[ gusion ] ข้านี่แหละคือจอมเวท

ตอนที่ 6 : นักเวทอันดับหนึ่งท้ายตาราง

     เช้าวันใหม่เข้ามาเยี่ยมเยียน วันนี้อากาศดีไม่ ด้วยอากาศที่บริสุทธิ์ของ ดินแดนแห่งนี้ เขานั่งมองผู้คนมากมายเดินเรียงรายอยู่ตามถนน วันนี้คนเยอะเป็นพิเศษ เพราะเป็นวันคัดเลือกเข้า แฟมิลี่  แต่ละคนดูคึกคัก และ มั่นใจมาก ดูจากการวางตัวของพวกเขา   

         กูชิออน เขารู้สึกไม่ค่อยมั่นใจว่า วิชาการต่อสู้ของเขา จะสามารถเอาชนะนักเวทในยุคนี้ได้หรือไม่ แต่สิ่งที่เขาแน่ใจคือ เขาสามารถรับการต่อสู้ของนักเวทแห่งยุคอดีตนั้นมาแล้ว

       เขาขึ้นรถบัส มาถึงหน้าแฟมิลี่ ดราก้อน ทันทีที่ลงจากรถเขา ต้องตกตะลึง เมื่อเห็นคนที่รออยู่หน้า แฟมิลี่อันใหญ่โตมโหฬาร  จนนับได้ว่าครึ่งพันละมั้ง งานนี้คงไม่ง่ายเลยนะที่จะเข้าไป   เพราะแต่ละคนต้องผ่านจุดตรวจวัดความสามารถ และ ระดับพลังเวทก่อนนะสิ  

       ผ่านไปนับชั่วโมง ที่ยืนรออยู่ กว่าจะมาถึงคิว ทันทีที่มาถึง ก็ต้องยื่นมือให้ผู้ตรวจ เขาจะใช้เครื่องวัดที่สร้างขึ้นมา และแล้ว

    " ระดับพลังเวท เต็มสิบ แต่นายได้แค่ สี่ ไม่ผ่าน " 

    ทันทีที่ได้ยิน กูชิออน ก็ไม่อาจรับได้ เพราะนี้ไม่ใช่ความสามารถทั้งหมดของเขา 

ໃບ

      " ได้โปรดเถอะ ถึงพลังเวทจะน้อย แต่ความสามารถของผม มีมากกว่าแน่ ให้ผมเข้าไปเถอะ  "  

   ผู้คุมเมื่อได้ฟังก็ถึงอารมณ์เสีย 

    "  พลังเวทแค่นี้ ให้ผ่านไม่ได้ หรอก มันเป็นระเบียบ เพื่อจะได้นักเวทที่มีความสามารถจริง ๆ ไม่ใช่เพราะโชคช่วย เข้าใจไหม รีบออกไปได้แล้วคนอื่นรออยู่ "  เขาพูดโดยไม่มองหน้ากูชิออน   

    "  แต่ว่า...  "   ผู้คุมตัดบทขึ้นมาทันที " แต่ว่าอะไร " 

    "  เหลือผมคนเดียวแล้ว ให้เขาไปเถอะ  " 

    ผู้คุมไม่มีท่าทีจะให้เข้า  ทำให้กูชิออน จำใจต้องทำแบบนี้ 

เขาลวงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อคลุม  และ หยิบหนังสือเชิญมาให้ผู้คุม  ทันทีที่เห็นมัน หมอนั่น ตาโตเลย

   " นี่มันหนังสือเทียบเชิญของแฟมิลี่นิ ทำไมไม่บอกแต่แรกนะครับ เข้าไปเลยครับ " เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย

   ' ผู้เข้าคัดเลือกคนที่ 207 พลังเวทระดับ...สี่ ' ผู้ประกาศ หยุดพักหนึ่ง แล้วดูอีกที พอดีที ผู้ตรวจมา กระซิบบอกอะไรไม่รู้  

