หนุ่มฮอตสุดซ่าล่ารักสาวใสสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : เพิ่งจะรู้

\" ตื่นได้แล้ววว ยุนนา!!! แกเรียนถึงม.ปลายแล้วนะ ยังต้องให้ฉันเรียกเป็นเด็กๆไปถึงไหนฮะ \"  



\" =O=^ ฮ้าววว เช้าแล้วหรอเนี่ย เหมือนกับไม่ได้นอนเลยแฮะ \"  



\" ไม่ต้องมาทำท่ายังงั้นนะ ยัยนี่หนิ เป็นผู้หญิงอะไรกัน หาวซะปากกว้าง \"  



\" โธ่แม่คะ ปล่อยหนูเถอะค่ะ แล้ววันนี้แม่ไม่ไปร้านเสริมสวยหรอคะ เห็นนัดกับป้ามยองมุนไว้ \"  



\" เอ้อใช่ O_O ทำไมแกไม่เตือนฉันให้เร็วกว่านี้ฮะ สายแล้วๆ ฉันไปล่ะนะ ค่าขนมแกอยู่บนโต๊ะนะ ฉันวางไว้แล้ว เย็นนี้อาจกลับดึกหน่อย \"  



\" ค่าๆ -_-^ \"



   เนี่ยนะแม่ฉัน ไม่ไหวเลย วันๆเอาแต่เที่ยว ไม่รู้จักดูแลลูกบ้าง แล้วนี่กี่โมงแล้วล่ะเนี่ย O_O ว้ายย เกือบจะ 7 โมงแล้วอะ ตายๆ ต้องรีบแล้ว เห็นนายอยองกุนบอกว่าจะมารอรับนี่นา  



   แล้วฉันก็ใช้เวลาไม่ถึง 20 นาที ในการอาบน้ำแต่งตัว เสริมสวยให้กับคนที่สวยอยู่แล้วอย่างฉัน -_-^ ฮ้า...เสร็จซักที สวยแล้วๆ ไปได้  

เมื่อฉันกำลังจะล็อคบ้าน ฉันก็หันไปเห็นนายตัวแสบนั่นเข้าพอดี มาเร็วจังเลย กะว่าจะหนีไปโรงเรียนก่อนซะหน่อย  



\" นี่เธอ มัวแต่ทำอะไรอยู่น่ะ ฉันมารอเธอตั้งแต่ 7 โมงแล้วนะ \"  



‎\" ก็ฉันเพิ่งตื่นนี่ \"  



\" รีบๆไปได้แล้วว เดี๋ยวก็สายกันพอดี \"



\" อืมๆ -_- \"  



\"เราเดินไปกันนะ\"  



\" O_O หา นายจะบ้าหรอ มันไกลนะ แล้วกว่าจะถึงก็สายกันพอดีอะดิ เมื่อกี๊นายเพิ่งบ่นฉันเองนะว่าเดี๋ยวไปสาย แต่นี่นาย...\"



\" เหอะน่าๆ ไม่สายหรอก ฉันมีวิธี ตามาละกัน \"



   นี่นายกล้าพูดขัดฉันหรือไง ฉันกำลังพูดอยู่นะแล้วนายมาพูดขัดฉันได้ยังไงอะ ถ้าวันนี้ฉันไปโรงเรียนสายขึ้นมานะ ฮึ่มๆ -*-  



\" ทางนี้ๆ เดินตัดสวนนี้ไปก็ถึงโรงเรียนแล้ว \"  



   นายนั่นพาฉันเดินตรงไปเรื่อยๆ จนมาถึงสวนสาธารณะที่คล้ายๆกัยสนามเด็กเล่นอะนะ -_- เอ๊ะๆ ข้างหลังสวนนี้มันเป็นโรงเรียนฉันนี่นา ทำไมมันใกล้จังอะ - -?  



