คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ทำความรู้จัก (แก้ไข)
ผ่านมาอีก3วัน
จากคดีเรื่องวิลเลิ่นปล้นธนาคารถูกจัดการโดยฮีโร่ปริศนายังคงฮือฮากันไปทั่ว ไม่มีใครทราบชื่อของฮีโร่คนนั้นหรือตัวตนที่แท้จริง เวลาก็ผ่านล่วงเลยไปอีกจนเรื่องนี้ค่อยๆเลือนลางไป
ตอนนี้เจนอสได้สมัครเข้าเรียนโรงเรียนเป็นที่เรียบร้อย โดยการสร้างใบประวัติข้อมูลส่วนตัวที่เค้าเขียนแบบแต่งขึ้นมาเองไปสมัคร ส่วนเรื่องเงินไม่มีปัญหา เพราะก่อนจะมาโลกนี้พระเจ้าให้เงินติดตัวเค้ามาเยอะพอสมควร
วันเข้าเรียนวันแรก
หน้าโรงเรียน
เจนอส:เอาหละ ไปเข้าเรียนดีกว่า
แต่ระหว่างที่กำลังเดินอยู่นั้น เค้าก็เผลอชนคนล้มเข้า เพราะมัวแต่มองรอบๆ
???:โอ๊ย! นี่นาย เดินระวังๆหน่อยสิ
“ข..ขอโทษด้วยครับผมผิดเอง”เจนอสมองลงไปที่คนที่โดนชน แต่พอเค้าลองมองดีๆก็รู้สึกจำหน้าตาได้ พอเค้านึกออกก็ถึงกับต้องร้องอุทานออกมา
“(WTF!!?)”
“(โทโดโรกิเป็นผู้หญิง!!!)”
“นี่นาย ฟังฉันอยู่รึเปล่าเนี่ย”เด็กสาวผมสองสีพูดย้ำ
ภาพประมาณนี้
“ค..ครับ ขอโทษด้วยครับ! ที่เดินไม่ดูทาง”เจนอสก้มหัวขอโทษ
“ชั่งเถอะ คราวหลังก็ระวังหน่อยละกัน”เธอลุกขึ้นพูดเสร็จก็เดินเข้าโรงเรียนไป
เจนอส:(นี่มันหมายความว่ายังไงกันเนี่ย! ไหงโทโดโรกิเป็นผู้หญิงหละ? จำได้ว่าในเรื่องเป็นผู้ชายหนิ พระเจ้าเล่นเปลี่ยนเพศตัวละครเหรอ!?)
ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย
เจนอสเดินมาถึงห้องเรียนตัวเอง
ครู:เอาหละ วันนี้ก่อนเริ่มเรียน เรามีนักเรียนใหม่จะเข้ามาเรียนด้วยนะ เชิญเข้ามาเลยจ๊ะ
พอครูพูดจบก็ได้มีคนเดินเข้าห้องเรียนมา
เป็นเด็กหนุ่มตัวสูง หุ่นฟิตปั๋ง หน้ามาดเข็ม
ทำเอาทั้งห้องต่างจ้องมาที่เค้า โดยเฉพาะพวกผู้หญิง เพราะหน้าตาที่นิ่งๆหล่อๆดูเข้มขรึม
ครู:นี่คือนักเรียนที่จะมาอยู่ห้องของเราตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เอาหละ แนะนำตัวหน่อยสิจ๊ะ
“(อืม ต้องมีนามสกุลด้วยสินะ ถ้าอย่างงั้น)”เจนอสคิดแป๊บนึง พอเขานึกชื่อออกจึงพูดขึ้น
“เคนสึกิ เจนอสครับ”
“(พอได้ป่าววะ)”เจนอสคิดในใจ
พวกผู้หญิงคนทั้งห้องต่างพากันซุบซิบเรื่องของเขา
นร.หญิง1:หล่อมากเลยอะ แถมเสียงก็ยังหล่อไม่แพ้หน้าตาเลย
นร.หญิง2:นั้นสิ เค้ามีแฟนรึเปล่านะ
นร.หญิง3:ขนาดนี้ยังไงก็คงต้องมีอยู่แล้ว
นร.หญิง4:นั่นสินะ เราคงหมดโอกาสแล้วหละ
กลับกัน พวกผู้ชายทั้งดูจะอิจฉาตาร้อนเค้าสุดๆ
นร.ชาย1:ชิ ไม่ชอบหน้าเลย ไอ่พวกหน้าหล่อ
นร.ชาย2:ก็แค่เก๊กเท่านั้นแหละ
นร.ชาย3:มีดีแค่หน้าตามั้ง
“เอาหละ งั้นเคนสึกิคุงไปนั่งโต๊ะตรงนั้นแล้วกันนะจ๊ะ”คุณครูชี้ไปที่โต๊ะที่เตรียมไว้ให้เค้านั่ง
“ครับ”เจนอสเดินไปนั่งที่โต๊ะของเค้า
และพอเค้าหันมาก็พบกับ…..
