คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ปรมาจารย์หวังซูหนาน
ฟลอร่าเฝ้ามอารประลอทำอาหารปรา้วยสายาที่ไม่ลาสายไปแม้แ่วินาทีเียว เหมือนั่นัเรียนผู้ระหายวามรู้ที่ำลัำทุระบวนท่าออาารย์ผู้เี่ยวา เาึมับทุเทนิ ทุั้นอน ทุสัมผัสแห่วัถุิบที่พ่อรัวทั้สอบรรรัสรร์ึ้นมา ราวับิรรผู้ำลัวาภาพแห่รสาิและพลัปราลบนผืนผ้าใบอันว่าเปล่า
ในที่สุ ่วเวลาแห่ารัสิน็มาถึ พ่อรัวทั้สอวาะหลิวล พร้อมับัานอาหารอนเออย่าประีบรร ราวับำลันำเสนอผลานศิลปะล้ำ่า
อาหารสอานถูนำไปวารหน้าะรรมารสามท่าน บุรุษหนึ่และสรีสอนา ผู้ึ่ไ้รับวามเารพนับถือในานะผู้ัสินแห่ารประลอรั้นี้
ฟลอร่าสัเเห็นราสัลัษ์รูปาวที่ิอยู่บนออรรมารแ่ละน บุรุษร่าสูส่าและหิสาวนั้นมีราหนึ่ว ะที่สรีสูวัยมีราสอวประับอยู่ เาไม่เ้าใวามหมายอสัลัษ์เหล่านั้น แ่็รู้สึไ้ถึพลัปราที่แผ่ออมาาพวเา บ่บอถึวามเี่ยวาและประสบาร์อันล้ำลึ
พ่อรัวร่าท้วม้าวออไปเป็นนแร เาแนะนำอาหารอนเอ้วยน้ำเสียภาภูมิใ
"้าอเสนอ 'ไ่มุมัรเพลิ' เนื้อุ้มัรผัลุเล้าับไ่ไ่ปราทอำ ปรุรส้วยพริหอมเสวนและอสหมัสูรลับอระูล้า เพิ่มพลัปรา้วยแ่นแท้พริม่วและเสรบัวหิมะ ัวาบนใบบัวหลวสใหม่เพื่อรัษาวามร้อนและเพิ่มลิ่นหอม"
ามมา้วยพ่อรัวร่าผอมที่แนะนำอาหารอเาบ้า
"้านำเสนอ 'เมามัรทะยาน' ปลาหมึยัษ์ทอรอบ รา้วยอสเปรี้ยวหวานสูรพิเศษ ผสานพลัปราาเห็หูหนูาวและผลไม้หลิือ เพิ่มวามสื่น้วยแวาอและใบสะระแหน่"
รรมารทั้สามพยัหน้ารับ ่อนะเริ่มลิ้มลออาหารแ่ละานอย่าั้ใ พวเาหลับาล สัมผัสรสาิและพลัปราที่่อนอยู่ในอาหารแ่ละำอย่าละเอียลออ
ใบหน้าอพวเาแสออถึวามพึพอใอย่าัเน ิ้วมวเ้าหาันเล็น้อยะพิารารสาิและพลัปราที่ไ้รับ ริมฝีปายับอย่าแผ่วเบา ราวับำลัท่อบทวีแห่รสาิอันล้ำลึ
ฟลอร่าเฝ้ามอทุารเลื่อนไหวอรรมาร้วยวามื่นเ้น ลมหายใอเาแทบะหยุนิ่ ราวับำลัรออยำัสินที่ะเปลี่ยนแปละาีวิอพ่อรัวทั้สอ ทุสายาในลานประลอับ้อไปยัะรรมาร ราวับโลทั้ใบหยุหมุนเพื่อรอฟัำวิาร์าผู้ทรเียริเหล่านี้
รรมารท่านแร บุรุษร่าสูส่า เริ่มเอ่ยปา้วยน้ำเสียราบเรียบ แ่แฝไป้วยวามหนัแน่น "ไ่มุมัรเพลิ อพ่อรัวท่านนี้ รสาิลมล่อม หอมรุ่น้วยเรื่อเทศั้นเลิศ พลัปราที่ไ้รับ็ร้อนแรั่เปลวเพลิ สมับื่ออาหาร แ่ารัวาบนใบบัวหลวนั้น ้ารู้สึว่ายัาวามละเอียอ่อนไปเล็น้อย"
