ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : รอบตัดสิน
เสียงเชียร์ดังกระหึ่มกึก้องไปทั่วทั้งสนามแข่ง สนามซึ่งเคยใช้เป็นสถานที่แข่งขันหมากกระดานเกียรติยศ ตอนนี้อุ่นหนาฝาคั่งไปด้วยผู้คนทั่วทุกสารทิศ พากันมาเชียร์ประเทศของตน คนที่ประเทศตนเองตกรอบไปแล้วก็เชียร์ทีมที่ชอบไป และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือการพนัน ซึ่งแน่นอนว่ามันต้องเริ่มมาจาก มาดัส เดอเบอโรว์ หัวขโมยรุ่นพ่อของเฟริน และเชื้อย่อมไม่ทิ้งแถว เฟรินไอ้ตัวแสบแห่งป้อมอัศวินกำลังทำตัวเป็นคนรับพนันซะอย่างงั้น
\" นายลงฝ่ายไหน \" ทายาทหัวขโมยถามบุรุษตาเดียว ครี้ด ธันเดอร์นั่นเอง
\" ฝ่ายคาโนวาลที่รักของนายอะแหละ อาจารย์เรมัคชนะชัวร์ป้าบ ไม่เชื่อเดี๋ยวนายลองดูดิ \" คำตอบที่ได้รับกลับมาจากบุรุษตาเดียวที่มีนิสัยคล้ายๆกัน ทำให้คนรับพนันตัวดีหน้าขึ้นสี แต่ก็รีบปรับหน้าตัวเองให้เข้าที่เข้าทางสมกับวิชาหน้ากากฟาโรว์ที่ได้ A มาโดยตลอด
\" นายพูดให้มันดีๆนะเฟ้ย ที่ร้งที่รักอะไร เดี๋ยวมันเกิดมาได้ยินเข้า นายก็ถูกแช่แข็งเอาหรอก ไอ้หัวขโมยตัวน้อยๆอย่างฉันเนี่ยไม่มีปัญญาช่วยนายนา... \" คนที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นที่รักรีบหันซ้ายหันขวากลัวอีกฝ่ายจะมาได้ยินเข้า
\" เออจริงด้วย เอาเป็นว่าฉันลงฝ่ายอาจารย์เรมัคว่ะ อืม..150 คราวน์ \"
\" โอเค 150 คราวน์นะ \"
เจ้าชายน้ำแข็งและนักฆ่าจากซาเรสเดินเข้ามาเห็นคนครึ่งหญิงครึ่งชายกำลังรับพนันอยู่ ก็พากันส่ายหัวอย่างปลงๆ ก็ไอ้ตัวดีตัวนี้น่ะ มันเคยรู้ตัวซะที่ไหนล่ะว่ามันเป็นถึงเจ้าหญิง ไม่เคยจะทำตัวให้สมกับตำแหน่งซักครั้ง
\" ทำอะไร \" คนพูดน้อยเอ่ยถามเจ้าหญิงที่ไม่เคยทำตัวให้เหมือนผู้หญิงด้วยท่าทางเย็นชาราวน้ำแข็งเช่นเดิม ทำเอาไอ้คนที่เพิ่งโดนแซวหน้าขึ้นสีเรื่อๆขึ้นมาทันที เมื่อนึกถึงคำว่า ที่รัก ของไอ้เพื่อนเฮงซวยตาเดียวนั่น
คาโลสังเกตเห็นความผิดปกติจากท่าทางของคนที่อยู่ตรงหน้า แต่ยังไม่ทันจะเอ่ยปากถาม เพื่อนนักฆ่าคู่ซี้อีกคนที่เดินมาด้วยกันก็ชิงถามซะก่อน
\" เฟริน นายไม่สบายหรอ หน้าแดงๆนะ เข้าไปนอนก็ได้นี่นา ไว้เดียวศึกรอบนี้จบแล้วฉันจะเล่าให้ฟัง \" เจ้าของนัยน์ตาสีม่วงเอ่ยถามหัวขโมยแห่งบารามอสด้วยการแสร้งเป็นห่วง แต่ไม่อาจซ่อนสายตาวิบวับแกมขบขันเนื่องจากรู้ดีว่ามันไม่ได้ไม่สบาย แต่มันเกิดจากไอ้เจ้าชายที่ยืนอยู่ข้างๆเขาต่างหาก
