ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อะไรอีกเนี่ย??
ที่ห้องเรียน
\" นี่เธอ คงรู้สึกดีมากสินะที่อยองกุนของฉันลดตัวลงไปอุ้มยายเฉิ่มอย่างเธอไปห้องพยาบาลน่ะ ไปทำอีท่าไหนเข้าล่ะฮะ อ่อยเขาท่าไหนยะ \"
-_- ถ้าฉันจำไม่ผิดยัยนี่ชื่อชินมียอง อื้ม...*_*? รู้สึกว่าจะเป็นนักเรียนในห้องนะ จะมาหาเรื่องไรฉันยะ
\" เธอหมายความว่าไง O.O ฉันไปอ่อยอะไรเค้า +_+? เธอต่างหาก กล้าพูดว่าเค้าเป็นของเธอทั้งๆที่เธอเพิ่งจะเข้ามาเรียนวันนี้เป็นวันแรกเหมือนกับฉันเนี่ยนะ -*- \"
\" หนอยยัยนี่!!!! ฉันจะบอกอะไรให้นะยะ ฉันกับอยองกุนน่ะรู้จักกันมาตั้งนานแล้ว ก่อนที่จะมาเข้าที่นี่ด้วยซ้ำ เราซี้กันจะตาย ส่วนยัยปัญญาอ่อนอย่างเธออะนะก็แค่ของเล่นชิ้นึงของเค้าเท่านั้นแหละ จำไว้ซะ \"
ยัยนี่นิ ปากมากจริง พูดอะไรปัญญาอ่อนอยู่ได้ เธอกับนายนั่นซี้กันแล้วมันทำไมยะ มันเกี่ยวไรกับฉัน เชอะ =_=\"
\" แล้วเธอมาบอกฉันทำไมล่ะห๊ะ เธอจะซี้กันยังไงมันก็ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่แล้วนี่ ขอตัวล่ะ ไม่อยากจะเถียงกับยัยบ้าผู้ชายอย่างเธอ -.,-; \"
\" นี่ยัยบ้า มันจะไม่มากไปหน่อยหรอ ฉันเนี่ยนะบ้าผู้ชาย คนอย่างชินมียองเนี่ยนะ เธอไม่รู้จักฉันรึไง ยัยโง่ \"
\" เอ๊ะ เธอนี่ จะเอาไงกับฉันอีกล่ะ ก็บอกแล้วว่ามันไม่ใช่เรื่องของฉัน แล้วเลิกตอแยฉันซักทีนะ ฉันจะกลับบ้าน \"
\"แล้วเราจะได้เห็นดีกัน นังบ้า \"
อะไรของยัยนั่นฟะเนี่ย +_+? อยู่ๆก็มาหาเรื่องฉัน เพราะอีตาอยองกุนนั่นคนเดียวเลย ทำให้ฉันต้องไปมีเรื่องกับยัยบ้าผู้ชายนั่น -**-
ทันทีที่ฉันกำลังจะออกจากตึกเรียนฉันก็ได้ยินเสียงผู้ชายคนนึงเรียกไว้
\" เฮ้ ยุนนา รอก่อนสิ \" ^O^ โฮ่โฮ่ แฮวอนนั่นเอง
\" อ้าวแฮวอน ^O^ \"
\" เธอจะกลับแล้วหรอ กลับกับฉันสิ บ้านเราทางเดียวกันนะ ^_^ \"
\" อ่า...หรอ +///+ แล้วเธอรูจักบ้านฉันได้ไงอะ \"
\" ก็เมื่อเช้าฉันเห็นเธอออกจาบ้านน่ะ ^^ \"
\" อ่อ อื้มๆ กลับกันได้รึยังอะ \"
\" เดี๋ยวก่อนนะ รอเพื่อนฉันแปปนึง เดี๋ยวมันก็คงมา อ๊ะ!!! นั่นไง มันมาแล้ว \"
เฮ้ย!!!!!!!! O_O นั่นมันตาบ้านั่นนี่ อย่าบอกนะว่า....
