่น แต่ว่า...ดูๆไป นายก็มีส่วนคล้ายเขาเหมือนกันนะ
ช่างเหอะๆๆ ยังไงๆ วันนี้นายก็เท่ที่สุดอยู่ดี ขอบคุณนายมากเลยนะที่ปกป้องฉันพี่ชาย ฉันคิดดังนั้นก็เดินไปหอมแก้มพี่ชายที่น่ารักมากๆของฉันทีนึง ทำให้เขาแก้มแดงขึ้นมาทันทีเลย หุหุหุ เขิลอะดิ ก็มีคนสวยมาหอมแก้มนี่เนอะ >O<
โว้ย น่ารำคาญจริง ไก่ไซเบอร์ซึ่งกำลังทำหน้าที่ของมันอย่างดีที่สุดถูกฉันตีป้าบเข้าให้ ทำให้มันสิ้นฤทธิ์ทันที ที่แท้มันก็คือนาฬิกาปลุกนั่นเอง เหอะๆ -_-;
เช้าแล้วซินะ ฉันบิดขี้เกียจไปมาอยู่บนเตียงนอนนุ่มๆสีชมพูหวานๆ ลืมบอกไปค่ะ ฉันชอบสีชมพูมากๆเลยแหละ ทั้งห้องของฉันจึงเป็นสีชมพู๊ชมพู >O< วันนี้จะพาซองแจไปโนแรปังร้องเพลงกันให้สุดเหวี่ยงไปเลย เช็คสภาพเสียงห่นอย เท่าที่ฉันจำได้..ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้ยินซองแตร้องเพลง เขาร้องเพลงได้ห่วยแตกสุดๆ สงสัยงานนี้พี่ได้ฟังน้องสาวสุดสวยร้องเพลงอย่างเดียวแล้วล่ะ หุหุ
ในขณะที่ฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่ ซองแจก็วิ่งพรวดพราดเข้ามาในห้อง ฉันอุตส่าห์ติดที่เคาะประตูสีครีมชมูรูปคิตตี้น่ารักๆไว้หน้าห้องแล้วนะ นายไม่เห็นมันหรือไงยะ
\" ยุนนาเสร็จยังอะ ไปเหอะๆ เดี๋ยวได้เที่ยวน้อยนะ \"
พี่ซองแจจ๋า นายจะบ้าไปแล้วหรอฮะ นี่มันยังไม่ 9 โมงเลยด้วยซ้ำ จะไปในเมืองนะ ไม่ใช่ไปทะเล
\" -_- นายเพี้ยนไปแล้วหรอตาทึ่ม นี่มันยังเช้าอยู่เลยนะ ไปทำไมเช้าๆอะ แล้วนายไม่เห็นหรือไงว่าฉันเพิ่งจะลุกขึ้นมาเนี่ย \"
\" หงะ..O_O อ่า..โทษทีๆ ฉันไม่เห็นน่ะ เธอแต่งตัวสวยๆไว้นะ เดี๋ยวฉันมาตามใหม่ \"
\" อื้มๆ \"
แล้วซองแจก็เดินคอตกออกจากห้องไป ใครจะไปคิดว่าน้องสาวแสนสวยอย่างฉันจะคุยกับพี่ชายตัวเองอย่างนี้ ฉันรื้อชุดที่พ่อซื้อให้ แต่ฉันไม่คิดจะหยิบมันมาใส่เลย เพราะว่ามันหวานเกินไป แต่วันนี้แหละ ควงคนหล่ออย่างซองแจไปเที่ยว ใส่ชุดนี้แหละเหมาะ
ฉันอาบน้ำแล้วจัดแจงแต่งตัวด้วยชุดที่หวานที่สุดเท่าที่ฉันเคยใส่มา เสื้อแขนตุ๊กตาสีขาว คอวี มีลูกไม้เล็กๆน่ารักๆพันรอบคอ กระโปรงลายดอกไม้เล็กๆชีชมพู๊ชมพู แลดูน่ารักน่าชัง แล้วฉันก็เริ่มแต่งหน้าอ่อนๆ แน่ล่ะโทนชมพูอีกนั่นแหละ
ฉันเช็คความงามของตัวเองหน้ากระจกเพื่อความมั่นใจ อะแว้ก!!! ใครฟะนั่น ทำไมมันดูสวยแปลกตาอะ นั่นใช่ฉันหรอเนี่ย อย่างที่ฉันเคยบอกฉันไม่เคยแต่งตัวแบบนี้ จึงไม่เคยเห็นตัวเองในสภาพนี้มาก่อน อีกอย่าง..วันนี้ฉันปล่อยผมสยายเลยอะ แต่ผมฉันหยักศกบวกกับผิวขาวและดวงหน้าได้รูป นัยน์ตาดำสนิทของฉันแล้ว อย่างกับตุ๊กตาเลยแฮะฉันเนี่ย +////+ ฉันใช้โรวไฟฟ้าม้วนให้ผมเป็นลอนๆเล็กน้อยพองาม แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะเติมหน้าอีกนิดหน่อย
