คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 จมดิ่ง
แทนไทนั่รอ้วยวามใเย็นแ่เสียน้ำระทบพื้น็่ายั่วยวนนเาเผลอินนาารไปถึไหน่อไหนแล้วและในที่สุพระเ้า็เลิแล้เาเสียทีเมื่อนัวหอมเินออมาาห้อน้ำแล้ว
“ไม่ไหวแล้วอะ อยามา” เาระิบเสียแพร่า่อนะรวบเธอมาอนมอแร่ ลิ้นร้อนปัป่ายใบหูเล็่อนะูึแรๆ นมันเห่อแ
หน้าออวบถูเาฟอนเฟ้นหนัหน่วนผ้าผ่อนหลุร่วเผยให้เห็นหุ่นวนฝันนแทนไทถึับบะแ
ายหนุ่มเหวี่ยเธอลบนเีย่อนะแยเรียวาสวยให้อ้าออว้าเปิเผยให้เห็นุสวนที่มีไรนบาๆ เา้มลุไ้โยที่ไม่ิะพูพร่ำทำเพลและมัน็เรียเสียราหวานาหิสาวไ้เป็นอย่าี
แทนไทวาเลียไปทั่วโพรสวาทสวยและูลีบหอมสลับไปมานสะโพอวบถึับลอยึ้นาพื้นเีย เาุ่ม้วลิ้นร้อนรัวเร็วนน้ำหวานไหลึมุ่ม่ำ
“พี่แทนเลียเ่ั” วีวี่ผหัวึ้นมาสบาับเาและายหนุ่มึแล้ปาลิ้น้าๆ เพื่อยั่วอารม์เธอ
“เร็วๆ ไ้มั้ยะ หนูะแแล้ว” วีวี่อ้อนวอน้วยน้ำเสียราระเส่าพร้อมับส่ายสะโพเ้าหาปาและลิ้นอเาอย่าใร้อน
แทนไทยัละเลียิม้าๆ ยิ่ทำให้เธอเร็ไปทั้ัว วีวี่ทนไม่ไหวึ้อศีรษะเาให้แนบไปับลาายเธอและายหนุ่ม็ไม่ทำให้ผิหวัเพราะเาทัู้ทั้เลียนเธอปลปล่อยออมานเปียปอน
ร่าสูยืนึ้นเ็มวามสูพร้อมับรูสาวท่อนเอ็นรัวเร็วนมันี้โ่ อีมือ็วานหาถุยาอนามัยในลิ้นั้าหัวเียไป้วย วีวี่เห็นแบบนั้น็รีบเ้าไป่วยเาทันที
ไม่ไ้่วยหาถุยานะแ่่วยเา’รู’่าหา
แทนไทถึับาโเมื่อเห็นเธอรูรั้ท่อนเอ็นอเาถี่ระรัวพร้อมับอ้าอมเอาลำรัเ้าไปนสุ ายหนุ่มรา่ำราวับสัว์บาเ็บ ยิ่เธอูแรเท่าไหร่เา็ยิ่สั่นสะท้านมาเท่านั้น
“วี่ พะ พอ่อน” แทนไทลัวว่าัวเอะเสร็เพราะปาอเธอเสีย่อน เาึ้อรีบถอนัวนออมาสวมอนอมให้เรียบร้อย
“หนูนึว่าพี่อบะอี” เธอเยหน้าถาม้วยวาใสแ๋วและแทนไทรู้ีว่าหิสาวแสร้ทำ!
