ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : พลังมหาอำนาจของธิดาแห่งความมืด
คิลกลับเข้ามาให้ห้องในสภาพร่างกายที่ดูเหมือนไปปะทะกับใครมา นัยน์ตาสีม่วงที่มีแววระริกสนุกอยู่ตลอดเวลาบัดนี้กลับฉายแววเหนื่อยล้าอย่างประหลาด ร่างกายมีรอยถลอกและบาดแผลทั่วไปหมด นักฆ่าหมดสภาพกำลังมองหาเพื่อนร่วมห้องแต่หาไม่เจอ จึงรีบจัดการกับร่างกายของตนเองให้เรียบร้อยก่อนเพื่อนทั้งสองจกลับมา
แอ๊ด....
“ อาบน้ำสบายดีจัง “ น้ำเสียงฟังดูสุขสบายดีของเจ้าหญิงหัวขโมยซึ่งไม่เป็นเดือดเป็นร้อนกับชีวิตของตนเอ่ยขึ้นพร้อมๆกับการปรากฏตัวของเธอ คนที่อยู่ในห้องก่อนอยู่แล้วจึงรีบจัดการกับตัวเองอย่างเร่งด่วนที่สุด แต่...แน่นอนว่าไม่มีอะไรรอดพ้นสายตาของหัวขโมยอย่างเธอไปได้
“ เฮ้ย!!! คิล นายไปทำอะไรมาฮะ แผลเหวอะเต็มตัวเลย อย่างนี้ต้องรีบเรียกลุงหมอคทา คาโล!!! คาโล มันหายหัวไปไหนของมันฟะ หน้าสิ่วหน้าขวานยังงี้“ คนห่วงเพื่อนร้องเรียกหาเจ้าชายน้ำแข็งอยู่นาน เมื่อไม่มีการตอบรับ จึงตัดสินใจออกไปตามหา
“ คิล นายอยู่นี่นะ อย่าขยับมาก เดี๋ยวแผลอักเสบ ฉันไปตามคาโลมาช่วยนายก่อน “ ว่าแล้วเจ้าตัวดีก็รีบวิ่งออกไปตามหาเจ้าของนัยน์น้ำแข็ง
ภายในห้องหัวหน้าป้อมปีสอง ทายาทนักฆ่าตระกูลฟีลมัสกำลังทบทวนถึงการปะทะกันเข้ากับใครคนหนึ่งระหว่างทางกลับห้องเมื่อครู่นี้ คนที่มีพลังเวทแข็งแกร่งแต่มีการเคลื่อนที่ช้า อ่านใจคนอย่างเขาออกได้ง่ายๆ รู้จักเขาดียิ่งกว่าตัวเขาเอง รู้ลู่ทางภายในป้อมอัศวินเป็นอย่างดี มันเป็นใครนะ กล้าบุกแดนป้อมอัศวิน แล้วยังกล้าทำร้ายคนในป้อมโดยที่พวกรุ่นพี่สภาสูงไม่รู้ ร้าย....ร้ายมาก...ร้ายเกิดไป ..... ร้ายเกินกว่าพวกเขาสามคนจะรับมือมันไหว
ปัง!!!!!!!!!!!!!
