คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : (Spike X Jave) School Story 2 คืนแรก
สไปค์ตื่นมาตอนเช้าของวันศุกร์ วันนี้น่าจะสบายหน่อยสำหรับเขาเพราะเขาไม่มีเรียนช่วงเช้ามีเรียนอีกที่ก็ตอนเที่ยง ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องแต่งตัวไปเรียนอยู่ดี และไหนๆวันนี้ก็ต้องไปเจอเพื่อนๆในกลุ่มบนดาดฟ้าอยู่ดี
หลังเตรียมตัวเสร็จสไปค์ก็ไปโรงเรียน
ลาเนียก็ไปส่งตามเดิมพอเขามาถึงโรงเรียนก็ตรงไปดาดฟ้าเลย
แล้วก็เป็นอย่างที่คิดมีคนมาถึงดาดฟ้าก่อนเขาอีก
“มาแล้วหรอ ช้าจังนะ” เสียงเข้มของคนคนหนึ่งที่ใส่ชุดนักเรียนสีขาวที่นั่งกินขนมอยู่กับชายในชุดนักเรียนสีดำดังขึ้นมา
“ช้าอะไรวะ นี้พึ่งจะ 09:55
เองนะ” สไปค์พูดไป” กูต้องถามพวกมึงว่ามากันตั้งแต่กี่โมงวะ
“กูมาตั้งแต่ 09:30 แล้ว เพราะอีลูดี้ดึงกูมา” คริสตอบ
แล้วจะตามมันไปทำไม//โดนเดธ
“ไม่ได้ดึงสักหน่อย” ลูดี้ตอบ//งอล
“อ่าว
ทำไมมากันเร็วจัง” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นมา
“นั้นสิ” เสียงของหญิงอีกคนดังขึ้นมา
“นี่พึ่งจะ 10:00 เองนะ”
“กูไม่เกี่ยวนะ ราเชล ไอลีน” สไปค์พูดออกไป
“อ่าว วานเนสซ่ายังไม่มาหรอ” ลูดี้ถาม
“ยัย นั่นจะมาตอนไหนก็ได้~” “เมื่อกี้แกว่าฉัน
ยัย หรอ”คริสยังพูดไม่จบ เสียงของวานเนสซ่าก็ดังขึ้นมาข้างๆ
“เดินข้ามเวลามาเหมือนทุกที่สินะ”
ราเชลพูดขึ้นมา
“ขอโทษนะครับที่มาช้า” เจฟพูดขึ้นมา
“ยังจะเรียกกันมาอีก มีอะไรกันวะ”
เดลโลนส์พูด
“ก็แค่ชวนมาคุยเล่นอะ
วันนี้มีแค่คนเรียนวิชาการต่อสู้เคียวที่เรียนตอนเช้านิ”
ลูดี้พูด
“มึงก็เหมือนทุกทีสินะ เดลโลนส์”
คริสถามไป
“มึงรู้กูนิ กูโดดอยู่แล้ว 555” เดลโลนส์ตอบไป
“พูดถึงก็นี่ก็เกือบจะเที่ยงแล้ว
งั้นทุกคนมากินข้าวกัน” ราเชลพูด ก่อนจะปูเสื่อแล้วเอาข้าวกล่องของตนออกมา
“นั้นสินะ” ไอลีนพูด “เห็นด้วย”
วานเนสซ่าพูดต่อ
ทุกคนก็มานั่งกินข้าวกล่องที่ตนเตรียมกันมา
“วันนี้เราทำนี่มากิน”
ลูดี้พูดขึ้นก่อนเปิดกล่องข้าวตน เป็นมันอบพันเบคอน
“เอานี้ของกู” คริสเปิดกล่องข้าวตน
เป็นผัดขี้เมากับผัดกระเพรา
“อันนี้ของฉัน”
ราเชลพูดก่อนเปิดกล่องข้าวตน เป็นแซนวิช “ทำมาเยอะเลยแหละ”
“ของราเชลน่ากินอะ” ไอลีนพูด
