ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : อะไรกัน ทั้งๆที่หมอนั่นเคยทำให้เธอเจ็บปวด!!?>0
หนอย!!!...อีตาบ้าฮิโรกิ ทำไมนาโฮะถึงได้ไปชื่นชมคนเลวๆพรรค์นั้นได้นะ...แต่ว่า...ในตอนนั้นมาดเขาช่างดีจริงๆ ฤดูร้อนตอน ม.3 ที่งานกีฬาของจังหวัดอื่นซึ่งฉันไปดู...หมายเลข11ดูโดดเด่นออกมาถึงแม้ชื่อฉันจะมารู้ทีหลัง จนถึงตอนนี้ ฉันก็ไม่สามารถลืมภาพนักวิ่ง 1500 ม.ทาคะ ฮิโรกิคนนั้นที่ทิ้งคู่แข่ง 5 คนอย่างไม่เห็นฝุ่นในโค้งสุดท้ายได้เลย ถึงแม้จะต่างจากความคิดของนาโฮะก็ตาม แต่เราก็แอบชื่นชมการวิ่งที่นุ่มนวลของเค้ามาตลอด...
+ +โรงอาหาร+ +
“นี่จ้ะ มิกิ น้ำผลไม้ ^0^”
“อะ ขอบใจจ้ะ นาโฮะ...พอมีงานดอกไม้ไฟเนี่ย ถึงได้รู้ว่าเข้าหน้าร้อนแล้วจริงๆ”
“จริงสินะ มิกิเนี่ยถึงจะปิดเทอมก้อยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง...ซ้อมทั้งวัน^^”
“นี่ นาโฮะ ปิดเทอมนี้ไม่กลับบ้านไม่เป็นไรจริงๆเหรอ”
“อืมจ้ะ...อ๊ะ!!!O0o นี่มันน้ำอัดลมนี่นา!!”
“...”
“มีอะไรเหรอ?”
“เอ๊ะ!! ไม่มีอะไรหรอก^ ^” นาโฮะเนี่ยแปลกจริงๆ...ทำตัวเหมือนไม่รู้สึกรู้สม- - หลังจากวันนั้น ดูจิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเลย สงสัยจะช็อกเพราะถูกฮิโรกิปฏิเสธมา เฮ้อ!!- -นาโฮะผู้น่าสงสาร
แชะ!!! เอ๊ะ! อะไรเสียงเมื่อตะกี้...อ๊ะ นั่นมัน...
“มิทซึรุ ห้องC ใช่มั้ย? -^-::” อะไรกัน หมอนี่
“โอ้โห...รู้จักเราซะด้วย ปลื้มซะไม่มี”
“อืม...ขอตัวก่อนนะ”
“เฮ้ย เดี๋ยวเซ่ ไปทางโน้นกันก่อนมั้ย อยู่กัน2คน น่าเบื่อจะตาย คิดว่าพวกห้องเดียวกันคงจะอยู่แถวนั้น”
“เฮ้ย!!!~~ไอ้มิทซึรุ~~”
“มากันแล้ว^ ^” เสียงนี้! หรือว่า...ฮิโรกิ อีตาบ้าเอ๊ย แล้วนาโฮะจะคิดยังไงล่ะเนี่ย
“นาโฮะ!!!”นาโฮะลุกขึ้น วิ่งหนีไป ฉันก็ลุกตามไปเช่นกัน...แฮ่กๆๆ!!!โอย...เหนื่อย นาโอะอย่าเศร้าไปเลยนะ
“เลิก...เลิกยุ่งกับคนพรรค์นั้นได้แล้ว!! ลืมเค้าไปซะเถอะ!! เจ้านั่นน่ะแค่หน้าตาดีเท่านั้นแหละ!!”ฉันโวย
“ใจเต้นตึกตัก” อะ...อะไรนะนาโอะ
“ไม่ได้เห็นใกล้ขนาดนี้มาตั้งนานแล้ว ใจมันเต้นตึกตัก...จะลืมเค้าน่ะทำไม่ได้หรอก ก็เค้าเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันชื่นชอบนี่นา ถึงจะข้างเดียวก็เถอะ^//^”อะไรกันนาโฮะ ทั้งๆที่หมอนั่นทำเธอเจ็บปวดขนาดนั้น...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น