เสียงถีบประตูดังขึ้นพร้อมสองเพื่อนซี้ที่ดูก็รู้ว่าวิ่งมา นัยน์ตาสีฟ้าฉายแววประหลาดใจครู่หนึ่งเมื่อเห็นสภาพย่ำแย่ของเพื่อนนักฆ่าก่อนจะเปลี่ยนกลับเป็นสงบนิ่งเช่นเดิม
“ นายสู้กับใครมา “ คำถามที่ราวกับรู้ทันของเจ้าชายคาโลเอ่ยถามคิลโดยที่มือกำลังรักษาบาดแผลของคนตรงหน้าไปด้วย
“ สงสัยว่าฉันจะเจอกับไอ้คนที่มันจะฆ่าเฟรินแล้วล่ะ “ คำตอบที่คาดไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ของคนที่มักจะรู้อะไรล่วงหน้าเสมออย่างคาโลถูกเอ่ยจากปากเพื่อนรัก แต่คนที่มักจะเข้าใจอะไรยากๆดังเช่นเจ้าหญิงแห่งเดมอสกำลัง งง เป็นไก่ตาแตกเมื่อได้ยินคำตอบเช่นนี้
“ นายหมายความว่านายสู้กับไอ้แก่ที่คิดจะฆ่าฉันงั้นหรอ “ น้ำเสียงบ่งบอกถึงความไม่เชื่อสุดๆจากเจ้าคนปากมากย้อน
“ ใช่ มันเก่งมาก เก่งเกินไป เฟรินฉันว่าคราวนี้พวกเราเจอศึกหนักแล้วล่ะ ไม่รู้ว่าไอ้ข่ายเวทห่วยๆของไอ้โกโดมมันจะช่วยเราได้แค่ไหน “
นัยน์ตาสีฟ้ามีแววครุ่นคิดนิดหนึ่ง แล้วจึงเรียกคทาพิพากษามาไว้ในมือ ท่ามกลางความงุนงงของคนที่อยู่ในห้องทั้งสอง
“ นายจะทำอะไระน่ะคาโล “ คนเจ็บเอ่ยถามขึ้น
ไม่มีเสียงตอบรับจากผู้ที่ถูกถาม ซึ่งบัดนี้กำลังบรรจงร่ายเวทอะไรบางอย่างอยู่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ฉับพลัน!! ร่างกายของเฟรินก็ลอยคว้างขึ้นกลางอากาศพร้อมกับมีไอควันสีดำพวยพุ่งออกจากตัวเหมือนกับครั้งที่แล้ว แต่ครั้งนี้กลับรู้สึกดีกว่าครั้งที่แล้วมาก เจ้าตัวที่กำลังลอยคว้างอยู่นั้นบัดนี้มีสีหน้าท่าทางเปลี่ยนไปจากคนเดิม ไม่ใช่เฟรินคนที่มีความสนุกสนานอยู่อีกแล้ว กลายเป็นเฟรินที่ดูเป็นจริงเป็นจังขึ้นมาทันที เมื่อพ่อมดปีศาจแห่งคาโนวาลร่ายเวทจบร่างบางก็ค่อยๆเลื่อนลงสู่พื้นโดยที่ไม่ต้องมีใครไปรองรับอีก
“ เฮ้ย คาโล แกทำอะไรมันวะ “ เสียงโวยวายจากนักฆ่าที่บัดนี้มีผ้าพันแผลอยู่เต็มตัวร้องขึ้น เมื่อเห็นเพื่อนหัวขโมยเปลี่ยนท่าทางไปจากเดิม
“ เรียกพลังของมันออกมา พวกเราสามคนไม่มีทางต่อกรกับคนที่นายเจอมาได้แน่ แต่ถ้ามีพลังบางส่วนของธิดาแห่งความมืด เราจะสามารถลดกำลังมันได้พอสมควร\" เสียงเย็นชาจากเจ้าชายเอ่ยตอบด้วยสีหน้าที่บ่งบอกได้เลยว่ามันกำลังเจ็บปวดอยู่ แต่นักฆ่าอย่างคิล ฟีลมัส ก็ไม่สามารถรู้ได้ว่ามันเป็นอะไร
“ แล้ว....\"
“ ตอนนี้ฉันสะกดพลังของดฟรินไว้อยู่ เพื่อตัวของมันเอง เพราะถ้ามันยิ่งใช้พลังมากเท่าไหร่ ตัวมันเองนั่นแหละที่จะต้องเสียใจภายหลัง พลังมืดของปีศาจไม่เคยให้ประโยชน์แก่ใครโดยที่ไม่มีสิ่งตอบแทน