\" เปล่าๆ สบายดีๆ พวกนายอยากแทงกันบ้างมั้ยล่ะ \" เจ้าคนที่เคยหน้าขึ้นสี บัดนี้ชักสีหน้าให้กลับปกติได้เรียบร้อยแล้ว
\" ไม่ล่ะ ดูเฉยๆดีกว่า บ้านฉันมันก็ไม่ได้รวยเท่าไหร่ ขืนเอาเงินมาเล่นกับแก แล้วแพ้หมด มีหวังพ่อฆ่าฉันแน่ \" นักฆ่าปฏิเสธด้วยท่าทางราวกับจะโดนผู้เป็นพ่อฆ่าซะเดี๋ยวนั้น
\" ตามใจๆ \" เฟรินตอบอย่างไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่
สนามประลองตอนนี้มีผู้คนเข้ามามากกว่าเดิมเสียอีก มีทั้งพวกที่ซื้อตั๋วผีเข้ามา แล้วไม่มีที่นั่งต้องนั่งกับพื้นหรือว่ายืนดูเต็มไปหมด พวกที่ลักลอบเข้ามาแล้วโดนจับได้ถูกโยนตุ้บออกไปข้างนอกก็มีมาก แม้แต่พวกนักเรียนที่จบไปแล้วก็ยังอุตส่าห์หอบสังขารจากประเทศของตนเพื่อมาดูศึกที่ควรจารึกอยู่ในประวัติศาสตร์รอบนี้
\' อีก 5 นาที จะได้ดูศึกนัดสำคัญแล้ว เหอะๆ เอาไปเล่าให้ลูกหลานฟังได้นะเนี่ยว่าหัวขโมยตัวกระจ้อยอย่างฉันได้เข้ามาดูศึกครั้งยิ่งใหญ่มากศึกหนึ่งของประวัติศาสตร์ เล่าให้ใครฟังต้องมีแต่พวกอิจฉาแหง ไว้เอาไปเล่าแล้วเก็บตังค่าเล่าด้วยดีกว่า งานนี้รวยเละ \'
\' นี่น่ะรึ ลูกเอวิเดส แต่ทำไมมันไม่เห็นจะเป็นเจ้าหญิงอย่างที่เค้าพูดกัน นี่มันผู้ชายชัดๆ แถมยังเป็นหัวขโมยจนๆอีก \'
\' ไว้ศึกรอบนี้เสร็จแล้วค่อยจัดการทีหลัง แกไม่มีวันได้อยู่ดูโลกนานเหมือนพ่อแกหรอก \"
เจ้าตัวแสบคิดไปยิ้มไป โดยที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามีบุรุษลึกลับคิดลอบฆ่าเขาอยู่ห่างๆ
อาจารย์ทั้งสองของโรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์กก้าวลงสู่สนามด้วยท่าทีที่สง่างามน่าเกรงขาม หวังข่มคู่ต่อสู้ด้วยสายตาวางอำนาจอย่างที่สุด สนามที่เคยมีเสียงลั่นอีกทึกจากผู้ชมบัดนี้กลับเงียบลงอย่างน่ากลัว เงียบขนาดสามารถได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นดังๆของคนเหล่านั้นได้ เมื่อคู่แข่งขันผู้กำชะตากรรมของประเทศทั้งสองไว้ก้าวออกมาลงสู่สนาม แต่แล้วความเงียบก็กลับกลายเป็นเสียงเชียร์กึกก้อง ดังกว่าที่เคยได้ยินมาในการแข่งขันนัดอื่นๆ
ผู้ชมต่างส่งเสียงเชียร์ฝ่ายของตนเอง โดยที่ป้อมอัศวินบัดนี้แยกเป็นสองฝ่ายแล้ว เนื่องจากผู้ร่วมทีมของทั้งสองประเทศนั้นอยู่ในป้อมด้วยกันทั้งคู่ แถมยังเป็นเพื่อนซี้กันอีก และแน่นอนอยู่แล้วว่า ว่าที่คิงคาโลย่อมเห็นศักดิ์ศรีของประเทศคาโนวาลมากกว่า เพื่อนตัวแสบที่ไม่เคยนึกถึงเกียรติยศของบารามอสเลย
คิล คาโล และเฟรินนั่งดูการแข่งขันร่วมอยู่กับฝูงลิงทะโมนป้อมอัศวินปีสาม
ฟึ่บ!!
