คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ดาวบนฟ้า 02
#าวบนฟ้าฮบ
" ห้ะ! มึว่าไนะ " ทุนหน้ามามอเราทันที
" ยออย่าเสียัสิ นี่มหาลัยนะ "
" โทๆ เล่า่อเลยๆ "
นี่็ผ่านไปอาทิหนึ่แล้วนะแ่เรายัเินเรื่อที่เราเอเฮุนที่เียใหม่อยู่เลย ละอนนี้เราเินหนัว่าเิมอี เพราะยอเ้นให้เราเล่าเรื่อวันนั้น
" อื้อออเราเินอ่าาาไม่เล่าแล้วไ้ไหม "
" ไม่ไ้!! มึอย่าพึ่มาเินอนนี้หน้า้านมานานแล้ว
้าน่อไป!! "
" อือออยออะ "
" เล่า!!! "
" อื้อๆๆ หลัาที่เราเห็นเฮุนเราใมานทำัวไม่ถูเลยใเ้นเหมือนะออมาเลยละ "
" แล้วไ่อ "
" เฮุน็ถามื่อเราแ่เราไม่ไ้อบเราวิ่หนี
ออมา่อน "
" โห๊ยยยยอะไรอมึเนี้ยยยทำไมไม่บอื่อให้มันรู้ "
" ็เราเินนิน่าอืออออทำไีอ่าาาา "
" ทำใ้ะ!! มึนี่นะเพราะอย่าี้ไถึไม่ไ้เฮุนมันเป็นผัวสัที "
" ยออะ "
" ใ่ป่ะไอไ "
ไ ือเพื่อนในลุ่มเราอีนที่เราสนิทมาๆ ไเป็นนใีหน้าา็ีแถมเป็นผู้ายผิวแทนที่มีเสน่ห์มาๆอี้วย ยอมัะอบล้อบ่อยๆแ่ยอเออบเหมือนันนั้นแหละ อุ๊บ!!
" อืม "
" ไอยู่้ายอเหรอ "
" ไอยู่้าแบเสมอแหละ "
" แหวะ! ูะอ้ว "
" เป็นไรีนิอเหรอ "
" ไอเหี้ยไ!! "
" 555555 "
" ไม่้อมาำเลยนะไอแบ "
" อะไรเล่าาาา "
ไับยอนะอบทะเลาะันแ่เราิว่ามันน่ารัมาๆเลยนะ แถมยัมีอีหลายนที่ิแบบเรา้วย ส่วนมาะเป็นรุ่นน้อที่ิป ไโ้เรือนี้้อไป่อ ำว่าโ้็ือื่ออยออีื่อที่ส่วนให่ะเรียัน
เพราะเ้าับหน้าาน่ารัอยอๆมาๆเลยแ่เราไม่เรียหรอเราลัวโนยอี เพราะยอไม่อบื่อนี้มาๆแ่เราว่ามันน่ารัเ้าับยอนะ
" รีบินะไ้รีบึ้น "
" มึยันเหรอ นี่พึ่เ็โม "
" ึ้น่อนแล้วเป็นไรวะ "
" ไม่เป็นหรอแู่ไม่อยาึ้นบป่ะ "
" เออเรื่ออมึ แบะึ้นเลยไหม "
" ยัๆไึ้นไป่อนเลย "
" โอเร เี๋ยวอที่ไว้ให้ "
" อื้อออ "
ไเป็นนร่อเวลามาๆเวลาไปไหน็อบไปรอ่อนเวลาเป็นั่วโมเลยส่วนเราับยอ่าันมา เราสอนนี้สายลอเลยละยอนั้นละอบพาเราสาย หลัานั้นไม่นานเราับยอ็ึ้นลาสเรียนทันที
" อิแบ "
" หื้อ? "
" ฝาทีูะนอน "
" ยอาบนี้สำันะอย่านอนสิ "
" เออน่าาาา "
" ไม่รู้เรื่อ็ปล่อยมันเถอะแบ "
" แ่ยอะโ่นะ "
" อิแบ!! "
" ็ยอเป็นนบอเราเอนิ "