“ แล้วสิ่งตอบแทนที่นายว่าหมายถึง....\"
“ ใช่ ชีวิตของเฟริน “ บทสนทนาที่ยิ่งพูดต่อไปจะทำให้ยิ่งเสียใจ มหาพลังซึ่งนำมาด้วยความตาย ความตายของเพื่อนรัก ความตายของคนรัก นัยน์ตาสีฟ้าบัดนี้ฉายแววเจ็บปวดที่สุด เจ็บอย่างที่ไม่เคยเจ็บ ห่วงอย่างที่ไม่เคยห่วง รักอย่างที่ไม่เคยรักใครได้มากเท่านี้มาก่อน แม้แต่ท่านพ่อของเขาเอง
“ ตอนนี้เราจะทำยังไงต่อไปดี “ คำถามจากคนที่เงียบมานานดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ
“ คงต้องรอโกโดมกลับมา ทำอะไรไม่ได้แล้ว “ คำตอบที่ไม่น่าจะออกจากปากของคนอย่างคาโล ที่ปกติแล้วจะหาทางออกที่ดีที่สุดให้เธอได้เสมอ ทำให้เธอรู้ดีว่าสถานการณ์ตอนนี้เลวร้ายเพียงใด
“ คาโล ฉันถามหน่อย ไอ้พลังที่อยู่ในตัวฉันเนี่ย มันทำอะไรได้มั่ง “ คำถามที่ดูเหมือนจะเป็นการชวนคุยมากกว่าของเฟรินเรียกสายตาจากเพื่อนทั้งสองให้หันไปมอง
“ ฉันเองก็ไม่รู้อะไรมาก รู้เพียงมหาพลังที่อยู่ในตัวเธอสามารถถล่มเอเดนได้เพียงแค่คิด หากใช้ในด้านดีก็ดีไป แต่ถ้า...”
“ แต่อะไร “
“ แต่ถ้าใช้ในทางไม่ดี ผลก็จะกระทบรุนแรงมากมายมหาศาลอย่างที่จ้าวเอวิเดสเองก็ไม่สามารถควบคุมได้ “ น้ำคำที่แสดงออกถึงการไม่อยากพูดของคนพูด รวมถึงสายตาจริงจังจากคิล ทำให้คนอย่างเฟรินรับรู้ได้ว่าพลังของเธออันตรายร้ายแรงมหาศาลมากเพียงใด
แว๊บ
เจ้ากวางหายตัวกลับเข้ามาในห้องพร้อมกับแท่งอะไรยาวๆในมือ คล้ายๆกับคทาอะไรสักอย่าง แล้วสาวท้าวตรงปรี่เข้ามาหาพวกเขาทันที
“ เจ้าหญิงพะยะค่ะ เร่งเดินทางกลับเดมอสของเราเถิดกระหม่อม มีพระราชโองการจากท่าจ้าวให้เจ้าหญิงเร่งกลับวังทันทีกระหม่อม บัดนี้เกิดเรื่องกับเอดินเบิร์กแล้วกระหม่อม “
“ เดี๋ยวๆๆๆ เจ้ากวาง เรื่องอะไรของแก เอดินเบิร์กมีเรื่องอะไร “
“ จัดของเถิดกระหม่อม ไม่มีเวลาแล้ว ระหว่างทางหม่อมฉันจะทูลเล่าให้ฟังเอง “ จากน้ำคำเร่งรีบสุดๆจากเจ้ากวาง เฟรินจึงต้องเร่งทำตามโดยทันที เพราะคงมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นจริงแน่ๆ
“ เฮ้ยเฟริน แกไม่คิดจะชวนพวกฉันเลยหรือไงฮะ “ เสียงยั่วๆจากนักฆ่าตัวดีดังขึ้น ทำให้คนที่ตอนนี้กำลังมุดเข้าไปอยู่ในตู้เสื้อผ้า ชะเง้อหน้าออกมาดู
“ ไม่เห็นต้องชวน พวกแกก็ต้องไปกับฉันอยู่แล้ว มันเป็นหน้าที่เฟ้ย เร็วๆ รีบจัดของเข้า “ คำตอบกวนประสาทอย่างเดิมไม่เคยเปลี่ยน ทำให้สถานการณ์ที่เคร่งเครียดเมื่อครู่กลับกลายเป็นปกติอีกครั้ง