    ' คนสุดท้ายแล้ว ดูเหมือนว่า จะได้คะแนนสงสาร จึงได้อนุญาตให้เข้ามาดูความจริงของ การต่อสู้ ' 

  พูดจบคนทั้งห้องพากันหัวเราะดังสนั่น จนกูชิออน รู้สึกประมาทนิดหน่อย แต่ก็จำใจเดินเข้าไปนั่งหลังสุดของห้อง โถงใหญ่  ตรงกลางห้องเป็น สนามแข่ง ถูกสร้างขึ้นมาอย่างปราณีต 

     รายชื่อของผู้มีพลังเวทระดับชั้นนำ ถูกแสดงบนหน้าจอขนาดใหญ่  จากหนึ่งถึงห้า และ แน่นอนว่า กูชิออน ได้อันดับหนึ่งของผู้มีพลังเวทต่ำสุด  

     สนามแข่งเป็น แบบสนามฟุตบอล ตรงกลาง มีกำแพง สูงสิบเมตร และมี ลานประลองอยู่ นักเวททั้ง 207 นั่งอยู่ห้องข้างกำแพง สวนคนดูจะอยู่ด้านบน 

      " เป็นไงบ้าง ดูเหมือนว่า ห้าอันดับแรก จะมีพลังเวทอย่างที่เราต้องการ "  เสียงของทอมสัน พูดกับผู้ช่วย ลิโอเนส ที่ยืนอยู่ข้างๆ คนตัวสูงใหญ่ พอๆ กับทอมสัน 

       " ใช้ครับ , พวกเขาทั้งห้า ถ้าเป็นไปตามที่คาดไว้ คงจะกลายเป็น ห้าอัศวิน ตามตำนานของ นักเวท แต่ปีนี้ งานคัดเลือก นักเวท รุ่นใหม่ มีคนที่ ไม่ผ่านเกณฑ์เข้ามาด้วย "  ลีโอเนส ยื่นรายชื่อให้ ทอมสัน 

     " ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า   หมอนี่มาจริงหรอเนี่ย ไม่เป็นไร รอบแรกเขาก็ออกไปแล้วล่ะ  นายแค่สนับสนุนห้าอัศวินของเราก็พอ " 

      '   การแข่งขันจะแบ่งเป็น 23 กลุ่ม แต่ละกลุ่มจะมีเก้าคน และ คนที่เหลือสุดท้าย จะได้เข้ามาอยู่ใน แฟมิลี่ นั้นคือรอบที่หนึ่ง สวนรอบสอง ไว้พวกนายผ่านค่ิยมาดูกัน แต่อย่าลืมว่า ห้ามทำให้ผู้ต่อสู้เสียชีวิต หรือพิการ เพราะจะถูกตัดสิทธิ์และ ลงโทษตามระเบียบกฏหมาย ' 

        เมื่อผู้ประกาศพูดจบ รายชื่อของแต่ละกลุ่มก็ออกมา แน่นอนว่าคงไม่มีใครอยากอยู่ในกลุ่มเดียวกับ ห้าอันดับแรก แต่ที่ไหนได้ เราดันไปอยู่กับอันดับที่ห้าของอันดับแรก ดูเหมือนว่าพวกเขาจะจัดเตรียมไว้เป็นอย่างดี 

      กลุ่มแรกขึ้นต่อสู้ เหล่าผู้ชมในสนาม ต่างรอคอยที่จะได้ดู เมื่อทั้งเก้าคนขึ้นไป หนึ่งในนั้นคือ  เดวิด แคลน อันดับสี่  จากสี่หน้าที่ดูถูกผู้ต่อสู้  และ กิริยา ของเขา เหมือนจะมั่นใจในฝีมือตัวเองมาก 

    ทั้งสนามปรบมือให้ และการต่อสู้ก็เริ่มต้นขึ้น