ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ชองซองแจ
\" ตื่นได้แล้ววว ยัยอ้วนยุนนา \"
ครายฟะ กล้าเรียกฉันว่ายัยอ้วน หนอยๆ
\" อืมมม.. OoO... \"
\" .... \"
สงสัยฉันจะตาฝาดไป หรือไม่ก็คงฝัน ใครก็ไม่รู้หน้าตาท่าทางผู้ดี๊ผู้ดี แถมยังโคดหล่อเลย ฉันหยิกแขนตัวเองเกือบเบา เกือบนะ อะจ๊าก OoO มันเจ็บเว่อๆเลยอะ TT^TT
\" เป็นบ้าไรไปยัยเบ๊อะ ทำหน้ายังกะเห็นผี \"
=_=; ถึงหน้านายจะหล่อนะแต่ทำไมนายป า กเ สี ยจังอะ ด่าฉันตั้งแต่เมื่อกี๊แล้วนะ
\" นายเป็นใครไม่ทราบ เข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง แล้วยังกล้าว่าคนอย่างชองยุนนาเสียๆหายๆแบบนี้ นายรู้จักฉันน้อยไปแล้วนะ นายรู้มั้ยว่าฉันใหญ่ห๊า \"
\" -_-^ \"
\" หนอยๆ พอถูกว่าแล้วจะมาทำหน้าสำนึก(ตรงไหนฟะ) ทีตอนพูดไปไม่รู้จักคิด \"
\" =_=^^ \"
\" นายเป็นใครยะ บังอาจบุกห้องท่านยุนนาเลยหรอ \"
\" .... \"
\" ช่วยด้วยค่า ช่วยด้วย ขโมยบุกบ้านหนู ช่วยด้วยค่า.. \"
ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจตะโกนโหวกเหวกโวยวายลั่น จนนายนั่นต้องเอามือปิดหูตัวเองเนื่องจากทนเสียงของฉันไม่ไหว
\" เธอจะตะโกนทำซากไรห๊ะ ยัยเด็กปัญญาอ่อน!!! \"
อยู่ๆนายนั่นก็ตะโกนกลบเสียงฉันเฉยเลยอะ ว่าแต่..นายนี่หน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลย
\" หยุดร้องได้แล้ว \"
\" นายเป็นใคร \"
\" เด็กบ้าเอ๊ย \"
\" OoO????? \"
\" ยังมาทำหน้าติงต๊องอีก \"
\" แล้วนายเป็นใคร \"
\" TTTOTTT เธอลืมฉันไปแล้วหรอ ชองยุนนา.. \"
\" OoO?? \"
นายเป็นใครฟะ แต่ฉันก็คุ้นๆหน้าหล่อๆของนายนะ คุ้นมากเลยอะ แต่นึกไม่ออกว่าเป็นใคร
\" เธอลืมฉันไปแล้วจริงๆด้วยอ่า TTT^TTT \"
\" งั้นนายก็บอกมาสิว่ายเป็นใคร ฉันจะได้นึกออกซะที ร้องไห้บ้าไรอยู่ได้ \"
\" ฉันเป็นพี่ชายเธอนะ ชองยุนนา เธอลืมฉันลงได้ยังไงอะ \"
\" OOoOO!!!!!!!! \"
ตกใจ+งง ยกกำลังสองค่ะ พี่ชายฉัน พี่ชายที่มันหนีฉันไปเรียนมองนอกตั้งแต่มันยังเด็กเนี่ยนะ ไอ้พี่ติงต๊องที่ติดน้องอย่างฉันแจเลยเนี่ยนะ
\" ทำไมเธอต้องทำหน้ายังงั้นตลอดเลยอะ ฉันหล่อขึ้นเยอะเลยใช่ม้า.. หุหุ ^O^ \"
\" สงสัยฉันยังไม่ตื่นดี นานต่อดีกว่า ฝันแหง \" ฉันทำท่าจะล้มตัวลงไปนอนกอนกับเตียงอีกรอบ แต่นายนั่นก็ดึงฉันไว้ไม่ให้ลงไปนอนซะอย่างงั้น
\" ยุนนาจ๋า..เธอจะนอนไม่ได้นะ พี่ชายสุดที่รักของเธออุตส่าห์กลับมาทั้งทีนะ \"