“อันนี้ข้าวกล่องฉัน” เป็นมีทบอลไก่งวง
“จ้าๆ แม่คนชอบเนื้อ” วานเนสซ่าพูด
“เอานี้ของเรา” เป็นซูชิ
“นี่อย่าบอกนะว่าข้ามเวลาไปถึงญี่ปุ่นเลยอะ”
เดลโลนส์ถาม “ก็ใช่นะสิ” วานเนสซ่าตอบ
“มิน่า อ้วนได้ขนาดนี้” เดลโลนส์หยอก
“ว่าใครอ้วนยะ อีเดลโลนส์” วานเนสซ่าตอบกลับแบบโมโห
“เอาน่าๆ...อย่าทะเลาะกันเลย”
ราเชลห้ามทั้งสองคน “แล้วข้าวกล่องของนายเป็นอะไรละ เดลโลนส์”
“ขี้เกียจทำอะ
เลยไปซื้อมากินที่ร้านสะดวกซื้อในเทร่า” เดลโลนส์ตอบ ก่อนจะเปิดกล่องข้าวผัดกุ้งที่ซื้อมา
“เอานี้ของเรา”
สไปค์บอกก่อนเปิดกล่องข้าวของตน เป็นสปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศ
“น่ากินหมดเลยอะ” เจฟพูด
“เอานี่ของเรา” ของเจฟเป็นเทมปุระกุ้งกับผักรวม
หลังจากนั้นทุกคนก็แบ่งข้าวกล่องกินกัน
ไม่นานก็หมด
“เห้อ อิ่มดีจัง” พวกผู้ชายพูดขึ้นมา
“เอานี่ ของหวานจร้า” วานเนสซ่าพูด ก่อนจะหยิบถุงไอติมขึ้นมา
“มีไอติมด้วยหรอ” ไอลีนพูด
“น่ากินทั้งนั้นเลย” ราเชลพูดขึ้นมา
“อร่อยจัง” พวกผู้หญิงพูด
“คริสป้อนเค้าหน่อยสิ” ลูดี้พูด
“ไม่อะ” คริสตอบกลับ
“ใจร้าย” ลูดี้พูด//งอล
“เอานี่พี่สไปค์”
เจฟพูดขึ้นและป้อนไอติมให้สไปค์//สไปค์ก็กินไอติมที่เจฟป้อนให้
จากนั้นไม่นานก็มีเสียงเด็กหนุ่มดังขึ้น
“รุ่นพี่ลูดี้ ได้เวลาเรียนแล้วครับ”
“โอเค ขอบคุณที่มาบอกนะ อีวาน”
ลูดี้พูด งั้นเราปก่อนนะ
“งั้นก็แยกย้ายกันกลับห้องเรียนเลยละกัน”
ราเชลพูด
ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับห้องเรียนของตน
พอถึงช่วงหลังเลิกเรียน
สไปค์ก็เก็บของเตรียนกลับบ้าน แต่ก่อนเขากลับวันนี้เขาต้องไปรับเจฟก่อน
สไปค์เดินลงมารอเจฟที่กำลังเก็บของอยู่หน้าห้องเรียนที่ใช้อาวุธต่อสู้เป็นหอก
จากนั้นไม่นาน…
“อ่าว...นั้นรุ่นพี่สไปค์ไม่ใช่หรอ”
มีเสียงของเด็กปีหนึ่งดังขึ้นมา
“หืมมม...” สไปค์หันไปมอง
“สวัสดีค่ะ รุ่นพี่”
เด็กคนนั้นพูดออกมา
“อ่าว
คารินไม่ได้อยู่กับอีวานหรอหรอ” สไปค์ถามไป
“ไม่มะค่ะ อีวานหายตัวไปไหนไม่รู้
แต่เห็นมีคนบอกว่ามีคนจากห้องเรียนวิชาเคียวมาเอาตัวไป” คารินตอบ
“อ่อ หรอ” สไปค์พูดไป//เดลโลนส์สินะ
หมอนั้นยังไม่เลิกยุ่งกับอีงานอีกหรอ
“จะว่าไป รุ่นพี่สไปค์มารอใครหรอค่ะ?” คารินถาม