" เออวะ "
" เป็นไละมึ "
" ไม่เสือิไอำ "
" เอ้าไอเี้ย!! "
" มึว่าไอแบมันทำไมอะ "
" ยอมั่วแล้วววไว่ายอ่าหา "
" แหมมมมมึ็เี้ยไม่่าาูหรอ "
" ะนอน็นอนไปพูมาน่ารำาวะ "
" ไม่อยาไ้ยินมึ็ัหูทิ้ไปสิ "
" นัศึษาะุยอีนานไหม่ะ "
" อโทษรับ "
" อโทษรับ "
พอทั้สอโนอาารย์ุ็เลิทะเลาะันนหมาบเลย วันนี้เราเรียนวิาหลัิันั้สามาบแหนะ
หิวมาเลยอ่าท้อเริ่มท้อแล้วสิ อาารย์ปล่อยเราไปเถอะนะเราหิว้าวววววววววว
" ั้นพอแ่นี้เอันภาบ่ายนะะ " อาารย์เินออไปาห้อ
" อื้อออออว่าะปล่อยเราหิวมาเลยอ่า "
" 55555ว่าแล้ว้อหิว เห็นทำหน้าเหมือนหมาอยู่ "
" ไ!! เราป่าวทำสัหน่อยมั่วแล้ว "
" ทำ อยาูรูปไหมละ "
" ไถ่ายไว้เหรอ "
" ใ่ "
" ย่า!! น่าเลียัลบเถอะไ "
" น่าเลียรไหนน่ารัออ "
" อืออออน่าเลียริๆนะไ "
" น่ารัรับ "
" มึะุยันอีนานมะ "
" อ้าวยอื่นแล้วเหรอ ั้นไปิน้าวัน "
" ไปิหิวอยู่พอีเลย "
" ั้นไปเถอะเราหิวมาเลยอะ "
เราสามนลไปิน้าวใ้ะทันทีเราิน้าวมันไ่ส่วนยอับไิน๋วยเี๋ยวทั้สอนเหมือนันมาๆเลยบ้าอย่าที่อบ็รันนเราแปลใเลยมีแ่เรานเียวที่แ่าับนอื่น
" แบมึไม่ินแวาไม่ใ่เหรอ "
" อ่อใ่ "
" แล้วใส่มึไม่บอเ้าละ "
" เราเรใอะ "
" มึนี่นะ"
" เอามาให้ไสิ เี๋ยวินให้ "
" อบุนะไ " เอาัแวาไปในาม๋วยเี๋ยว
อไ
" ไม่เป็นไร "เราสามนิน้าวามปิแ่อยู่ๆยอ็ะโนึ้นมานเราใ
" อิแบ!! "
" ห้ะ!? ยอะโนทำไมเนี้ยเราใ "
" เออมึะะโนทำไม "
" อิแบมึไม่่าาูหรอหันหลัไป "
" เห้ย!!! "
" อิแบมึเสียัว่าูอี "
" อื้อออเราอโทเราไม่ไ้ั้ในิ "
ะไม่ให้เราใไ้ยัไเล่า็เฮุนับเพื่อนเินเ้ามาในโรอาหาระเรานิ ะบริหารับวิศวะห่าันะาย ส่วนมาที่ึ้นสาย็เพราะอบไปแอบมอเฮุนที่ะนั้นแหละ เรา้อวิ่4×100เพื่อให้ทันเ้าลาสเลยละ
" ยอเฮุนทำอะไรอยู่เหรอ "
" เินมานั่โ๊ะอะ สสัยมาิน้าวที่นี่มั้ "
" อือออยาเห็นอะ "
" อยาเห็น็หันไปูเอิ "
" ไม่เอาาเราเิน "
" ไม่อยาหัน็ไม่้อหันหรอ "
" เียบไปเลยมึอะ " ยอพูพร้อมผลัหัวไเบาๆ
" หันไปไอแบ นานๆทีมันะมาะเอานะเว้ยมึะยอมพลานี้เหรออิแบ "
" โอเร "
สู้ๆหน่อย บยอนแบฮยอนเอาแล้วนะ1 2 3 พึ่บ!!
