Vine’s Me ผมไม่อยากดื่มไวน์แต่ผมอยากกินไวน์ - นิยาย Vine’s Me ผมไม่อยากดื่มไวน์แต่ผมอยากกินไวน์ : Dek-D.com - Writer
×

    Vine’s Me ผมไม่อยากดื่มไวน์แต่ผมอยากกินไวน์

    โดย Tontree

    อดีตเดือนมหาลัยอย่างพี่ปิน เนี่ยนะ? จะมาชอบเด็กต่างจังหวัดหน้าตาธรรมดาๆแบบผม

    ผู้เข้าชมรวม

    125

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    125

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน : 0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  11 เม.ย. 63 / 13:37 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     Vine’s Me ผมไม่อยากดื่มไวน์แต่ผมอยากกินไวน์


       1. ลาเต้เย็น


     “ผมชื่อไวน์(ที่ไม่ได้แปลว่าไวน์ที่เป็นเหล้าเด็กต่างจังหวัดที่เจ้ามาเรียนในกรุงเทพ 

    ผมเป็นนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ธรรมดาๆคนนึง

    ชีวิตผมก็ปกติธรรมดาเหมือนคนทั่วไปหน้าตาก็ธรรมดาแค่ผมขาวแบบขาวมากกกมันก็เลยทำให้คนหน้าตาธรรมดาๆตาตี่ๆแบบผมดูดีขึ้นมาบ้างคณะผมแน่นอนว่าส่วนมากมีแต่ผู้หญิงครับผมเรียนเอกอังกฤษแม่เจ้าทั้งสาขามีผู้ชายแค่2คนคือไอ้แดนไอ้นี่ดันชอบผู้ชายอี๊กแต่มันบอกมันไม่ได้เป็นเกย์นะครับมันแค่ชอบคนคนนึง

    การมาเรียนคณะนี้สวรรค์เลยครับ 

    มันต้องดีแน่ๆมีแต่ผู้หญิง

     ตอนแรกผมก็คิดงั้นนะ555

    แต่พอมาอยู่จริงๆพอมีเพื่อนผู้หญิงเยอะกลายเป็นว่าพวกแม่งไม่ได้มองผมเป็นผู้ชายเลยครับ-.-“


    ผมก็ใช้ขีวิตแบบนี้มาเรื่อยๆเรียนๆเล่นๆเล่นคนเดียวอะครับเพราะผมเป็นคนเพื่อนน้อยเข้าหาใครไม่เป็นแล้วก็ไม่อยากให้ใครมาเข้าหาด้วย  คิดว่าผมเคยมีแฟนมั้ยลาะครับก็ไม่เคยมีแหละครับมันก็เป็นธรรมดาของคนแบบผม


       at..หน้าตึกคณะสถาปัตย์


    ปึก


    เหี้ยเดินไม่ดูทางเลยรึไงวะ” ผมอุทาน


    ขอโทษ..” 


    ขอโทษแล้วไงวะเสื้อกูเปื้อนหมดละเนี่ยเช้าอันสดใสของกู.. วันนี้พรีเซ้นท์งานด้วย”   คราบลาเต้ที่หกเลอะเสื้อนักศึกษาผมจนกลายเป็นสีนํ้าตาล


    ก็ขอโทษแล้วอะให้ทำไง?” มันตอบ


    ก็..”. ผมยังพูดไม่จบมันก็สวนขึ้น


    แล้วก็ไม่ต้องมาขึ้นมึงขึ้นกูใส่พี่นะเป็นแค่คนเด็กปีหนึ่งอะ


         อ่าว..มันเป็นรุ่นพี่หรอวะแล้วรู้ไงว่าเราอยู่ปีหนึ่ง

    แต่ผมต้องบอกก่อนนะที่เรื่อฝมันเกิดหน้าตึกนี้เพราะมันเป็นทางผ่านผมที่ต้องเดินไปคณะของผมทุกวันอยู่แล้ว



    แล้วไงก็กูไม่อยากเคารพ” ผมกวนตอบ


    แล้วคิดว่าขอโทษแค่นี้จะพอหรอ?”


    แล้วจะเอาไงเงิน?” มันตอบนิ่งๆด้วยหน้าหล่อๆของมันไอ้เหี้ยนี่หน้าหล่อชิบหายแต่ทำไมคุ้นๆจังวะ


    กูไม่อยากได้เงิน


    แล้วจะเอาไรให้ซักเสื้อให้หรอ?”


    ซักบ้าบออะไรมันจะออกมั้ยล่ะคราบกาแฟมึงอะ” ผมโมโห


    งั้นเดี๋ยวกูซื้อชุดให้ใหม่เอาเบอร์น้องมาพี่รีบ


    เออๆๆ” ผมก็รีบเหมือนกันนั่นแหละกว่าจะไปล้างเนื้อล้างตัวอีกจะเข้าเรียนสายแน่ๆ 



    แล้วมันก็หายไปแต่..  !! ถ้ามันตีเนียนหายไปเลยล่ะ?

    เสื้อผมใครจะรีบผิดชอบบบบโอ้ยยผมก็โง่อีกละ

    นี่แหละครับความซื่อบื้อของผมโอ้ยยไอ้ไวน์ไอ้โง่


    ผมเคยโดนหลอกประจำครับเพราะความโง่ความบื้อไม่ทันคนของผมนี่แหละ



    4 p.m



    ครับ. . . จนสี่โมงเย็นแล้วแม่งยังไม่มีการติดต่ออะไรกลับมาจากได้รุ่นพี่คนนั้นเลยผมปลงแล้วครับนก..

     ผมก็พูดไม่ดีใส่มันด้วยแหละ  โอเค..



    Line


    ••• Pun: เพิ่มคุณด้วยหมายเลขโทรศัพท์•••


    Punน้องอยู่ไหน


    น้องพ่อมึงดิกว่าจะติดต่อมา???’


    Vineee:ป้ายรถเมล์หน้า


    Pun:ไปทำไร


    Vineee:ถามนี่โง่ป้ะป้ายรถเมล์ก็ต้องมารอรถดิวะ


    Pun:ครับ


    ครับ?!! ครับเหี้ยไรล่ะครับผมมม


    Pun:รออยู่นั่นอย่าไปไหน


    Vineee:ไม?


    Pun:จะไปรับจะพาไปซื้อเสื้อให้ใหม่


    Vineee:ครับ


    Punครับ? 555 


    Vineee:หัวเราะบ้าอะไร?


    Pun:เปล่าก็น้องพูดเพราะกับพี่แล้วอะพี่นึกว่าพี่ตาฝาด


    Vineee:ก็.. 


    Vineee:เออๆๆรีบมา


    Pun:ค้าบบ


    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น