เมษาหวนรัก

เมษาปีนั้นพวกเขาจากลา
เมษาปีนี้พวกเขาพบกัน

++++++++++++++++++++++++++++++++++

“น้ำมะพร้าวไหม?” เขายื่นถุงหิ้วที่ด้านในมีน้ำและเนื้อมะพร้าวมาให้ เมื่อมองออกไปก็เห็นรถขายมะพร้าวสดจอดอยู่ด้านหน้า
“อือ” เธอรับมาดูด ความหอมเย็นของน้ำมะพร้าวอ่อนทำให้เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นไม่น้อย
“อร่อยไหม” เมื่อคาดเข็มขัดเสร็จก็หันมามองหน้าเธอ
“อร่อย” เมษาตอบ แต่คนตัวเล็กไม่ทันจะได้ดูดอีกอึก คนตัวใหญ่ก็ดึงถุงกลับไปแล้วดูดน้ำมะพร้าวจากหลอดเดียวกันกับเธอ
“อืม...อร่อยจริงด้วย”
“...”
“ถือให้หน่อยสิ จะได้ขับรถต่อ” เมษาอ้าปากค้างมองคนหน้าตายที่ยื่นถุงน้ำมาให้
“เร็วสิ จะได้กลับบ้านไวๆ ไง”
เพราะไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด เธอก็ได้แต่นั่งถือถุงหิ้วให้เขา แล้วคอยป้อนน้ำให้ตอนที่อีกฝ่ายเรียกร้อง เธอก็ไม่เข้าใจตัวเอง ว่าจะตามใจเขาไปทำไม
“เธอไม่ดื่มบ้างเหรอ” เขาถามขึ้นหลังจากดูดน้ำไปหลายอึก จนเหลือเพียงก้นถุง
“ไม่ล่ะ” เธอเบือนหน้าออกนอกหน้าต่าง ไม่ยอมหันมองคนถาม
“แก้มแดงนะเนี่ย” พอถูกล้อเธอก็หันไปถลึงตาใส่นายวายร้าย
“อายเหรอ ก็แค่ดูดหลอดเดียวกันเอง คิดอะไรมาก”
“สกปรก”
“แค่ดูดหลอดเดียวกัน เธอยังว่าสกปรก ถ้าจูบกันไม่ยิ่งกว่านี้เหรอ”