คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : สติไม่สมประกอบ
ต่อจากตอนที่แล้ว
“นี่เจ้า!!”คุณชายโม่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเกรี่ยวกราดพร้อมกับยกเก้าอี้ขึ้นฟาดลงพื้นเสียงดัง
โครม!
“ข้าสั่งให้หุบปาก!”
“เฮ้ยๆ ตีกันแล้ว!รีบถอยออกมาเร็ว”ชาวบ้านและคนรับใช้ต่างพากันกลัว
“เลิกดูได้แล้วเดี๋ยวโดนลูกหลงจะทำยังไง”
“เห็นกันแล้วใช่ไหม!ขโมยของคนอื่นไม่พอยังจะทำร้ายร่างกายกันอีกจิตใจอำมหิตเกินไปแล้ว!”
“อาหยางเจ้ามาหลบทางนี้เร็วเดี๋ยวโดนลูกหลง!”เว่ยอิงกล่าวขณะที่กำลังยืนอยู่ข้างหลังเด็กสกุลหลานคนนึง
“อื้อๆ!”ตอบรับอย่างรวดเร็ว
ขณะที่คุณชายโม่กำลังจะวิ่งเข้ามาต่อยเว่ยอิงเด็กสกุลหลานคนที่พวกเขาสองแม่ลูกมายืนหลบหลังก็เข้ามาขวางทางไว้
“ช้าก่อนคุณชายมีอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยๆจากันดีกว่า”
ฮูหยินโม่ที่เริ่มทนไม่ไหวที่ลูกชายตนทำขายหน้าก็เอ่ยขึ้นมาว่า
“เขาเป็นลูกชายของน้องสาวข้าสติเขาไม่ค่อยสมประกอบน่ะ”
“คนในตะกูลโม่ทุกคนต่างรู้ดีว่าเขาเสียสติคนพี่พูดจาแปกประหลาดพูดจาฟังมิรู้ความพวกท่านอย่าคิดว่าสิ่งที่พวกเขาพูดมาเป็นเรื่องจริงเลย….”ฮูหยินโม่กล่าวออกมาร่ายยาว
“ใครบอกว่าที่ข้ากล่าวมาไม่เป็นเรื่องจริง!!”เว่ยอิงกล่าวด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย
“ต่อไปถ้าใครกล้ามาขโมยของๆแม่ข้าอีก…”
“ข้าจะตัดแขนมันให้ดู”เว่ยหยางเอ่ยขู่ด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“กะ…แกนี่มัน!!”คุณชายโม่เอ่ยเสียงสั่นด้วยความโกรธ
“เจ้าบ้าเอ๊ย!่”ง้างหมัดจะต่อยหน้าสองแม่ลูกนี่แต่ก็ถูกห้ามไว้
“แบร่ๆๆ ไปกันเถอะอาหยาง”เว่ยอิงแลบลิ้นใส่หน้าคุณชายโม่แล้วขว้าข้อมือชายวิ่งหนีไป
เด็กสกุลหลานที่เข้ามาช่วยเหลือถึงกับกุมขมับ
“…คืนนี้อยากจะขอยืมใช้เรือนฝั่งตะวันตกของที่นี่หน่อยพวกท่านจงจำไว้ให้ดีว่าหลังจากพระอาทิตย์ตกดินไปแล้วห้ามเดินออกมาข้างนอกเด็ดขาดและห้ามเข้าไกล้เรือนฝั่งนั้นด้วย”เด็กสกุลหลานที่เป็นผู้นำของกลุ่มหรือหลานซือจุยได้กล่าวออกมายาวเยียด
“รบกวนพวกท่านแล้ว”ฮูหยินโม่กล่าวจบลูกชายของนางก็พูดขึ้นว่า
“ท่านแม่เจ้าบ้านั้นมาทำให้ข้าขายหน้าต่อหน้าผู้อื่นเช่นนี้ข้าไม่ว่าหรอกน่ะแต่ท่านเคยพูดว่ามัน…”
“หุบปากชะ!มีอะไรค่อยกลับไปพูดกัน”
“ฮึ่ย!คืนนี้แกตายแน่!”คุณชายโม่เอ่ยทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินตามผู้เป็นแม่ไป
ตัดกลับมาที่สองแม่ลูกที่เดินเล่นคิดอะไรเพลินๆ
‘ดูท่าการแก้แค้นเล็กๆน้อยๆของโม่เสวียนอวี่จะไม่คุ้มกับที่เรียกข้ามาเลยแฮะ’
‘หรือว่าจะต้องฆ่าล้างทั้งตะกูลโม่จริงๆงั้นหรอ?’
ระหว่างที่เว่ยอิงคิดอะไรเพลินๆเว่ยหยางก็ดึงกระตุกชายเสื้อของผู้เป็นแม่
“หืม? มีอะไรรึอาหยาง”เว่ยอิงที่รู้สึกตัวก็หันกลับมาถาม
“ท่านแม่ดูนั่นสิ”เอ่ยพร้อมชี้นิ้วไปที่ของสิ่งหนึ่ง
“เอ๊ะ นั่นมัน”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ยังไม่ได้ตรวจคำผิด
มาแล้วจ้าาาาา
ขอโทษที่มาช้าน่ะค่าาาาพอดีช่วงนี้ยุ่งมากจริงๆ
พอดีเราสอบเสร็จแล้วแล้วตอนนี้รอเกรดออกอยู่ก็ไม่ได้รอเกรดออกเฉยๆหรอกน่ะตามงานค้างด้วย5555เลยไม่ค่อยมีเวลา
วันนี้มาแค่นี้ก่อนน่ะแล้วเจอกันตอนหน้า
บ่าย
คอมเม้น1=100กำลังใจ
ความคิดเห็น