เจนอส:อะ..เธอ..เมื่อตอนเช้าหนิ
“หืม?”เธอหันมามอง
เธอก็คือโทโดโริกินั่นเอง
เจนอส:ไง ฉันเคนสึกิ เจนอส
“ฉันโทโดโรกิ โชโกะ ยินดีที่รู้จัก”เธอแนะนำตัวให้เจนอสรู้
เจนอส:เรื่องเมื่อตอนเช้าต้องขอโทษด้วยนะ
โชโกะ:ชั่งเถอะน่า ก็บอกไปแล้วหนิ คราวหลังก็ระวังละกัน
เจนอส:(นิสัยก็ดูไม่ค่อยต่างจากตัวผู้ชายเท่าไหร่แฮะ)
ระหว่างนั้น…
หญิง1:ดูสิๆ คุยกับโทโดโรกิจังด้วยหละ
หญิง2:หรือว่าเป็นแฟนของโทโดโรกิจังนะ
หญิง3:จะใช่เหรอ คนอย่างโทโดโรกิจังเนี่ยนะจะมีแฟน
เวลาเรียนผ่านไปจนพักเที่ยง เจนอสก็มานั่งกินข้าวกับโทโดโรกิ เพราะว่าเธอเป็นคนแรกที่เค้าได้ทำความรู้จัก และโทโดโรกิเองเธอก็ไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ เพราะนิสัยที่ดูเย็นชาและไม่ค่อยเข้าหาคน
โชโกะ:นี่เคนสึกิ
“หืม มีไรเหรอ”เจนอสพูดทั้งๆที่เคี้ยวอาหารอยู่
โชโกะ:นายย้ายมาจากไหนเหรอ
เจนอส:อ่อ…(จะว่าไงดีหละทีนี่) ฉัน….ย้ายมาจากอีกจังหวัดนึงน่ะนะ
เค้าก็ได้โกหกไปว่าเค้าย้ายมาจากอีกจังหวัดนึง
จะให้บอกว่าถูกส่งมาเกิดใหม่ได้ไงหละ มันไม่มีใครเชื่ออยู่แล้ว
โชโกะ:งั้นหรอ แล้ว...อัตลักษณ์ของนายคืออะไรเหรอ
เจนอส:บอกของเธอก่อนสิ
โชโกะ:ก็ได้ อัตลักษณ์ของฉันคือปล่อยน้ำแข็งออกจากมือขวาและไฟออกจากมือซ้าย
เจนอส:หืม งั้นเหรอเนี่ย(ถึงจะพอจำได้อยู่แล้วก็เถอะ)
โชโกะ:แล้วนายหละ
เจนอส:อืม~~~ ยังไม่บอกดีกว่า
โชโกะ:เอ้า!? ไหงงั้นหละ
เจนอส:ถ้าบอกไปก็ไม่ตื่นเต้นหนะสิ
“ตาบ้าเอ้ย”โชโกะสบัดหน้าไปอีกทาง
เจนอส:(พอดูแล้ว...แบบนี้ก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ)
“เธอเนี่ยก็ดูน่ารักดีเหมือนกันนะ”เจนอสชม
“เอ๊ะ!?”โชโกะถึงกับแก้มแดงเลยทีเดียว
“พ..พูดอะไรออกมาหนะ!”โชโกะพูดโดยไม่มองหน้าเค้า
เจนอส:555 หน้าแดงเลยดูสิ
“นี่นาย แกล้งฉันใช่มั้ย”โชโกะหันมามองพร้อมทำแก้มป่อง
เจนอส:โทษทีๆ
โชโกะ:หึ!