“ คาโล แกจะมัวนั่งเฉยอยู่ทำไม รีบจัดของสิ จะได้ไปพร้อมเฟรินมัน “ คิลเร่งเจ้าชายน้ำแข็งซึ่งตอนนี้กำลังนั่งเฉยอยู่ที่เตียงของตนเอง
“ ฉันไม่ไป “ คำห้วนสั้นแต่กินใจเพื่อนทั้งสองรวมถึงองครักษ์แห่งเดมอส ทำเอาเฟรินที่กำลังยัดเยียดของใส่กระเป๋าอยู่นั้น ลุกขึ้นแล้วเดินมาทางคนที่ไม่ยอมไปทันที
“ นายหมายความว่าไง ไม่ไป “ เสียงกึ่งเสียใจกึ่งหาเรื่องจากเจ้าหญิงคนเดียวในห้องถาม
“ ก็หมายความอย่างที่พูด ไม่ไป “ เจ้าชายน้ำแข็งยังคงยืนยันคำตอบเดิมด้วยน้ำเสียงที่แข็งและเย็นกว่าเดิม
“ ทำไม “ คนที่ปกติจะพูดอะไรยาวๆไม่เคยพูดอะไรสั้นๆอย่างครั้งนี้ บ่งบอกถึงความโกรธที่กำลังเกิดขึ้นในใจของเธอ
“ ไม่ใช่เรื่องของนาย ไปเถอะ เดี๋ยวจะไม่ทัน “ น้ำเสียงที่คนฟังตีความหมายได้ว่านอกจากมันจะไม่สนใจเธอแล้ว มันยังไล่เธอไปเสียอีก ความคิดเช่นนี้ทำให้ความน้อยใจและความโกรธเข้ามาบดบังเหตุผลที่เธอควรจะรู้ว่าทำไมเขาถึงไม่ไป
“ ดี.. ดีมาก... ดี..ฉันจะไป ลาก่อนคาโล วาเนบลี เดอะปริ้น ออฟ คาโนวาล ถ้าฉันรอดชีวิตมาได้ นายเป็นคนแรกที่ฉันจะคิดบัญชีด้วย จำไว้ “ คำตัดพ้อที่หาฟังได้ยากนักจากคนที่ทำตัวไม่สมหญิง ใบหน้าที่สดใสร่าเริงตลอดเวลาบัดนี้กลับฉายรอยปวดร้าว น้ำเสียงที่ฟังรื่นหูบัดนี้กลับกลายเป็นเสียงสลดหดหู่จากผู้พูด
“ เร่งเถิดพระเจ้าค่ะ อันตรายกำลังย่างกรายเข้ามานะกระหม่อม “ เสียงเจ้ากวางแทรกขึ้นอย่างไม่รู้กาลเทศะ ซึ่งถ้าโดยปกติแล้วมันมักจะได้หมัดลุ่นๆกลับไปจากเจ้าหญิงของมัน แต่ตอนนี้กลับไม่ เจ้าหญิงแห่งเดมอสทำตามอย่างว่าง่ายโดยดีไม่มีข้อโต้แย้งใด
นัยน์ตาสีฟ้าสบกับนัยน์ตาสีม่วงชั่วครู่อย่างรู้กัน คิลสังเกตถึงรอยปวดร้าวจากคำพูดของตัวเองของเจ้าชายน้ำแข็ง แต่เขาก็พูดอะไรไม่ได้ นอกจากเงียบไว้ แล้วเดินตามเจ้าหญิงเดมอสไป
“ คิล “ เจ้าชายน้ำแข็งเอ่ยขัดขึ้นก่อนที่เพื่อนจะไป
“ ฉันฝากดูเฟรินด้วย ฉันจัดการทางนี้เสร็จแล้วจะรีบตามไปทันที “
“ แน่นอนอยู่แล้วเพื่อน เฟรินมันก็เพื่อนฉัน นายอย่าห่วง รีบจัดการทางนี้ซะ “ พูดจบเจ้าตัวก็วิ่งหายไปทันที
เมื่อเห็นว่าทุกคนไปกันหมดแล้ว คนที่ถูกทิ้งไว้อย่างเจ้าชายคาโลจึงเร่งจัดการภารกิจของตัวเองทันที เพื่อที่จะได้รีบเดินทางตามคนรักของเขาไป เขาต้องจัดการอะไรมากมาย ทั้งเรื่องรุ่นพี่ เรื่องข่ายเวทมนต์ และเรื่องโรงเรียนที่พวกเขาไปก่อความไม่สงบไว้ในตอนแรก
++++++++++++++++++++++++++++++
T o o lN n i lE just talk : ตอนนี้อาจจะดูงี่เง่า งงๆ ไปหน่อยนะ เพราะว่ารีบอะ เม้นด้วยนะคะ เดี๋ยวจะมาแก้ให้ใหม่
แอ๊ด....