\" เห็นมั้ยล่ะ บอกแล้วว่าฉันมีวิธี เนี่ยน่ะทางลัดเชียวนะ ฉันเพิ่งจะเจอมันเมื่อไม่กี่วันก่อนจะเปิดเทอมนี้เอง สามีเธอเก่งล่ะสิ \"  



   เวร -_- สามีอีกแล้ว.. แต่นายก็เก่งจริงๆแหละนะ ก็ไอ้ทางลัดนี้น่ะมันซ่อนอยู่หลังพุ่มไม้โน่นแน่ะ แต่นายก็ยังอุตส่าห์ไปแหวกมันออกเพื่อเดินลัดอะนะ  



\" อื้ม แล้วนายไปเจอมันได้ไงอะ \"  



\" ความลับ \"



\" -_- \"  



\" เข้าโรงเรียนกันเหอะ \"



\" อื้มๆ \"





ที่โรงเรียน  



   ฉันเดินเข้าโรงเรียนมาพร้อมอยองกุน รุ่นน้องที่เดินผ่านแล้วเจอกับพวกเราโค้งตัวลง 90 องศาพอดีเป๊ะให้กับนายนั่นตลอดทางเลยแฮะ แล้วพวกรุ่นพี่ที่เดินผ่านยังทักทายเขาด้วยคำสุภาพอีกด้วย ปกติแล้วรุ่นพี่จะไม่ทำอย่างงี๊กับรุ่นน้องนี่นา -_-\" งง แล้วการเดินทางเข้าโรงเรียนของพวกเราก็เจอแต่รุ่นน้องที่โค้งคำนับอีตาอยองกุน ซึ่งนายนั่นก็ตอบกลับด้วยการพยักหน้าให้อย่างไม่เต็มใจเท่าไหร่ -*- นายนี่ขี้เก๊กจัง -*- และรุ่นพี่ก็ทักทายเขาไม่ขาดสาย รวมถึงสายตาอาฆาตจากยัยผู้หญิงที่กำลังโผล่หน้ามาจากห้องเรียนเพื่อมาดูหน้าฉัน -_-\"  



\" นี่นาย ทำไมรุ่นน้องพวกนั้นถึงต้องโค้งให้นายด้วยล่ะ \"  



\" ก็ฉันมันหล่อนี่ \"  



\" -_- มันเกี่ยวด้วยหรอ คนอื่ที่หล่อพอๆกับนายก็มีตั้งเยอะไป ทำไมพวกนั้นไม่เห็นไปโค้งให้บ้าง \"  



\" ก็เพราะว่าฉันหล่อสุดไง ฮ่าฮ่าฮ่า \"  



\" -*- \"  



    สุดท้ายฉันก็ไม่ได้คำตอบจากนายนั่น สงสัยฉันต้องไปถามดารึมมี่เพื่อนที่แสนดีของฉันซะแล้ว  พอพวกเราก้าวเท้าเข้าห้องเรียนปุ๊บ ฉันก็ตกใจสุดขีดเมื่อยัยเพื่อนที่แสนดีของฉันดันมานั่งรอฉันอยู่ในห้องซะแล้ว แถมกำลังคุยกับแฮวอนสุดหล่ออยู่ด้วย  



\" นั่นไง มากันแล้ว \" แฮวอนจ๋า ไม่ต้องตะโกนขนาดนั้นก็ได้ ฉันเลยยิ่งมีศัตรูเพิ่มขึ้นเลยอะ  



\" ยัยยุนนา! เธอเนี่ย มีเรื่องอะไรดีๆก็ไม่คิดจะบอกเพื่อนอย่างฉันเลยนะ แต่ไม่เป็นไรฉันจัดการเองได้ \"  



   นั่ไงล่ะ ฉันว่าแล้วว่าวันนี้มันตะหงิดๆอยู่ ที่แท้ยัยนี่ก็จัดการตีซี้กับแฮวอนสุดหล่อซะแล้ว สงสัยเธอกับฉันต้องกลายเป็นคนที่เด็กผู้หญิงทั้งโรงเรียนเกลียดแหงเลย -_-\"  



\" อื้ม ฉันว่าจะมาเล่าวันนี้เนี่ยแหละ \"  



\" จ้าจ้า งั้นมานั่งนี่สิ ฉันอยากฟังจะแย่อยู่แล้ว \"



\" เอ่อ... ฉันว่าไปดาดฟ้ากันเถอะ ที่นี่คงไม่สะดวก \"  



\" พวกเธอจะไปดาดฟ้ากันตอนนี้เนี่ยนะ มันจะเริ่มคาบแรกแล้วนะ \" อยองกุนพูดแทรกขึ้นมา พร้อมทำท่าทางไม่เชื่อ  



\" งั้นฝากบอกอาจารย์ด้วยว่าพวกฉันป่วย ไปล่ะนะ \"  



\" เดี๋ยวๆ พวกเธอจะโดดงั้นหรอ \"