ปึง
อะไรอีกอะเนี่ย เสียงปึงปังโครมครามดังมาจากประตูสีครีมห้องฉันเองอะแหละ OoO ตาทึ่มซองแจพี่ชายฉันโคดหล่อเลยอะ เขาอยู่ในชุดสบายๆ เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กับกางเกงขาสั้นพอดีเข่าสีขาว ดูเรียบๆแต่ทำไมมันดูดีจังอะ นายดูเท่มากๆเลยนะเนี่ย O////O
\" OoO \"
\" OoO \"
\" ซองแจ...นั่นใช่นายหรอ \"
\" OoO \" ทำไมนายต้องทำตาโตอย่างกับไก่ห่านด้วยฮะ
\" ซองแจ \"
\" O////O \"
\" ซองแจ!!! \"
\" +//////+ หะ...หา... ยุนนา... \"
\" เอ้อกว่าจะตอบได้ นายเป็นไรไปน่ะ หน้าแดงๆนะ มีไข้รึเปล่า \" ฉันเอามือไปทาบหน้าผากซองแจอย่างถือสิทธิ์
\" ตัวก็ไม่ร้อน... แต่ทำไมหน้าแดงล่ะ \"
\" ++////++ \"
\" ชองซองแจ นายไม่สบายรึเปล่า \"
\" อะ..อ่อ เปล่าหรอกๆๆ ยุนนา..วันนี้เธอดูสวยมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะ \"
\" อะ..หรอ +///+ ฉันสวยอยู่แล้วอะนะ \"
\" ไม่ใช่ๆๆ วันนี้สวยที่สุด สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลยอะ \"
\" อะ...อ่า อื้ม \"
\" ฉันพูดจริงๆนะ เธอเหมือนกับภาพวาดเลยอะ สวยมาก \"
\" คงเป็นเพราะชุดที่พ่อซื้อให้อะแหละ จะบอกให้นะ ฉันน่ะไม่เคยคว้าชุดนี้มาใส่ซักครั้งเลย \"
\" ไม่หรอก เธอสวยอยู่แล้วอะ ใส่ตัวไหนก็ดูดี \"
\" จ้าจ้าพี่ชายสุดหล่อ วันนี้นายก็ดูดีนะ หล่อกว่าทุกที \"
\" ภูมิใจมั้ยล่ะจ๊ะ มีพี่ชายหล่อๆอย่างฉันเนี่ย \"
\" อะเหอะๆๆ \"
\" เอาล่ะไปกินข้าวกันเถอะ จะได้รีบไปเที่ยวกันสักที ฉันอยากพาน้องสาวคนสวยไปอวดจะแย่อยู่แล้ว \"
\" อื้มจ้ะ \"
เราเดินจูงมือกันลงมาข้างล่าง เมื่อพ่อกับแม่ที่กำลังกินข้าวกันอยู่เห็นฉันควงมากับซองแจ ก็มีอาการอย่างนี้
===> พ่อ >> OoO อ้าปากค้างเติ่งเลย ปล่อยช้อนที่กำลังจะตักข้าวตกลงพื้นทันที
===> ส่วนแม่ > TTT^TTT น้ำตาซึมเลย ไม่รู้เป็นอะไรของเค้า
\" โอ้ว..ลูกรักของพ่อ มานี่มะทั้งสองคนเลย ซองแจ..วันนี้ลูกหล่อมากเลยนะเนี่ย พอ่กรี๊ดสลบเลย ส่วนลูกสาวตัวน้อยๆของพ่อ .... ยอมใส่ชุดที่พ่อซื้อให้แล้วหรอ ลูกสวยมากเลยนะลูกรักมาให้พ่อหอมหน่อยเร็วมาๆ..\"
\" พ่อจะทำอะไรน้องผมน่ะ หยุดเลยนะ เอามือกของพ่อออกไปนะฮะ นี่น้องสาวผม ผมแตะได้คนเดียว \" พอกันเลยนะทั้งพ่อทั้งลูก ต๊องทั้งคู่