รรมารท่านที่สอ สรีผู้มีใบหน้าามพยัหน้าเห็น้วย "ส่วน เมามัรทะยาน อพ่อรัวท่านนี้ ้า้อยอมรับว่ารสาิสื่นและแปลใหม่ อสเปรี้ยวหวานนั้นเ้าันไ้ีับปลาหมึรอบ แ่้ารู้สึว่าพลัปราที่ไ้รับยัไม่เ้ม้นเท่าที่วร อาะ้อปรับปรุในส่วนอารึพลัปราาวัถุิบออมาให้ไ้มาว่านี้"
พ่อรัวทั้สอยืนนิ่ฟัำวิาร์้วยวามเารพ แววาอพวเาเ็มไป้วยวามหวัและวามัวล
และแล้ว็ถึราวอรรมารท่านสุท้าย สรีสูวัยผู้มีราสอวประับบนอ นามวิ้วแน่น ราวับำลัรุ่นิอย่าหนั ่อนะเอ่ยปา้วยน้ำเสียที่ทำให้ทุนในลานประลอเียบริบ
"้า้อออภัยที่้อล่าวเ่นนี้ แ่อาหารทั้สอานยัไม่สมบูร์แบบ ไ่มุมัรเพลิ แม้รสาิะยอเยี่ยม แ่ารใ้พริหอมเสวนนั้นมาเินไป ทำให้รสาิเผ็ร้อนลบรสาิอื่นๆ ส่วน เมามัรทะยาน นั้น ้ารู้สึว่าอสเปรี้ยวหวานนั้นหวานเินไป ทำให้รสาิไม่สมุล และารัานยัาวามสวยามและวามิสร้าสรร์"
ำพูอรรมารท่านสุท้ายทำให้พ่อรัวทั้สอหน้าถอสี ราวับอไม้ที่ถูสายฝนแห่วามผิหวััระหน่ำ ผู้มในลานประลอ่าพาันอึ้และผิหวั เสียเ็แ่ที่เยัระหึ่มพลันเียบสัล ไม่มีใราิว่าอาหารที่พวเาิว่าสมบูร์แบบแล้ว ะถูวิาร์อย่ารุนแรเ่นนี้ ราวับภาพวาที่ามถูีาออเป็นิ้นๆ
ฟลอร่าเอ็รู้สึใับำพูอรรมาร แ่ในะเียวัน เา็รู้สึทึ่ในวามสามารถอนาในารรับรู้รสาิและพลัปราอย่าละเอียลออ ราวับว่าลิ้นอนาเป็นั่เรื่อมือวิเศษที่สามารถอ่านวามลับออาหารไ้ทุอทุมุม
"ท่าน" ฟลอร่าหันไปถามายวัยลานที่ยืนอยู่้าๆ
"ออภัยที่รบวน ้าเป็นเพียนัเินทาที่เพิ่มาถึเมือนี้ หิราผู้นั้นือผู้ใัน? และราสัลัษ์รูปาวที่ิอยู่บนออพวเามีวามหมายว่าอย่าไรหรือ?"
ายผู้นั้นยิ้มอย่าใี ่อนะอบำถามอฟลอร่า้วยน้ำเสียที่เปี่ยมไป้วยวามเารพ
"ท่านะมาาแนไลริๆ ถึไม่รู้ัปรมาารย์หวัูหนาน ท่านผู้นั้นเป็นหนึ่ในปรมาารย์้านอาหารปราที่ไ้รับารยย่อมาที่สุในเมือหยุนไหล ส่วนราสัลัษ์รูปาวนั้น ือเรื่อหมายแสระับอพ่อรัวและแม่รัวที่ไ้รับารรับรอาสมามอาหารปรา"
ายผู้นั้นอธิบาย่อ ะที่สายายัับ้อไปยัลานประลอ "หนึ่าว หมายถึ พ่อรัวหรือแม่รัวฝึหั ผู้เพิ่เริ่ม้นเส้นทาแห่อาหารปรา สอาว หมายถึ พ่อรัวหรือแม่รัวปรา ผู้มีวามเี่ยวาในารปรุอาหารปราั้น้น สามาว หมายถึ พ่อรัวหรือแม่รัวอาวุโส ผู้สามารถปรุอาหารปราั้นลาและั้นสูไ้ สี่าว หมายถึ ปรมาารย์อาหารปรา ผู้ที่บรรลุถึั้นหลอมรวมพลัปราเ้าับอาหารไ้อย่าสมบูร์แบบ และห้าาว ือ ำนานแห่อาหารปรา ผู้ที่สามารถปรุอาหารปราั้นแ่นแท้ไ้ ึ่ถือเป็นสุยอฝีมือในวารอาหารปรา"
ฟลอร่ามวิ้วเล็น้อย "แล้วทำไมถึเรียนาว่าปรมาารย์ล่ะอรับ? นามีาวแ่สอวเอไม่ใ่ว่าเป็นแ่พ่อรัวแม่รัวอาหารปราหรือ?"
