คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เกิดใหม่
ณ ย่านการค้าอิเคะบุคุโระ ในโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ในปีพ.ศxxxx ในเวลาหกโมงเย็น ของวันศุกร์
เสียงของเด็กสาวที่ดังออกมาจากตรง ประตูทางเจ้า ของห้องเช่าอพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่งในย่าน อิเคะบุคุโระ “ งั้นฉันกลับละนะ อากิระคุง ไว้พรุ่งนี้ช่วงบ่ายๆฉันจะมาหาใหม่นะ ”
และจากนั้นก็มีเสียงตอบของไปผู้ชายรับขึ้นมาภายในของห้องเช่า “ อืม ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะยูจัง และเดินทางกลับบ้านก็ระวังตัวละ เดี๋ยวโดยพวกคนนิสัยไม่มีทำมิดีมิร้ายเอา ”
“ ขอบคุณนะอากิระคุง ถ้างั้นไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ ” เมื่อกล่าวจบเด็กสาวก็ได้โบกมือลาชายหนุ่มที่ พึ่งจะเป็นแฟนกันได้ไม่กี่สัปดาห์
แล้วจากนั้นเธอก็ได้หันหลังเดินจากไปเพื่อกลับบ้านของตัวเอง
แล้วเธอก็ได้ยินเสียงตะโกนของแฟนหนุ่มของเธอตามหลังดังออกมาว่า “ ขอให้เดินทางกลับบ้านอย่างปลอดภัยนะ!! ”
เมื่อชายหนุ่มเห็นเด็กสาวเดินหายไปจากสายตาแล้ว ตัวเขาก็ได้ปิดประตู และเดินกลับเข้ามาภายในบ้านขอตัวเอง
*** ถ้างั้นขอแนะนำตัวเองหน่อยแล้วกันนะ ชื่อของผมคือ คิริยะ อากิระ อายุ 17 ที่กำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายปีสอง อาศัยอยู่คนเดียวในห้องเช่า หรือ อพาร์ทเม้นท์ที่อยู่ในชั้นที่ 3 ของตึกแห่งหนึ่งใน ย่านอิเคะบุคุโระ โดยที่แม่ของผมได้ทิ้งตัวของผมไปตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ส่วนพ่อก็เป็นแมงดาที่เกาะผู้หญิงกินไปวันๆ และในตอนที่ผมยังเด็กพ่อของผมได้พาผู้หญิงเข้าบ้านแบบไม่ซ้ำหน้า
และในบ้างครั้งที่พวกผู้หญิงของพ่อมาที่บ้าน ในตอนที่พ่อของผมไม่อยู่ ตัวของผมเลยต้องรับหน้าที่ในการบริการผู้หญิงพวกนี้แทนพ่อ
มันเลยทำให้ผมมีประสบการณ์ในเรื่องบนเตียงตั่งแต่ตอนยังเด็ก
และตอนที่ผมอายุได้เพียง 13 พ่อของผมก็ได้ถูกเลื่อนตำแหน่งในบริษัทที่งาน ทำให้ถูกย้านไปทำงานในบริษัทสาขาที่ต่างประเทศแทน
ทำให้ผมต้องอาศัยอยู่คนเดียวตั้งแต่อายุ 13 และด้วยรูปร่างหน้าตาที่ดี และยังเรียนเก่ง ทำให้ผมค่อยค้างฮอตในหมู่สาวๆ และตัวของผมก็ไม่ใช่พวกกินผัก ที่มีสาวไม่ชื่นชอบมากมาย แต่ทำเป็นไม่สนใจ หรือ เป็นพวกซื่อบื่อที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นที่นิยม และไม่ใช่พวกขี้ขลาดที่ไม่กล้าทำอะไร
แบบนั้นมันไม่ใช่ผม ในเมื่อมีคนมาชอบมากมายทำไมผมต้องไม่สนใจ ในเมื่อผมเองก็เป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่งที่มีความชอบในเพศตรงข้าม