-_- สงสัยบ้านนี้จะมีฉันกับแม่ล่ะมั้งที่ยังพอเป็นผู้เป็นคนอยู่บ้าง
\" ยุนนา แกไปแอบเอาเครื่องสำอางที่พี่แกซื้อมาให้ฉันไปใช้ใช่มั้ยฮะ \"
\" -_- \" ถอนคำพูดค่ะ ฉันปกติคนเดียว
\" ไปเถอะๆ ยุนนา พาฉันไปที่ที่เธอบอกว่าเธอไปบ่อยๆหน่อยสิ ฉันอยากไปอะ \"
\" อื้ม ๆ ไปสิๆ \"
ฉันกับซองแจเดินไปรอรถประจำทางที่ป้าย ฉันสังเกตเห็นสายตาอิจฉาของสาวๆรุ่นเล็กไปถึงรุ่นคุณยายเพ่งเล็งมาทางเรา รู้สึกว่าซองแจจะไม่รู้เรื่องเลยนะ เขายังคงฮัมเพลงเรื่อยเปื่อยไปตลอดทาง หุหุหุ อิจฉาฉันอะดิ ฉันส่งสายตาประมาณว่า \' เขาหล่อใช่มั้ยล่ะ \' ไปทางยัยพวกนั้น
พอถึงในเมืองฉันกัยซองแจก็ลงจากรถ แล้วเราก็มุ่งหน้าตรงดี่เข้าไปในเมืองทันที ซองแจหันมามองฉันบ่อยๆ ไม่รู้เป็นอะไรไป สงสัยหมอนี่ท่าจะต๊องจริงๆ แต่พอฉันหันไปเห็น เขากลับยิ้มหวานให้ฉันซะงั้นน่ะ รอยยิ้มนายนี่บาดใจสาวๆเหลือเกินนะ ฉันเนี่ยช่างโชคดีจริงๆเลยที่เกิดมาสวยแถมมีพี่ชายก็ยังหล่ออีกตะหาก
\" ยุนนาจ๋า เราจะไปที่ไหนกันหรอ \"
\" ไปดูหนังกันเถอะซองแจ มีหนังเรื่องใหม่เข้าวันนี้อะ แนวที่ฉันชอบเลย \"
\" แนวไหนล่ะที่เธอชอบ \"
\" หุหุ ก็รักหวานแหวว โรแมนติคสิจ๊ะพี่ชาย ไม่น่าถามเลย \"
\" อะหรอ แต่ฉันว่าแนวนี้เธอน่าจะมาดูกับแฟนเธอนะ \"
\" ก็ฉันยังไม่มีนี่ หรือว่า..นายมีแล้ว \"
\" หึหึหึ ^O^ ยังหรอกๆ ไปดูเรื่องที่เธฮว่ากันเถอะ ฉันชักอยากรู้แล้วสิว่าเรื่องที่เธอชอบจะเป็นแบบไหน \"
\" อื้มจ้า ไปเหอะ ^_^ \"
ซองแจช่างเป็นสุภาพบุรุษและพี่ชายที่ดีจริงๆ เมื่อเราเดินมาถึงที่ขายตั๋ว เขาก็บอกให้ฉันนั่งรอ แล้วเดี๋ยวเขาจะไปซื้อมาให้ ถ้าฉันไม่ใช่น้องนายนะ ฉันคงจีบนายไปแล้วรู้ตัวเปล่า
ฉันสังเกตเห็นว่ามีผู้ชายหลายคนเดินมาด้อมๆมองๆแถวฉัน น่ากลัวแฮะไอ้พวกนี้ ผู้หญิงบางคนก็เดินมาต้องฉันเลยทีเดียว หน้าฉันมีอะไรติดหรอ ทำไมมองฉันงั้นอะ ไม่ได้นะๆๆ เดี๋ยวไม่สวย ฉันรีบหยิบกระจกคิตตี้สีชมพูขึ้นมาเช็คหน้าตัวเอง
ในขณะที่ฉันกำลังส่องกระจกหาความผิดปกติอยู่นั้น ก็มีวัยรุ่นท่าทางไม่ดีกลุ่มหนึ่งเดินตรงดี่มาทางฉัน พวกนายเดินมาทำไมน่ะ หือ.. สงสัยเดินมาหาผู้หญิง 2 คนข้างหลังฉัน โปแล้วพวกนั้นก็สวยใช่ย่อยเลยนะเนี่ย สวยมากๆเลยตะหาก สงสัยนายพวกนั้นคงมาหลีผู้หญิงสองคนนั่นแน่เลย
\" นี่เธอ \" ผู้ชายร่างสูง ผิวสีแทน หน้าบานๆคนหนึ่ง เอ่ยขึ้น
นายนั่นพูดกับใครอะ หน้าตานายนี่บ๊านบานนะ นายหน้าบานเอ๊ย คิดจะจีบสาวสวยสองคนนั่นน่ะนะ ไม่ได้เจียมบอดี้เลย ยี้ๆๆๆ ขนาดฉันสวยไม่เท่ายัยสองคนนั้นนะ ยังไม่คิดจะอยากคุยกับนายเลย แหวะ