\" นี่ยุนนา บ้านเจ้านี่ก็อยู่ทางเดียวกันกับเราล่ะ บ้านมันอยู่ใกล้บ้านเธอน่ะนะ ^O^ \"
เวรแล้วไง ทีนี้ยัยมียองต้องตามรังควานฉันไม่เลิกแน่ บ้าเอ๊ย -**-
\" ไปได้ยังอะ พูดมากอยู่ได้ \"
หนอย!! ไอ้บ้านี่ คนเค้ายืนรออยู่แท้ๆ มาถึงก็พูดเงี๊ยนะ
\" อื้ม ไปสิๆ ~O~ \"
แล้วเราก็ออกจากโรงเรียนมาด้วยสายตาพยาบาทอาฆาตแค้นของเหล่ายัยผู้หญิงทั้งหลาย TOT พรุ่งนี้ฉันโดนยัยพวกนั้นฆ่าแน่ TTOTT
เฮ้ย!! บ้าไรอีกเนี่ย นั่นมันดารึมนี่หว่า ถ้ายัยนั่นเห็นฉันมากับตาสองคนนี้นะ มีหวังโดนซักยาวว เอาไงดีๆ คิดออกแล้ว....*O*
\" เอ่อ..คือว่า ฉันหิวน่ะ แวะกินไรกันก่อนได้ป่ะ เอาร้านหัวโค้งข้างหน้าเลยนะ -///- หิวมากๆเลยอะ \"
\" เอางั้นหรอ -_- \" ผู้มีพระคุณของฉันเหลือบมองอีตาขี้เก๊กงี่เง่านั่นเหมือนจะขอความเห็น มันมีความลับไรกันนักฟะ มองกันไปมองกันมาอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวยัยเพื่อนตัวดีของฉันมันเกิดมาเห็นล่ะก็เป็นเรื่องแน่
\" นะนะนะนะ \"
\" ตามใจ \" จากที่เงียบมาตลอดทางอยองกุนก็เอ่ยปากพูดจนได้ เย้>O< รอดแล้ววว ขอบใจมากนะจ๊ะ ต่อไปฉันต้องมองนายใหม่ซะแล้ว
\" เย้ ไปเหอะๆ เร็วเข้าๆ \"
ฉันเร่งพลางลากแขนของสองคนนนั่นเข้าไปในร้าน คิดผิดถนัด ทำไมร้านนี้มันถึงมีคนเยอะนักนะ สาวๆสวยๆทั้งนั้นเลยด้วยอะ TTOTT
ทั้งร้านเงียบลงทันทีเมื่อเห็นว่าใครเข้ามา แล้วก็ตามมาด้วยเสียงกรี๊ดลั่น เวรเอ๊ย TTTOTTT
\" เอ่อ เค้าเป็นไรกันไปง่ะ \" ฉันถามคนที่อยู่ใกล้ที่สุด นายอยองกุนนั่นเอง
\" เธอไม่รู้หรอว่าฉันเป็นใครฮะยัยโง่ ฉันฮันอยองกุนเลยนะ เป็นธรรมดาที่สาวๆพวกนี้จะคลั่งไคล้ฉันอยู่แล้วล่ะ \"
หลงตัวเองซ้า.... แต่ถ้าดูดีๆล่ะก็ นายนี่หล่อไม่เบาเลยแฮะ เป็นดาราได้เลยนะเนี่ย ส่วนอีกคนก็หล่อใช่ย่อย แต่น้อยกว่าอยองกุนนิดนึง พอสองคนนี้อยู่ด้วยกันแล้วมันดูเหมือนนายแบบไงไม่รุแฮะ-_- ส่วนฉันน่ะหรอ -_-\" ก็คนรับใช้ของสองคนนั้นไงล่ะ
\" ฉันว่า ฉันอิ่มแล้วล่ะ หายหิวเลย ไม่กินแล้วดีกว่า กับข้าวบ้านอร่อยกว่าเยอะ =_=\" \"
\"ยัยบ้า เธอพูดบ้าไรน่ะ เธอหิวไม่ใช่หรอไง เเด๋ยวก็เป็นลมไปอีก ลำบากฉันเปล่าๆ แล้วตัวเธอนน่ะไม่ใช่เบาๆเลยนะ \"
เหอๆ -*- ไอ้บ้านี่ นายห่วงฉันหรือจะหลอกด่าฉันกันแน่ฮะ แต่เอ๊ะ นายจะไปไหนน่ะ เฮ้ย นายไปซื้อของพวกนี้มาให้ฉันกินหรอไง นึกว่านายจะด่าเป็นอย่างเดียวซะอีก ครั่งที่สองของวันนี้แล้วนะเนี่ยที่นายต้องเสียตังกับของกินของฉัน
\" เอ้า กินซะ \"
\" =_=\" \"
\" เลิกทำหน้าปัญญาอ่อนอย่างงั้นซะทีได้มั้ยฮะ ดูแล้วมันหลอนน่ะ \"
\" ^_^ \"
\" เลิกยิ้มยังงั้นด้วย คิดว่าน่ารักนักหรือไง ไปได้แล้ว \"
\" -*- \"
\" เป็นไรไปอีกอะ หิวจนตาลายรึไง \"
\" คิกคิกคิก \" แฮวอนกำลังหัวเราะฉันกับตานั่นอยู่ นี่นาย มันมีไรตลกนักหรือไงห๊ะ
\" พวกแกสองคนนี่ตลกดีว่ะ เหมือนแฟนกันเลยนะ \"
ฮะว่าไงนะ แฟนหรอ กับนายนี่อะนะ ไม่มีทาง -*-
\" แกหุบปากไปเลย ไปเว้ย กลับได้แล้ว แล้วเธอน่ะ เลิกทำหน้าต๊องๆซะที \"
\" -_- \"
แล้วเราก็เดินออกมาจากร้ายนั้นพร้อมกับเสียงกรี๊ดกร๊าดของแม่พวกนั้น ฉันโดนปองร้ายแหงมๆ ไม่น่าเลย ชองยุนนา ไม่น่าไปยุ่งกับอีตาบ้านี่เลย
\" ถึงบ้านฉันแล้วนะ พวกแกไปต่อเองนะ ขี้เกียจเดินไปเป็นเพื่อน อยองกุนแกส่งยุนนาให้ถึงบ้านนะเว้ย \"
\" เออ รู้แล้ว ไปนะ บาย \"
\" อื้ม บ๊ายบายๆ ^O^ \"
นี่มันก็เริ่มมืดแล้วนี่นา ไม่ดีเลยๆ ต้องเดินกับผู้ชายที่เพิ่งจะเจอด้วยวันแรกเนี่ยนะ นายนี่ไว้ใจได้ป่าวก็ไม่รู้ ระวังไว้หน่อยดีกว่า
\" ถึงบ้านฉันแล้ว รอนี่นะ อย่าไปไหนนะยัยบ้า \"
เหอๆๆ นายหลอกด่าฉันฟรีหลายรอบแล้วนะ ทำไมฉันต้องรอนายตรงนี้ด้วยล่ะ เชอะ ไม่เอาด้วยหรอก ฉันไปดีกว่า ว่าแล้วฉันก็เดินมาเรื่อยๆไม่สนใจที่จะรอนายนั่น แต่ทำไมมันมืดจังอะ ปกติฉันก็ไม่เคยกลับบ้านมืดงี๊ด้วย น่ากลัวจังแฮะ คงไม่มีไรหรอกน่านะ ใจเย็นๆไว้ ชองยุนนา
ตึ่ก...ตึ่ก...ตึ่ก...
