คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Rewrite :: บทนำ นางฟ้าซาตาน
ในที่ลับตาคนอย่างยิ่ง
เพียะ เพียะ ตุบ!
เสียงสุดท้ายที่ดังขึ้นคือเสียงของร่างบางร่างนึงที่ถูกพลักจนล้มลงไปนอนกับพื้น
ชุดนักเรียนที่ใส่อยู่ยัยยู่ยี่
มีรอยรองเท้านักเรียนที่เห็นได้ชัดอยู่บนเสื้อนักเรียนสีขาว ใบหน้าที่พอจะมีเค้าโครงของความสวยหลงเหลืออยู่บวมฉึ่ง ริมฝีปากเล็กๆมีเลือดไหลซึมออกมา
นัยน์ตาสีดำเต็มไปด้วยความหวาดกลัวน้ำตาเอ่อล้นที่ขอบตา เบื้องหน้าของเธอคือปีศาจ! ผู้หญิงห้าคนที่ยืนอยู่รอบตัวเธอนั้นคือปีศาจ
โดยเฉพาะผู้หญิงที่เป็นคนผลักเธอจนล้มลงทั้งๆที่ตัวเล็กแต่กลับมีพละกำลังมหาศาล
ใบหน้าที่สวยสดงดงามราวกับนางฟ้านั้นเป็นเพียงหน้ากากที่ซ่อนความโหดร้ายไว้
ดวงตาสีน้ำฟ้าสดใสที่มองมา ไม่มีอะไรอยู่ในนั้นนอกจากความสนุกที่ได้เห็นคนเจ็บปวดและทรมาน
"ยะ...อย่าทำฉันเลยฉันขอโทษ ฮือออออออออ
T_T"ยัยวายร้องไห้น้ำตาอาบแก้มก่อนจะยกมือไหว้ฉันอย่างหน้าสมเพชฉันนั่งลงข้างหน้ามันก่อนจะใช้มือเพียงข้างเดียวบีบแก้มมันทางสองข้างส่ายไปมา
"ไม่ปากเก่งอีกล่ะยัยตัวดีกล้ามากนะที่ทำอย่างนั้นกับฉันทั้งที่แกก็รู้ว่าฉันเป็นใคร-_-^^^"ฉันสะบัดมือออกจากหน้าของมันเพราะน้ำตาที่ไหลมาโดนมือ
อี๊ สกปรกที่สุด! ยัยวายล้มลงไปนอนกับพื้นก่อนจะรีบลุกขึ้นวิ่งหนีแต่ก็ล้มลงไปเพราะโซ่ที่ข้อเท้าที่ไอ้น้ำล่ามเอาไว้ทำเอาหน้ายัยวายกระแทกใส่พื้นดินเต็มๆ
"โอ๊ย!ฮือT_T"ยัยวายร้องไห้แล้วเงยหน้าขึ้นมาหน้าตาของยัยวายทุเรศมากมายน้ำมูกน้ำตาไหลใบหน้าที่เคยสวยงาม(แต่น้อยกว่าฉัน)เต็มไปด้วยเศษดินยัยวายยังร้องไห้ไม่หยุด
ฉันหันไปหาไอ้น้ำมันพยักหน้าแล้วโยนบ้างอย่างมาให้ฉันมันเป็นสิ่งที่ทำให้ยัยวายตาโต0_0 แล้วคลานมาเกาะขาฉันร้องห่มร้องไห้ฉันหันไปยิ้มให้มันแล้วสะบัดขาจนมันหลุดออกไป
ฉันมองสภาพของผู้หญิงที่ก่อนหน้านี้ปากดีท้าหาเรื่องฉันไปทั่วโรงเรียนแต่ตอนนี้กลับสะบักสะบอมยิ่งกว่าผ้าขี้ริ้วเก่าๆแทบดูไม่ได้
ยัยวายอยู่ในท่าคลาน(เหมือนหมา)ข้อเท้าด้านขวามีโซ่ล่ามยัยนี่พยายามอย่างมากที่จะพยุงตัวเองไม่ล้มลงด้วยแขน
2 ข้างสิ่งที่ทำให้ยัยวายตาโตได้คือ
ไม้หน้าสาม….
"ยัยหมาหมู่"ฉันเหยียดยิ้มสภาพขนาดนี้ยังจะปากดีได้อีกนะ
“ไม่สำนึกเลยสินะที่โดนขนาดนี้เพราะปากตัวเองแท้ๆทำให้พูดไม่ได้ไปสักพักดีมั้ย?”ทั้งๆที่พวกฉันไม่ชอบหาเรื่องใครก่อนแท้ๆแต่ถ้าใครกล้าเข้ามาเหยียบในถิ่นฉันก็ต้องโดนสักหน่อยล่ะนะ
ผัวะ!!