\" นี่เธอ ไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง \"
เอ๊ะ...ฉันว่าเสียงมันใกล้ๆฉันยังไงไม่รู้ เหมือนกับว่าพูดอยู่ตรงหน้าฉันเลยแฮะ ฉันแหงนหน้ากกระจกขึ้นมาเพื่อที่จะหาว่านายนั่นมันพูดกับใครอีกครั้ง
\" ฉันเรียกเธอไม่ได้ยินหรือไง \"
นายหน้าบานนั่นกำลังเรียกฉันอยู่นี่หว่า นายอย่ามาหาเรื่องฉันนะ ฉันไม่อยากยุ่งกับคนหน้าบาน
\" ว่าไงจ๊ะสาวน้อย ไม่ได้ยินที่พี่พูดหรือไง \" ผู้ชายอีกคนหนึ่งพูดแทรกขึ้นมาบ้าง แต่..OoO นายนี่หล่อพอๆกับอีตางั่งอยองกุนเลยนะเนี่ย แต่ดูท่าทางเล วๆไงไม่รู้สิ
\" ... \"
\" แหมดูสิ เล่นตัวซะด้วย \" ยหน้าหล่อนั่นยังหยอกล้อฉันให้เพื่อนๆมันฟังไม่เลิก
ตอนนี้ผู้หญิงสาวสวยสองคนที่นั่งใกล้ๆฉันเมื่อกี๊นี้ หายวับไปไหนแล้วไม่รู้อะ ชิ่งซะงั้นเลยนะพวกเธอ ไม่คิดจะช่วยเอนร่วมเพศอย่างฉันมั่งเลยหรือไงยะ T^T
\" มาคนเดียวหรอ ไปด้วยกันมั้ยล่ะ \" นายหน้าหล่อยังถามฉันต่ออีก
\" ฉันมากับ..\"
\" เฮ้ย!!! พวกแก... ยุ่งอะไรกับผู้หญิงของฉันน่ะ \"
โอ้วๆๆๆๆ เสียงสวรรค์ พระเจ้าช่วยกล้วยนึ่ง ซองแจ....ในที่สุดนายก็มาสินะ เย้ๆๆ >O< เป็นไงล่ะ เจอพี่ชายฉันเข้าไป ฉันเห็นหน้าไอ้พวกนั้นยกเว้นไอ้หน้าหล่อซีดลง แล้วทำท่าจะวิ่งหนีไป แต่คงจะกลัวนายหน้าหล่ออยู่เลยไม่มีใครกล้าขยับตัว ซองแจกับหมอนั่นยืนจ้องกันนานพอสมควรเลย ในที่สุด หมอนั่นก็เอ่ยขึ้น
\" แกไม่รู้หรอว่านายเป็นใคร \"
\" ฉันไม่สนว่าแกเป็นใคร แต่ถ้าแกกล้ามายุ่งกับคนของฉัน แกต้องเจอดีแน่ \"
\" หึหึหึ สงสัยว่าแกคงจะไม่รู้จริงๆสินะว่าฉันเป็นใคร \"
\" แกก็คงจะไม่รู้เหมือนกันสินะว่าฉันเป็นใคร \"
\" แกเป็นใคร \"
\" ไม่ใช่เรื่องของแก \"
\" ฮึ้ย!!! แก... \"
\" หยุดนะ !!!!!!! \" ฉันวิ่งเข้าไปคั่นกลางระหว่างสองคนนั่นก่อนที่พี่ชายฉันจะถูกหมอนั่นอัดเอา ตอนนี้บรรยากาศรอบๆเราเริ่มมีเกาหลีมุงมาดูกันเพียบ แต่ไม่มีใครคิดจะช่วยพวกเราเลย
\" ซองแจ..ไปกันเถอะนะ ไปเถอะ อย่ามีเรื่องเลย ฉันขอล่ะ \" ฉันร้องขอให้ซองแจรีบไปก่อนที่พวกเขาจะสู้กัน แต่ซองแจยังนิ่งราวกับไม่ได้ยินเสียงของฉัน ฉันจึงหันไปทางนายหน้าหล่อ
\" ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณเป็นใคร แต่..อย่ามีเรื่องกันเลยนะคะ เราจะไปแล้วค่ะ อย่าสู้กันเลยนะคะ \" ฉันวอนขอไอ้หล่อตรงหน้าอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก ก็ฉันไม่ผิดสักหน่อย แต่เพื่อซองแจ...