แย่แล้วๆ ใครเดินตามฉันมาอะ ตายแน่เลย แม่เจ้าลูกยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลยนะเจ้าคะ ลูกยังไม่อยากเป็นอะไรไปหงะ พ่อแม่ลูกก็ยังไม่มีโอกาสเลี้ยงเลยนะ
\" กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! \"
มือใครน่ะ มาจับฉันเอาไว้ทำไม
\" ช่วยด้วย!!!!!!!!!!!!!! TTOTT ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ มีคนจะทำร้ายฉัน ช่วยด้วย!!!!!! OoO \"
ผู้ชายคนนั้นถักผลักทั้งลากฉันเข้าไปในซอกข้างมุมถนนที่มันมืดๆ ฉันกรี๊ดซะดังลั่นแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีคนมาช่วยฉัน รู้งี๊เมื่อกี๊รออีตานั่นก็ดี
\" ไม่ต้องร้องไปหรอกจ้ะสาวน้อย มามะ เดี๋ยวลุงช่วยปลอบใจให้ \"
ไอ้ตาแก่ตัณหากลับนั่นมันจะทำไรฉันน่ะ
\" แก ปล่อยฉันนะ อย่ามายุ่งกับฉัน!!!!!! \"
\" อย่าร้องซิจ๊ะแม่หนูน้อย แปปเดียวเอง ลุงเหงาน่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนลุงซักพักนะ \"
\" กรี๊ด!!!!!!! แกอย่ามายุ่งกับช้านนน เอามือของแกออกไปน้า TOT \"
\" ทำไมล่ะ ก็เธออยากมาเดินคนเดียวตอนกลางคืนเองนี่นา อย่างงี๊มันก็ล่อคนเพื่อนน้อยอย่างฉันสิ มาเหอะน่า \"
ไอ้แก่นั่นมันจะข่มขืนนนนช้านนน พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยหนูด้วย ยุนนาแย่แล้ว
\" ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันไปเถอะนะลุง ลุงไม่มีลูกสาวหรอ ถ้าลูกลุงโดนทำอย่างงี๊ลุงจะทำไง ปล่อยฉันไปเหอะนะลุง ฉันยังมีพ่อมีแม่ต้องเลี้ยงดูนะ \"
\" เธอ!!!!! เงียบซะ!!!!!! ไม่งั้นอย่างหาว่าฉันไม่เตือน \"
\" ฮึก...ฮือ..ฮือ... TTTOTTT \"
ไอ้แก่นั่นมันพยายามเอาหน้ามันมาใกล้ๆหน้าอกของฉัน ฉันเตะมันออกไปอย่างแรงจนมันกระเด็นไปโดนถังขยะเข้า มันโมโหแล้วว ว้ายย ฉันตายแน่งานนี้
\" อยองกุน!!! ตาบ้า!!!!!! ช่วยฉันด้วยยย ฮึก..ฮือ... ช่วยด้วย อ..ย..อ..ง..กุน... นาย..ช่ว..ย ฉัน.ด้...ว......ย.. \"
พลั่ก!!!! ตุ้บตั้บๆ!!!!! โอ๊ย!!!!!!! หนอยไอ้แก่เลวนี่ !!!!!!!!!!!!!!! แกตายย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อยองกุน... ในที่สุดนายก็มา นายมาช่วยฉัน ฮึก...ฮึก...ฮือ...ฮือ....TTTOTTT
\" เวรเอ๊ย!!! ตายยากจริง!!!!!! แก ไอ้แก่ วันนี้แกไม่รอดแน่ อยากมายุ่งกับผู้หญิงของฉันนัก \"
\" อยองกุนนน.... TOT \"
\" เธอ..... \"
\" ฮึก...ฮือ.......ฮือ..ฮือ........ พอ..เถอะ... TTTOTTT \"