ยังไม่ทันจะได้ฟังคำตอบจากปากเน่าๆนั่นฉันฟาดไม้ไปที่หน้าซีกซ้ายของยัยวายจนหน้าหันยัยวายค่อยๆหันกลับมาช้าๆเลือดไหลออกมาจากปากที่อวดเก่งนั่น
"นี่สำหรับที่แกด่าฉันทั้งๆที่เรียกหาให้ฉันออกมาสู้แต่กลับหมดท่าช่างน่าสมเพชจริงๆเลยนะ"แขนทั้ง
2 ข้างนั่นสั่นสะท้านแต่พยายามไม่แสดงความเจ็บออกมา
ยิ่งเห็นยิ่งหน้าหงุดหงิด
"ยัยปีศาจ"
“ไม่เข็ดสินะเก็บลิ้นไว้ดีๆล่ะ”
ผัวะ!
ฉันฟาดไม้หน้าสามไปทางไปหน้าซีกขวาของยัยวายแต่ยัยนี่ก็ไม่ร้องสักแอะ
ก่อนที่มันจะกระอั่กเลือดออกมาจากริมปากบางนั่นมีฟันร่วงออกมาสักสองสามซี่ได้
"ใช่ฉันมันปีศาจ..นี่สำหรับที่แกเอาน้ำมาสาดหน้าฉัน"ฉันเงื้อไม้ในมือขึ้นสูงแต่ยังไม่ทันจะได้ฟาดลงไปก็ดันมีคนลงมือตัดหน้าไปซะก่อน
เพียะ!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"ยัยวายกรีดร้องอย่างเจ็บปวดด้วยฝีมือแส้ของยูเอะที่ฟาดไปเต็มหลังที่สั่นสะท้านนั่นทำให้ยัยวายเกือบทรุดหน้าทิ่มพื้นแต่ยังยันไว้ได้ยัยวายกัดริมฝีปากบางนั่นไม่ให้เสียงลอดออกมาอีก
"ร้องแล้วหรอนึกว่าเป็นใบ้ซะอีก"ฉันหันไปมองคนที่กล้าเข้ามาคัดจังหวะ
ก่อนจะเจอกับยูเอะสาวลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นที่สะบัดแส้ในมือไปมา
"ขอบ้างนะโกะเห็นแล้วหมั่นไส้อ่ะ"ยูเอะพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานแววตานั่นเป็นประกายเมื่อเห็นความเจ็บปวดตรงหน้า
ฉันหันไปส่งยิ้มให้มัน
"เอ่อตามบาย'ละกันอย่าถึงตายล่ะ"
เพียะ เพียะ เพียะ เพียะ เพียะ เพียะ เพียะ
ทุกครั้งที่แส้ของยูเอะฟาดไปที่หลังของยัยวายจะมีเสียงกรี๊ดอย่างเจ็บปวดทุกครั้งยูเอะไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนยัยวายสลบไป(หรือตายหว่า>_<)ยูเอะหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดแส้ที่เต็มไปด้วยเลือดของยัยวายก่อนจะทำหน้าเอือมระอาแล้วโยนมันทิ้งลงพื้นไป
“จะทิ้งหรอ?”น้ำสาวห้าวประจำแก๊งผู้มีผมสั้นประบ่าสีเทาเลิกคิ้วมองยูเอะที่ทำหน้าเซ็งใส่
“ไว้สั่งทำใหม่ก็ได้ เลอะเลือดเน่าๆไม่อยากเก็บไว้นะ”
"ยัยบ้านั่นถึกชะมัดเลย"ยูเอะบ่นงึมงำฉันหันไปมองด้วยสภาพของยัยวายที่ตอนนี้เละกว่าตอนแรกอีกเสื้อข้างหลังมีรอยฉีกขาดนับไม่ถ้วนด้วยฝีมือของยูเอะเลือดไหลออกมาจากรอยแผลนั่น
แถมยังมีเลือดไหลออกมาจากขมับด้านขวา(สงสัยตบแรงไปหน่อย)ฉันเดินไปวางมีดเล่มหนึ่งบนมือของยัยวายแล้วพยักหน้าให้แพรแพรหยิบผ้าสีดำออกมาที่ผ้านั่นถูกวาดป็นวงกลมด้านในวงกลมนั่นถูกวาดเป็นดาวห้าแฉกแพรวางมันลงบนตัวของยัยวายที่ตอนนี้แน่นิ่งไปแล้ว
"ไม่ทำหรอ"มีนาสาวสวยตาคมเอ่ยถามฉันที่ลุกขึ้นยืนก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้มัน
“ไม่ล่ะขี้เกียจนะ” 'ทำ' ของไอ้มีนาคือการที่ฉันจะใช้มีดกรีดที่ฝ่ามือข้างขวาเป็นสัญลักษณ์ของซาตานหรือก็คือสัญลักษณ์ที่อยู่บนผ้าผืนสีดำนั่น แสดงว่าคนๆนี้พ่ายแพ้ต่อพวกเรา ซึ่งทุกคนล้วนรู้จักดีในชื่อว่า Devil Angel นางฟ้าซาตาน
ความคิดเห็น