เพราะแบบนั้นผมเลยมีแฟนสาว หรือ ผู้หญิงในสต็อกมากมาย
และมีอีกสิ่งหนึ่งที่ผมชื่นชอบนั้นคือ การดู อนิเมะ อ่านมังงะ อ่านนิยาย เพราะในตอนเด็กเขาไม่ค่อยจะมีเพื่อน และในตอนเด็กมีผู้หญิงของพ่อชอบซื้อมังงะ หรือ หนังสือการ์ตูนมาให้อยู่บ่อยๆ ทำให้เขาต้องอ่านมังงะ หรือ ดูอนิเมะเพื่อแก้เหงา มันเลยทำให้เขากลายเป็นคนที่ติดมังงะ และ อนิเมะ ในที่สุด ***
ตัดกลับมาในปัจจุบัน
เมื่อเดินมาถึงที่ห้องนอน ผมก็ได้ล้มตัวนอนลงที่เตียงนอนขนาด 3 ฟุต และเมื่อเวลาผ่านไปประมาณไม่กี่นาที
และผมก็ได้ถอนหายใจ และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เบื่อหน่ายว่า
“ เฮ้อ! น่าเบื่อซะมัด ”
เมื่อพูดเสร็จผมก็ได้ตัดสินใจลุกออกจากเตียง แล้วไปเปิดอนิเมะดู โดยที่เรื่องที่เขาเปิดดูนั้นก็คืออนิเมะเรื่อง High School DxD ตั้งแต่ภาค 1–4 ที่เขาดูไปแล้วไม่รู้ก็รอบ
และเนื่องจากที่พรุ่งนี้หยุดเรียน ทำให้เขาสามารถดูอนิเมะแบบโต้รุ่งได้ และเมื่อเขาดูมาถึงตอนสุดท้ายของภาค 4 ตัวของเขาก็ได้เผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว
ณ สถานที่ ที่มีแต่ความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุดที่ไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของแสง ราวกับว่าที่คือจุดเริ่มต้นและจุดจบของจักรวาล ได้มีร่างของชายหนุ่มที่นอนหมดสติในสภาพเปลือยล่อนจ้อนล่องลอยอยู่ในท่ามกลางความมืด
จากนั้นไม่นานก็ได้มีหน้าจอโฮโลแกรมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมาด้านหน้าของชายหนุ่ม
และจากนั้นก็ได้มีข้อความ และเสียงที่เย็นชาไร้ความรู้สึกและเรียบเฉย ทำไมให้สามารถแยกออกได้ว่าเป็นเสียงของผู้ชายหรือผู้หญิง
[ ดี๊ดๆๆๆๆ สิ่งมีชีวิตที่ถูกเลือก ดี๊ดๆๆๆๆ สิ่งมีชีวิตที่ถูกเลือก ]
[ ผู้ถือเลือก คิริยะ อากิระ มนุษย์เพศ : ชาย อายุ : 17 สถานะ : เสียชีวิต ]
[ สาเหตุการเสียชีวิต : ไหลตายในขณะที่กำลังดูอนิเมะ ]
[ กำลังสุ่มตั... ]
ในระหว่างที่กำลังนอนหลับอยู่นั้น จู่ๆตัวของเขาก็ได้ยินเสียงบางสิ่งดัวขึ้นมา ทำให้ตัวของเขาตื่น และค่อยลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆด้วยความสะลึมสะลือ
เมื่อลืมตาขึ้นมาแล้วมันก็ต้องทำให้เขาต้องตกใจ เพราะสิ่งที่เขาเห็นคือหน้าจอโฮโลแกรมขนาดให้
จากนั้นเขาก็ได้หันซ้ายหันขวาเพื่อมองสิ่งรอบข้าง ก็ที่เขาจะได้เห็นแค่ความมืดที่ไม่มีแม้แต่แสง มีเพียงแค่แสงจากหน้าจอโฮโลแกรม
มันทำให้ตัวของชายหนุ่มต้องแสดงสีหน้าที่หวาดกลัวและหวาดวิตก ก่อนที่เขาจะค่อยๆตั้งสติ และค่อยๆหายใจเข้าออกลึกๆ
เมื่อเริ่มตั้งสติได้แล้วเขาก็ได้พึมพำกับตัวเองออกมาว่า