\" นายเป็นตัวปลอม บังอาจเอาพี่ชายฉันมาอ้าง ออกไปนะ \"
\" ยุนนาอ้ะ ฉันชองซองแจพี่เธอจริงๆนะ \"
\" ซองแจ!!! นี่นายจริงๆหรอ นายกลับมาแล้วจริงๆหรอ \"
\" อื้มช่ายๆ >O< ฉันเองซองแจ \"
\" T^T นายจริงๆด้วยซองแจ ฉันโคดคิดถึงนายเลยอะ นายรู้มั้ย นายไม่อยู่ฉันต้องเหงาแค่ไหน \"
\" โอ๋ๆๆ เด็กดี ไม่ร้องๆ มานี่มะๆ พี่ชายจะปลอบเธอเอง โอ๋ๆ \"
\" ฮือ...ฮือ...ฮือ... TOT โฮ....โฮ....โฮ \"
\" หยุดร้องซะทีดิ ฉันทำไรไม่ถูกแล้วนะ \"
\" ฮึก..ฮึก.. \"
\" เงียบยัง \"
\" อื้ม... ซองแจ... \"
\" อื้ม ฉันอยู่นี่แล้วยัยงั่งเอ๊ย ร้องไห้ทำไมน่ะ \"
\" นายบังอาจมาก..นาย..นายทิ้งฉันไป..ตอนที่ฉันไม่มีใครเนี่ยนะ นายทิ้งฉันไปในวันที่ฉันต้องการนายมากที่สุด \"
\" ฉันขอโทษ ตอนนั้นฉันยังเด็ก \"
\" นาย...ไม่ต้องพูดดี ตอนนี้นายสัญญาสิ สัญญาว่าจะไม่ทิ้งน้องสาวอย่างฉันไปไหนอีก \"
\" จ้าจ้า สัญญา เกี่ยวก้อยสัญญากันนะ \"
\" ^_^ อื้ม \"
\" >O< \"
เราสองคนพี่น้องกอดกันอยู่นานด้วยความคิดถึง แล้วเราก็เกี่ยวก้อยสัญญากันกุ๊กกิ๊กอย่างกะแฟนกันเลยอะ แต่ไม่มีทางๆๆๆ ซองแจเป็นพี่ชายฉัน คิดอะไรเนี่ยชองยุนนา
\" ลงไปข้างล่างกันเถอะ \"
\" อื้ม เดี๋ยวฉันอาบน้ำก่อนนะ พี่ซองแจจ๋า..หุหุ \"
\" จ้าๆแม่ตัวดี ฉันรอเธอในนี้ละกันนะ รีบๆเข้า แ ม่ ค ง บ่ น น่า ดูแล้ วมั้ งต อ นนี้ \"
\" ค่าค่า \"
วันนี้ฉันอารมณ์ดีเป็นพิเศษ หุหุหุ >O< พี่ชายฉันที่หนีไปเรียนที่อังกฤษนาน ตอนนี้เขากลับมาแล้ว เย้!! ^O^ ฉันอาสาพาซองแจไปสำรวจพื้นที่แถวบ้าน แล้วก็วางแผนว่าจะไปเที่ยวต่อ ซองแจไม่อยู่เกาหลีตั้งนานคงจำอะไรไม่ค่อยได้แล้ว ช่วงนี้ฉันจะใช้เวลาอยู่กับซองแจตลอดเลย เย้ๆๆ
\" นี่ๆซองแจ \"
\" หืม? \"
\" พี่กลับมาที่เกาหลีทำไมอะ \"
\" เธอพูดเหมือนกับว่าเธอไม่อยากให้ฉันกลับมาเลย \"
\" ไม่ใช่งั้น ฉันหมายถึง ทำไมอยู่ดีๆก็กลับมาต่างหาก \"
\" ก็มีธุระที่ต้องสะสางที่นี่นิดนึงอะ \"
\" อ้าววว งั้นเดี๋ยวนายก็กลับอังกฤษแล้วงั้นสิ \"
\" ไม่หรอก ฉันจะย้ายมาเรียนต่อที่นี่เลย หลังจากสะสางเรื่องอะไรนิดๆหน่อยๆเสร็จแล้ว \"
\" จริงหรอๆๆๆ +O+ ว้าว ดีจังเลย \"
\" ช่ายๆ \"
\" แล้วนายจะย้ายไปเรียนที่ไหนล่ะ ที่โรงเรียนฉันนะ นะนะนะ \"
\" แน่นอนอยู่แล้วล่ะ เรียนที่เดียวกับเธอจะได้คอยจัดการไอ้พวกที่จะมาจีบเธอไง \"
\" -_-; มีซะที่ไหน \"