“ อาบน้ำสบายดีจัง “ น้ำเสียงฟังดูสุขสบายดีของเจ้าหญิงหัวขโมยซึ่งไม่เป็นเดือดเป็นร้อนกับชีวิตของตนเอ่ยขึ้นพร้อมๆกับการปรากฏตัวของเธอ คนที่อยู่ในห้องก่อนอยู่แล้วจึงรีบจัดการกับตัวเองอย่างเร่งด่วนที่สุด แต่...แน่นอนว่าไม่มีอะไรรอดพ้นสายตาของหัวขโมยอย่างเธอไปได้
“ เฮ้ย!!! คิล นายไปทำอะไรมาฮะ แผลเหวอะเต็มตัวเลย อย่างนี้ต้องรีบเรียกลุงหมอคทา คาโล!!! คาโล มันหายหัวไปไหนของมันฟะ หน้าสิ่วหน้าขวานยังงี้“ คนห่วงเพื่อนร้องเรียกหาเจ้าชายน้ำแข็งอยู่นาน เมื่อไม่มีการตอบรับ จึงตัดสินใจออกไปตามหา
“ คิล นายอยู่นี่นะ อย่าขยับมาก เดี๋ยวแผลอักเสบ ฉันไปตามคาโลมาช่วยนายก่อน “ ว่าแล้วเจ้าตัวดีก็รีบวิ่งออกไปตามหาเจ้าของนัยน์น้ำแข็ง
ภายในห้องหัวหน้าป้อมปีสอง ทายาทนักฆ่าตระกูลฟีลมัสกำลังทบทวนถึงการปะทะกันเข้ากับใครคนหนึ่งระหว่างทางกลับห้องเมื่อครู่นี้ คนที่มีพลังเวทแข็งแกร่งแต่มีการเคลื่อนที่ช้า อ่านใจคนอย่างเขาออกได้ง่ายๆ รู้จักเขาดียิ่งกว่าตัวเขาเอง รู้ลู่ทางภายในป้อมอัศวินเป็นอย่างดี มันเป็นใครนะ กล้าบุกแดนป้อมอัศวิน แล้วยังกล้าทำร้ายคนในป้อมโดยที่พวกรุ่นพี่สภาสูงไม่รู้ ร้าย....ร้ายมาก...ร้ายเกิดไป ..... ร้ายเกินกว่าพวกเขาสามคนจะรับมือมันไหว
ปัง!!!!!!!!!!!!!
เสียงถีบประตูดังขึ้นพร้อมสองเพื่อนซี้ที่ดูก็รู้ว่าวิ่งมา นัยน์ตาสีฟ้าฉายแววประหลาดใจครู่หนึ่งเมื่อเห็นสภาพย่ำแย่ของเพื่อนนักฆ่าก่อนจะเปลี่ยนกลับเป็นสงบนิ่งเช่นเดิม
“ นายสู้กับใครมา “ คำถามที่ราวกับรู้ทันของเจ้าชายคาโลเอ่ยถามคิลโดยที่มือกำลังรักษาบาดแผลของคนตรงหน้าไปด้วย
“ สงสัยว่าฉันจะเจอกับไอ้คนที่มันจะฆ่าเฟรินแล้วล่ะ “ คำตอบที่คาดไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ของคนที่มักจะรู้อะไรล่วงหน้าเสมออย่างคาโลถูกเอ่ยจากปากเพื่อนรัก แต่คนที่มักจะเข้าใจอะไรยากๆดังเช่นเจ้าหญิงแห่งเดมอสกำลัง งง เป็นไก่ตาแตกเมื่อได้ยินคำตอบเช่นนี้
“ นายหมายความว่านายสู้กับไอ้แก่ที่คิดจะฆ่าฉันงั้นหรอ “ น้ำเสียงบ่งบอกถึงความไม่เชื่อสุดๆจากเจ้าคนปากมากย้อน
“ ใช่ มันเก่งมาก เก่งเกินไป เฟรินฉันว่าคราวนี้พวกเราเจอศึกหนักแล้วล่ะ ไม่รู้ว่าไอ้ข่ายเวทห่วยๆของไอ้โกโดมมันจะช่วยเราได้แค่ไหน “
นัยน์ตาสีฟ้ามีแววครุ่นคิดนิดหนึ่ง แล้วจึงเรียกคทาพิพากษามาไว้ในมือ ท่ามกลางความงุนงงของคนที่อยู่ในห้องทั้งสอง
“ นายจะทำอะไระน่ะคาโล “ คนเจ็บเอ่ยถามขึ้น
