San (ส้าน) Chawa (ชะวา) - นิยาย San (ส้าน) Chawa (ชะวา) : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    San (ส้าน) Chawa (ชะวา)

    บอกเล่าเรื่องราวของเด็กชายนามว่า “ส้านชะวา” เขาเติบโตขึ้นมาท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่ห้อมล้อมไปด้วยทุ่งนา ป่าข้าว ที่ขาดไม่ได้ก็คงเป็นน้ำใสไร้สี กลิ่นดี บาดคอ เครื่องดื่มชูกำลังยอดฮิตติดอันดับตลอดกาล

    ผู้เข้าชมรวม

    547

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    20

    ผู้เข้าชมรวม


    547

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  10 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 มิ.ย. 66 / 21:30 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    ส้านชะวา

    (San chawa)

     

     

     

    เราจะมาเล่าถึงเรื่องราวของเด็กชายนามว่า “ส้านชะวา” เขาเติบโตขึ้นมาท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่ห้อมล้อมไปด้วยทุ่งนา ป่าข้าว ที่ขาดไม่ได้ก็คงเป็นน้ำใสไร้สี กลิ่นดี บาดคอ เครื่องดื่มชูกำลังยอดฮิตติดอันดับตลอดกาลของชาวภาคอีสาน   อีกทั้งยังมีเหล่าสตรีอารมณ์ดีมากความสามารถทั้งด้านการร้อง เล่น เต้น แห่ ไม่ว่าจะเป็นลูกเด็กเล็กแดงคนไหน เมื่อเกิดหายไป ไม่ต้องห่วงว่าจะเกิดเรื่องอะไร พ่อผู้ใหญ่ช่วยได้เสมอ นายอำเภอสบายใจได้เลย  เรื่องนี้ ‘ส้าน’ รับประกัน เพราะทั้งหมดที่พูดมานี้ล้วนป็นสิ่งที่เด็กชายนั้นประสบพบเจอมากับตัวเองทั้งนั้น

    “เฮ้ย ! ไอ้ส้าน ไปนั่งทำแบ้อะไรอยู่นั้นห้ะ บิดรมึงเรียกหาแล้วนั่น” เสียงแว้ดดังลั่น คั่นจังหวะอารมณ์ที่กำลังได้ที่ “ดูทำหน้า เดี๋ยวแม่ก็สับหญ้าให้กินแทนข้าวเหมือนแบ้ซะนี่ ดูดู๊ดูสิเนี่ย ไม่รู้ว่าไปได้ไอ้หน้าแบบนั้นมาจากไหน ถ้าได้จากกูสักนิดนี่คงจะพอถูๆไถๆไปแข่งไอ้รายการไอเด้าไอดอลอะไรนั้นได้ล่ะ”

    “โห้ว คุณนาย” เด็กหนุ่มที่ถูกคั่นจังหวะถึงกับร้องอุทานออกมาอย่างเสียดาย “พูดงี้ถ้าบิดรผมได้ยินขึ้นมาจะเครียด(ทางภาคอีสาน หมายถึงน้อยใจ งอน) เอานะครับ ผมเตือนละน้า” น้ำเสียงลากยาวหยอกเย้าผู้เป็นแม่ 

    “จะเป็นไรไป ก็นั่นบิดรมึงนิ” หญิงวัยกลางคนยักไหล่ ไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับสิ่งที่เด็กหนุ่มพูด

    “อ้าว บิดรผม ก็ผัวคุณนายไม่ใช่หรือไง หรือว่าที่คุณนายพูดงี๊หมายความว่า ผมไม่ใช่ลูกคุณนายอย่างงั้นหรอ!?”  เด็กหนุ่มแสร้งตีหน้าเศร้า ก่อนจะเซถลาตัวจนล้มลงไปนั่งกองอยู่ที่พื้นช้าๆอย่างกับภาพที่ถูกตั้งโหมดสโลไว้  “โถ่ถังไอ้ส้านเอ๋ย ชีวิตน้อชีวิตอะไรมันจะน่าเศร้าขนาดนี้ ที่แท้เรามันก็เด็กถูกเก็บมาเลี้ยง” นิ้วเรียวถูกยกขึ้นมาจิ้มที่ปากตัวเอง ก่อนจะมีน้ำใสๆติดออกมา นำมาแปะป้ายเข้าที่บริเวรใต้ตา   “คือสิมาเหลือตนจของเด้น้อ(ทางภาคอีสาน หมายถึง สงสารตัวเองจัง)”

    “สกปรก!” หญิงวัยกลางคนใบหน้าบิดเบี้ยว ทำท่าลูบแขนตัวเองที่ดูเหมือนมันกำลังขนลุกขนพองกับสิ่งที่ลูกชายของตัวเองทำ

    “หื้ม?” เด็กหนุ่มยักคิ้ว ก็จะผุดรอยยิ้มที่ดูชั่วร้ายขึ้นมา จนคนเป็นแม่ที่เห็นแบบนั้นเริ่มตั้งท่า เตรียมตัวอย่างคนที่รู้ไส้รู้พุงกันว่ากำลังจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น

    “เฮ้ยๆๆๆ ไอ้ส้านหยุดเลยนะเอ็ง” หญิงวัยกลางคนรีบยกมือขึ้นชี้นิ้วไปที่เด็กหนุ่ม พร้อมกันกับสองเท้าที่ค่อยๆ กระเถิบไปช้าๆ ข้างหลัง

    “ถ้าสกปรกก็ช่วยล้างให้ผมหน่อยสิค้าบบบ” เด็กหนุ่มพุ่งตัวพร้อมกับชี้นิ้วที่เปื้อนน้ำลายไปทางที่หญิงวัยกลางคนยืนอยู่ หลังจากนั้นก็คงไม่ต้องพูดถึงว่าเหตุการณ์มันจะเป็นยังไง สภาพมันคงจะคล้ายๆกับแมวที่วิ่งหนีหนูเลยละมั้งนะ

    “กรี๊ดดด ไปห่างๆกูเลยนะไอ้ลูกคนนี้ ไอ้สกปรกหลวงเอ้ยยย”

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น