“อ่อ พี่มารอเจฟอะ” สไปค์ตอบ
“โอเคค่ะ
งั้นไม่มีอะไรแล้วหนูขอตัวก่อนนะค่ะ” คารินพูดก่อนเดินจากไป
“เสร็จลัวครับ รุ่นพี่สไปค์” เจฟเดินออกมาจากห้องเรียน
“โอเค...อ่อ...แล้วอีกอย่างไม่ต้องเรียกรุ่นพี่ก็ได้นะ
แค่พี่สไปค์ก็ได้” สไปค์พูดไป
“ครับ รุ่นพ...เอ้ย...พี่สไปค์”
เจฟพูดติดๆขัดๆ
“งั้นเดินไปบ้านพี่กันเลยไหม”
สไปค์ถาม “ครับ” เจฟตอบ
พวกเขา 2
คนก็เริ่มเดินไปที่บ้านของสไปค์กัน
เพราะว่าวันนี้ลาเนียไม่ได้มารับเนื่องจากต้องเตรียมตัวไปบ้านเพื่อนก็เลย
ให้เงินสไปค์ไว้ขึ้นรถเมย์กลับมาบ้านเอาเองกับเจฟ หลังจากนั้น 30
นาทีพวกเขาก็มาถึงบ้านของ สไปค์
“ว้าว” เจฟลากเสียง
“อันนี้บ้านพี่หรอครับ สวยจัง”
“ก็ไม่สวยอะไรขนาดนั้นหรอก”
สไปค์พูดไป
“กลับมาแล้วหรอจ๊ะ เด็กๆ”
ลาเนียพูดออกมาเสียงดังเล็กน้อยเพราะอยู่ในครัว
กำลังทำกับข้าวเตรียมไว้ให้สไปค์กับเจฟ สักพักก็ออกมา
“อีกเดี่ยวแม่ก็ไปแล้วนะ
ดูแลตัวเองด้วยนะทั้งสองคน” ลาเนียพูด “ส่วนหนูชื่อเจฟสินะ
มีอะไรโทรเรียกได้นะถ้าสไปค์ทำตัวไม่ดีกันหนูอะ...เดี้ยววันอาทิตย์กลับมาเดี้ยวพาไปส่งนะ”
“โอเคครับ” เจฟพูด
“แม่หนูไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ” สไปค์บอกแม่ของตน
หลังจากนั้นไม่นาน...
“งั้นแม่ไปก่อนนะ
ดูแลตัวเองกันด้วยนะ” ลาเนียพูด “โอเคครับ”
ทั้งสองตอบก่องลาเนียจะปิดประตูและขับรถออกไป
“เราทำอะไรกันดีละวันนี้” เจฟถาม
“เล่นเกมไหมละ” สไปค์ถามกลับ
“ได้ครับ” เจฟตอบ
“แล้วจะเล่นเกมอะไรดีครับ”
“เลือกเอาเลยจะเล่นเกมอะไร”
สไปค์พูดเสร็จก็ดึงกล่องที่เขาใส่พวกตลับเกมกับแผ่นเกมออกมาให้เจฟเลือก
“มีเยอะจังเลยครับ”
ที่เจฟพูดขึ้นมาเพราะว่าสไปค์มีพวกเกมเต็ม 1 กล่องเลย//มีทั้งเกมอย่างพวก
กาล่าโอเมก้า,
มารีโอ้, bomber
man, และ ฯลฯ อีกเพียบ
“งั้นผมขอเล่นเกมนี้กับพี่ได้ไหมครับ”
เจฟพูดขึ้นก่อนจะหยิบตลับเกมคอนทร้าออกมา
“ได้สิ” สไปค์บอก
พวกเขาเล่นเกมกันอยู่พักใหญ่ๆ
เล่นไปคุยไปเรื่อยๆ ตามภาษาเด็กวัยรุ่น สักพักสไปค์ก็ถามเจฟไปว่า
“นี่เจฟ...นายมีคนที่ชอบหรือยัง”
สไปค์ถามไปเล่นไป
“ยังครับ ว่าแต่พี่ถามทำไมหรอ”
เจฟพูด//อินโนเซ้นท์จริงๆ
“เปล่า...ไม่มีอะไร”
สไปค์พูดก่อนเล่นเกมต่อ
หลังจากนั้นไม่นานเกมก็จบ
พวกเขาก็ดูเวลา...