\" เหอะๆ อย่ามาไก๋ ฉันรู้ว่ามี \"
\" วันนี้เราไปช้อปปิ้งกันนะ อยากกินต็อกโบกีจังเลย นายยเลี้ยงละกัน \"
\" -_-^ \"
ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเมื่อพี่ชายสุดที่รักเริ่มพาเข้าเรื่องผู้ชายที่โรงเรียน เราเดินไปคุยไปเรื่อยๆ จนไปถึงร้านที่ขายต็อกโบกี หุหุ วันนี้มีความสุขจัง ได้อยู่กับพี่ชายหล่อๆ หุหุ
วันนี้ทั้งวันฉันลากซองแจไปทั่วโซลเลย( เว่อไปๆ ) เราซื้อของใช้ให้เขาเยอะๆแยะ แต่ของๆฉันเยอะกว่า แล้วเงินส่วนใหญ่ซองแจก็ออกทั้งหมด ไม่รู้ว่าเอาเงินมาจากไหนตั้งมากมายขนาดนั้น แล้วแต่ละอย่างที่เขาเลือกซื้อมาก็แพงซะ...-_- ถ้าแม่รู้ว่าซองแจซื้อของแพงๆอย่างงี๊ให้ฉันล่ะก็นะ ตายลูกเดียว ยัยป้านั่นงกจะตายไป -*-
\" กลับมาแล้วค่ะแม่ \"
\" ผมก็กลับมานะฮะ \"
\" -_- \" นายทำตัวเด็กกว่าฉันอีกนะ แต่ยังไงนายก็ยังหล่อยู่ดี ยกโทษให้ๆ
\" ดึกเชียวนะวันนี้ เป็นไงซองแจ ยุนนาลากไปไหนมาบ้างล่ะ \"
\" แม่หาว่าหนูลากซองแจได้ไง เค้าต่างหากที่อยากไปเอง (โกหกซะเนียน) \"
\" หุหุ ไปหลายที่เลยฮะ ได้ของมาเพียบ มีของฝากมาให้แม่กับพ่อด้วย นี่ๆๆ ของแม่นะ พ่อฮะๆ นี่ของพ่อ \"
ซองแจดูเริงรื่นเป็นพิเศษ เขารีบหยิบของที่เขาเฟ้นเลือกอย่างดีมาให้พ่อกับแม่ ของแม่เป็นเครื่องสำอางค์ครบเซ็ตของ DIOR แพงสุดยอด แต่ แ ม่ ค งไม่ค่อยจะรู้อะไรเท่าไหร่อะ ใช้แต่ของโนเนมอย่างงั้น ส่วนของพ่อก็เป็นนาฬิกาใหม่ล่าสุด ที่ฉันเห็นแล้วอึ้งๆไปเลย เพราะว่ามันโคดจะสวย แน่นอนว่าต้องแพงอีกล่ะค่ะ ไม่รู้ว่าพี่ไปเอาเงินมาจากไหนจริงๆนะเนี่ย ซองแจให้พี่พนักงานรูดบัตรตลอดเลย ท่าทางนายอยู่เมืองนอกแล้วมีสาวฝรั่งเลี้ยงแหงเลย เงินเลยเฟ้อเงี๊ย
\" ซองแจ พรุ่งนี้เราไปไหนกันดีอะ วันอาทิตย์พอดีเลย หยุดอีกวันเดียวเองนะ นายอยากไปไหนฉันพาไปเลย \"
\" แล้วแต่เธออะ เธอไปไหนฉันไปนั่น ดีมั้ยจ๊ะน้องสาว \"
\" เอาดิๆ ฉันอยากไปช้อปิ้งอีกรอบอะ \"
\" OoO เธอไม่เบื่อหรอ วันนี้เราเดินทั่ฃ้งวันเลยนะ \"
\" เหอะน่าๆ โซลออกจะกว้าง พรุ่งนี้ฉันจะพานายไปที่ที่ฉันชอบไปนะ วันนี้แค่จิ๊บๆ \"
\" เอางั้นก็ได้ ตามใจเธอ ฉันไปอาบน้ำนอนละนะ \"
\" จ้าจ้า \"
ปุ้งกี๋~ปุ้งกี๋ ชาล่าล่า~ปุ้งกี๋~ปุ้งกี๋ ชาล่าล่า~
\" เสียงอะไรน่ะ \"
\" อ่อๆ มือถือฉันดัง แปปนะ \"
\" อื้ม \"
\" ฮัลโหล \"
\" ... \"
\" ฮัลโหล \"
\" ... \"
\" ถ้าไม่พูดฉันจะวางละนะ \"
\" เฮ้ย เดี๋ยวๆ ฉันเอง \"