อยองกุนเดินเข้ามาหาฉันแล้วดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขนอันกว้างใหญ่ของเขา เขากอดฉันอยู่นาน แล้วก็ปล่อยฉันออกมา ทำไมนายมองฉันงั้นอะ -_-? แล้วเขาก็ส่งเสื้อนอกของเขามาให้ฉัน
\" ใส่ซะ เดินไปสภาพนี้มันไม่ดี\"
ฉันก้มลงดูตัวเองแล้ว...กรี๊ด!!!!! OoO!!!!..... ไอ้แก่เวรนั่นมันฉีกเสื้อฉันซะขาดรุ่งริ่ง
\" เธอ....เป็นอะไรรึเปล่า โดนมันทำอะไรมั้ย \"
ฉันหันไปมองเขา เขาไม่มีบาดแผลจากการต่อสู้เลย แต่ไอ้แก่นั่นกลับมีซะเกินไปแทน สงสัยนายคงสู้บ่อย - -
\" ฉัน...ไม่เป็นอะไรมากหรอก แค่แผลนิดหน่อย สงสัยโดนตอนที่กำลังต้านไอ้ลุงนั่นไว้น่ะ ดีที่นายมาทัน ไม่งั้น...ฉันคง....คง... ฮือ..ฮือ.. TTTOTTT ฉัน...ฉันกลัว ฉันกลัวว่าฉันจะโดนลุงนั่นทำร้าย \"
อยองกุนดึงฉันเข้าไปกอดอีกครั้ง แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแค่กอดฉันเท่านั้นเอง เมื่อเขาเห็นฉันเงียบลงแล้วเขาก็ปล่อยฉัน
\" ไปเถอะ ฉันจะพาเธอไปส่งบ้าน หวังว่าพ่อแม่เธอคงไม่อยู่นะ ไม่งั้นคงเกิดเรื่องอีก ดูสภาพเธอตอนนี้สิ \"
\" พ่อแม่ฉันไม่อยู่หรอก ยังไม่กลับน่ะ \"
\" หรอ ^O^ งั้นก็ดี \"
\" อื้ม \"
ฉันกับฮันอยองกุนเดินไปเรื่อยๆจนถึงบ้านฉัน
\" ถึงแล้วล่ะ นายไม่มีแผลอะไรนะ \"
\" อื้ม ไม่มี ^_^ \"
\" ขอบใจนะ >O< ขอบใจมากๆเลย \"
\" อื้ม >O< \"
\" คือว่า.....นายยิ้มอะไรน่ะ ฉันเห็นนายยิ้มตั้งแต่เมื่อกี๊แล้ว \"
\" ไม่มีอะไรหรอก >O< เธอเข้าบ้านไปเหอะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา \"
\" แต่ฉันอยากรู้นี่ นายดีใจอะไรนักหนาน่ะ เอ้อใช่!! นายเคยบอกฉันว่านายไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนโดนตัวนายนี่นา แล้วทำไมเมื่อกี๊ตอนที่นายช่วยฉันไว้ นายถึง.....เอ่อ...กอดฉันน่ะ +////////+ \"
\" เหอะน่า เธอเข้าบ้านไปได้แล่ว \"
\" แต่ว่า.... ฉันอยากรู้นี่ \"
\" ฉันสัญญาว่าจะบอกเธอเอง \"
\" โอเค ไปนะ บ๊ายบาย ฝันดีนะ \"
\" เดี๋ยว \"
\" OoO \"
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!! นายนั่นคว้าตัวฉันไว้ในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นนั่นแล้วเขาก็....อีกแล้ววววว นายขโมยจูบแรกของฉันไปแล้วยังมาครั้งนี้อีก
\" บ้า!!!!! นี่มันหน้าบ้านฉันนะ ถ้าเกิดพ่อแม่ฉันกลับมาแล้วจะทำไงฮะ เชอะ นายต๊องนี่ \"
\" เธอเรียกคนที่ช่วยชีวิตเธอว่านายต๊องงั้นหรอฮะ ยัยหน่ออ่อนก่งก๊ง \"
\" ว้ายๆ นายจะทำบ้าไรอีกน่ะ \"
