คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2 | คุณครูกับวิชาการบิน
ในวันนี้ผมำลัเินเล่นรอบโรเรียนอยู่ เพราะรูเวลให้ผมหยุสอนหนึ่วัน ผมเลยใ้โอาสนั้นมาเินเล่นสำรวูารเรียนารสอนอรูนอื่นๆ
ผมเินไปเรื่อยๆ นเินมาถึสนามีฬาที่วาร์ัสำลัสอนเ็ปีหนึ่ี่ไม้วาอยู่
"เอาล่ะรูะให้พวเธอไปฝึี่ไม้วาแล้วมาี่ให้รูู ถ้าี่ไม่ไ้ามวามสูที่รูำหน รูะให้พวเธอทั้หลายไปฝึมาใหม่แล้วมามาี่ให้รููอีรอบ!!!"
เสียโอรวนอนัเรียนปีหนึ่ทั้หลายร้อออมา้วยวามเหนื่อยใับารสอนแสนโหาารแ
ผมยืนูารสอนอุวาร์ัส่อนะเ้าไปทัทาย
"สวัสีรับุวาร์ัส วันนี้สบายีไหมรับ?"
"หืม? โอ้วสวัสีนิโล!! ันสบายีแล้วว่าแ่ทำไมวันนี้นายถึไม่ไป่วยรูเวลสอนล่ะ?"
ผมับวาร์ัสยืนุยันสัพั่อนะหันมาูเหล่านัเรียนที่ำลัพยายามฝึี่ไม้วา้วยวามยันันแ็(?)
"เน่อาูล~ ทำไมนายถึลอยไ้แ่นี้อ่า"
"เียบไปรับฟลอย์ ที่ผมี่อยู่ในอนนี้็สูอยู่แล้ว้วย"
แ่ลอยอยู่เหนือพื้นแ่ไม่ี่เนเนี่ยนะ?
้วยวามที่ผมเป็นุรูที่ี เพราะั้นผมึัสินใเินไปหาเ็รนั้น เพื่อ่วยสอนี่ไม้วา
"สวัสีรับนัเรียน อยาให้รู่วยอะไรไหม"
"อ่ะ สวัสีรับอาารย์นิโล" อาูลหยุี่ไม้วา่อนะเอ่ยสวัสีผม
"สวัสีรับอาารย์" เเอ่ยสวัสี้วยเ่นัน
"ูเหมือนว่าพวเธอะมีปัหาับารี่ไม้วาสินะ "
"ถึรูะไม่ไ้สอนวิานี้แ่ที่โลอรูเยสอนารี่ไม้วาอยู่ รูิว่ารูน่าะพอสอนพวเธอไ้อยู่"
ผมสั่ให้เ็ทั้สามาหอออาวิเนลล์ยืนหน้าหน้าระานแล้ววาไม้วาไว้้าัว
"ถึรูะไม่รู้ว่าอาารย์วาร์ัสสอนพวเธอแบบไหน แ่รูะสอนามที่โรเรียนอรูสอนนะ"
"เอาล่ะ ยื่นมือ้านึอพวเธอออมาแล้วพูว่า ลอย"
"ลอย/ลอย/ลอย!"
