ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ลางร้ายที่ 8 : ระเบิด
รถคันนี้ไม่ตีลังกาไปไหนเพราะมันถูกโฉบด้วยสัตว์ประหลาดยักษ์บางชนิดรูปร่างคล้ายนกมีขนใต้ท้องสีขาวและปีกสีดำสนิท มันใช้กรงเล็บที่แข็งแรงนั้นจับเพาว์เวอร์ออฟสเตรทไว้อย่างดีแล้วพามันร่อนลงสู่เบื้องล่างด้วยความเร็วสูงก่อนปล่อยตัวรถลงสู่ลุ่มลึกที่กว้างใหญ่เบื้องล่าง ที่ล้อมรอบด้วยป่าหนาทึบแล้วตัวมันนั้นก็บินผ่านลุ่มนั้นไปโดยไม่ได้สนใจสิ่งใดๆเลยแม้แต่น้อย
“เฟี้ยว!!!”
รถเริ่มตีลังกาไปมาหลายตลบก่อนตกลงสู่หลุมนั้น
“ตูม!!!”
เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้องไปทั่วป่า เสียงอะไหล่รถบางชนิดที่หลุดออกดังเพล้งพล้าง อยู่ชั่วขณะ และตามมาด้วยเสียงสัตว์ป่าที่ร้องกันระงมอย่างตกใจ เป็นพักใหญ่
เกิดเรื่องน่าเศร้าขึ้นอีกแล้ว……ทั้งสามจะต้องตกอยู่ในชะตากรรมอย่างไรมิอาจคาดเดาได้
รถที่ระเบิดด้วยเชื้อเพลิงมหาศาลพวกเขาจะรอดหรือเปล่านะ………
..................................O-o......................................
“เฮอะ! เสียงอะไร?”
โธมัสในชุดนอนบนเตียงสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ เขาลุกจากเตียงนอน เกาศรีษะแล้วไปเปิดประตูห้องเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นถึงได้มีเสียงดังขนาดนี้ เขานำร่างขี้เซาของตัวเองออกมาสู่นอกห้องนอนก่อนจะยืดเส้นยืดสายแล้วสะบัดหัวไปมาให้ตัวเองหายจากอาการสลึมสลือ พลันหน้าของเขาเหลือบไปเห็นบางสิ่งบางอย่างนอกหน้าต่าง เขาเดินผ่านห้องนอนต่างๆไปเรื่อยๆแล้วไปหยุดอยู่ตรงหน้าต่างบานนั้น
ภาพไฟที่พุ่งออกมาเหนือป่า เหมือนรูปเห็ดไฟขนาดยักษ์สว่างอยู่ในแววตาเขา
“นั่นมัน! อะไรไประเบิดในป่าแพล็กซ์ล่ะนั่น?”
เขาขมวดคิ้วอยู่สักพักแล้วเดินหันหลังจากไปยังห้องนอนของเชมมี่
ก๊อกๆ!! “ตื่นยังเชมมี่” ไม่มีเสียงตอบรับ
ก๊อกๆ!! “ตื่นยังลูก” เขายืนพิจารณาอยู่ชั่วครู่ก่อนผงะเปิดประตูห้องของเชมมี่เข้าไป ความเงียบภายในห้องทำให้ได้ยินเสียงฝีเท้าอันแผ่วเบาของโธมัส
“เชมมี่!”เขาลองร้องเรียกชื่อเธออีกครั้ง เมื่อพบความว่างเปล่าในห้องนอน เขาเดินหาเธอทั่วในห้องนอนนั้น ก่อนเดินไปที่ลำโพงติดผนัง เขากดปุ่มหนึ่งเข้าแล้วพูดใส่ในลำโพงนั้น
“T1(ชื่อรหัส) มาหาฉันหน่อยสิ”
“………” ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา
“T1 ๆๆ ไม่ได้ยินฉันรึไง” เขาโมโหอย่างที่สุดแล้วเดินไปที่โรงรถอย่างรีบร้อน สภาพเบื้องหน้าเขา คนคุมโรงรถนอนแผ่หลากระจัดกระจายอย่างอิ่มเอิบใจ
“คอยดูนะถ้าพวกแกตื่นมา ฮึ่ม!…”
เขาโมโหขึ้นมาอย่างที่สุดก่อนจะใช้ฝีเท้าเตะ ไหล่ของคนคุมคุมรถคนหนึ่งเข้าอย่างจัง
“โอ๊ย!” คนผู้นั้นร้องโอดครวญก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ ก้มหน้าทำความเคารพโธมัส
“ทำไมสารรูปพวกแกถึงเป็นแบบนี้ หลับในเวลางานแบบนี้มันน่า....” โธมัสส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่าย “ เอาล่ะ!เชมมี่หายไปไหนรู้มั้ย -- ไม่รู้เหรอ” โธมัสตบหน้าคนผู้นั้นเมื่อเขาส่ายหน้าไม่รู้
“งั้นรีบปลุกพวกแกเลยนะ ไปตามหาลูกฉันให้ทั่วบ้านเลย! ไป!”