ไม่มีเสียงตอบรับจากผู้ที่ถูกถาม ซึ่งบัดนี้กำลังบรรจงร่ายเวทอะไรบางอย่างอยู่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ฉับพลัน!! ร่างกายของเฟรินก็ลอยคว้างขึ้นกลางอากาศพร้อมกับมีไอควันสีดำพวยพุ่งออกจากตัวเหมือนกับครั้งที่แล้ว แต่ครั้งนี้กลับรู้สึกดีกว่าครั้งที่แล้วมาก เจ้าตัวที่กำลังลอยคว้างอยู่นั้นบัดนี้มีสีหน้าท่าทางเปลี่ยนไปจากคนเดิม ไม่ใช่เฟรินคนที่มีความสนุกสนานอยู่อีกแล้ว กลายเป็นเฟรินที่ดูเป็นจริงเป็นจังขึ้นมาทันที เมื่อพ่อมดปีศาจแห่งคาโนวาลร่ายเวทจบร่างบางก็ค่อยๆเลื่อนลงสู่พื้นโดยที่ไม่ต้องมีใครไปรองรับอีก
“ เฮ้ย คาโล แกทำอะไรมันวะ “ เสียงโวยวายจากนักฆ่าที่บัดนี้มีผ้าพันแผลอยู่เต็มตัวร้องขึ้น เมื่อเห็นเพื่อนหัวขโมยเปลี่ยนท่าทางไปจากเดิม
“ เรียกพลังของมันออกมา พวกเราสามคนไม่มีทางต่อกรกับคนที่นายเจอมาได้แน่ แต่ถ้ามีพลังบางส่วนของธิดาแห่งความมืด เราจะสามารถลดกำลังมันได้พอสมควร\" เสียงเย็นชาจากเจ้าชายเอ่ยตอบด้วยสีหน้าที่บ่งบอกได้เลยว่ามันกำลังเจ็บปวดอยู่ แต่นักฆ่าอย่างคิล ฟีลมัส ก็ไม่สามารถรู้ได้ว่ามันเป็นอะไร
“ แล้ว....\"
“ ตอนนี้ฉันสะกดพลังของดฟรินไว้อยู่ เพื่อตัวของมันเอง เพราะถ้ามันยิ่งใช้พลังมากเท่าไหร่ ตัวมันเองนั่นแหละที่จะต้องเสียใจภายหลัง พลังมืดของปีศาจไม่เคยให้ประโยชน์แก่ใครโดยที่ไม่มีสิ่งตอบแทน
“ แล้วสิ่งตอบแทนที่นายว่าหมายถึง....\"
“ ใช่ ชีวิตของเฟริน “ บทสนทนาที่ยิ่งพูดต่อไปจะทำให้ยิ่งเสียใจ มหาพลังซึ่งนำมาด้วยความตาย ความตายของเพื่อนรัก ความตายของคนรัก นัยน์ตาสีฟ้าบัดนี้ฉายแววเจ็บปวดที่สุด เจ็บอย่างที่ไม่เคยเจ็บ ห่วงอย่างที่ไม่เคยห่วง รักอย่างที่ไม่เคยรักใครได้มากเท่านี้มาก่อน แม้แต่ท่านพ่อของเขาเอง
“ ตอนนี้เราจะทำยังไงต่อไปดี “ คำถามจากคนที่เงียบมานานดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ
“ คงต้องรอโกโดมกลับมา ทำอะไรไม่ได้แล้ว “ คำตอบที่ไม่น่าจะออกจากปากของคนอย่างคาโล ที่ปกติแล้วจะหาทางออกที่ดีที่สุดให้เธอได้เสมอ ทำให้เธอรู้ดีว่าสถานการณ์ตอนนี้เลวร้ายเพียงใด
“ คาโล ฉันถามหน่อย ไอ้พลังที่อยู่ในตัวฉันเนี่ย มันทำอะไรได้มั่ง “ คำถามที่ดูเหมือนจะเป็นการชวนคุยมากกว่าของเฟรินเรียกสายตาจากเพื่อนทั้งสองให้หันไปมอง
“ ฉันเองก็ไม่รู้อะไรมาก รู้เพียงมหาพลังที่อยู่ในตัวเธอสามารถถล่มเอเดนได้เพียงแค่คิด หากใช้ในด้านดีก็ดีไป แต่ถ้า...”