\" แกเป็นใคร \" นายหน้าหล่อถามซองแกอีกครั้งด้วยท่าทีที่ฉันดูรู้ว่าเขาพยายามเก็บความโกรธอยู่
\" แล้วแกล่ะเป็นใคร \" ซองแจจจจจ TT_TT นายไปย้อนมันทำไมน่ะ ตอบๆไปก็สิ้นเรื่องแล้ว โถ่เอ๊ย
\" พอเถอะนะ \" ฉันพยายามดึงซองแจออกมา แต่แน่นอนว่าแรงผูหญิงตัวเล็กๆอย่างฉัน ไม่สามารถลากผู้ชายที่ตัวสูงมากๆอย่างซองแจได้
\" จีแฮบินแห่งโรงเรียนคอง \" เจ้านั่นตอบคำถามของซองแจด้วยท่าทางที่โคดจะมั่นใจเลยว่าตัวเองแน่ จีแฮบิน...แฮบิน...ชื่อมันคุ้นๆแฮะ ช่างเหอะๆ
\" แล้วไง \" นายไปกวนมันทำม้ายยยย
\" นายไม่รู้จักฉัน?? \" นายนั่นถามย้อนด้วยหน้าตาที่คาดไม่ถึงสุดๆ ทำไมซองแจต้องรู้จักนายด้วยฟะ พ่อนายเป็นนักการเมืองหรือไงฮะ
\" แล้วเธอล่ะสาวน้อย รุ้จักฉันมั้ย \" ไอ้หน้าหล่อหันมาถามฉันมั่ง
\" ไม่ค่ะ ไม่นี่คะ อย่ามีเรื่องกันเลยนะ ไปกันเถอะ อย่าไปยุ่งกับเขาเลย \" ฉันตอบคำถามหมอนั่นกเวยหน้าตางงสุดๆเช่นกัน ทำไมฉันกับซองแจต้องรู้จักนายล่ะ แต่ชื่อนายมันคุ้นๆหูฉันนะ ฉันหันไปเรียกให้ซองแจไป
\" พวกแกไม่รู้จักฉันงั้นหรอ \"
\" เออสิวะ ถามอะไรนักหนาฮะ ทำไมพวกฉันต้องไปรู้จักคนอย่างแกด้วย \" ดีมั่กๆๆๆซองแจ ใช่ๆๆทำไมฉันต้องรู้จักนายด้วย
\" งั้นฉันถามนายหน่อย...นายเป็นใคร ทำไมไม่รู้จักฉัน มาจากที่ไหนฮะ \"
\" ชองซองแจ \"
\" !!!!! ชอง...ซอง...แจ .....!!!! \"
\" อื้มใช่ มีอะไรก็รีบๆว่ามา ฉันกำลังยุ่ง \"
เฮ้ย!!! พวกนั้นรีบพากันคุกเข่าก้มหัวให้ซองแจอย่างรวดเร็ว หัวพวกนั้นกดติดพื้นซะ.... พวกนายทำอะไรน่ะ เห็นพี่ชายฉันเป็นเทวรูปหรือไง มาคำนับเค้าทำไมฮะ OoO
เท่าที่ฉันเห็น ก็มีแต่ไอ้หน้าหล่อคนเดียวเท่านั้นที่มีท่าทีสงบเสงี่ยมกว่าเมื่อครู่ แต่มันคนเดียวอีกอะแหละที่ไม่ได้ลงไปคุกเข่ากับพื้น ทำอะไรกันน่ะพวกนายนี่
\" แฮบินสินะ ฉันจะจำไว้ จีแฮบินแห่งคอง แกแน่มาก \"
\" ..... \" เจ้านั่นได้แต่นิ่งเงียบ หน้าซีดลงเล็กน้อย พวกเกาหลีมุงที่ยืนดูอยู่พากันตกใจกับการกระทำของไอ้พวกบ้านี่ เป็นฉันฉันก็งงฟะ อยู่ๆลงไปทำอะไรกับพื้น ปัญญานิ่มจริงๆ
\" ท่านจริงๆหรือ ท่านซองแจ \" ไอ้หน้าบานพูดบ้าอะไรฟะ เรียกอะไรท่านๆ นี่พี่ฉันเฟ้ยไม่ใช่ลูกขุนนาง