“ เราต้องตั้งสติก่อน เราจำได้ว่าก่อนหน้านี้เรากำลังดู High School ก่อนที่จะผลอยหลับไป ”
“ ใช้ๆเราผลอยหลับไป ตอนนี้เราคงจะกำลังฝันอยู่ ใช้ๆเรากำลังฝันอยู่ ”
เมื่อคิดได้อย่างนั้นเขาก็ได้แสดงสีหน้าโล่งอกออกมา และจากนั้นเขาก็ได้เริ่มหันมาสนใจในสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของความฝันของตัวเองอีกครั้ง
[ กำลังสุ่มตัวเลือกให้แก่ผู้ถูกเลือก ]
[ ...... ]
[ ...... ]
[ ตัวเลือกที่สุมได้ = ได้รับสิทธิพิเศษในการไปเกิดใหม่ในต่างโลก ]
เมื่อเห็นอย่างนั้นตัวของชายหนุ่มที่กำลังยืนกอดอกมองหน้าจาโฮโลแกรมขนาดใหญ่ ก็ได้แสดงความสนใจออกมา
“ โฮโฮ่ ได้สิทธิ์ในการเกิดใหม่งั้นเหรอ ฮ่าๆๆน่าสนใจดีนิ เป็นความฝันที่แปลกจริงๆ ”
[ กำลังทำการสุ่มโลกที่จะได้ไปเกิดใหม่ ====== ]
[ ..... ]
[ ..... ]
[ โลกที่สุ่มได้ = โลก High School DxD ]
เมื่อเห็นแบบนี้มันยิ่งทำให้เขาสนใจขึ้นไปอีก
“ ไปเกิดใหม่ในโลก High School DxD งั้นหรอ ”
“ คงจะเป็นเพราะเราดูอนิเมะแล้วรู้สึกอินเกินไป จนเก็บมาฝันสินะ ”
เมื่อเป็นแบบนี้มันยิ่งทำให้เขาแน่ใจเข้าไปใหญ่ ว่านี้คือความฝันของเขา
[ กำลังทำการสุ่มความสามารถหลักให้ผู้ถูกเลือก ]
[ ..... สุมได้ = ระบบ Fate (Anime) ]
“ โอ้ว!! ระบบ Fate งั้นหรอน่าสนใจดี คงจะเป็นระบบแบบในนิยายจีนละมั้ง ”
[ กำลังทำการสุ่มร่างต้นแบบของ ร่างเกิดใหม่ให้ผู้ถูกเลือก ]
“ สุ่มร่างใหม่? ” ตัวของเขาได้แสดงความมึนงงออกมา ก่อนจะคิดได้ว่า...
“ อ่อ ในเมื่อจะได้เกิดใหม่ ก็คงจะต้องมีร่างกายใหม่สินะ! ฮึๆช่างเป็นความฝันที่สมจริง จริงๆ ”
[ ระบบสุ่มได้ = ราชาวีรชน กิลกาเมช (จากFate) เป็นต้นแบบ ]
จากนั้นที่หน้าจอของระบบก็ได้เปลี่ยนเป็นรูปภาพ ของชายหนุ่มบุรุษครึ่งเทพ ผมสีทองอร่าม ดวงตาสีแดงเลือด หน้าตาหล่อๆหาที่เปรียบมิได้ และรูปร่างอันสมบูรณ์แบบ ที่ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนเห็นก็ต้องหวั่นไหวเป็นแน่ ราวกับว่าเขาคือผลงานชิ้นเอกของพระเจ้า นามนั้นคือ ราชาแห่งวีรชน กิลกาเมช
“ โอ้วๆๆ!! สุ่มได้กิลกาเมชงั้นหรอ ดูเมื่อเราจะค่อนข้างดวงดีนะเนี่ย ” สิ่งที่แสดงอยู่ในภาพโปรแกรมตรงหน้าของเขา มันทำให้เขารู้สึกพอใจกับดวงของตัวเองเป็นอย่างมาก
ระหว่างที่เขากำลังแสดงความพอใจกับดวงของตัวเองอยู่นั้ย
[ การประเมินและการสุ่มเสร็จสิ้น ]
[ ....กำลังดำเนินการสร้างร่างใหม่ ]
เมื่อเสียงของระบบจบลง จู๋จู๋ตัวของเขาก็กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“ อ้ากกกกกกกกกก ”