“นี่ 20:30 น. แล้วหรอ” สไปค์พูด “ ก็ว่าอยู่ว่าทำไมเริ่มหิว”
“ผมก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน” เจฟพูด
“งั้น กินข้าวกันเลยไหม” สไปค์พูด
“ก็ดีครับ” เจฟตอบ
ทั้งสองคนก็ไปที่ห้องทานอาหาร
แล้วสไปค์ก็เอาอาหารในตู้เย็นที่ลาเนีย.แม่ขอเขาทำไว้ให้ออกมา
ครั้งนี้แม่เขาทำต้มจืด,ไก่ทอด,กับมันฝรั่งอบไว้ให้ แล้วก็มีโน็ตแปะเอาไว้...
”แม่จะกลับมาวันอาทิตย์ตอนเย็นๆนะ
พรุ่งนี้ทำกับข้าวหุงข้าวกกันเองนะ...แม่ซื้อของมาไว้ให้อยู่ในตู้เย็นนะ
ทำอาหารกันตามสบายเลย และระวังฟืนไฟกับแก๊สด้วยนะ” จากแม่
“แม่นะแม่” สปค์บ่นเบาๆ
ก่อนจะหยิบอาหารในตู้เย็นไปอุ่นแล้วเอามานั่งกินกับเจฟ
“อร่อยจัง” เจฟชม
”อันนี้พี่สไปค์ทำเองหรอ”
“ไม่อะ อันนี้แม่พี่ทำทิ้งไว้ให้”
สไปค์บอก
“อ่อครับ...ผมอยากลองกินอาหารฝีมือพี่สไปค์อะ”
เจฟบอก
“ได้ๆ งั้นเดี้ยวพรุ่งนี้ทำให้...กินอะไรอะ”
สไปค์ตอบไป
“สปาเก็ตตี้ครับ...แบบที่พี่ทำไปกินตอนเที่ยง”
เจฟบอก
“ได้สิ” สไปค์พูดอย่างมั่นใจ “วันนี้ก็เริ่มดึกแล้ว...งั้นไปนั่งเล่นโทรฯหรือเกมในห้องพี่ก่อนเข้านอนที่ห้องพี่กันดีกว่าไหม”
“ได้สิหะ” เจฟพูด
หลังกินข้าวเสร็จเจฟก็ขออาสาล้างจากแทนสไปค์
ส่วนสไปค์ก็เดินไปปิดบ้าน หลังจากนั้นทั้งสองคนก็เดินไปที่ห้องของสไปค์
ทั้งสองคนก็เล่นโทรฯ เหมือนเดิมและเช็คกลุ่มแชท
กลุ่ม เซเว่นไนท์
ผู้พิทักษ์ที่สมบูรณ์แบบ ลูดี้:
ไง...ทุกคนเป็นอย่างไงกันบ้างวันนี้
อวตารแห่งความอมตะ ราเชล: ก็โอเคนะ
ได้มานั่งกินข้าวกับทุกคนในลุ่มอะ
จักรพรรดินีแห่งโฟดิน่า ไอลีน: ก็งั้นๆอะ
ราชาแห่งความตาย เดลโลนส์: น่าเบื่อว่ะ
ราชาแห่งนรก คริส: คนอย่างมึงไม่เบื่อก็แปลกอะ
จอมเวทแห่งกาลเวลา วานเนสซ่า:
วันนี้ฉันจะปล่อยแกไปก่อนนะ เดลโลนส์
ราชาแห่งความตาย เดลโลนส์: น่ากลัวจังเลย คุณป้า
จอมเวทแห่งกาลเวลา วานเนสซ่า: แก
เรียกใครป้ายะ
อวตารแห่งความอมตะ ราเชล: พอเถอะทั้ง 2 คน แค่ตอนกลางวันยังไม่พออีกหรอ
ทหารเผด็จการแห่งน้ำแข็ง สไปค์: ทั้งสองคนคงม่หยุดกันง่ายๆหรอก
เทพผู้พิทักษ์ เจฟ: น่าจะเป็นอย่างนั้นนะครับ
ผู้พิทักษ์ที่สมบูรณ์แบบ ลูดี้: คริส จ้า
จะไปดูหนังเรื่องอะไรหรอ ^^
ราชาแห่งนรก คริส: เรื่อง ศุกร์ 13 ฝันหวาน อะ