\" ดูก็รู้แล้วนี่ ไม่เห็นต้องถามเลย ฝากบอกอาจารย์ด้วยนะ \"



\" ไม่!! \"  



\" -**- \"  



\" พวกฉันจะไปด้วย นี่นายคนนั้นน่ะ หัวหน้าห้องใช่มั้ย บอกอาจารย์ด้วยนะว่าพวกฉันจะโดด \"



   นายนั่นหันไปสั่งผู้ชายคนหนึ่งใส่แว่นหนาๆ ท่าทางเอ๋อๆหน่อย - - ด้วยท่าทางวางอำนาจซะ -_- ฉันชักจะเริ่มสงสัยแล้วนะว่าพวกนายเป็นใครกันแน่ ทำไมคนอื่นๆถึงพากันกลัวพวกนายด้วย  



\" -_-\" \"  



\" อยองกุนนี่แกจะพาฉันโดดหรอฟะ เด็กดีอย่างฉันเนี่ยนะ แกจะพาฉันเสียนเว้ย ตั้งแค่เกิดมาฉันยังไม่เคยทำผิดกฎโรงเรียนสักครั้งเลยนะ \"  



\" -*- หุบปากไปเลยไอ้นี่ แล้วไอ้ผมทองเหลืองของแกนั่นมันเรียกว่าถูกกฎหรือไงฮะ \"  



\" ก็พ่อแม่ฉันให้มานี่หว่า \"  



\" อ่องั้นหรอ ฉันก็เพิ่งจะรู้นะ สงสัยผมแกคงเปลี่ยนสีได้ \"  



\" ถ้าพวกนายยังจะเถียงกันอยู่ล่ะก็...ฉันจะไปดาดฟ้าก่อนล่ะ \"  



\" เดี๋ยวๆ รอด้วยๆ \" อีตาอยองกุนเลิกเถียงกันทันที แล้วรีบเดินนำฉันไปเฉยเลย -*-



\" นี่ยุนนา เธอไปรู้จักกับหนุ่มป๊อปของโรงเรียนเราได้ไงอะ \"  



   ฉันก็นึกว่าเธอจะเงียบไปตลอดทางซะอีก - - ดารึมกระซิบถามฉันระหว่างทางไปดาดฟ้าด้วยสายตาที่สงสัยเป็นที่สุด  



\" เรื่องมันยาว ไว้ถึงดาดฟ้าแล้วจะเล่าให้ฟังนะ \"



\" โธ่ยุนนาจ๋า เดี๋ยวนี้เลยไม่ได้หรอ ฉันอยากรู้จะตายแล้วอะ \"  



\" -*- ดาดฟ้า \" ยัยนี่หนิ ตื๊อจริง  



\" ก็ได้ๆ \"  



   ยัยดารึมทำท่าเหมือนจะงอนฉัน แต่ก็งอนได้ไม่นานเพราะเมื่อถึงดาดฟ้าปุ๊บยัยนั่นก็คว้าข้อมือฉันมาอีกทางกับพวกสองคนนั่นทันที แล้วเริ่มซักฉันอย่างถี่ยิบ  



\" นี่นดารึม ฉันสงสัยอย่างนึงน่ะ \"  



\" อะไรหรอๆ +O+? \"  



\" ทำไมพวกรุ่นน้องที่เดินผ่านอยองกุนถึงต้องโค้งให้เขาด้วยอ่ะ \"



\" เธอไม่รู้ได้ไงอะ เธอเป็นแฟนเค้านะ \"  



\" จะบ้าหรอไง ฉันเนี่ยนะจะไปเป็นแฟนกับหมอนั่น ไม่มีทางที่คนดีๆอย่างฉันจะไปคว้าคนอย่างนั้นมาเป็นแฟนหรอกย่ะ \"  



\" ให้มันจริงเถอะ เค้าว่าเกลียดสิ่งไหนจะได้สิ่งนั้นนะ \"  



\" ช่างเหอะๆ แล้วเธอจะตอบฉันได้รึยังอะ \"  



\" คือว่าอยองกุนน่ะ เขาเป็นอีจังไง \"  



\" - -? คืออะไร \"  



\" หง่ะ -*- เธอนี่เชยจังนะ \"  



\" -_-\' \"  