นายนั่นกอดฉันแน่นเข้าไปอีกแฮะ +/////+ ถึงจะแอบมีความสุขลึกๆก็เหอะนะ ก็นายนะหล่อบาดใจฉันเลยนี่นา
\" ฝันดีนะจ๊ะที่รัก พรุ่งนี้อยองกุนสามีเธฮจะมารอที่ตรงนี้นะจ๊ะ บ๊ายบายยยฮันนี่ \"
+//////////////+ กึ๋ยๆ นายเรียกตัวเองว่าสามีฉันรึ บ้าแล่ว ฉันรีบวิ่งเข้าบ้าน ปิดประตูดังปังโดยไม่สนใจเสียงร้องโวยวายของตาบ้านั่นอีกต่อไป รอคอยวันพรุ่งนี้ที่นายนั่นว่าจะมารอรับฉันที่บ้าน คิดแล้วฝันดีแฮะ ^^O^^ มีความสุขจริงเว๊ย
\" นี่เธอ คงรู้สึกดีมากสินะที่อยองกุนของฉันลดตัวลงไปอุ้มยายเฉิ่มอย่างเธอไปห้องพยาบาลน่ะ ไปทำอีท่าไหนเข้าล่ะฮะ อ่อยเขาท่าไหนยะ \"
-_- ถ้าฉันจำไม่ผิดยัยนี่ชื่อชินมียอง อื้ม...*_*? รู้สึกว่าจะเป็นนักเรียนในห้องนะ จะมาหาเรื่องไรฉันยะ
\" เธอหมายความว่าไง O.O ฉันไปอ่อยอะไรเค้า +_+? เธอต่างหาก กล้าพูดว่าเค้าเป็นของเธอทั้งๆที่เธอเพิ่งจะเข้ามาเรียนวันนี้เป็นวันแรกเหมือนกับฉันเนี่ยนะ -*- \"
\" หนอยยัยนี่!!!! ฉันจะบอกอะไรให้นะยะ ฉันกับอยองกุนน่ะรู้จักกันมาตั้งนานแล้ว ก่อนที่จะมาเข้าที่นี่ด้วยซ้ำ เราซี้กันจะตาย ส่วนยัยปัญญาอ่อนอย่างเธออะนะก็แค่ของเล่นชิ้นึงของเค้าเท่านั้นแหละ จำไว้ซะ \"
ยัยนี่นิ ปากมากจริง พูดอะไรปัญญาอ่อนอยู่ได้ เธอกับนายนั่นซี้กันแล้วมันทำไมยะ มันเกี่ยวไรกับฉัน เชอะ =_=\"
\" แล้วเธอมาบอกฉันทำไมล่ะห๊ะ เธอจะซี้กันยังไงมันก็ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่แล้วนี่ ขอตัวล่ะ ไม่อยากจะเถียงกับยัยบ้าผู้ชายอย่างเธอ -.,-; \"
\" นี่ยัยบ้า มันจะไม่มากไปหน่อยหรอ ฉันเนี่ยนะบ้าผู้ชาย คนอย่างชินมียองเนี่ยนะ เธอไม่รู้จักฉันรึไง ยัยโง่ \"
\" เอ๊ะ เธอนี่ จะเอาไงกับฉันอีกล่ะ ก็บอกแล้วว่ามันไม่ใช่เรื่องของฉัน แล้วเลิกตอแยฉันซักทีนะ ฉันจะกลับบ้าน \"
\"แล้วเราจะได้เห็นดีกัน นังบ้า \"
อะไรของยัยนั่นฟะเนี่ย +_+? อยู่ๆก็มาหาเรื่องฉัน เพราะอีตาอยองกุนนั่นคนเดียวเลย ทำให้ฉันต้องไปมีเรื่องกับยัยบ้าผู้ชายนั่น -**-
ทันทีที่ฉันกำลังจะออกจากตึกเรียนฉันก็ได้ยินเสียงผู้ชายคนนึงเรียกไว้
\" เฮ้ ยุนนา รอก่อนสิ \" ^O^ โฮ่โฮ่ แฮวอนนั่นเอง
\" อ้าวแฮวอน ^O^ \"
\" เธอจะกลับแล้วหรอ กลับกับฉันสิ บ้านเราทางเดียวกันนะ ^_^ \"
\" อ่า...หรอ +///+ แล้วเธอรูจักบ้านฉันได้ไงอะ \"
\" ก็เมื่อเช้าฉันเห็นเธอออกจาบ้านน่ะ ^^ \"
\" อ่อ อื้มๆ กลับกันได้รึยังอะ \"
\" เดี๋ยวก่อนนะ รอเพื่อนฉันแปปนึง เดี๋ยวมันก็คงมา อ๊ะ!!! นั่นไง มันมาแล้ว \"
เฮ้ย!!!!!!!! O_O นั่นมันตาบ้านั่นนี่ อย่าบอกนะว่า....