เารู้ว่าเธอไม่ไ้ไร้เียสาแถมยัลูล่อลูนเยอะนเายัอื่นเ้นไม่ไ้ว่าเธอะมาไม้ไหนและนี่แหละือสิ่ที่เาิในถอนัวหนีไม่ไ้สัที
“พี่อบปาล่าอวี่มาว่า” มือให่ทาบลบนอไม้าม่อนะแทนิ้วลาเ้าไปรวเียว
หิสาวถึับอ้าปา้าแ่็้อสูปาเพราะวามเสียว่านเมื่อเาอนิ้วไปโนุอ่อนอเธอแถมยััเ้าัออนน้ำหวาน่านระเ็นออมาเลอะที่นอน
“พี่ พี่แทน” เล็บสวยิลบนท่อนแนแร่ เาึถอนนิ้วออแล้วผลัให้เธอนอนลไปอีรั้
สะโพอวบถูลามาวารอบเียอย่าหมิ่นเหม่ทำให้อไม้ามนูนเ่นล่อาล่อใเามาึ้น ายหนุ่มถูไถปลายป้านลบนรอยแย้าๆ ่อนะมันเ้าไปรวเียวมิลำ
“พี่แทนา อื้อออ” วีวี่แยาออว้าเพื่อ้อนรับเาและายหนุ่ม็โน้วเ้าหาอย่าไม่ิะปราีัน เสียื้นแะัไปทั่วห้อนอนพร้อมับเสียหัวเียที่ำลัฟาผนัอย่ารุนแร
่อทาอเธออรันเาเร็ไปทั้ร่า หน้าออวบที่สะท้านึ้นลามัหวะระแทระทั้นอเา็เย้ายวนนแทนไท้อ้มลไปูึอย่าหื่นระหาย
เาับเ้าไปเือบรึ่เ้า่อนะวัปลายลิ้นใส่ยออรัวเร็ว สะโพสอบโหมระหน่ำเร่ัหวะระั้นถี่ทำให้เสียราหวานาห้วระท่อนระแท่น
“เสียว่ะ หนูเสียว” หิสาวสะบัหน้าไปมานผมแผ่สยาย แทนไทยอมรับเลยว่าภาพนี้่าสวยามราวับเทพนิยายไม่ผิเพี้ยน
“อบมั้ย วี่อบให้พี่ระแทใส่แบบนี้รึเปล่า”
“ะ อบ่ะ พี่แทนเอามันมา” เธอสบาเาไม่ลละและพร่ำมายหนุ่มไม่หยุปา ยิ่เาสอเสยเ้ามาถูุเธอ็ยิ่เสียวนัวอเลยทีเียว
ยิ่วีวี่เอ่ยเยินยอ เา็ยิ่อยาเอาใเธอ แทนไทึปรนเปรอให้หิสาวนเธอร้อราเสียแหบเสียแห้
เาเร่เรื่อใส่เธออย่าหนัหน่ว สะโพโหมระหน่ำเ้าหาราวับพายุ ยิ่เห็นเธอหลับาแน่นเา็ยิ่ออันเหื่อึมาย
“แรๆ ่ะ อ๊า ี่ะ”
“อบให้พี่อยแบบนี้มั้ย อบรึเปล่า”
“อ๊ายยย”
วีวี่ไม่มีสมาธิะอบำถามเาแล้วเพราะวามเสียว่านเสียพุ่ึ้นมาอย่ารุนแรนเธอน้ำแระาย หิสาวทิ้ัวนอนหอบเหนื่อยอย่าหมแรแ่น้านบนยัระแทระทั้นไม่หยุหย่อน
ร่าสูโน้มัวลมาอเธอแน่นพร้อมับูึออาว้วยวามมันเี้ยว ยิ่เธอร่อนสะโพเ้าหาเา็ยิ่รา่ำพร่าอย่าถูอถูใ
โพรสวาทบีบรัท่อนลำทุทิศทานเาหมแระทานทนึระหน่ำอยใส่เธอนร่าสวยสั่นลอนไปทั้ัว เสียเียลั่นเอี๊ยอ๊าแ่ับเสียหวีร้อราวะาใ
“อ๊า ี่ะ อื้อออ” วีวี่สูลิ่นหอมาออเาเ้านเ็มปอ ลิ่นอายรอบ้ามอมเมาให้สิเธอพร่าเลือนนแยไม่ออว่านที่ำลัยับอยู่บนัวเธอเป็นใร แรสวาทสั่นสะท้านรุนแรนหิสาวำลัะผลิแอีรั้และในที่สุน้ำหวาน็ผลิพุ่ออมานเธอสั่นสะท้านไปทั้าย
“อ่า แแล้ว แแล้วรับวี่”
พี่เวย์ พี่เวย์ั้นเหรอ
