คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ลายมือนั่นเป็นของฉันไม่ใช่เขา
“ฟอ”นามิวิ่มาหาฟอที่นั่อยู่หลัห้อับเพื่อนๆ
“มีอะไรหรอนามิั”าิถามนามิที่ส่ยิ้มมาให้
“ือ...เรามีเรื่ออยาให้ฟอ่วยหน่อยนะ...พวเธอออไป่อนไ้ไหม”ถึาิไม่อยาะออไปเท่าไหร่แ่็ถูิลาออไปอยู่ี
“หือ...มีไร้ะนามิ”ฟอพยายามพู้วยน้ำเสียสใส นามิยื่นระาษสีหวานับปาามาให้ฟอ
“ฟอ...่วยเียนหมายให้เราหน่อยสิเราะให้านมอ่ะ”ฟอนั่ัวแ็ทื่อ
“ฟอ้ะ”นามิเย่าัวฟอเบาๆฟอเยหน้ามอนามิ่อนะฝืนยิ้มแล้วพยัหน้า
“ไ้้ะ”ฟอรับระาษมา
“ว่าแ่...ะให้เียนว่าอะไรล่ะ”ฟอมอนามิที่ยิ้มหวาน
“เี๋ยวเราบอแล้วฟอเียนนะ”
“‘อยาเอ อยาเห็นหน้า อยารู้ั เธออบัน ัน็อบเธอ ทันไหมฟอ”ฟอพยัหน้า่อนะรีบเียนและพยายามลั้นน้ำาไว้ไม่ให้ไหลออมา
“แ่นี้แหละฟอ”ฟอยื่นระาษแผ่นนั้นืนให้นามิ
“ัวหนัสือฟอน่ารัั”นามิยิ้มอบุแล้ว่อนะเินลับไปที่โ๊ะอัวเอที่อยู่หน้าห้อ ฟอเอาแนวาบนโ๊ะ่อนะฟุบหน้าลไปน้ำาที่พึ่เหือแห้ไหลออมาอีรั้วามเ็บปวมามายถาโถมเ้ามาฟอัริมฝีปาัวเอไว้เพื่อไม่ให้มีเสียสะอื้นออมา
“ฟอ”าิเินมาหาฟอที่ฟุบโ๊ะอยู่เสียสะอื้นเบาๆเล็ลอออมา าิส่ายหน้าเบาๆับารเสียสละที่มี(มาเินไป)อฟอ
“ฟอ”านมที่ยืนรออยู่หน้าึวิ่มาหาฟอที่ำลัเินลบันไมา้วยรอยยิ้มแล้ว็ะัเมื่อเห็นหยาน้ำามามายบนใบหน้าอฟอ
“ฟอใรทำอะไรเธอบอเรามาเี๋ยวเราัารให้”านมเย่าัวฟอ ฟอสบาอานมที่แฝไป้วยวามใ
‘นที่ทำให้ันเป็นแบบนี้็ือเธอไล่ะ’ฟอิ่อนะส่ายหน้าแล้วันานมออ่อนะปาน้ำาออแล้วยิ้มให้านมอย่ายาเย็น
“ไม่มีอะไรหรอ มีอะไรหรอานม”านมหยุเย่าัวฟอ านมไม่รู้เลยว่ารอยยิ้มอฟอเศร้าแ่ไหน
“็ะมาอบในะ นี่ฟอรู้ไหมฟอเป็นแม่สื่อที่ีมาเลยนามิเอาหมายมาให้เรา้วย”านมโว์หมายสีหวานให้ฟอู
“ัวหนัสือนามิน่ารัมาๆเลยล่ะ”ฟอยิ้มอย่าปวร้าว
“นามินะน่ารัมาเลย นิสัยี้วย”ฟออยาหายไปาโลนี้เ็บเหลือเินหัวใแหลละเอียเหมือนเศษแ้วที่แออเป็นเสี่ยๆ
“เราะะอนามิเป็นแฟ/ฟอ”เสียอานมถูลบ้วยเสียอาิที่วิ่ลบันไามมา
“ฟอลับบ้านัน”าิเินมาับ้อมือฟอ่อนะลาให้เินามมา ่อนะเินไปหลัึที่ลับาน าิปล่อย้อมืออฟอ ฟอทรุัวลับพื้น
“แ...เ้าเ็บว่ะ”ฟอที่้มหน้ามอพื้นเอ่ยน้ำเสียสั่นเรือ่อนที่น้ำาะไหลลมาอีรั้ าิลไปนั่อยู่้าหน้าฟอ่อนะึฟอเ้ามาอเบาๆ
“ทำไมแไม่หยุล่ะหยุ่วย 2 นนั้นสัที”ฟอันัวเอออมาาอ้อมออเพื่อนรั่อนะส่ายหน้าเบาๆ่อนะปาน้ำาแล้วเยหน้าึ้นมอาิ วาที่เ็มไป้วยหยาน้ำามุ่มั่น แ่ยัมีวามเศร้าอยู่ลึๆ
“ไม่!เ้าะ่วยให้านมสมหวัแ่เห็นานมมีวามสุเ้า็ีใถึแม้เ้าะ้อเ็บปวมา็าม”ฟอบอเสียเศร้า น้ำาเม็โร่วใส่ระโปรอาิฟอลุึ้นยืนอย่า้าๆแล้วหันไปปาน้ำา่อนะหันไปหาาิที่ลุึ้นยืนแล้วมอฟออยู่
“ลับบ้านันเถอะ”ฟอยิ้มนิๆแ่แฝไป้วยวามปวร้าว าิพยัหน้า่อนะเินามฟอไป
ความคิดเห็น