\" นี่ยุนนา บ้านเจ้านี่ก็อยู่ทางเดียวกันกับเราล่ะ บ้านมันอยู่ใกล้บ้านเธอน่ะนะ ^O^ \"
เวรแล้วไง ทีนี้ยัยมียองต้องตามรังควานฉันไม่เลิกแน่ บ้าเอ๊ย -**-
\" ไปได้ยังอะ พูดมากอยู่ได้ \"
หนอย!! ไอ้บ้านี่ คนเค้ายืนรออยู่แท้ๆ มาถึงก็พูดเงี๊ยนะ
\" อื้ม ไปสิๆ ~O~ \"
แล้วเราก็ออกจากโรงเรียนมาด้วยสายตาพยาบาทอาฆาตแค้นของเหล่ายัยผู้หญิงทั้งหลาย TOT พรุ่งนี้ฉันโดนยัยพวกนั้นฆ่าแน่ TTOTT
เฮ้ย!! บ้าไรอีกเนี่ย นั่นมันดารึมนี่หว่า ถ้ายัยนั่นเห็นฉันมากับตาสองคนนี้นะ มีหวังโดนซักยาวว เอาไงดีๆ คิดออกแล้ว....*O*
\" เอ่อ..คือว่า ฉันหิวน่ะ แวะกินไรกันก่อนได้ป่ะ เอาร้านหัวโค้งข้างหน้าเลยนะ -///- หิวมากๆเลยอะ \"
\" เอางั้นหรอ -_- \" ผู้มีพระคุณของฉันเหลือบมองอีตาขี้เก๊กงี่เง่านั่นเหมือนจะขอความเห็น มันมีความลับไรกันนักฟะ มองกันไปมองกันมาอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวยัยเพื่อนตัวดีของฉันมันเกิดมาเห็นล่ะก็เป็นเรื่องแน่
\" นะนะนะนะ \"
\" ตามใจ \" จากที่เงียบมาตลอดทางอยองกุนก็เอ่ยปากพูดจนได้ เย้>O< รอดแล้ววว ขอบใจมากนะจ๊ะ ต่อไปฉันต้องมองนายใหม่ซะแล้ว
\" เย้ ไปเหอะๆ เร็วเข้าๆ \"
ฉันเร่งพลางลากแขนของสองคนนนั่นเข้าไปในร้าน คิดผิดถนัด ทำไมร้านนี้มันถึงมีคนเยอะนักนะ สาวๆสวยๆทั้งนั้นเลยด้วยอะ TTOTT
ทั้งร้านเงียบลงทันทีเมื่อเห็นว่าใครเข้ามา แล้วก็ตามมาด้วยเสียงกรี๊ดลั่น เวรเอ๊ย TTTOTTT
\" เอ่อ เค้าเป็นไรกันไปง่ะ \" ฉันถามคนที่อยู่ใกล้ที่สุด นายอยองกุนนั่นเอง
\" เธอไม่รู้หรอว่าฉันเป็นใครฮะยัยโง่ ฉันฮันอยองกุนเลยนะ เป็นธรรมดาที่สาวๆพวกนี้จะคลั่งไคล้ฉันอยู่แล้วล่ะ \"
หลงตัวเองซ้า.... แต่ถ้าดูดีๆล่ะก็ นายนี่หล่อไม่เบาเลยแฮะ เป็นดาราได้เลยนะเนี่ย ส่วนอีกคนก็หล่อใช่ย่อย แต่น้อยกว่าอยองกุนนิดนึง พอสองคนนี้อยู่ด้วยกันแล้วมันดูเหมือนนายแบบไงไม่รุแฮะ-_- ส่วนฉันน่ะหรอ -_-\" ก็คนรับใช้ของสองคนนั้นไงล่ะ
\" ฉันว่า ฉันอิ่มแล้วล่ะ หายหิวเลย ไม่กินแล้วดีกว่า กับข้าวบ้านอร่อยกว่าเยอะ =_=\" \"
\"ยัยบ้า เธอพูดบ้าไรน่ะ เธอหิวไม่ใช่หรอไง เเด๋ยวก็เป็นลมไปอีก ลำบากฉันเปล่าๆ แล้วตัวเธอนน่ะไม่ใช่เบาๆเลยนะ \"
เหอๆ -*- ไอ้บ้านี่ นายห่วงฉันหรือจะหลอกด่าฉันกันแน่ฮะ แต่เอ๊ะ นายจะไปไหนน่ะ เฮ้ย นายไปซื้อของพวกนี้มาให้ฉันกินหรอไง นึกว่านายจะด่าเป็นอย่างเดียวซะอีก ครั่งที่สองของวันนี้แล้วนะเนี่ยที่นายต้องเสียตังกับของกินของฉัน
\" เอ้า กินซะ \"
\" =_=\" \"
\" เลิกทำหน้าปัญญาอ่อนอย่างงั้นซะทีได้มั้ยฮะ ดูแล้วมันหลอนน่ะ \"
\" ^_^ \"
\" เลิกยิ้มยังงั้นด้วย คิดว่าน่ารักนักหรือไง ไปได้แล้ว \"
\" -*- \"
\" เป็นไรไปอีกอะ หิวจนตาลายรึไง \"
\" คิกคิกคิก \" แฮวอนกำลังหัวเราะฉันกับตานั่นอยู่ นี่นาย มันมีไรตลกนักหรือไงห๊ะ
\" พวกแกสองคนนี่ตลกดีว่ะ เหมือนแฟนกันเลยนะ \"
ฮะว่าไงนะ แฟนหรอ กับนายนี่อะนะ ไม่มีทาง -*-
\" แกหุบปากไปเลย ไปเว้ย กลับได้แล้ว แล้วเธอน่ะ เลิกทำหน้าต๊องๆซะที \"
\" -_- \"
แล้วเราก็เดินออกมาจากร้ายนั้นพร้อมกับเสียงกรี๊ดกร๊าดของแม่พวกนั้น ฉันโดนปองร้ายแหงมๆ ไม่น่าเลย ชองยุนนา ไม่น่าไปยุ่งกับอีตาบ้านี่เลย
\" ถึงบ้านฉันแล้วนะ พวกแกไปต่อเองนะ ขี้เกียจเดินไปเป็นเพื่อน อยองกุนแกส่งยุนนาให้ถึงบ้านนะเว้ย \"
\" เออ รู้แล้ว ไปนะ บาย \"
\" อื้ม บ๊ายบายๆ ^O^ \"
นี่มันก็เริ่มมืดแล้วนี่นา ไม่ดีเลยๆ ต้องเดินกับผู้ชายที่เพิ่งจะเจอด้วยวันแรกเนี่ยนะ นายนี่ไว้ใจได้ป่าวก็ไม่รู้ ระวังไว้หน่อยดีกว่า
\" ถึงบ้านฉันแล้ว รอนี่นะ อย่าไปไหนนะยัยบ้า \"
เหอๆๆ นายหลอกด่าฉันฟรีหลายรอบแล้วนะ ทำไมฉันต้องรอนายตรงนี้ด้วยล่ะ เชอะ ไม่เอาด้วยหรอก ฉันไปดีกว่า ว่าแล้วฉันก็เดินมาเรื่อยๆไม่สนใจที่จะรอนายนั่น แต่ทำไมมันมืดจังอะ ปกติฉันก็ไม่เคยกลับบ้านมืดงี๊ด้วย น่ากลัวจังแฮะ คงไม่มีไรหรอกน่านะ ใจเย็นๆไว้ ชองยุนนา
ตึ่ก...ตึ่ก...ตึ่ก...