\' อะไรน่ะ \' เจ้าชายมาดนิ่งสุขุมสังเกตถึงความผิดปกติรอบๆตัว และเสียงที่เกิดขึ้นไม่สามารถเล็ดลอดโสตประสาทของเขาไปได้ แต่เมื่อไม่พบเห็นต้นเหตุของสิ่งผิดปกตินี้ จึงหันกลับมาดูการแข่งขันต่อ
ตอนนี้พิธีกรดำเนินรายการกำลังแนะนำผู้แข่งขันให้ผู้ชมรู้ สี่มหาเวทกำลังกางข่ายเวทมนต์เพื่อป้องกันการสูญเสีย รวมถึงชีวิตของผู้เข้าแข่งขันเองด้วย ดูก็รู้ว่ารอบตัดสินนี้มีการป้องกันแน่นหนามากที่สุดเท่าที่จะทำได้ มีผู้ใช้เวทได้อย่างเชี่ยวชาญนอกจากสี่มหาเวทเข้าร่วมเป็นคนป้องกันผู้ชมและกษัตริย์มากมาย ทำให้ศึกครั้งสุดท้ายนี้ทวีความน่าตื่นเต้นเข้าไปอีก
การต่อสู้เริ่งจากอาจารย์เรมัคทำสมาธิเพื่อเข้าสู่วิถีดาบแห่งจิตอย่างที่ทุกคนในสนามคาดไว้ ในขณะที่อาจารย์เจ้าชายชามัลกลับยืนนิ่งไม่ทำอะไร นิ่งมาก นิ่งเหมือนไม่มีลมหายใจ แต่เมื่อเรมัคเปิดตาออกจากสมาธิหวังใช้วิถีดาบแห่งจิตจัดการดังเช่นที่เคยทำมาโดยตลอด กลับไม่เห็นอาจารย์เจ้าชายชามัลยืนอยู่บนสนามแข่ง สายตาทุกคู่ของผู้ชมสามารถยืนยันได้ว่าชามัลยืนนิ่งๆอยู่ แต่เพียงแว่บเดียว แว่บเดียวเท่านั้น เขาหายไป หายไปไหนล่ะ
แว๊บ
ชามัลกลับมายืนนิ่งอยู่อีกครั้งข้างหลังเรมัค ท่ามกลางความตื่นตะลึงของคนดู ยังไม่ทันที่จะตั้งตัวเรียกสติคืน ชามัลก็ร่ายเวททำให้เรมัคสติล่องลอยไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ แต่ด้วยความเชี่ยวชาญทางสมรภูมิรบเป็นอย่างดีคนที่ถูกร่ายเวทใส่ก็สามารถเรียกสติคืนได้ทันทีทันควัน ทันเวลาป้องดาบจากชามัล ถึงคราวของเรมัคบ้าง
ฟึ่บ
อีกแล้ว!! ชามัลหายไปอีกแล้ว ด้วยวัยที่ชรามากพอควรของเรมัคทำให้เคลื่อนที่ช้ากว่าคิด แล้วยิ่งเพิ่งจะโดนเวทของชามัลเข้าไป ทำให้การควบคุมตัวเองนั้นยากขึ้นไปอีก
อ๊าก!!!!!!!!!!
เสียงร้องลั่น ไม่แน่ใจว่าเป็นของใครระหว่างคนที่หายตัวไปมา หรือคนที่ใช้วิถีดาบแห่งจิตซึ่งมีจิตเข้มแข็ง ทั่วทั้งสนามตอนนี้มีหมอกจัดลงเต็มไปหมดทำให้คนดูยิ่งแตกตื่นเพิ่มความตื่นเต้นในการชมมากขึ้น
ตุ้บ!!! พลั่ก!!!!! โครมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงเหมือนมีของพุ่งชนกับกำแพงคนดูดังสั่น แต่แทนที่จะดังเพียงแค่ข้างเดียว กลับดังถึงสองข้างเหมือนกับว่า.......