\" ฉันไหนไม่ทราบยะ \"
\" ชองยุนนาเธอลืมสามีเธอแล้วงั้นหรอ \"
\" OoO \"
\" ฮัลโหล \"
\" อยองกุนหรอ \"
\" ก็ใช่นะเซ่ \"
\" มีอะไรอะ \"
\" ไม่มีแล้วโทรไม่ได้หรือไง \"
\" ก็ไม่ใช่งั้น ฉันไม่ค่อยว่างอะตอนนี้ \"
\" ใครหรอยุนนา \"
ต่อมความสอดรู้สอดเห็นที่รักษาไม่เคยหายของซองแจเริ่มกำเริบอีกครั้ง ผสมกับความหวงน้องสาวแสนสวยอย่างฉันเข้าไปอีก นายนั่นจึงเอาหูของเขามาแนบกับมือถือฉัน
\" ออกไปน่าซองแจ \"
\" นั่นใครน่ะ ชองยุนนาเธอนอกใจฉันหรอ!!! \" เสียงตะโกนของอยองกุนดังลั่นออกมานอกมือถือ
\" นายเงียบๆหน่อยได้มั้ยฮะฮันอยองกุน // เอ๊ะ ซองแจ บอกให้อออกไปห่างๆไง \" ซองแจยิ่งอยากรู้มากขึ้นไปอีก
\" ใครน่ะยุนนา เพื่อนเธอหรอ แนะนำให้ฉันรุ้จักมั่งสิ \"
\" ไว้ฉันจะแนะนำทีหลังนะ \"
\" ไม่อาวๆ แนะนำเลยๆ เพื่อนเธอก็คือเพื่อนฉันนะจ๊ะที่รัก \"
\" หนอย!!! แกเป็นใครวะ มายุ่งกับภรรยาคนอื่นได้ไง \"
\" ฮัลโหล นายเป็นใครไม่ทราบ ที่รักของฉันจะไปเป็นภรรยานายได้ไง เราอยู่บ้านเดียวกันนะ รู้ไว้ซะด้วย \"
ชองซองแจแย่งมือถือไปจากมือของฉันเฉยเลย แล้วยังไปพูดบ้าๆกับอีตาอยองกุนยังงั้นอีก เหอะๆ ให้ตายเถอะโรบิ้น
\" ซองแจเลิกทำบ้าๆได้แล้ว \"
\" หนอยๆๆๆ ชองยุนนาเธอจำไว้นะ ฉันจะคิดบัญชีกับเธอทีหลัง บังอาจนอกใจสามีดีๆอย่างฉัน \"
\" นี่นายเงียบๆแล้วหุบปากไปเลยนะ \" ฉันรีบแย่งมือถือคืนมาจากซองแจทันทีที่เขาพูดไปยังงั้น
\" ยุนนาจ๋า ไปนอนกันเถอะนะ \"
\" โอ๊ย พอๆซองแจ เลิกงี่เง่าได้แล้ว // แค่นี้นะอยองกุน ฉันไม่ว่าง .ติ๊ด.. \"
ฉันตัดสายของอยองกุนแล้วจึงหันมาว๊ากใส่พี่ชายตัวดีอีกที แล้วจึงไปอาบน้ำนอนเพื่อรอไปช้อปปิ้งกับซองแจพรุ่งนี้ หุหุ ตื่นเต้นจัง
\" นี่ๆ หมอนั่นมันถึงอะไรอะ มันมาจีบเธอหรอ ฉันไม่ยอมนะ มันหล่อกว่าฉันรึเปล่าอะ นิสัยเป็นไง เกเรมั้ย เธอต้องเล่ามาทั้งหมดนะชองยุนนา \"
ซองแจยังตื๊อถามฉันไม่เลิกจนกระทั่งฉันตัดบทสนทนาลงด้วยคำว่า
\" พรุ่งนี้ฉันจะเล่าเอง วันนี้ฉันเหนื่อย ซองแจ นายไปนอนนะ \"
\" จริงหรอๆ >O< อื้มๆ ฉันไปนอนๆ ฝันดีนะยุนนา \"
\" อื้ม -_- \"
นายนี่เหมือนเด็กๆเลยนะ ไม่เปลี่ยนไปจากตอนนั้นเลย นายยังติดฉันเหมือนเดิมเด๊ะ ฉันรู้ว่านายมีเหตุผลที่ติดฉันยังงี๊ ขอบใจนะซองแจ ที่ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น แต่ถึงยังไง มันก็ลบภาพวันนั้นออกไปไม่ได้หรอก...
