กลิ่นธูปหอมจางๆลอยคลุ้งในห้องโถงใหญ่ ‘ซือถูจิ้งอี’ รู้สึกเหมือนถูกกดทับด้วยบรรยากาศอันหนักอึ้งตรงหน้า แสงตะเกียงริบหรี่ส่องกระทบใบหน้าเคร่งขรึมของ ‘เฉินกว่างเหยา’ สามีของเธอ และสายตาเย็นชาของทุกคนในตระกูลเฉินที่จับจ้องมา ราวกับเธอเป็นเพียงสิ่งของไร้ค่าที่กำลังจะถูกโยนทิ้ง
‘นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน…’ ความคิดสับสนวุ่นวายแล่นอยู่ในหัวของเธอ ภาพความทรงจำสุดท้ายคือหน้ากระดาษนิยายจีนโบราณที่กำลังอ่าน ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบไป แล้วตื่นขึ้นมาในร่างที่ไม่คุ้นเคยนี้
[เสี่ยวจือ สถานการณ์ปัจจุบันคืออะไร?] เสียงกระซิบหวานใสของระบบ AI ดังขึ้นในความคิดของเธอ เป็นเสียงเดียวที่เธอรับรู้ได้ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา
[ท่านอยู่ในร่างของ ‘ซือถูจิ้งอี’ คุณหนูสามแห่งตระกูลซือถู และกำลังเผชิญหน้ากับการถูกบังคับให้หย่าร้างจากสามี ‘เฉินกว่างเหยา’ แห่งตระกูลเฉิน]
‘ซือถูจิ้งอี… นางร้ายในนิยายเรื่องนั้นนี่!’ หลินเยว่ซี (ในร่างซือถูจิ้งอี) เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอจำได้ดีถึงจุดจบอันน่าอนาถของนางร้ายที่ถูกสามีทอดทิ้ง แถมยังตามรังควานนางเอกจนชีวิตพังพินาศ
“คุณหนูซือถู เจ้าคงทราบดีว่าการแต่งงานของเราไม่ได้ราบรื่น” เสียงทุ้มต่ำของเฉินกว่างเหยาดังขึ้น ทำลายภวังค์ความคิดของเธอ “ข้ามีคนที่รักอยู่ในใจแล้ว และการฝืนทนต่อไปก็ไม่มีประโยชน์อันใด ข้าหวังว่าเจ้าจะเข้าใจ และยอมรับการหย่าร้างโดยดี”
คำพูดนั้นราวกับสายฟ้าฟาดลงกลางใจ หลินเยว่ซีรู้สึกถึงความโกรธและความไม่ยุติธรรมที่เจ้าของร่างเดิมเคยได้รับ แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็รู้ดีว่าการทำตัวเป็นนางร้ายอาละวาดตามเนื้อเรื่องเดิมนั้นมีแต่จะนำไปสู่จุดจบที่เลวร้ายยิ่งกว่า
[เสี่ยวจือ ข้อกฎหมายเกี่ยวกับการหย่าร้างในยุคนี้เป็นอย่างไรบ้าง] เธอตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เธอจะไม่ยอมให้ตัวเองต้องตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับซือถูจิ้งอีคนก่อน
“เฉินกว่างเหยา” ซือถูจิ้งอีเอ่ยเสียงเรียบ ดวงตาคมกริบจ้องมองไปยังชายตรงหน้า “ข้าก็คิดเช่นนั้น การแต่งงานที่ปราศจากความรักย่อมไม่มีความสุขสำหรับทั้งสองฝ่าย ในเมื่อท่านมีคนที่รักอยู่แล้ว ข้าก็ไม่อยากเป็นตัวถ่วงของท่านเช่นกัน”
คำพูดของเธอสร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนในห้องโถง เฉินกว่างเหยาเองก็ถึงกับชะงักไป ไม่คาดคิดว่านางผู้ที่เคยดื้อรั้นและตามติดเขาเป็นเงาจะยินยอมหย่าร้างง่ายดายเช่นนี้
“เช่นนั้นก็ดี” เฉินกว่างเหยากล่าวด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความประหลาดใจ “ข้าจะให้เงินชดเชยแก่ท่านตามสมควร”
“ขอบคุณคุณชายเฉิน” ซือถูจิ้งอีโค้งศีรษะเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองทุกคนด้วยแววตาที่แน่วแน่ “แต่สิ่งที่ข้าต้องการมากกว่าเงินทอง คืออิสระ และโอกาสที่จะได้กลับไปดูแลตระกูลซือถูที่กำลังตกต่ำ ข้าขอเสนอให้เราหย่าร้างกันในวันนี้ และข้าจะกลับไปยังตระกูลของข้าแต่เพียงผู้เดียว”
[เสี่ยวจือ เตรียมเอกสารการหย่าร้างที่รัดกุม และตรวจสอบสิทธิ์ที่ฉันควรได้รับ] เธอรู้ดีว่าการกลับไปสู่ตระกูลที่กำลังล่มสลายนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เธอก็เชื่อมั่นว่าด้วยความช่วยเหลือของเสี่ยวจือ เธอจะสามารถเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้
การตัดสินใจอันเด็ดเดี่ยวของซือถูจิ้งอีในวันนั้น เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ ที่จะพลิกผันชะตากรรมของตระกูลซือถูไปตลอดกาล…
—
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ไรต์แต่งสั้นที่สุด แต่รับรองว่าสนุก และเนื้อเรื่องดีแน่นอนค่ะ
เป็นนิยายแนว feel good ที่แท้ทรู!
...
นิยายเรื่องนี้ไม่ได้อิงประวัติศาสตร์ สถานที่ บุคคลใดๆ หรือความเป็นมาจากที่ไหนทั้งสิ้น
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น