ไม้วาอแ่ละนมีารยับเยื่อน โยอเมีารลอยึ้นมาเล็น้อย่อนะล ออาูลมีแ่สั่นนิๆ อยู่บนพื้น ส่วนอฟลอย์ลอยึ้นมาใส่ในมืออเา
"ทำไมไม้วาอผมถึไม่ลอยึ้นมาอยู่ในมือผมเหมือนอฟลอย์ล่ะรับ"
"ลอั้สมาธิให้ีว่านีู้ ใเย็นๆ แล้วพูำว่าลอยออมา"
ทั้อาูลและเทำแบบนี้ไปสัพั่อนที่ไม้วาะลอยึ้นมาอยู่ในมืออพวเาทั้สอ
"เ่มา ่อไปะเป็นารี่ไม้วานะ ึ่รูอยาะให้พวเธอี่ไม้วาแล้วบินึ้นไปแล้ว่อยๆ ลมา"
"พวเธอไม่้อลัวว่าะลมาแล้วบาเ็บนะ เพราะเี๋ยวรูะ่วยพวเธอเอ ถ้าเิเธอาไม้วา"
ผมบอให้เ็ทั้สามทำใให้สบายแล้วึ้นไปี่บนไม้วา โยมีผมอยยืนูอยู่ใล้ๆ พร้อมับอธิบายวิธีารบิน
ึ่ผลลัพธ์่อน้าออมาี เพราะาอนแรที่อาูลับเแทบะบินไม่ึ้นเลย อนนี้สามารถบินสูไ้มาว่าอนแร
"เยี่ยมมา! อนนี้ารบินอพวเธอีว่าอนแรที่อาารย์เห็นะอี เอาล่ะ่อไป่อยๆ บิน่ำลมานะ อย่านั้นแหละ"
อาูลและเอทำามที่นิโลบอ ่อนะลอโยสวัสิภาพ
"อบุอาารย์มาๆ นะรับที่สละเวลามาสอนพวผมี่ไม้วา"
อาูลล่าวอบุผม ผมอบลับไปว่าไม่เป็นไรเพราะมันเป็นหน้าที่ออาารย์อย่าเาอยู่แล้ว
"ะว่าไปแล้วฟลอย์หายไปไหนแล้วหรอรับอาูล" เถาม้วยวามสสัยเมื่อมอรอบ้าแล้วไม่เห็นแฝอน
"เ้าอยู่บนนี้ายเ"
พวผมเยหน้าึ้นไป้าบน่อนะเห็นฟลอย์ยืนอยู่บนไม้วา
"ฟลอย์! ระวัหน่อยารยืนบนไม้วาแบบนั้นเธอะลมาไ้นะ!" ผมร้อเือน้วยวามเป็นห่ว แู่ท่าแล้วฟลอย์ะไม่สนใำพูอผมเลย
"ไม่เป็นไรหรอร้าบอาารย์~ เน่ๆ ูผมะ่อน"
ฟลอย์ยืนี่ไม้วาโว์พวผมและนัเรียนในบริเวนั้นใหู้ อนแรผมเห็นว่าฟลอย์น่าะสามารถยืนบนไม้วาไ้โยไม่ลมา เลยลายวามัวลลไปไ้่อนที่ะ...
"เหวอ!!"
"ฟลอย์/ฟลอย์/ฟลอย์!!!!"
"อาร์เรสโ โมเม็มัม!" ผมรีบหยิบไม้ายสิทธิ์ออมา่อนะร่ายาถา้านแรโน้มถ่วเพื่อไม่ให้ฟลอย์ลมาระแทับพื้น้านล่า
ฟลอย์่อยลสู่พื้นอย่า้าๆ นมาถึพื้น ผมรีบเ้าไปเ็ฟลอย์ทันที
"เธอไม่บาเ็บรไหนใ่ไหมฟลอย์?"
เมื่อมั่นใแล้วว่าไม่มีรไหนบาเ็บ ผม็ุฟลอย์ทันทีเรื่อที่ไม่ระวันอา่อให้เิอันรายับัวเอไ้
หลัานั้นฟลอย์็ถูอาารย์วาร์ัสลโทษโยารวิ่รอบสนาม 20 รอบ
"ให้ายสิ ราวหลัเธออยูแลแฝอเธอีๆ ้วยนะเ"
"รับอาารย์"
และสัาออ็ัึ้น ผมล่าวลาับนัเรียน่อนะอัวไปทำอย่าอื่นแทน
ผมหวัว่าฟลอย์ะไม่ทำอะไรอันรายแบบนั้นอีนะ เฮ้อ~
ความคิดเห็น