เขามองสภาพคนพวกนั้นก่อนปล่อยลมหายใจแรงๆออกมาแล้วเดินเข้าไปในคฤหาสน์อย่างไม่พอใจ
....................O-o..................
อ่านถ้าชอบก็ช่วยให้คะแนนหรือเม้นๆกันเข้ามาเยอะๆนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
“เฟี้ยว!!!”
รถเริ่มตีลังกาไปมาหลายตลบก่อนตกลงสู่หลุมนั้น
“ตูม!!!”
เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้องไปทั่วป่า เสียงอะไหล่รถบางชนิดที่หลุดออกดังเพล้งพล้าง อยู่ชั่วขณะ และตามมาด้วยเสียงสัตว์ป่าที่ร้องกันระงมอย่างตกใจ เป็นพักใหญ่
เกิดเรื่องน่าเศร้าขึ้นอีกแล้ว……ทั้งสามจะต้องตกอยู่ในชะตากรรมอย่างไรมิอาจคาดเดาได้
รถที่ระเบิดด้วยเชื้อเพลิงมหาศาลพวกเขาจะรอดหรือเปล่านะ………
..................................O-o......................................
“เฮอะ! เสียงอะไร?”
โธมัสในชุดนอนบนเตียงสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ เขาลุกจากเตียงนอน เกาศรีษะแล้วไปเปิดประตูห้องเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นถึงได้มีเสียงดังขนาดนี้ เขานำร่างขี้เซาของตัวเองออกมาสู่นอกห้องนอนก่อนจะยืดเส้นยืดสายแล้วสะบัดหัวไปมาให้ตัวเองหายจากอาการสลึมสลือ พลันหน้าของเขาเหลือบไปเห็นบางสิ่งบางอย่างนอกหน้าต่าง เขาเดินผ่านห้องนอนต่างๆไปเรื่อยๆแล้วไปหยุดอยู่ตรงหน้าต่างบานนั้น
ภาพไฟที่พุ่งออกมาเหนือป่า เหมือนรูปเห็ดไฟขนาดยักษ์สว่างอยู่ในแววตาเขา
“นั่นมัน! อะไรไประเบิดในป่าแพล็กซ์ล่ะนั่น?”
เขาขมวดคิ้วอยู่สักพักแล้วเดินหันหลังจากไปยังห้องนอนของเชมมี่
ก๊อกๆ!! “ตื่นยังเชมมี่” ไม่มีเสียงตอบรับ
ก๊อกๆ!! “ตื่นยังลูก” เขายืนพิจารณาอยู่ชั่วครู่ก่อนผงะเปิดประตูห้องของเชมมี่เข้าไป ความเงียบภายในห้องทำให้ได้ยินเสียงฝีเท้าอันแผ่วเบาของโธมัส
“เชมมี่!”เขาลองร้องเรียกชื่อเธออีกครั้ง เมื่อพบความว่างเปล่าในห้องนอน เขาเดินหาเธอทั่วในห้องนอนนั้น ก่อนเดินไปที่ลำโพงติดผนัง เขากดปุ่มหนึ่งเข้าแล้วพูดใส่ในลำโพงนั้น
“T1(ชื่อรหัส) มาหาฉันหน่อยสิ”
“………” ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา
“T1 ๆๆ ไม่ได้ยินฉันรึไง” เขาโมโหอย่างที่สุดแล้วเดินไปที่โรงรถอย่างรีบร้อน สภาพเบื้องหน้าเขา คนคุมโรงรถนอนแผ่หลากระจัดกระจายอย่างอิ่มเอิบใจ
“คอยดูนะถ้าพวกแกตื่นมา ฮึ่ม!…”
เขาโมโหขึ้นมาอย่างที่สุดก่อนจะใช้ฝีเท้าเตะ ไหล่ของคนคุมคุมรถคนหนึ่งเข้าอย่างจัง
“โอ๊ย!” คนผู้นั้นร้องโอดครวญก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ ก้มหน้าทำความเคารพโธมัส
“ทำไมสารรูปพวกแกถึงเป็นแบบนี้ หลับในเวลางานแบบนี้มันน่า....” โธมัสส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่าย “ เอาล่ะ!เชมมี่หายไปไหนรู้มั้ย -- ไม่รู้เหรอ” โธมัสตบหน้าคนผู้นั้นเมื่อเขาส่ายหน้าไม่รู้
“งั้นรีบปลุกพวกแกเลยนะ ไปตามหาลูกฉันให้ทั่วบ้านเลย! ไป!”
เขามองสภาพคนพวกนั้นก่อนปล่อยลมหายใจแรงๆออกมาแล้วเดินเข้าไปในคฤหาสน์อย่างไม่พอใจ
....................O-o..................
อ่านถ้าชอบก็ช่วยให้คะแนนหรือเม้นๆกันเข้ามาเยอะๆนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น