[BNHA x AOT] วายร้ายทะลุมิติ

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

League Of Villains

'' นั่นมันตัวอะไรวะนั่น? วิปริตชะมัด ''

'' อี๋....เจ้านั่นไม่ใส่เสื้อผ้าด้วย หยะเเหยงชะมัดเลยดาบิคุง ''

บทนำ

ยามราตรีที่เงียบสงัด

           ที่นี่คือที่ไหน เเม้จะตั้งคำถามวนซั้าไปมาในหัวดาบิกับโทกะก็คิดไม่ออกอยู่ดี ความทรงจำครั้งล่าสุดของพวกเค้าคืออยู่ในป่าของเจ้าพวกฮีโร่ที่นำนักเรียนมาเข้าค่าย ภารกิจลักพาตัวบาคุโกคัตสึกิยังไม่สำเร็จลุล่วงจูู่ๆก็รู้สึกเหมือนมีใครซักคนฟาดท้ายทอย ตื่นมาอีกทีทั้งคู่ดันมาโผล่ในป่าเเปลกตา จะมองยังไงเจ้าต้นไม้ใหญ่ยักษ์เเปลกประหลาดของที่นี่มันไม่ใช่ป่าธรรมดาชัดๆ

'' ให้ตายสิ ยุ่งยากชะมัด.... ''

ดาบิบ่นพึมพำออกมา ดวงตาสีเทอร์ควอยซ์สอดส่องไปทั่วบริเวณเพื่อหาว่านอกจากโทกะที่ยืนอยู่ข้างกายเเล้วยังมีสมาชิกลีคคนอื่นอยู่ที่นี่ด้วยหรือไม่ เค้ายังไม่อยากอยู่กับยัยประสาทนี่คนเดียวจนเพี้ยนตามหรอกนะ

'' อ๋าา ต้นไม้ใหญ่ชะมัดเลย ''

โทกะเงยหน้าขึ้นมองตามความสูงของต้นไม้เเปลกตา ใบหน้าเปื้อมรอยยิ้มจ้องมองเเสงจากดวงจันทราบนฟากฟ้าที่ลอดผ่านลงมา บรรยากาศเงียบสงบของที่นี่เเม้จะทำให้ใจของเธอรู้สึกหวั่นเพราะไม่รู้ว่าหลงมาอยู่ตรงไหน เเต่อย่างน้อยถ้ามีดาบิอยู่ด้วยก็อุ่นใจไปเปราะหนึ่งเเม้ทั้งคู่จะไม่ชอบขี้หน้ากันก็ตาม เเต่มันดีกว่าอยู่คนเดียวล่ะนะ

'' โฮ่ย โทกะ ''

ดาบิร้องเรียกเด็กสาว โทกะละสายตาออกจากเบื้องบนหันกลับมาหา เจ้าของชื่อเอียงใบหน้าเล็กน้อยส่งเสียงขานตอบรับในลำคอ มือที่มีร่องรอยของเเผลไหม้เป็นทางยาวยกนิ้วชี้ขึ้นชี้ไปยังทิศทางหนึ่ง เมื่อสายตาทั้งสองคู่มองเข้าไป ปรากฎเเสงไฟสีเหลืองนวลกะพริบหรี่

โทกะดึงหน้ากากคอสตูมลงเเล้วยิ้มกว้างขึ้นกว่าเดิมจนเห็นเขี้ยว

'' ดาบิคุง! มีคนอยู่ทางนั้นเเน่ๆเลย ไปหาเค้ากันเถอะ! ''

สิ้นเสียงของดุรนีที่ตัวเล็กกว่า ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะร้องห้ามไม่ให้วิ่งทะเล่อทะล่าออกไปเธอก็พุ่งตัววิ่งจนอุปกรณ์คอสตูมที่สวมใส่อยู่ส่งเสียงกระทบกันไปตามเเรงขับเคลื่อน ดาบิทำหน้าตาเบื่อโลกก่อนจะออกตัวเดินตามไปอย่างไม่เร่งรีบ

เอาเถอะ....ถ้าพวกนั้นมันอันตรายเผาทิ้งซะก็สิ้นเรื่อง

เเม้ว่าจะเป็นกังวลเพราะไม่รู้ว่าเจ้าพวกนั้นมีอัตลักษณ์อะไรอยู่นิดหน่อย เเต่เค้ามั่นใจว่ายังไงทั้งตนเเละยัยสมองเพี้ยนนั่นไม่ใช่พวกกระจอกไร้ฝีมืออะไรขนาดนั้นหรอกนะ

@นํ้าเเข็งใส