\' เฮ้ย ไหงกลายเป็นงี๊ ทำไมถึงกระเด็นออกมาทั้งคู่ แล้วเมือ่กี๊มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ พริบตาเดียวเอง มีหมอกขึ้นแล้วทั้งสองคนกระเด็นออกมางั้นหรอ หมายความว่าไง \' เฟรินตะโกนลั่นอยู่ในใจ แล้วส่งสายตาบ่งบอกถึงความสงสัยไปยังเจ้าชายคนเก่งที่นั่งอยู่ข้างๆ ซึ่งมีแววประหลาดใจอยู่เช่นกัน แต่เมื่อรู้ว่ามีคนมองอยู่ จึงปรับสายตาให้สงบราบเรียบดังเดิม
\" คาโล มันเกิดอะไรขึ้น ทำไม..\"
\" ด้วยความมีสติตื่นตัวอยู่ตลอดเวลาของเรมัคทำให้จับวิถีทางเคลื่อนไหวของชามัลได้ ดังนั้นเมื่อชามัลกำลังจะเงื้องดาบฟาดใส่พร้อมร่ายเวทไปด้วยนั้น เรมัคจึงหันกลับมารับดาบได้ ด้วยแรงปะทะอย่างรุนแรงของดาบในตำนานทั้งสองแม้จะไม่เท่าดาบผ่าปฐพีของนาย แต่ก็ก่อให้เกิดแรงกระแทกได้มาก ทำให้แรงจากดาบส่งผลต่อทั้งคู่ ...ฉันคิดว่าน่าจะเป็นอย่างงั้นนะ \"
\" เฮ้ยดูสิ ยังมีแรงลุกขึ้นมาอีก ถ้าเป็นฉันนะ ยอมแพ้แล้ว สู้ไปก็ตายเปล่าๆ เฮ้ย!!! ดูเลือดนั่นดิ ทั้งคู่เลย ทำไมเลือดถึงกลายเป็นสีดำไปได้ล่ะ แถมมันยังไม่ใช่น้อยๆด้วยนะ \" เฟรินโวยวายเสียงลั่นทำให้คนดูที่เฝ้าดูเหตุการณ์อยู่สังเกตเห็นความผิดปกตินั้น
\" แปลก...\" คาโลพึมพำ มีสีหน้าครุ่นคิด
\" ดูเหมือนอาจารย์ทั้งคู่จะหมดแรงลงเรื่อยๆแล้วอะ นายดูดิ คิล..พ่อนายเข้ามายุ่งด้วยอีกเปล่าเนี่ย เมื่อกี๊ทำท่าจะยืนอยู่เลย ทำไมตอนนี้ ว๊าก!!!!!! ควันอะไรไม่รู้ลอยออกมาจากแหวนของพ่อฉัน คาโลๆๆๆ!!! คิล!!!!!!! ช่วยฉันด้วย!!!! มันจะไหม้นิ้วฉันมั้ยเนี่ย ว้ากๆๆๆๆๆ \" เฟรินตะโกนลั่นกว่าเก่าเพราะไอ้แหวนที่พ่อเอวิเดสให้เขามานั้น บัดนี้เริ่มมีควันสีดำพวยพุ่งออกมา คนในสนามที่เมื่อกี๊ยังแตกตื่นอยู่บัดนี้กลายเป็นน้ำแข็งไปแล้ว ด้วยฝีมือของเจ้าชายคาโลเพื่อรักษาความปลอดภัยแก่เฟริน
\" เฮ้ยๆๆๆๆๆ พวกนายดูฉันดิ!!!!!! ร่างฉันมัน....มันกำลังเปลี่ยนแล้ว ว้ากกกก ทำไงดีๆๆๆ \" ในที่สุดร่างที่เคยเป็นผู้ชายบัดนี้เริ่มกลายเป็นผู้หญิงที่มียศถึง เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะ ปริ้นเซส ออฟ เดมอส แอนด์ บารามอส