\" เนี่ยน่ะหรอ ชองซองแจ \" เหยๆๆ เสียงไอ้หน้าตู ดอีกคนหนึ่งพูดมั่ง
\" ใครหรอ ฉันไม่เห็นรู้จัก \"
\" เนี่ยแหละคนในตำนาน \"
\" เนี่ยน่ะหรอ \"
และอีกสารพัดเสียงฮือฮา คนในตำนานนี่หมายถึงซองแจหรอ นายไปเป็นฮีโร่อะไรไว้อะ ฉัน งง ไปหมดแล้วนะ ฉันหันหน้าไปทางพวกบ้านั่นทีทาซองแจที เมื่อซองแจเห็นอาการของฉันเขาก็ตะโกนลั่น
\" เงียบนะ!!!! ฉันมาเที่ยวกับน้องสาวแสนสวยของฉัน รู้อย่างนี้แล้ว แกไสหัวเน่าๆของแกไปซะ \" ซองแจตะโดกนไล่พวกนั้น ทำให้พวกนั้นตกใจพากันวิ่งหนีหางจุก ตู ด แน่บไปเลย ยกเว้นเพียงคนเดียว แน่ล่ะ จีแฮบิน เขายังยืนอึ้งๆอยู่
\" แล้วเจอกันนะสาวน้อย \" พูดจบเจ้านั่นก็เดินลากขาจากไปทิ้งให้ฉัน งง ต่อไป นี่จะมีใครอธิบายเรื่องนี้ให้ฉันฟังได้มั้ยอะ +O+????
\" หนอย...ไอ้หมอนั่น กล้ามากเลยนะ \" ซองแจโวยขึ้นหลังจากที่นายหน้าหล่อเดินจากไปแล้ว
\" ซองแจ ฉันว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ \"
\" อะไรหรอจ๊ะน้องสาวที่น่ารัก \"
\" ไม่ต้องมาทำไก๋ \"
\" หา >_< \"
\" เรื่องทั้งหมดนี่มันหมายความว่าไงอะ \"
\" อ๋อ..ไว้ฉันเล่าให้เธอฟังที่บ้านนะ ตอนนี้ไปดูหนังที่เธอชอบกันเถอะนะจ๊ะ \"
\" =_= อื้มๆ \"
\" เย้ๆๆ >O< \"
คนที่ดูสุขุมมาดมากเมื่อกี๊หายไปแต่กลายเป็นไอ้ติงต๊องคนเดิมกลับมา แต่ยังไง วันนี้นายก็เท่ที่สุดไปเลยชองซองแจ วันนี้เราไปดูหนังกัน แล้วก็ช้อปปิ้งกันต่อ จากนั้นก็จบลงด้วยการไปร้องเพลงที่โนแรปัง หุหุ มีความสุข ฉันคิดผิดไปหน่อยเรื่องเสียงของซองแจ นายนี่พัฒนาขึ้นเยอะเลยนะ หมอนั่นร้องเพลงได้เพราะโคดๆๆเลยอะ เพราะมากๆ เทียบกับนักร้องที่ชื่อเหมือนเขาเลย ซองแจ แต่ยังไงซะนายก็ยังเป็นแค่ชองซองแจนะจ๊ะ ไม่ใช่ชินซองแจอย่างนักร้องที่ฉันสุดปลื้มนั่น แต่ว่า...ดูๆไป นายก็มีส่วนคล้ายเขาเหมือนกันนะ
ช่างเหอะๆๆ ยังไงๆ วันนี้นายก็เท่ที่สุดอยู่ดี ขอบคุณนายมากเลยนะที่ปกป้องฉันพี่ชาย ฉันคิดดังนั้นก็เดินไปหอมแก้มพี่ชายที่น่ารักมากๆของฉันทีนึง ทำให้เขาแก้มแดงขึ้นมาทันทีเลย หุหุหุ เขิลอะดิ ก็มีคนสวยมาหอมแก้มนี่เนอะ >O<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น