เสียงร้องโหยหวนที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดจากร่างกายของเขา รวมถึงอวัยวะทุกส่วนในร่างกายค่อยๆแตกสลายไปอย่างช้าๆที่ละนิด
แต่ถึงจะเจ็บปวดมากขนาดไหน ตัวของชายหนุ่มกับยังพอมีสติอยู่แม้จะน้อยนิดก็ตาม และสิ่งเดียวที่อยู่ในความคิดของเขาก็คือ
‘ นะนี้ มะมัน คือ คะควารความ ฝะฝัน แน่หรอ ทะททำไ ม มันถึง ดะ ได้ เจ็บบบบปวดดด ขะขนาดนี้ ' ตัวความเจ็บปวดทำให้เหลือสติอยู่เพียงพอนิดเท่านั้น
‘ เจ็บบบบบบบบ ไม่ ไม่ นะนี่ มะมัน ไม่ใช่ ความฝันนนน คะความเจ็บบปวดที่ สสะสมจริงงง บะแบบนี้ ถะถะถ้านี้ มันคือ ความฝันจริงจริง ละเราคงจะต้องตื่นออกจากฝันแล้ววว
‘ แต่นี่เรากับยังไม่ตื่นจากฝันร้ายนี้!! ความเจ็บปวดดดนี้ ความทรมานนี้ สิ่งเหล่านี้ มันคือความจริง ’
และจากนั้นเขาก็ได้หมดสติลง
และเมื่อร่างกายของเขาได้แต่สลายหายไปอย่างสมบูรณ์ในความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุด ไม่เหลือแม้แต่เศษฝุ่น
จากนั้นไม่นานร่างกายค่อยๆถูกสร้างขึ้นมาใหม่ท่ามกลางความว่างเปล่าที่มืดมิด เริ่มจาก วิญญาณ กระดูก เลือด ผิวหนัง และกายเนื้อ
เมื่อร่างใหม่ถูกสร้างขึ้นมาเสร็จแล้ว เสียงของระบบก็ได้ดังขึ้นอีกครั้ง
[ ทำการสร้างร่างใหม่เสร็จสิ้น ]
[ จะทำการส่งไปเกิดใหม่ภายใน ]
[ 3 2 1 ... ]
เมื่อเสียงของระบบจบลง ตัวของชายหนุ่มก็สลายหายไป และตัวของเขาก็ได้ไปเกิดใหม่ในต่างโลกในที่สุด.ฯ
จบ
ดีจ้า! ถ้าอยากรู้ว่าทำไมเรื่องราวของพระเอกก่อนไปเกิดใหม่ ทำไมถึงเยอะจัง กว่าจะได้ไปเกิดใหม่ก็ปาไปท้ายตอนแล้ว
เหตุผลก็เพราะว่าไรท์อยากให้รู้เรื่องราวและอดีต (รวมถึงอุปนิสัยของพระเอกซักนิดนึงก็ยังดี เพราะเรื่องนี้ไรท์จะเขียนให้พระเอกไม่ใช้พ่อพระที่แสนดี ที่ไม่ฆ่าใคร แต่จะเป็นพระเอกแนวดาร์กนิดๆที่ฆ่าคนอื่นอย่างไร้ปราณี และก็ไม่ใช้พระเอกแนวกินผักด้วย)
** ข้อมูลสำคัญ ถึงพระเอกจะได้ไปเกิดใหม่พร้อมความทรงในชีวิตก่อน แต่จะไม่มีความทรงจำอะไรที่เกี่ยวกับ High School DxD ทุกอย่าง เพราะถูกลบไป
** เหตุผล เพราะถ้าพระเอกรู้เนื้อเรื่องก่อนแล้ว จะทำให้พระเอกรู้เรื่องราวในอนาคตที่จะเกิดขึ้น แล้วมันจะให้ไม่ค่อยจะสนุกชักเท่าไหร่ แบบไม่มีที่จะอะไรต้องลุ้นถ้ารู้อยู่แล้วว่าสิ่งนี้คืออะไร เช่น รู้อยู่แล้วว่าอะไรจะเกิดอะไรขึ้น รู้อยู่แล้วว่าคนๆนั้นคือใคร รู้อยู่แล้วว่าเรื่องราวตรงนี้คืออะไร ในมุมมองของพระเอง แล้วถ้าสมมุติว่าพระเอกรู้เนื้อเรื่องอยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น แล้วก็แกล้งทำพลาด แล้วแกล้งทำว่าสิ่งนี้คืออะไร มันก็กะไรกะไรอยู่ เพราะงั้นก็เลยตัดปัญหาโดยการลบมันทิ้งไปเลย5555
หมดเรื่องที่จะบอกแล้ว บ๊าย??‘
แถม
รูป กิลแฮมสเตอร์
ความคิดเห็น