ครายฟะ กล้าเรียกฉันว่ายัยอ้วน หนอยๆ
\" อืมมม.. OoO... \"
\" .... \"
สงสัยฉันจะตาฝาดไป หรือไม่ก็คงฝัน ใครก็ไม่รู้หน้าตาท่าทางผู้ดี๊ผู้ดี แถมยังโคดหล่อเลย ฉันหยิกแขนตัวเองเกือบเบา เกือบนะ อะจ๊าก OoO มันเจ็บเว่อๆเลยอะ TT^TT
\" เป็นบ้าไรไปยัยเบ๊อะ ทำหน้ายังกะเห็นผี \"
=_=; ถึงหน้านายจะหล่อนะแต่ทำไมนายป า กเ สี ยจังอะ ด่าฉันตั้งแต่เมื่อกี๊แล้วนะ
\" นายเป็นใครไม่ทราบ เข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง แล้วยังกล้าว่าคนอย่างชองยุนนาเสียๆหายๆแบบนี้ นายรู้จักฉันน้อยไปแล้วนะ นายรู้มั้ยว่าฉันใหญ่ห๊า \"
\" -_-^ \"
\" หนอยๆ พอถูกว่าแล้วจะมาทำหน้าสำนึก(ตรงไหนฟะ) ทีตอนพูดไปไม่รู้จักคิด \"
\" =_=^^ \"
\" นายเป็นใครยะ บังอาจบุกห้องท่านยุนนาเลยหรอ \"
\" .... \"
\" ช่วยด้วยค่า ช่วยด้วย ขโมยบุกบ้านหนู ช่วยด้วยค่า.. \"
ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจตะโกนโหวกเหวกโวยวายลั่น จนนายนั่นต้องเอามือปิดหูตัวเองเนื่องจากทนเสียงของฉันไม่ไหว
\" เธอจะตะโกนทำซากไรห๊ะ ยัยเด็กปัญญาอ่อน!!! \"
อยู่ๆนายนั่นก็ตะโกนกลบเสียงฉันเฉยเลยอะ ว่าแต่..นายนี่หน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนเลย
\" หยุดร้องได้แล้ว \"
\" นายเป็นใคร \"
\" เด็กบ้าเอ๊ย \"
\" OoO????? \"
\" ยังมาทำหน้าติงต๊องอีก \"
\" แล้วนายเป็นใคร \"
\" TTTOTTT เธอลืมฉันไปแล้วหรอ ชองยุนนา.. \"
\" OoO?? \"
นายเป็นใครฟะ แต่ฉันก็คุ้นๆหน้าหล่อๆของนายนะ คุ้นมากเลยอะ แต่นึกไม่ออกว่าเป็นใคร
\" เธอลืมฉันไปแล้วจริงๆด้วยอ่า TTT^TTT \"
\" งั้นนายก็บอกมาสิว่ายเป็นใคร ฉันจะได้นึกออกซะที ร้องไห้บ้าไรอยู่ได้ \"
\" ฉันเป็นพี่ชายเธอนะ ชองยุนนา เธอลืมฉันลงได้ยังไงอะ \"
\" OOoOO!!!!!!!! \"
ตกใจ+งง ยกกำลังสองค่ะ พี่ชายฉัน พี่ชายที่มันหนีฉันไปเรียนมองนอกตั้งแต่มันยังเด็กเนี่ยนะ ไอ้พี่ติงต๊องที่ติดน้องอย่างฉันแจเลยเนี่ยนะ
\" ทำไมเธอต้องทำหน้ายังงั้นตลอดเลยอะ ฉันหล่อขึ้นเยอะเลยใช่ม้า.. หุหุ ^O^ \"
\" สงสัยฉันยังไม่ตื่นดี นานต่อดีกว่า ฝันแหง \" ฉันทำท่าจะล้มตัวลงไปนอนกอนกับเตียงอีกรอบ แต่นายนั่นก็ดึงฉันไว้ไม่ให้ลงไปนอนซะอย่างงั้น
\" ยุนนาจ๋า..เธอจะนอนไม่ได้นะ พี่ชายสุดที่รักของเธออุตส่าห์กลับมาทั้งทีนะ \"
\" นายเป็นตัวปลอม บังอาจเอาพี่ชายฉันมาอ้าง ออกไปนะ \"