\" อีจังก็คือคนที่สู้เก่งที่สุดในโรงเรียนไง เมื่อปีที่แล้วอะ รู้สึกว่าเขาจะสู้กับรุ่นพี่ปี3 ชนะน่ะ แล้วรุ่นพี่คนนั้นเขาเป็นอีจัง พอเขาชนะก็เลยได้เป็นแทน อยองกุนน่ะนะยังสู่เก่งที่สุดในบรรดานักสู้ทั้งหลายด้วย แถมเขายังหล่อมากๆอีกต่างหาก เขาก็เลยกลายเป็นที่ชื่นชอบของพวกสาวๆไปโดนปริยาย \"  



\" โหย สุดยอดเลยอะ อีตานั่นน่ะนะเป็นนักสู้ ท่าทางติงต๊องจะตาย \"



\" ไม่นะ ไม่ติงต๊องหรอก เวลาโหดขึ้นมานะ น่ากลัวสุดยอด แล้วข่าวลือที่ว่าเขาไม่ชอบให้ผู้หญิงมาถูกตัวเนี่ยจริงป่ะ \"  



\" ก็คงจะจริงล่ะนะ เห็นตอนเจอกันครั้งแรกเขาบอกฉันว่าฉันจะต้องได้รับบทเรียนที่ฉันไปโดนตัวเขาเข้าอะนะ \"



\" ดีจัง ฉันอยากเป็นเธอบ้างจังเลย \"



\" -_-\" \"  



\" ฉันว่าเธอก็สวยนะ คมอะ ไม่แปลกที่อยองกุนเขาจะชอบเธอหรอก \"



\" สวย? คม? ชอบฉัน? เธอเอาอะไรมาพูดเนี่ย เธอก็รู้ตอนอยู่ม.ต้นฉันเนี่ยแทบจะไม่มีตัวตนเลยนะ \"



\" ก็นั่นมันตอนนั้น ตอนนี้เธอสวยขึ้นนะ \"  



\" งั้นหรอ -////- \"  



\" พูดแค่เนี๊ย ทำเป็นหน้าแดง \"  



\" +/////////+ \"  



\" -_-\" \"



\"นี่พวกเธอ คุยอะไรกันน๊านนาน มานั่งนี่ได้แล่ว \"  



\" จ้าจ้า \"  



   ฉันกับดารึมเดินไปทางที่สองคนนั่นนั่งอยู่ โดยที่ยัยดารึมดูจะกระดี๊กระด๊ากับแฮวอนออกนอกหน้า ยัยนั่นรีบลงไปนั่งข้างๆแฮวอนทันทีที่ไปถึง ส่วนฉันก็นั่งข้างดารึมอีกที  



\" เธอมานั่งนี่สิ \"  



   อยองกุนสั่งให้ฉันไปนั่งข้างๆเขา ไม่มีทางซะหรอก  



\" เรื่องอะไรฉันต้องไปนั่งข้างนายด้วย \"  



\" บอกให้มานั่งนี่ก็มาเหอะน่า \"  



\" ไม่ \"  



\" เชอะ ตามใจ \"  



   แล้วตาบ้านั่นก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่รั้วของดาดฟ้า O_O ตานั่นหยิบบุหรี่ออกมาอะ แถมเขายังสูบมันอีก เฮ้ย!!!!! นี่นายสูบบุหรี่ด้วยหรอ ไม่ไหวแล้วๆ ชองยุนนานี่เธอโดดเรียนมานั่งอยู่กับคนพวกนี้งั้นหรอ โอ๊ยตายๆ รู้ถึงไหน อายถึงนั่น เด็กดีอย่างฉันเนี่ยนะ มาคบค้าสมาคมกับไอ้พวกนี้  

  

   ฉันรีบเดินตามหมอนั่นไป คว้าบุหรี่จากมือเขาแล้วขยี้มันทิ้งทีนที หมอนั่นท่าทางตกใจมากกับการกระทำสุดโหดของฉัน  



\" เธอทำบ้าอะไรน่ะ \"



\" ก็ใครใช้ใครนายสูบบุหรี่ล่ะ รู้มั้ยว่ามันไม่ดี อีกอย่างนายยังเรียนอยู่ด้วยนะ \"



\" มันเรื่องของฉันน่า เธออย่ายุ่ง \"  



\" ได้ไงอะ แนไม่เคยคิดเลยนะว่าโรงเรียนดีๆอย่างนี้ก็มีนักเรียนเลวๆอย่างนายอยู่ด้วย \"



\" แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอกัน ไปได้แล้ว เธอไม่ใช่แม่ฉันนะ \"  