แย่แล้วๆ ใครเดินตามฉันมาอะ ตายแน่เลย แม่เจ้าลูกยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลยนะเจ้าคะ ลูกยังไม่อยากเป็นอะไรไปหงะ พ่อแม่ลูกก็ยังไม่มีโอกาสเลี้ยงเลยนะ
\" กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! \"
มือใครน่ะ มาจับฉันเอาไว้ทำไม
\" ช่วยด้วย!!!!!!!!!!!!!! TTOTT ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ มีคนจะทำร้ายฉัน ช่วยด้วย!!!!!! OoO \"
ผู้ชายคนนั้นถักผลักทั้งลากฉันเข้าไปในซอกข้างมุมถนนที่มันมืดๆ ฉันกรี๊ดซะดังลั่นแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีคนมาช่วยฉัน รู้งี๊เมื่อกี๊รออีตานั่นก็ดี
\" ไม่ต้องร้องไปหรอกจ้ะสาวน้อย มามะ เดี๋ยวลุงช่วยปลอบใจให้ \"
ไอ้ตาแก่ตัณหากลับนั่นมันจะทำไรฉันน่ะ
\" แก ปล่อยฉันนะ อย่ามายุ่งกับฉัน!!!!!! \"
\" อย่าร้องซิจ๊ะแม่หนูน้อย แปปเดียวเอง ลุงเหงาน่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนลุงซักพักนะ \"
\" กรี๊ด!!!!!!! แกอย่ามายุ่งกับช้านนน เอามือของแกออกไปน้า TOT \"
\" ทำไมล่ะ ก็เธออยากมาเดินคนเดียวตอนกลางคืนเองนี่นา อย่างงี๊มันก็ล่อคนเพื่อนน้อยอย่างฉันสิ มาเหอะน่า \"
ไอ้แก่นั่นมันจะข่มขืนนนนช้านนน พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยหนูด้วย ยุนนาแย่แล้ว
\" ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันไปเถอะนะลุง ลุงไม่มีลูกสาวหรอ ถ้าลูกลุงโดนทำอย่างงี๊ลุงจะทำไง ปล่อยฉันไปเหอะนะลุง ฉันยังมีพ่อมีแม่ต้องเลี้ยงดูนะ \"
\" เธอ!!!!! เงียบซะ!!!!!! ไม่งั้นอย่างหาว่าฉันไม่เตือน \"
\" ฮึก...ฮือ..ฮือ... TTTOTTT \"
ไอ้แก่นั่นมันพยายามเอาหน้ามันมาใกล้ๆหน้าอกของฉัน ฉันเตะมันออกไปอย่างแรงจนมันกระเด็นไปโดนถังขยะเข้า มันโมโหแล้วว ว้ายย ฉันตายแน่งานนี้
\" อยองกุน!!! ตาบ้า!!!!!! ช่วยฉันด้วยยย ฮึก..ฮือ... ช่วยด้วย อ..ย..อ..ง..กุน... นาย..ช่ว..ย ฉัน.ด้...ว......ย.. \"
พลั่ก!!!! ตุ้บตั้บๆ!!!!! โอ๊ย!!!!!!! หนอยไอ้แก่เลวนี่ !!!!!!!!!!!!!!! แกตายย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อยองกุน... ในที่สุดนายก็มา นายมาช่วยฉัน ฮึก...ฮึก...ฮือ...ฮือ....TTTOTTT
\" เวรเอ๊ย!!! ตายยากจริง!!!!!! แก ไอ้แก่ วันนี้แกไม่รอดแน่ อยากมายุ่งกับผู้หญิงของฉันนัก \"
\" อยองกุนนน.... TOT \"
\" เธอ..... \"
\" ฮึก...ฮือ.......ฮือ..ฮือ........ พอ..เถอะ... TTTOTTT \"
อยองกุนเดินเข้ามาหาฉันแล้วดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขนอันกว้างใหญ่ของเขา เขากอดฉันอยู่นาน แล้วก็ปล่อยฉันออกมา ทำไมนายมองฉันงั้นอะ -_-? แล้วเขาก็ส่งเสื้อนอกของเขามาให้ฉัน
\" ใส่ซะ เดินไปสภาพนี้มันไม่ดี\"