เราสบาับเฮุน เราสบาับเฮุน เราสบาับเฮุน เราสบาับเฮุน เราสบาับเฮุน เราสบาับเฮุน เราสบาับเฮุน เราสบาับเฮุน เราสบาับเฮุน เราสบาับเฮุน เราสบาับเฮุน เ ราสบาับเฮุน
"อิแบมึเป็นอะไรทำไมแทั้ัวแบบนั้นวะ "
" แบเป็นอะไรรึป่าว "
" อืออเราไม่ไหวแล้ววเราเินน "
" 55555โฮ๊ยยยยูรรมม "
" ยออะ "
" แเป็นมะเือเทศเลยแบเอ้ย "
" อย่าเเวเราสิ "
" เหี้ย! "
" ไอยอมึะะโนทำไมวะ "
" ไอแบเฮุนมันเินมาทานี้ "
" ห้ะ!! " ร่าายเราลุึ้นอย่าอัโนมัิ
" อิแบนั่ล " ยอับมือเราให้นั่ล
" ยอปล่อยเราเถอะเราไม่ไหวแล้ว " ใ่เราไม่ไหวแล้วถ้าเรายัอยู่เรา้อายแน่ๆเลย
" แบมึ้ออยู่ อีแปปมันะถึแล้- " พึ่บ!! พอไ้ยินร่าายเราทำานเอสะบัมือออแล้วรีบวิ่หนีออไปให้ไลารนี้ทันที
" อิแบ!! มึะไปไหน!! แบ!! "
" มึะไปแล้มันทำไม "
" ูป่าวแล้แู่ำลัทำให้มันสมหวัอยู่ "
" นั้นมันเรื่ออมึ "
" เออให้มันริ อย่าลับำพูัวเอแล้วัน "
เรารีบวิ่ออมาารนั่นแ่็ไม่รู้ว่าะไปที่ไหน
เลยเ้าไปในห้อน้ำายทันทีอืออัวเรามันแเหมือนมะเือเทศริๆ้วย
เรารีบเอาน้ำมาล้าหน้าล้าาเผื่อมันะลลแ่พอเราิถึภาพอเฮุนมัน็แึ้นมาเรื่อยๆเลยอ่าาทำไีเนี้ย เรายืนสบสิอารม์อยู่ในห้อน้ำพร้อมับเสียมือถือที่ัทั่วห้อน้ำ
" โอเรสิอย่าหายไปอีนะ "
" ถ้าหายไปอีเราะแย่เอานะ " พอบ่นเสร็เรา็เินอแาห้อน้ำทันที พึ่บ!!
" !!!!!! " ะ....เ..ฮะ...ฮุน...เฮุนอยู่รหน้าเรา!! ทำไีทำไีทำไีอืออหัวใเราอย่าทำานเร็วแบบนี้สิ่เราะายอยู่แล้วสิ่วยเรา่อนอย่าไปนะ เอาไีเราะวิ่แบบเิมีไหมนะ หรือเราะทัี อืออทำไีเนี้ย
" เป็นอะไร " เฮุนเริ่มทัเรา่อนเราพยายามั้สิแล้วุยับเฮุนทันที
" ระ....เราไม่...ะ..ไ้เป็นอะไร "
" ัวแ "
" ระ..เราแพ้แนะ "
" อืม "
" เฮุนมาเ้าห้อน้ำเหรอ "
" อืม "
" ั้นเราไม่วนแล้วอัว่อนนะ "
" เี๋ยว " ีใที่เฮุนรั้เรานะแ่เราะายปล่อยเราเถอะ
" อะ..อะไรเหรอ "
.
.
.
.
.
.
.
" ยินีที่ไ้รู้ันะนะบยอน แบฮยอน "
รุ๊บริ๊บบบบบบายยยยน้อบ่ี
อบุสำหรับอมเม้นนะะอืออออ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
อมเม้นเป็นำลัใให้ไรท์้วยนะะ
สวยว่าาว็เมียูไ
#าวบนฟ้าฮบ
ความคิดเห็น