ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : นายมันเห็นแก่ตัวที่สุด!!?>0
“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก”
“หมู่นี้มิกิวิ่งได้ดีขึ้นเรื่อยๆนะ การแกว่งแขนก็เป็นจังหวะดี อาจผ่านการคัดเลือก
เป็นตัวจริงในกีฬาของ ม.ปลายปีหน้าก็ได้นะ”àโค้ช ^-^
“ถึงว่าซิคะโค้ช แถมยังขยันขันแข็งไม่เคยมาสายอีกด้วย” àผู้จัดการ
“เฮ้! ฮิโรกิ พรุ่งนี้อย่ามาสายอีกนะ( -_-)+++ เป็นถึงนักกีฬาตัวจริงแล้วมา
สายหมายความว่าไง ฮะ!!!”àโค้ช- -::
“คร้าบบบบ.... ~~”à ฮิโรกิ- -^
“ไปถอนหญ้าที่สนามเป็นการลงโทษ...ปฏิบัติ!!”àโค้ช- -+++
ฮิๆ สมน้ำหน้านายฮิโรกิ โดนทำโทษให้ถอนหญ้า 555+ สะจายยยยหลายเด้อ หุหุหุ^0^
“เฮ้อ...มิกิ ทำไมเธอถึงเป็นคนอย่างนี้นะ มีเรื่องอะไรไม่ชอบขี้หน้าฉันงั้นรึ ไม่
น่ารักเลยนะ”àฮิโรกิ- -^^
เอ๊ะ!!!นายถอนหญ้าเสร็จตั้งแต่เมื่อไหร่กันเร็วชะมัดเลย
“ก็ เปล่า นี่”
“โกหก เธออิจฉาฉันล่ะสิ ที่ฉันได้ลงแข่งกีฬานักเรียน ม.ปลาย”
“พูดเป็นเล่นไป”
“นั่นมันต้องเป็นคำพูดของฉันมากกว่านะ เป็นความผิดของเธอแท้ๆทำให้ชั้น
ขาดซ้อมช่วงบ่าย”
“...”
“ถ้าตอนแข่งจริง ฉันทำเวลาได้ไม่ดี คงต้องโทษการถอนหญ้าวันนี้ล่ะมั้ง”
“ชั้นไม่อยากคุยกับเธอหรอกนะไม่ว่าจะในห้องเรียน ชมรมหรือว่าหอพัก เพียง
แต่จะบอกว่าขอกระเป๋าของชั้นคืนเท่านั้นแหละ”
“กระเป๋า!!O0O”
“ใช่น่ะสิ เอาไปไว้ที่ไหน” อะไรทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วย...รู้สึกลาง
สังหรณ์ไม่ดีแล้วแฮะ
“เอ่อ...ไอ้นั่นน่ะ( -0-)-b”
เอ๊ะ..อะไรกัน หรือว่า แว้กกกกกกก~~อีตาบ้าเอ๊ย!!!เอาไปแขวนไว้ที่ต้นไม้
ทำไมกันT^T
“ขนาด70B ซะด้วย (^0^)V”
“ทุเรศ...ห้ามมองนะ ((((>////<))))”อีตาบ้าฮิโร~กิTToTT
“สะใจมั้ยจ๊ะ (^-^) v”
ผัวววววววววววะ!!!!!!!!! ชั้นเหวี่ยงกระเป๋าไปทางอีตาฮิโรกิจอมแสบเข้าเต็มๆ2(- -2)
“นายเป็นคนอย่างนี้นี่เอง...T^T”
“...”
“คิดถึงแต่เรื่องของตัวเองเท่านั้น คนเห็นแก่ตัว!! ไม่เข้าใจความรู้สึกของผู้หญิง
เลยสักนิด กีฬานักเรียนอะไรกันบ้าบอสิ้นดี T0T”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น