เธอหันกลับไปอีกทางและแอบยิ้มเล็กน้อย
เธอไม่ค่อยมีโมเม้นพูดคุยกับคนอื่นซักเท่าไหร่ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้คุยกับคนอื่นแล้วรู้สึกดีใจ
เวลาก็ได้ผ่านไปเรื่อยๆ เจนอสกับโชโกะก็สนิทกันขึ้นทุกวันๆ เจนอสได้ถามเธอว่าทำไมไม่ใช้ไฟบ้าง เพราะตั้งแต่ที่ทั้งคู่รู้จักกันมา เจนอสไม่เคยเห็นโชโกะใช้ไฟเลย เธอก็ได้เล่าเรื่องครอบครัวของเธอให้เจนอสฟัง (เหมือนในเรื่องเป๊ะ)
เจนอสก็พยายามปลอบและบอกให้เธอลืมเรื่องในอดีต เธอก็พยายามที่จะทำตามแต่ก็รู้สึกจะยังไม่ยอมรับเท่าไหร่
วันหนึ่ง
เวลาเลิกเรียน
เจนอสก็เดินกลับกับโชโกะ
โชโกะ:นี่ เจนอส…
เจนอส:อะไรเหรอโชโกะจัง
โชโกะ:เมื่อไหร่นายจะแสดงอัตลักษณ์ของนายให้ฉันเห็นบ้างหละ
ใช่ ที่ผ่านมาเวลาอยู่โรงเรียน เจนอสไม่เคยบอกหรือแสดงอัตลักษณ์ให้ใครเห็นเลยแม้แต่โชโกะด้วย จนทำให้เค้าถูกคนอื่นเข้าใจผิดและดูถูกว่าเค้าเป็นพวกไร้อัตลักษณ์ ซึ่งโชโกะก็พยายามช่วยเค้าจากการโดนดูถูกหลายครั้ง
เจนอส:รอไปก่อนแล้วกันนะ
โชโกะ:โธ่ แล้วเมื่อไหร่หละ
เจนอส:เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น
“เจนอสคนบ้า”โชโกะหันหน้าไปอีกทางพร้อมทำแก้มป่อง
เจนอส:555 เวลาเธอโดนแกล้งนี่น่ารักจัง
โชโกะ:ล..เลิกพูดได้แล้ว! หุบปากไปเลย!
ณ คอนโดที่เจนอสพัก
เจนอส:เอาหละ มาอัพเกรดกันหน่อย
เค้าได้ทำการลงไปในห้องชั้นใต้ดินที่เป็นห้องลับของเค้า เค้าได้แอบสร้างไว้ไต้คอนโด และห้องยังสามารถย่อส่วนกลายเป็นกล่องขนาดเล็กเพื่อเคลื่อนย้ายพกพาได้ด้วย
เจนอส:ดูเหมือนพระเจ้าจะให้พลังมามากไปหน่อย (ทั้งที่เราขอแค่แปลงกลับเป็นร่างคนกับร่างไซบอร์กเองนะ)
ติดตามตอนต่อไป
จบ
ความคิดเห็น