นัยนํตาสัฟ้าของพ่อมดปีศาจแห่งคาโนวาล...คาโล มีแววตกใจด้วยความเป็นห่วงสาวน้อยตรงหน้าเล็กน้อยแต่ก็ปรับให้เป็นดังเดิมได้อย่างรวดเร็ว
คิลรีบคว้าหมวกจากหัวของกัส โทนีย่าเพื่อนร่วมป้อมซึ่งบัดนี้กลายเป็นน้ำแข็งไปแล้วมาใส่ให้เฟริน ในขณะที่คาโลง่วนอยู่กับการดึงแหวนออกจากนิ้วเรียวงามของเฟริน แต่ดึงยังไงก็ดึงไม่ออก จึงล้มเลิกความตั้งใจที่จะดึงมันออก แล้วกลับมาครุ่นคิดถึงความผิดปกติที่น่ากลัวเช่นนี้ ทำให้ไอ้ตัวดีที่ยังสวมแหวนของพ่อติดนิ้วอยู่นั้นร้องโวยวายลั่น เพราะกลัวมันจะไหม้มือ แต่ไม่ได้สังเกตถึงความเครียดของเพื่อนรักทั้งสองเลยแม้แต่น้อย
\" เฮ้ย!! แกหุบปากของแกซะทีได้มั้ย แล้วนั่งลงมาช่วยกันคิดดิ๊ ว่ามันเกิดไรขึ้น \" คิลว้ากเข้าให้ เจ้าหญิงตัวดีจึงเริ่มสังเกตความเปลี่ยนแปลงรอบๆตัว
\" แปลก แปลกมาก เริ่มจาก เลือดสีดำนั่น ร่างกายของอาจารย์ทั้งคู่ที่เริ่มหมดแรง แล้วตามด้วยควันสีดำจากแหวนแห่งเดมอสนั้น \" บุคคลที่สุขุมที่สุดในกลุ่มเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียดที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา ทำให้ไอ้คนชอบโวยวายรู้แล้วว่านี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ
\" อื้มใช่ แต่คาโล ฉันขอถามอย่างนึงสิ นายทำให้คนดูทั้งหมดกลายเป็นน้ำแข็ง แล้วพวกผู้ใช้เวทล่ะ จะโดนเวทนายด้วยมั้ย แล้วยังเลโมธีอีก โรเวนกับอาเธอร์ก็ด้วย พวกกษัตริย์ทั้งหลาย โดยเฉพาะพ่อนายน่ะ \" เจ้าของนันย์ตาสีม่วงซึ่งบัดนี้เต็มไปด้วยแววสงสัยผสมปนเปไปกับความเครียดและงุนงง ถามเจ้าชายแห่งคาโนวาลด้วยสีหน้าครุ่นคิด
\" ฉันก็ไม่แน่ใจ แต่ฉันแค่ร่ายเวทธรรมดา ไม่ใช่ให้กลายเป็นน้ำแข็งไปหมด ฉันว่าเรามีแขกที่ไม่ได้รับเชิญอยู่ในสนามตอนนี้แล้วล่ะ แล้วเขาก็ไม่ได้โดนเวทของฉันด้วย \" น้ำคำที่ตอบกลับมาทำเอาเฟรินกลืนน้ำลายไม่ลงคอ
\' นี่มันมีคนที่อยากฆ่าเราอยู่ที่นี่ด้วยหรอฟะ ซวยชิบ \' ผู้ตกเป็นเป้าคิดแล้วก็ขยาดจึงเขยิบเข้าไปใกล้ๆกับคนที่ทำให้เขาอุ่นใจที่สุดเสมอเมื่ออยู่ใกล้ คาโล..