ผู้พิทักษ์ที่สมบูรณ์แบบ ลูดี้: หน้าดูจัง หนังโรแมนติกหรอ
ราชาแห่งนรก คริส: หนัง ผี + โรคจิตร + ฆาตกรรม
ผู้พิทักษ์ที่สมบูรณ์แบบ ลูดี้: เรื่องอื่นได้ไหม ง่า T_T
ราชาแห่งนรก คริส: จะดูเรื่องนี้
ถ้ากลัวก็ไม่ต้องมา
ผู้พิทักษ์ที่สมบูรณ์แบบ ลูดี้: จะไป...ถ้ากลัวก็กอดคริสเอา
ราชาแห่งนรก คริส: เอาที่มึงสบายใจ
จักรพรรดินีแห่งโฟดิน่า ไอลีน: แล้วทางนั้นละ สไปค์
ทหารเผด็จการแห่งน้ำแข็ง สไปค์: ก็อยู่เฝ้าบ้านอะ
เจฟก็ขอมาค้างคืนที่นี้
จักรพรรดินีแห่งโฟดิน่า ไอลีน: อ่อ โอเค
เทพผู้พิทักษ์ เจฟ: แล้วรุ่นพี่ไอลีน ไม่ไปนัดกับ
รุ่นพี่ราเชล กับวานเนสซ่าหรอครับว่าจะไปร้านเสื้อผ้ากันตอนไหน
อวตารแห่งความอมตะ ราเชล: นัดกันแล้วละ
ว่าจะไปกันเจอกันตอน 10:00 น.
จักรพรรดินีแห่งโฟดิน่า ไอลีน: อือๆ
จะเป็นเวลาเดี้ยวกันกับพวกคริสที่จะไปดูหนังอะ
ราชาแห่งนรก คริส: ก็คงได้คุยกันก่อนแปบนึง
แล้วค่อยเข้าไปดูหนังอะ
ผู้พิทักษ์ที่สมบูรณ์แบบ ลูดี้: อย่านอกใจนะคริส จ้า
ราชาแห่งนรก คริส: นอกใจบ้านเองดิ
กูไม่ได้เป็นแฟนกับมึง
ผู้พิทักษ์ที่สมบูรณ์แบบ ลูดี้: แง่ T_T
ราชาแห่งความตาย เดลโลนส์: จะคุยกันเสร็จยัง กูจะนอน
จอมเวทแห่งกาลเวลา วานเนสซ่า: เงียบไปเลยนะ
เดลโลนส์
ราชาแห่งความตาย เดลโลนส์: ยังอยู่อีกหรอ...ป้า
จอมเวทแห่งกาลเวลา วานเนสซ่า: ใครป้า ยะ
ราชาแห่งนรก คริส: งั้นพอเถอะ
เดี้ยวได้หนักกว่านี้แน่
อวตารแห่งความอมตะ ราเชล: โอเคๆ แยกย้ายๆ
หลังจากแชทนั้น ทั้งสองคนก็เล่นเกมบนโทรฯ ของตัวเองกันสักพัก
ไม่นานก็เริ่มง่วง
“เจฟ” สไปค์เรียก “ครับ” เจฟขานรับ
“จะนอนบนเตียงกับพี่
หรือจะให้พี่ปูที่นอนให้ละ” สไปค์ถาม
“เอาที่พี่สะดวก เลยครับ” เจฟตอบแบบยิ้มๆ
“งั้น นอนบนเตียงกับพี่ก็ได้//ขี้เกียจ” สไปค์ตอบ
ที่เขาให้เจฟนอนบนเตียงได้ไม่ใช่เพราะอะไรนะ
เขาขี้เกียจและอีกอย่างเตียงของสไปค์เป็นเตียงคู่ ถ้ามีเพื่อนมาแต่ยังให้นอนพื้นนี่ก็ยังไงอยู่นะ
ก่อนนอนเจฟก็เอาตุ๊กตามังกรที่ชื่อเรดออกมาจากกระเป๋า
จากนั้นไม่นาน
เจฟก็มานอนกับสไปค์บนเตียงและทั้งสองก็หลับไป...พรุ่งนี้จะมีอะไรดีไหมนะ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนสองจบไปแล้วนะ เป็นไงบ้าง ชอบไหมเอ่ย comment ไว้ได้นะ
ความคิดเห็น