ร่าสูทิ้ัวทาบทับนหน้าออเราบเบียแนบิ เสียหอบหายใรุนแรัอยู่้าหูและัหวะารเ้นอหัวใอนัวโ็เรียสิสัอเธอให้ลับเ้าร่า หมอาวพลันสลายและวีวี่ึสำนึไ้ว่าผู้ายนนี้ือแทนไทไม่ใ่พี่เวย์
เาผละห่า่อนะถออนอมออแล้วึมัปาถุอย่าระมัระวัแล้วโยนลถัยะรปลายเีย
“ไม่่ออีรอบเหรอ” วีวี่ถาม้วยวามสสัยเพราะปิเาไม่บอยู่แ่รอบสอรอบแน่นอน
ายหนุ่มไม่อบำถามแ่เลือที่ะนอนแผ่หลาล้าๆ เธอ ่อนะหลับาลเพื่อ่อนวามลัลุ้มใเอาไว้
เามัะสัเเธอลอว่าหิสาวอบหรือไม่อบอะไร และอนที่เราำลัสนุ้วยันเมื่อี้นี้ แทนไท็เห็นถึวามลึึ้อ่อนหวานในแววาอเธอ เารู้ว่ามันหมายวามว่าอะไรและเา็ไม่อยาให้มันเินเลยไปว่าารเป็นเพื่อนนอน
“วี่”
เธอานรับเบาๆ พร้อมับหันไปมอใบหน้าหล่อเหลา เายัหลับาอยู่อย่านั้น่อนะ่อยๆ หันลับมาสบาเธอริั
“ผมไม่ใ่นบูาวามรั”
สรรพนามที่เปลี่ยนไปทำให้วีวี่เริ่มเ้าใอะไรบาอย่า เธอรู้ว่าเาะพูอะไรและรู้ว่าแทนไทเห็นมันในแววาอเธอ
วีวี่ไม่ใ่นมีเล่ห์เหลี่ยม เธออาะมีริ้านอยู่บ้าแ่็เป็นนเปิเผยนหนึ่และแววาอเธอมัน็เปิเปลือยวามรู้สึทุอย่าแล้ว
“วามรัมันไม่ใ่ทุอย่าในีวิหรอนะวี่ ที่เราอยู่้วยันอนนี้็ไม่ใ่เพราะรั”
“หนูเ้าใ” เธออบรับแผ่วเบาและพยายามสลัวามรู้สึอึอันี้ทิ้ไปะ “แ่พี่อย่าัวลเลย มันไม่มีอะไรมาไปว่าารเป็นเพื่อนนอนหรอ” หิสาวนอนมอเพานพร้อมับเผลอิไปถึผู้ายอีนและมันน่าละอายใเหลือเินที่เธอยััใไม่าและใ้ผู้ายนนี้เป็นัวแทนอเา
อยู่ๆ วามเ็บปว็แทรสอเ้ามาลาใเธอ รัแรและผู้ายนแรที่เธอไม่เยลืมเาไ้เลย สุท้ายเธอ็ยัิหล่มอยู่ที่เิมในะที่พี่เวย์เินไปไลมาแล้ว
แทนไทรับรู้ไ้ถึวามเศร้าอเธอและเา็ไม่อยาให้มันถลำลึไปมาว่านี้ ันั้นเาึ้อัไฟั้แ่้นลม
“ผมเป็นนที่สร้าวามสุใหุ้ไ้แ่ผมสร้ารอบรัวใหุ้ไม่ไ้หรอนะวี่”
ำพูอเา่วยเรียสิเธออีรั้และวีวี่็ยิ้มรับอย่าไม่ิะโ้แย้ ถ้าเาอยาบเธอ็ะยอมบโยไม่ิเหนี่ยวรั้เพราะเธอ็ไม่อยาเอาใรมาเป็นัวแทนอพี่เวย์แล้วเหมือนัน
หลัานี้เธอ็วระมูฟออนไ้สัที ไม่ว่าะับพี่เวย์หรือแม้แ่แทนไท
“เราะบันใ่มั้ย”
แทนไทพยัหน้ารับและ้อรีบหลบสายาไปมอทาอื่นเพราะไม่อยาพ่ายแพ้ให้ับแววาวนฝันอหิสาว
ในเมื่อเธอำลัะล้ำเส้น เา็้อล้มเลิวามสัมพันธ์ในรั้นี้
******************
มาไวไปไวมาลูสาว แ่พี่แทนนี่มันศิษย์หลวปู่มั่นสายรปะ 55555555
ฝาทุนหัวใและ็อมเมน์ให้ระถิน้วยนะับบบ
ความคิดเห็น