คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 12
[ ลานประลอ ]
"ารประลอเริ่มไ้"
หลัาผูุ้มลานประลอล่าวึ้น ศิษย์สำนัเพลิมารท่าร่าบุเ้าโมี หนานเฟย อย่ารวเร็ว "้าัเลยน้า" หนานเฟยเบี่ยัวหลบเพียเล็น้อยเเละใ้ับเ้าที่หัวอศิษย์สำนัเพลิทุ้มลลานประลออย่ารวเร็วเเละรุนเเรนลานประปริเเเเ่็ฟื้นืนอย่ารวเร็ว พร้อมับหัวอศิษย์นนั้นหายไปหรือเเหลไปเเล้ว
ทั่วทั้ลานประลอ่าเียบันท่าเ็มหล่นลพื้น็ไ้ยิน "สะ สำนัเหมัน์นิรัน์เป็นฝ่ายนะ"
ทั้สนาม็ยัเียบ หนานเฟยึไ้เอ่ยึ้น "น่อไปะเป็นีละมาพร้อมันเลยีไหมะไ้ไม่้อเสียเวลา"
"ะ เ้าบัอาสัหารศิษย์สำนั้ารึรนหาที่าย" เ้าสำนัพูบ็พุ่เ้าหาหนานเฟยทันที เเ่็ถูอ์ัพรริพูึ้นพร้อมเเรันที่ทับมันไว้
"ารประรั้นี้เป็นารประลอเป็นายนั้น็ไ้รับรอาปาเ้าเเล้ว เ้าิะลับำพูั้นรึเ้าสำนั"
"ะ ้ามิบัอา" ่อนที่เ้าะลับไปนั่ที่เิมพร้อมวามเเ้น "อีไม่นานหรอเ้าัพรริทวีปนี้ะในมืออ้า"
"ลไปพร้อมันทั้หมสัหารมันให้ไ้" เ้าสำนัเพลิมารพูพร้อมับิสัหารเล็น้อย "อรับ"
ศิษย์สำนัเพลิมารลมาพร้อมัน สี่นบล้อมัวอ หนานเฟย ไว้ทันทีเพื่อที่ะมอหน้าสิ้นหวัอ หนานเฟยที่ให้พวเาลมาพร้อมัน
"รอบนี้็ประลอเป็นายเหมือนันนะรับโปรอนุาิ้วยเ้าสำนัไม่สิทุรั้ที่้ายืนบนลานประลอนี้ือารประลอเป็นาย หาลัวาย็อย่าเสนอหน้าลมา" หนานเฟยล่าวพร้อมิสัหารเล็น้อยเเ่พวระับสุ็สัมผัสไ้ถึะเเ่เเปปเียว เเ่รุนเเรมาพอะทำนธรรมาเิภาพหลอน
"ารประลอเริ่มไ้"
ศิษย์สี่นอสำนัเพลิมาร่าใ้ทัษะวิาอสำนัเพลิมารโมีหนานเฟยรอบ้าน้วยวามรวเร็ว เเ่สำหรับหนานเฟยมัน้ามา ทำให้เาหลบไ้สบาย ศิษย์นหนึ่ที่ึอยรอบโมีหนานเฟยมาหลอไ้ใ้วิาอำพราลบ่อนินอาย
พุ่เ้ามา้านหลัอหนานเฟยหวัะะัหัวอเา เเ่หนาน็หนุมัวหลบพร้อมับใ้สอนิ้วี้ไปที่้านหลัหัวอศิษย์นนั้น วิ้ว
ศิษย์นนั้น็ล้มลพร้อมับรูบนหัว เเละเป็นอีรั้ที่หลายนใเพราะไม่สามารถสามารถสัมผัสพลัปรานไ้ เเ่เป็นารโมีที่ทรพลัมา ่อนที่ศิษย์นอื่นะหายาอาารใหนานเฟย็ใ้พลัอ ผลปิะปิะ ับ พวนั้น เหมือนัน
ไม่นานศิษย์พวนั้น็ล้มลเเละมีรูบนหัวเหมือนนเเร
"ารประลอบเเล้วนะรับุผูุ้ม" หนานเฟยพูับผูุ้มลานประลอ่อนหายัวไปนั่้าเ้าสำนัเหมัน์นิรัน์ทันที "สำนัเหมัน์นิรัน์เป็นฝ่ายนะ" ศิษย์หิหลายนอสำนัลุึ้นระโีใไปามๆัน