\" ยุนนาอ้ะ ฉันชองซองแจพี่เธอจริงๆนะ \"
\" ซองแจ!!! นี่นายจริงๆหรอ นายกลับมาแล้วจริงๆหรอ \"
\" อื้มช่ายๆ >O< ฉันเองซองแจ \"
\" T^T นายจริงๆด้วยซองแจ ฉันโคดคิดถึงนายเลยอะ นายรู้มั้ย นายไม่อยู่ฉันต้องเหงาแค่ไหน \"
\" โอ๋ๆๆ เด็กดี ไม่ร้องๆ มานี่มะๆ พี่ชายจะปลอบเธอเอง โอ๋ๆ \"
\" ฮือ...ฮือ...ฮือ... TOT โฮ....โฮ....โฮ \"
\" หยุดร้องซะทีดิ ฉันทำไรไม่ถูกแล้วนะ \"
\" ฮึก..ฮึก.. \"
\" เงียบยัง \"
\" อื้ม... ซองแจ... \"
\" อื้ม ฉันอยู่นี่แล้วยัยงั่งเอ๊ย ร้องไห้ทำไมน่ะ \"
\" นายบังอาจมาก..นาย..นายทิ้งฉันไป..ตอนที่ฉันไม่มีใครเนี่ยนะ นายทิ้งฉันไปในวันที่ฉันต้องการนายมากที่สุด \"
\" ฉันขอโทษ ตอนนั้นฉันยังเด็ก \"
\" นาย...ไม่ต้องพูดดี ตอนนี้นายสัญญาสิ สัญญาว่าจะไม่ทิ้งน้องสาวอย่างฉันไปไหนอีก \"
\" จ้าจ้า สัญญา เกี่ยวก้อยสัญญากันนะ \"
\" ^_^ อื้ม \"
\" >O< \"
เราสองคนพี่น้องกอดกันอยู่นานด้วยความคิดถึง แล้วเราก็เกี่ยวก้อยสัญญากันกุ๊กกิ๊กอย่างกะแฟนกันเลยอะ แต่ไม่มีทางๆๆๆ ซองแจเป็นพี่ชายฉัน คิดอะไรเนี่ยชองยุนนา
\" ลงไปข้างล่างกันเถอะ \"
\" อื้ม เดี๋ยวฉันอาบน้ำก่อนนะ พี่ซองแจจ๋า..หุหุ \"
\" จ้าๆแม่ตัวดี ฉันรอเธอในนี้ละกันนะ รีบๆเข้า แ ม่ ค ง บ่ น น่า ดูแล้ วมั้ งต อ นนี้ \"
\" ค่าค่า \"
วันนี้ฉันอารมณ์ดีเป็นพิเศษ หุหุหุ >O< พี่ชายฉันที่หนีไปเรียนที่อังกฤษนาน ตอนนี้เขากลับมาแล้ว เย้!! ^O^ ฉันอาสาพาซองแจไปสำรวจพื้นที่แถวบ้าน แล้วก็วางแผนว่าจะไปเที่ยวต่อ ซองแจไม่อยู่เกาหลีตั้งนานคงจำอะไรไม่ค่อยได้แล้ว ช่วงนี้ฉันจะใช้เวลาอยู่กับซองแจตลอดเลย เย้ๆๆ
\" นี่ๆซองแจ \"
\" หืม? \"
\" พี่กลับมาที่เกาหลีทำไมอะ \"
\" เธอพูดเหมือนกับว่าเธอไม่อยากให้ฉันกลับมาเลย \"
\" ไม่ใช่งั้น ฉันหมายถึง ทำไมอยู่ดีๆก็กลับมาต่างหาก \"
\" ก็มีธุระที่ต้องสะสางที่นี่นิดนึงอะ \"
\" อ้าววว งั้นเดี๋ยวนายก็กลับอังกฤษแล้วงั้นสิ \"
\" ไม่หรอก ฉันจะย้ายมาเรียนต่อที่นี่เลย หลังจากสะสางเรื่องอะไรนิดๆหน่อยๆเสร็จแล้ว \"
\" จริงหรอๆๆๆ +O+ ว้าว ดีจังเลย \"
\" ช่ายๆ \"
\" แล้วนายจะย้ายไปเรียนที่ไหนล่ะ ที่โรงเรียนฉันนะ นะนะนะ \"
\" แน่นอนอยู่แล้วล่ะ เรียนที่เดียวกับเธอจะได้คอยจัดการไอ้พวกที่จะมาจีบเธอไง \"
\" -_-; มีซะที่ไหน \"
\" เหอะๆ อย่ามาไก๋ ฉันรู้ว่ามี \"
\" วันนี้เราไปช้อปปิ้งกันนะ อยากกินต็อกโบกีจังเลย นายยเลี้ยงละกัน \"