เพื่อนซี้อีกคนเห็นแล้วก็อดขำไม่ได้ \' เวลานี้มันยังมีหน้ามาสวีทกันอีกเว๊ย ไม่ไหวๆ \'
\" เดี๋ยวฉันจะร่ายเวทพรางตัวให้นาย ระหว่างนี้อย่าซน อยู่นิ่งๆใกล้ๆฉันไม่ก็คิลไว้ \" น้ำเสียงออกคำสั่งอย่างเคยตัวดังจากปากของคนที่อยู่ด้วยแล้วอุ่นใจ แต่มันก็ทำให้ปากสุนัขของคนที่ถูกสั่งเริ่มอ้าออกอีกครั้ง
\" นายห่วงฉันอะดิ ก็อย่างนี้แหละว้า ชอบสวมบทฮีโร่ปกป้องเจ้าหญิง\"
คนที่ถูกยั่วส่งสายตาดุๆปรามเข้าให้ ด้วยหน้าตาที่เคร่งเครียดกว่าเดิมเพราะปากของไอ้ตัวดีเนี่ยมันจะพาพวกเขาพลอยซวยไปด้วย ทำให้สาวน้อยตรงหน้าเริ่มสงบปากสงบคำลงอีกครั้งเมื่อรู้ว่าไอ้ก้อนน้ำแข็งงี่เง่านั่นมันไม่เล่นด้วย
\" นายร่ายเวทให้เฟรินมันแล้วนายจะคลายเวทให้น้ำแข็งพวกนั้นเลยมั้ย\" คนที่นิ่งเงียบไปนานถามเจ้าของนัยน์ตาสีฟ้าเย็นราวน้ำแข็งนั่น
\" อืม ฉันว่าตอนนี้ไอมนต์ดำแห่งเดมอสมันเริ่มมากขึ้น เหมือนกับว่า..มีผู้ใช้เวทมนต์ดำจากเดมอสอยู่ที่นี่ด้วย \" น้ำเสียงส่อแววครุ่นคิดสงสัยจากเจ้าชายคาโลทำให้เจ้าหญิงตัวแสบ ฉุกคิดขึ้นมาได้
\" หรือว่า... ไอ้เจ้ากวางมันอยู่ที่นี่ \"
\" นายหมายถึงไอ้คนแคระสมุนของพ่อนายน่ะนะ \" คิลเอ่ยบ้าง
\" โกโดม... \" น้ำคำจากเจ้าชายยังคมสงบราบเรียบดังเดิมเมื่อเอ่ยชื่อลูกสมุนตัวดังกล่าวของเอวิเดส
\" พูดให้มันดีๆเฟ้ย สมงสมุนอะไร มันเป็นถึงพ่อมดแห่งเดมอสเลยนะเว้ย \" เฟรินแก้ตัวแทนไอ้เจ้ากวางนั่น
\" ฉันว่ามันอยู่ที่นี่ เร็ว!!! รีบมาให้เจอ มันอาจมีคำตอบของความผิดปกตินี้ \" คิลเร่งให้เพื่อนๆรีบหาเจ้ากวาง
\" เดี๋ยว ฉันเอง.... คทาพิพากษา \" คาโลเรียกคทาจากเดมอสมาไว้ในมือ แล้วเริ่มร่ายเวทอะไรบางอย่าง ร่างของโกโดมก็มาหล่นตุ้บลงบนมือทันที
\" โอ้!! เจ้าหญิง เจ้าหญิงทรงปลอดภัยดีใช่มั้ยพระเจ้าค่ะ ท่านจ้าวส่งหม่อมฉันให้มาอารักขาเจ้าหญิง แต่ก็มีผู้ใช้เวทขั้นสูงคนหนึ่งเล่นงานหม่อมฉันตอนที่หม่อมฉันมาถึงแล้วโดยที่หม่อมฉันไม่ทันตั้งตัว ดีที่ท่านคาโลช่วยไว้ได้ทันเมื่อกี๊นี้ \" พอมาถึงเจ้าคนแคระเขากวางก็พล่ามไม่หยุด สรรพนามที่ใช้เรียกนั้นมันน่าหมั่นไส้ กระดากปากนักเชียว
\" เออ ปลอดภัย แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นล่ะ ทำไมฉันถึงกลายเป็นเจ้าหญิงบ้าบอนี่ทั้งๆที่ยังสวมแหวนของพ่ออยู่ \" ผู้ที่ถูกเรียกว่าเจ้าหญิงบัดนี้กำลังกำเจ้าคนแคระไว้ใขมืออย่างจะเค้นเอาคำตอบให้ได้
\" ใจเย็นๆก่อนเถอะกระหม่อม เดี๋ยวข้าจะเล่าให้ท่านฟัง แต่ตอนนี้ท่านคาโลรีบคลายเวทให้คนพวกนี้แล้ว พาเสด็จเจ้าหญิงกลับเข้าห้องพักโดยด่วนเถิดพระเจ้าค่ะ \" น้ำคำเร่งรีบดูก็รู้ว่าเป็นเรื่องอันตรายร้ายแรงแน่นอนจากปากพ่อมดแห่งเดมอสทำให้เฟรินเครียดทันที
เมื่อมาถึงห้องพักเจ้ากวางก็จัดการกางข่ายเวทมนต์ชั้นสูงทันที.........
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น