\" ก็นายเรียนห้องเดียวกัยฉันนี่ แถมนายยัง.... เอ้อช่างเหอะ เอาเป็นว่านายห้ามสูบมันอีกต่อไป \"  



\" เธออย่ายุ่งไม่เข้าเรื่อง ไม่ได้มีแต่ฉันคนเดียวหรอกนะที่สูบน่ะ ไอ้แฮวอนนั่นก็ด้วย เพื่อนฉันทั้งหมดก็ด้วย แล้วก็เด็กคนอื่นก็สูบกันทั้งนั้นแหละ \"  



   ฉันตะลึงอึ้งไปชั่วขณะ นี่นายว่าแฮวอนสุดหล่อของฉันก็สูบงั้นหรอ  



\" ตามใจนายละกันนะ ที่ฉันพูดเนี่ยมันก็เพื่อตัวนายเอง ไม่ใช่เรื่องของฉันอย่างที่นายว่านั่นแหละ ฉันไปล่ะนะ \"  



   ทำไมมันรู้สึกแปลกๆนะ กับคำพูดที่หมอนั่นว่า มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันที่เขาจะสูบ ห้ามฉันเข้าไปยุ่ง ทำไมมันรู้สึกเจ็บแปลบๆกันนะ  ฉันรีบเดินลงจากดาดฟ้าแล้วกลับเขาห้องเรียนทันที ดีที่อาจารย์ออกไปแล้ว เพื่อนร่วมห้องทั้งหลายหันมามองฉันกันกราวเลย ฉันเดินไปหาหัวหน้าห้องเพื่อถามเรื่องคาบที่ฉันโดดไปเมื่อกี๊  



\" เอ่อนาย....เป็นหัวหน้าห้องใช่ปะ ชื่ออะไรหรอ \"



\" คิมฮยอนซองครับ \" นายนี่ดูๆไปก็หล่อเหมือนกันนะ ถ้าเอาแว่นออกล่ะก็..ถูกใจฉันเลยแฮะ -//-



\" อื้ม ฮยอนซองเมื่อกี๊อาจารย์ถามถึงฉันรึเปล่า \"



\" ไม่ครับ \" ทำไมนายถึงเรียบร้อยจังเลยหง่ะ  



\" ทำไมนายต้องพูดครับๆด้วยล่ะ ไม่ต้องก็ได้นะ ฉันก็เพื่อนนายไม่ใช่ใครที่ไหน นายเรียกฉันว่ายุนนาละกันนะ \"  



\" ครับ..เอ๊ย..อื้ม \"  



\" แล้วเมื่อกี๊เรียนอะไรบ้างหรอ\"  



   แล้วฉันก็ได้เพื่อนเพิ่มอีก 1 คน ท่าทางนายหัวหน้าห้องนี่จะเรียนเก่งไม่เบาแฮะ ฉันยืมสมุดของฮยอนซองมาลอกช่วงคาบเรียนที่ 2 เพราะว่าอาจารย์หยุด เลยว่าง พวกบ้านั่นไปไหนกันนะ ไม่ยอมเข้าห้องเรียน แล้วยัยดารึมล่ะ เข้าห้องรึยังนะ ฉันตัดสินใจเดินไปดูดารึมที่ห้อง 6 เพราะยังไงๆ เธอก็เป็นเพื่อนรักของฉัน  ในขณะที่ฉันกำลังจะเปิดประตูห้องนั้นยัยดารึมก็เดินเข้ามาทันที พร้อมทั้งลากๆดึงๆฉันไปห้องน้ำ  



\" นี่ยุนนา ทำไมเมื่อกี๊เธอถึงเดินหนีฉันมาอย่างงั้นอะ ฉันอยู่คนเดียวเลยนะ \"  



\" ขอโทษที ฉันลืมน่ะ *_* \"  



\" ช่างเหอะๆ ยังไงฉันก็ได้นุ่งคัยกับแฮวอนสุดหล่อตั้งนานแน่ะ แต่ว่าอยองกุนเขาไม่เข้ามาคุยด้วยเลยนะ แปลกจัง เขาพูดน้อยอย่างนี้ประจำหรอ \"



\" ไม่นี่ หมอนั่นพูดมากจะตาย \"  



\" หรอ สงสัยจะพูดกับเธอคนเดียว \"  



\" งั้นหรอ \"