\" -_-^ \"
ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเมื่อพี่ชายสุดที่รักเริ่มพาเข้าเรื่องผู้ชายที่โรงเรียน เราเดินไปคุยไปเรื่อยๆ จนไปถึงร้านที่ขายต็อกโบกี หุหุ วันนี้มีความสุขจัง ได้อยู่กับพี่ชายหล่อๆ หุหุ
วันนี้ทั้งวันฉันลากซองแจไปทั่วโซลเลย( เว่อไปๆ ) เราซื้อของใช้ให้เขาเยอะๆแยะ แต่ของๆฉันเยอะกว่า แล้วเงินส่วนใหญ่ซองแจก็ออกทั้งหมด ไม่รู้ว่าเอาเงินมาจากไหนตั้งมากมายขนาดนั้น แล้วแต่ละอย่างที่เขาเลือกซื้อมาก็แพงซะ...-_- ถ้าแม่รู้ว่าซองแจซื้อของแพงๆอย่างงี๊ให้ฉันล่ะก็นะ ตายลูกเดียว ยัยป้านั่นงกจะตายไป -*-
\" กลับมาแล้วค่ะแม่ \"
\" ผมก็กลับมานะฮะ \"
\" -_- \" นายทำตัวเด็กกว่าฉันอีกนะ แต่ยังไงนายก็ยังหล่อยู่ดี ยกโทษให้ๆ
\" ดึกเชียวนะวันนี้ เป็นไงซองแจ ยุนนาลากไปไหนมาบ้างล่ะ \"
\" แม่หาว่าหนูลากซองแจได้ไง เค้าต่างหากที่อยากไปเอง (โกหกซะเนียน) \"
\" หุหุ ไปหลายที่เลยฮะ ได้ของมาเพียบ มีของฝากมาให้แม่กับพ่อด้วย นี่ๆๆ ของแม่นะ พ่อฮะๆ นี่ของพ่อ \"
ซองแจดูเริงรื่นเป็นพิเศษ เขารีบหยิบของที่เขาเฟ้นเลือกอย่างดีมาให้พ่อกับแม่ ของแม่เป็นเครื่องสำอางค์ครบเซ็ตของ DIOR แพงสุดยอด แต่ แ ม่ ค งไม่ค่อยจะรู้อะไรเท่าไหร่อะ ใช้แต่ของโนเนมอย่างงั้น ส่วนของพ่อก็เป็นนาฬิกาใหม่ล่าสุด ที่ฉันเห็นแล้วอึ้งๆไปเลย เพราะว่ามันโคดจะสวย แน่นอนว่าต้องแพงอีกล่ะค่ะ ไม่รู้ว่าพี่ไปเอาเงินมาจากไหนจริงๆนะเนี่ย ซองแจให้พี่พนักงานรูดบัตรตลอดเลย ท่าทางนายอยู่เมืองนอกแล้วมีสาวฝรั่งเลี้ยงแหงเลย เงินเลยเฟ้อเงี๊ย
\" ซองแจ พรุ่งนี้เราไปไหนกันดีอะ วันอาทิตย์พอดีเลย หยุดอีกวันเดียวเองนะ นายอยากไปไหนฉันพาไปเลย \"
\" แล้วแต่เธออะ เธอไปไหนฉันไปนั่น ดีมั้ยจ๊ะน้องสาว \"
\" เอาดิๆ ฉันอยากไปช้อปิ้งอีกรอบอะ \"
\" OoO เธอไม่เบื่อหรอ วันนี้เราเดินทั่ฃ้งวันเลยนะ \"
\" เหอะน่าๆ โซลออกจะกว้าง พรุ่งนี้ฉันจะพานายไปที่ที่ฉันชอบไปนะ วันนี้แค่จิ๊บๆ \"
\" เอางั้นก็ได้ ตามใจเธอ ฉันไปอาบน้ำนอนละนะ \"
\" จ้าจ้า \"
ปุ้งกี๋~ปุ้งกี๋ ชาล่าล่า~ปุ้งกี๋~ปุ้งกี๋ ชาล่าล่า~
\" เสียงอะไรน่ะ \"
\" อ่อๆ มือถือฉันดัง แปปนะ \"
\" อื้ม \"
\" ฮัลโหล \"
\" ... \"
\" ฮัลโหล \"
\" ... \"
\" ถ้าไม่พูดฉันจะวางละนะ \"
\" เฮ้ย เดี๋ยวๆ ฉันเอง \"
\" ฉันไหนไม่ทราบยะ \"
\" ชองยุนนาเธอลืมสามีเธอแล้วงั้นหรอ \"