ฉันก้มลงดูตัวเองแล้ว...กรี๊ด!!!!! OoO!!!!..... ไอ้แก่เวรนั่นมันฉีกเสื้อฉันซะขาดรุ่งริ่ง
\" เธอ....เป็นอะไรรึเปล่า โดนมันทำอะไรมั้ย \"
ฉันหันไปมองเขา เขาไม่มีบาดแผลจากการต่อสู้เลย แต่ไอ้แก่นั่นกลับมีซะเกินไปแทน สงสัยนายคงสู้บ่อย - -
\" ฉัน...ไม่เป็นอะไรมากหรอก แค่แผลนิดหน่อย สงสัยโดนตอนที่กำลังต้านไอ้ลุงนั่นไว้น่ะ ดีที่นายมาทัน ไม่งั้น...ฉันคง....คง... ฮือ..ฮือ.. TTTOTTT ฉัน...ฉันกลัว ฉันกลัวว่าฉันจะโดนลุงนั่นทำร้าย \"
อยองกุนดึงฉันเข้าไปกอดอีกครั้ง แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแค่กอดฉันเท่านั้นเอง เมื่อเขาเห็นฉันเงียบลงแล้วเขาก็ปล่อยฉัน
\" ไปเถอะ ฉันจะพาเธอไปส่งบ้าน หวังว่าพ่อแม่เธอคงไม่อยู่นะ ไม่งั้นคงเกิดเรื่องอีก ดูสภาพเธอตอนนี้สิ \"
\" พ่อแม่ฉันไม่อยู่หรอก ยังไม่กลับน่ะ \"
\" หรอ ^O^ งั้นก็ดี \"
\" อื้ม \"
ฉันกับฮันอยองกุนเดินไปเรื่อยๆจนถึงบ้านฉัน
\" ถึงแล้วล่ะ นายไม่มีแผลอะไรนะ \"
\" อื้ม ไม่มี ^_^ \"
\" ขอบใจนะ >O< ขอบใจมากๆเลย \"
\" อื้ม >O< \"
\" คือว่า.....นายยิ้มอะไรน่ะ ฉันเห็นนายยิ้มตั้งแต่เมื่อกี๊แล้ว \"
\" ไม่มีอะไรหรอก >O< เธอเข้าบ้านไปเหอะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา \"
\" แต่ฉันอยากรู้นี่ นายดีใจอะไรนักหนาน่ะ เอ้อใช่!! นายเคยบอกฉันว่านายไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนโดนตัวนายนี่นา แล้วทำไมเมื่อกี๊ตอนที่นายช่วยฉันไว้ นายถึง.....เอ่อ...กอดฉันน่ะ +////////+ \"
\" เหอะน่า เธอเข้าบ้านไปได้แล่ว \"
\" แต่ว่า.... ฉันอยากรู้นี่ \"
\" ฉันสัญญาว่าจะบอกเธอเอง \"
\" โอเค ไปนะ บ๊ายบาย ฝันดีนะ \"
\" เดี๋ยว \"
\" OoO \"
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!! นายนั่นคว้าตัวฉันไว้ในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นนั่นแล้วเขาก็....อีกแล้ววววว นายขโมยจูบแรกของฉันไปแล้วยังมาครั้งนี้อีก
\" บ้า!!!!! นี่มันหน้าบ้านฉันนะ ถ้าเกิดพ่อแม่ฉันกลับมาแล้วจะทำไงฮะ เชอะ นายต๊องนี่ \"
\" เธอเรียกคนที่ช่วยชีวิตเธอว่านายต๊องงั้นหรอฮะ ยัยหน่ออ่อนก่งก๊ง \"
\" ว้ายๆ นายจะทำบ้าไรอีกน่ะ \"
นายนั่นกอดฉันแน่นเข้าไปอีกแฮะ +/////+ ถึงจะแอบมีความสุขลึกๆก็เหอะนะ ก็นายนะหล่อบาดใจฉันเลยนี่นา
\" ฝันดีนะจ๊ะที่รัก พรุ่งนี้อยองกุนสามีเธฮจะมารอที่ตรงนี้นะจ๊ะ บ๊ายบายยยฮันนี่ \"
+//////////////+ กึ๋ยๆ นายเรียกตัวเองว่าสามีฉันรึ บ้าแล่ว ฉันรีบวิ่งเข้าบ้าน ปิดประตูดังปังโดยไม่สนใจเสียงร้องโวยวายของตาบ้านั่นอีกต่อไป รอคอยวันพรุ่งนี้ที่นายนั่นว่าจะมารอรับฉันที่บ้าน คิดแล้วฝันดีแฮะ ^^O^^ มีความสุขจริงเว๊ย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น