เเ่เ้าสำนัเพลิมารนั้นัฟัน้วยวามเียเเ้นอย่ามา "ฝาไว้่อนเถอะเ้าสำนัเหมัน์นิรัน์ หึ พวเราลับ" ่อนที่ะลุึ้นทยานันออาสนามประลอไป เเ่มีสายาู่หนึ่มอมาที่หนานเฟย พร้อมับำพูอาเเ่นหนึ่เ้ามาในหัว "ระวััวไว้เถอะหายนะะมาถึพวเ้าเเน่นอน นี้ไม่ใ่ำู่เเ่มันือวามริ"
หนานเฟยรู้สึถึสายานั้น็มอลับไป้วยสายาที่เย็นา ่อนที่นที่้อมอเาะใเเละหันหลัทยานออามเ้าสำนัไป
"่อไป สำนัวารีสวรร์ ับ สำนัหมื่นอสรพิษ"
"สำนัวารีสวรร์ อสละสิทธิ์"
่อนที่ผูุ้มลานประลอะเอ่ยเริ่มารประลอ เเละทำให้หลายน่าใเเละ่อนะทยานัวออไปไ้ส่ระเเสิมาหาเ้าสำนัเหมัน์นิรัน์ "้ามีเรื่อ้อุยับเ้าเสี่ยวี้าะไปรอที่สำนัอเ้า" นาเหลือบมอที่หนานเฟย เล็น้อย่อนะทยานัวออสานามประลอไป
หนานเฟย็สำผัสไ้ถึสายาู่นั้น "ถ้าั้นะัสินให้สำนัหมื่นอสรพิษเป็นฝ่ายนะ เเละะเป็นาร่อสู้ระหว่า...."
"พวเรา อสละสิทธิ์" ในวามิอเ้าสำนัหมื่นอสรพิษนั้นารที่ศิษน์อสำนัเพลิมารนั้นเเพ้เอาโย่ายโยที่ หนานเฟย นั้นไม่ไ้ใ้พลัปรานเลย เเละศิษย์สำนัอเาพลั็พอๆับสำนัเพลิมาร "สำนัวารีสวรร์รอ่อนเถอะ"
่อนะทยานัวออไปามเ่นัน เเละนี้็เป็นอีประวัศาสร์ใหม่ที่ารประลอบไวนานี้
"เห้อ...สำนัหมื่นอสรพิษ็ไม่ไ้โ่สะทีเียว เอาเถอะ.."
หลัานั้นที่ไ้ประาศนนะเเละรับอราวัลเเละะลับสำนั เหมย ลี่ ็เินมาหาหนานเฟยที่รอเ้าสำนัอยู่หน้าประูสนามประลอ
"้ามีนามว่า เหมย ลี่ ้าอทราบนามอเ้าไ้หรือไม่"
"หนานเฟย"
"หนานเฟย สินะ พลัอเ้ามันืออะไรันละ้าไม่เยเห็นที่ไหนมา่อนเลย เ้า่วยสอน้าไ้หรือไม่ มันูทรพลัมา"
"เรื่ออะไรละที่้า้อสอนเ้า"
"อะ...ไม่ไ้หรอ"
"เห้อ...มันไม่ใ่พลัที่ฝึเเล้วะมีไ้เเ่มันเป็นพลัอผลปีศาที่หลายล้านปีะมีสัรั้" หนานเฟยล่าวโหออไป
"ั้นหรอ เเล้วเ้าะไปทำอะไร่อละไปที่ไหน" นาล่าวพร้อม้วยท่าทาสนใเเละใล้ิมา
"้าะลับสำนัน่ะ ท่านใล้ิ้าเ่นอาทำให้นอื่นเ้าใผิไนะ"
"หนานเฟย ไปันเถอะ" เสี่ยวีล่าวพร้อม้อมอเหมยลี่ เเละเหมือนมีประายสายฟ้าอทั้สอนปะทะันอยู่ หนานเฟยเห็นเเบบนั้น ็ พูึ้น "อรับลับันเถอะ" ่อนที่ทั้สอะทยานออไป
"หึ้าไม่นอมหรอนะเสี่ยวี...."
¯_(ツ)_/¯¯_(ツ)_/¯¯_(ツ)_/¯
ความคิดเห็น