ายผู้นั้นยิ้มอย่าเ้าใ "อ่า...เรื่อนั้นเป็น้อยเว้น ท่านปรมาารย์หวัูหนานนั้น แท้ริแล้วมีฝีมือในารปรุอาหารปราอยู่ในระับปรมาารย์สี่าว ทว่านาั้ใะระับาวไว้ที่สอาวเท่านั้น เหุผลนั้นไม่มีผู้ใทราบแน่ั แ่มี่าวลือว่านา้อารหลีเลี่ยวามวุ่นวายและารแ่แย่ิีในวารอาหารปรา"
ฟลอร่าฟัำอธิบาย้วยวามสนใ เาพยัหน้ารับรู้ และมอไปยัปรมาารย์หวัูหนานอีรั้้วยวามื่นม หิราผู้นี้มีราสอวประับบนอ แ่เบื้อหลัลับเป็นปรมาารย์ผู้มีวามรู้และประสบาร์มามายในศาสร์แห่อาหารปรา นา่าเป็นบุลที่น่า้นหายิ่นั
"อบุท่านมาสำหรับำอธิบาย" ฟลอร่าล่าวอย่าริใ "้าะำไว้"
ายผู้นั้นยิ้มให้ฟลอร่า "ไม่เป็นไร ้ายินีที่ไ้่วยเหลือ หาท่านสนใในอาหารปรา ้าแนะนำให้ท่านไปเยี่ยมมสมามอาหารปรา ท่านอาะไ้พบับปรมาารย์หวัูหนานหรือปรมารย์ท่านอื่น็เป็นไ้"
ฟลอร่าพยัหน้ารับ "อบุสำหรับำแนะนำ ้าะลอไปู"
เาหันลับมามอารประลออีรั้
รรมารทั้สามรพู่ันลบนระาษสีาว บรรเียนะแนน้วยลายมือที่ามและเียบม ราวับำลัสลัำัสินลบนแผ่นศิลาแห่โะา เมื่อเสร็สิ้น พวเายื่นระาษให้ับายนหนึ่ที่ทำหน้าที่ประาศผล
ายผู้นั้นรับระาษมา้วยมือที่สั่นเทาเล็น้อย ใบหน้าอเาแสออถึวามประหลาใและวามลัเล ผู้มในลานประลอ่าเียบเสียล ราวับโลทั้ใบำลัลั้นหายใรออยำัสิน
"ท่านพ่อรัวทั้สอ" ายผู้นั้นเริ่ม้น้วยน้ำเสียแผ่วเบา "ะแนนอท่านือ..."
"ศูนย์ะแนน"
เสียฮือฮาัึ้นาผู้ม ทุน่าะลึและไม่พอใับผลารัสิน ฟลอร่าเอ็รู้สึประหลาใ เาพอะเ้าใไ้ว่าเหุใปรมาารย์หวัูหนานถึไม่ให้ะแนนแ่พ่อรัวทั้สอ แ่รรมารอีสอท่าน็ทำามเ่นนั้น้วยหรือ?
ทันในั้น ปรมาารย์หวัูหนาน็วัมือเรียายผู้นั้นเ้าไปหา นาระิบอะไรบาอย่าับเา ายผู้นั้นพยัหน้ารับ ่อนะเินลับออมาและประาศ้วยน้ำเสียที่ัและัเน
"ท่านผู้มที่เารพ เนื่อาอาหารอพ่อรัวทั้สอท่านยัไม่เป็นที่พอใอะรรมาร เราึอประาศให้มีารประลอรอบพิเศษ! พ่อรัวทั้สอท่านะ้อปรุอาหารใหม่ และเราะเปิโอาสให้พ่อรัวแม่รัวอีสามท่านเ้าร่วมารประลอนี้้วย หาท่านใสนใ โปรยมือึ้น!"
เสียฮือฮาัึ้นอีรั้ ผู้ม่าส่เสียเียร์และปรบมือ้วยวามื่นเ้น
ฟลอร่ามอูเหุาร์รหน้า้วยวามสนใ เาไม่แน่ใว่าวระเ้าร่วมารประลอนี้หรือไม่ แ่เา็รู้สึถึแรระุ้นบาอย่าภายในใ เาอยาะทสอบฝีมืออัวเอับพ่อรัวแม่รัวนอื่นๆ และพิสูน์ให้ทุนเห็นว่าเามีีพอ
ความคิดเห็น