“ แต่อะไร “
“ แต่ถ้าใช้ในทางไม่ดี ผลก็จะกระทบรุนแรงมากมายมหาศาลอย่างที่จ้าวเอวิเดสเองก็ไม่สามารถควบคุมได้ “ น้ำคำที่แสดงออกถึงการไม่อยากพูดของคนพูด รวมถึงสายตาจริงจังจากคิล ทำให้คนอย่างเฟรินรับรู้ได้ว่าพลังของเธออันตรายร้ายแรงมหาศาลมากเพียงใด
แว๊บ
เจ้ากวางหายตัวกลับเข้ามาในห้องพร้อมกับแท่งอะไรยาวๆในมือ คล้ายๆกับคทาอะไรสักอย่าง แล้วสาวท้าวตรงปรี่เข้ามาหาพวกเขาทันที
“ เจ้าหญิงพะยะค่ะ เร่งเดินทางกลับเดมอสของเราเถิดกระหม่อม มีพระราชโองการจากท่าจ้าวให้เจ้าหญิงเร่งกลับวังทันทีกระหม่อม บัดนี้เกิดเรื่องกับเอดินเบิร์กแล้วกระหม่อม “
“ เดี๋ยวๆๆๆ เจ้ากวาง เรื่องอะไรของแก เอดินเบิร์กมีเรื่องอะไร “
“ จัดของเถิดกระหม่อม ไม่มีเวลาแล้ว ระหว่างทางหม่อมฉันจะทูลเล่าให้ฟังเอง “ จากน้ำคำเร่งรีบสุดๆจากเจ้ากวาง เฟรินจึงต้องเร่งทำตามโดยทันที เพราะคงมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นจริงแน่ๆ
“ เฮ้ยเฟริน แกไม่คิดจะชวนพวกฉันเลยหรือไงฮะ “ เสียงยั่วๆจากนักฆ่าตัวดีดังขึ้น ทำให้คนที่ตอนนี้กำลังมุดเข้าไปอยู่ในตู้เสื้อผ้า ชะเง้อหน้าออกมาดู
“ ไม่เห็นต้องชวน พวกแกก็ต้องไปกับฉันอยู่แล้ว มันเป็นหน้าที่เฟ้ย เร็วๆ รีบจัดของเข้า “ คำตอบกวนประสาทอย่างเดิมไม่เคยเปลี่ยน ทำให้สถานการณ์ที่เคร่งเครียดเมื่อครู่กลับกลายเป็นปกติอีกครั้ง
“ คาโล แกจะมัวนั่งเฉยอยู่ทำไม รีบจัดของสิ จะได้ไปพร้อมเฟรินมัน “ คิลเร่งเจ้าชายน้ำแข็งซึ่งตอนนี้กำลังนั่งเฉยอยู่ที่เตียงของตนเอง
“ ฉันไม่ไป “ คำห้วนสั้นแต่กินใจเพื่อนทั้งสองรวมถึงองครักษ์แห่งเดมอส ทำเอาเฟรินที่กำลังยัดเยียดของใส่กระเป๋าอยู่นั้น ลุกขึ้นแล้วเดินมาทางคนที่ไม่ยอมไปทันที
“ นายหมายความว่าไง ไม่ไป “ เสียงกึ่งเสียใจกึ่งหาเรื่องจากเจ้าหญิงคนเดียวในห้องถาม
“ ก็หมายความอย่างที่พูด ไม่ไป “ เจ้าชายน้ำแข็งยังคงยืนยันคำตอบเดิมด้วยน้ำเสียงที่แข็งและเย็นกว่าเดิม