\" OoO \"
\" ฮัลโหล \"
\" อยองกุนหรอ \"
\" ก็ใช่นะเซ่ \"
\" มีอะไรอะ \"
\" ไม่มีแล้วโทรไม่ได้หรือไง \"
\" ก็ไม่ใช่งั้น ฉันไม่ค่อยว่างอะตอนนี้ \"
\" ใครหรอยุนนา \"
ต่อมความสอดรู้สอดเห็นที่รักษาไม่เคยหายของซองแจเริ่มกำเริบอีกครั้ง ผสมกับความหวงน้องสาวแสนสวยอย่างฉันเข้าไปอีก นายนั่นจึงเอาหูของเขามาแนบกับมือถือฉัน
\" ออกไปน่าซองแจ \"
\" นั่นใครน่ะ ชองยุนนาเธอนอกใจฉันหรอ!!! \" เสียงตะโกนของอยองกุนดังลั่นออกมานอกมือถือ
\" นายเงียบๆหน่อยได้มั้ยฮะฮันอยองกุน // เอ๊ะ ซองแจ บอกให้อออกไปห่างๆไง \" ซองแจยิ่งอยากรู้มากขึ้นไปอีก
\" ใครน่ะยุนนา เพื่อนเธอหรอ แนะนำให้ฉันรุ้จักมั่งสิ \"
\" ไว้ฉันจะแนะนำทีหลังนะ \"
\" ไม่อาวๆ แนะนำเลยๆ เพื่อนเธอก็คือเพื่อนฉันนะจ๊ะที่รัก \"
\" หนอย!!! แกเป็นใครวะ มายุ่งกับภรรยาคนอื่นได้ไง \"
\" ฮัลโหล นายเป็นใครไม่ทราบ ที่รักของฉันจะไปเป็นภรรยานายได้ไง เราอยู่บ้านเดียวกันนะ รู้ไว้ซะด้วย \"
ชองซองแจแย่งมือถือไปจากมือของฉันเฉยเลย แล้วยังไปพูดบ้าๆกับอีตาอยองกุนยังงั้นอีก เหอะๆ ให้ตายเถอะโรบิ้น
\" ซองแจเลิกทำบ้าๆได้แล้ว \"
\" หนอยๆๆๆ ชองยุนนาเธอจำไว้นะ ฉันจะคิดบัญชีกับเธอทีหลัง บังอาจนอกใจสามีดีๆอย่างฉัน \"
\" นี่นายเงียบๆแล้วหุบปากไปเลยนะ \" ฉันรีบแย่งมือถือคืนมาจากซองแจทันทีที่เขาพูดไปยังงั้น
\" ยุนนาจ๋า ไปนอนกันเถอะนะ \"
\" โอ๊ย พอๆซองแจ เลิกงี่เง่าได้แล้ว // แค่นี้นะอยองกุน ฉันไม่ว่าง .ติ๊ด.. \"
ฉันตัดสายของอยองกุนแล้วจึงหันมาว๊ากใส่พี่ชายตัวดีอีกที แล้วจึงไปอาบน้ำนอนเพื่อรอไปช้อปปิ้งกับซองแจพรุ่งนี้ หุหุ ตื่นเต้นจัง
\" นี่ๆ หมอนั่นมันถึงอะไรอะ มันมาจีบเธอหรอ ฉันไม่ยอมนะ มันหล่อกว่าฉันรึเปล่าอะ นิสัยเป็นไง เกเรมั้ย เธอต้องเล่ามาทั้งหมดนะชองยุนนา \"
ซองแจยังตื๊อถามฉันไม่เลิกจนกระทั่งฉันตัดบทสนทนาลงด้วยคำว่า
\" พรุ่งนี้ฉันจะเล่าเอง วันนี้ฉันเหนื่อย ซองแจ นายไปนอนนะ \"
\" จริงหรอๆ >O< อื้มๆ ฉันไปนอนๆ ฝันดีนะยุนนา \"
\" อื้ม -_- \"
นายนี่เหมือนเด็กๆเลยนะ ไม่เปลี่ยนไปจากตอนนั้นเลย นายยังติดฉันเหมือนเดิมเด๊ะ ฉันรู้ว่านายมีเหตุผลที่ติดฉันยังงี๊ ขอบใจนะซองแจ ที่ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น แต่ถึงยังไง มันก็ลบภาพวันนั้นออกไปไม่ได้หรอก...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น