\" เมื่อกี๊เขาขอเบอร์เธอด้วยนะ ฉันก็เลยให้ไป \"  



\" หา O_O เธอให้เบอร์มือถือฉันกับนายนั่นหรอ \"



\" อื้ม ทำไมอะ เธอน่าจะดีใจนะที่หนุ่มป๊อปที่ไม่เคยขอเบอร์ใครมาขอเบอร์เธอเนี่ย ฉันว่าเขาชอบเธอเข้าเต็มๆเลยอะ \"  



\" มันน่าดีใจตรงไหนยะ เธอไม่เห็นหรอว่าหมอนั่นสูบบุหรี่แถมยังชอบสู้ด้วยนะ \"  



\" น้อยๆหน่อยย่ะ เขาไม่ได้ชอบสู้นะ เขาถูกบังคับให้สู้ต่างหากล่ะ เธอไม่เห็นหรอว่าเวลาที่มีคนโค้งให้เขาน่ะ เขาไม่พอใจเท่าไหร่ \"  



   ก็จริงแฮะ หมอนั่นไม่ชอบหรอกหรอ นึกว่าขี้เก๊กซะอีก  



\" อื้มๆ สรุปว่าเธอให้เบอร์ฉันกับตานั่นไปแล้ว\"  



\" ช่ายจ้ะ ^O^ \"  



   ยัยเพื่อนตัวดี -**- คบกันมาตั้งนานไม่รู้หรือไงว่าฉันไม่ชอบคนพรรค์นั้นน่ะ เกเร สูบบุหรี่ แถมยังไปสู้กับคนอื่นอีก  



\" ฉันไปเข้าห้องเรียนแล้วดีกว่า คาบแรกโดดไปต้องไปลอกงานอีก ไปนะ \"



\" โหย เธอนี่นะ ขยันไม่เลิกเลย \"



\" อื้ม ไปกันเหอะ \"



\" ก็ได้ๆ \"  



   เมื่อฉันกลับเข้ามาที่ห้องก็พบว่าสองคนนั่นกลับมาแล้ว กำลังทำอะไรกันอยู่หลังห้องก็ไม่รู้ พอฉันเดินเข้าไปใกล้ๆก็พบว่ากำลังเล่นขี้ยางลบอยู่ -_-\"\" พวกนายนี่นะ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้ถึงขนาดนี้ คนที่ใครๆต่างพากันเกรงกลัวกำลังเล่นขี้ยางลบอยู่  



\" พวกนายเล่นอะไรกันน่ะ \"



   พอพวกนั้นเห็นฉันเข้าก็รีบเก็บของที่กำลังเล่นอยู่อย่างรวดเร็ว นึกว่าฉันไม่เห็นหรือไง -_-\"\"  



\" เธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่ \" แฮวอนน้อยๆของฉันถาม



\" ก็มาทันที่จะเห็นพวกนายเล่นอะไรเป็นเด็กๆกันน่ะนะ \"  



\" เห็ยแล้วก็เงียบๆไว้นะ ฉันเห็นเป็นเธอหรอกนะ ถ้าเป็นคนอื่นไอ้อยองกุนมันคงฆ่าไปแล้วล่ะ \"  



\" งั้นหรอ \"  



\" เธอจะไปไหนอีกน่ะ \"  



   อยองกุนถามเมื่อเห็นฉันกำลังจะเดินไป  



\" ไปลอกงานของคาบแรก นายไม่ทำหรอ เดี๋ยวก็เรียนไม่ทันหรอก \"  



\" -_-::: ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่ชอบ เธอทำไปคนเดียวเหอะ ถ้าเสร็จแล้วจะลอกให้ฉันบ้างก็ได้นะ \"  



\" ไม่มีทางหรอกย่ะ \"



   ฉันเดินกลับไปที่โต๊ะแล้วตั้งหน้าตั้งตาลอกงานจนเสร็จ แล้วก็ลอกให้ไอ้พวกลิงสองตัวที่กำลังเริ่มหาเกมอื่นเล่นกันอีกแล้ว  



--------------------------------------------------------------------



T o o lN n i lE just talk :   ยุนนาเป็นโรคแพ้คนหล่ออะค่ะ อาจจะเสียภาพพจน์นางเอกไปนิดๆอิ  ส่วนอยองกุนก็แปรปรวนนิดหน่อย  ช่วยโหวตและเม้นให้นู๋หน่อยนะคะ เป็นกำลังใจให้ด้วยน้า