“ ทำไม “ คนที่ปกติจะพูดอะไรยาวๆไม่เคยพูดอะไรสั้นๆอย่างครั้งนี้ บ่งบอกถึงความโกรธที่กำลังเกิดขึ้นในใจของเธอ
“ ไม่ใช่เรื่องของนาย ไปเถอะ เดี๋ยวจะไม่ทัน “ น้ำเสียงที่คนฟังตีความหมายได้ว่านอกจากมันจะไม่สนใจเธอแล้ว มันยังไล่เธอไปเสียอีก ความคิดเช่นนี้ทำให้ความน้อยใจและความโกรธเข้ามาบดบังเหตุผลที่เธอควรจะรู้ว่าทำไมเขาถึงไม่ไป
“ ดี.. ดีมาก... ดี..ฉันจะไป ลาก่อนคาโล วาเนบลี เดอะปริ้น ออฟ คาโนวาล ถ้าฉันรอดชีวิตมาได้ นายเป็นคนแรกที่ฉันจะคิดบัญชีด้วย จำไว้ “ คำตัดพ้อที่หาฟังได้ยากนักจากคนที่ทำตัวไม่สมหญิง ใบหน้าที่สดใสร่าเริงตลอดเวลาบัดนี้กลับฉายรอยปวดร้าว น้ำเสียงที่ฟังรื่นหูบัดนี้กลับกลายเป็นเสียงสลดหดหู่จากผู้พูด
“ เร่งเถิดพระเจ้าค่ะ อันตรายกำลังย่างกรายเข้ามานะกระหม่อม “ เสียงเจ้ากวางแทรกขึ้นอย่างไม่รู้กาลเทศะ ซึ่งถ้าโดยปกติแล้วมันมักจะได้หมัดลุ่นๆกลับไปจากเจ้าหญิงของมัน แต่ตอนนี้กลับไม่ เจ้าหญิงแห่งเดมอสทำตามอย่างว่าง่ายโดยดีไม่มีข้อโต้แย้งใด
นัยน์ตาสีฟ้าสบกับนัยน์ตาสีม่วงชั่วครู่อย่างรู้กัน คิลสังเกตถึงรอยปวดร้าวจากคำพูดของตัวเองของเจ้าชายน้ำแข็ง แต่เขาก็พูดอะไรไม่ได้ นอกจากเงียบไว้ แล้วเดินตามเจ้าหญิงเดมอสไป
“ คิล “ เจ้าชายน้ำแข็งเอ่ยขัดขึ้นก่อนที่เพื่อนจะไป
“ ฉันฝากดูเฟรินด้วย ฉันจัดการทางนี้เสร็จแล้วจะรีบตามไปทันที “
“ แน่นอนอยู่แล้วเพื่อน เฟรินมันก็เพื่อนฉัน นายอย่าห่วง รีบจัดการทางนี้ซะ “ พูดจบเจ้าตัวก็วิ่งหายไปทันที
เมื่อเห็นว่าทุกคนไปกันหมดแล้ว คนที่ถูกทิ้งไว้อย่างเจ้าชายคาโลจึงเร่งจัดการภารกิจของตัวเองทันที เพื่อที่จะได้รีบเดินทางตามคนรักของเขาไป เขาต้องจัดการอะไรมากมาย ทั้งเรื่องรุ่นพี่ เรื่องข่ายเวทมนต์ และเรื่องโรงเรียนที่พวกเขาไปก่อความไม่สงบไว้ในตอนแรก
++++++++++++++++++++++++++++++
T o o lN n i lE just talk : ตอนนี้อาจจะดูงี่เง่า งงๆ ไปหน่อยนะ เพราะว่ารีบอะ เม้นด้วยนะคะ เดี๋ยวจะมาแก้ให้ใหม่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น