The illomen ลางร้ายมาเยือน

ลำดับตอนที่ #8 : ลางร้ายที่ 7 : เริ่มเดินทาง

                       “นี่ละเพาว์เวอร์ออฟสเทรท” เชมมี่ผายมือไปยังรถคันสีขาวสะอาดที่ตั้งเด่นสง่าอยู่บนผืนพรมสีน้ำตาลในโรงรถ C ที่สะอาดไม่แพ้กับสีของรถ อุปกรณ์ตกแต่งภายในโรงรถก็ยังคงดูหรูหรา จนไม่น่าเชื่อว่านี้คือโรงรถหรือห้องรับประทานอาหารกันแน่…



    “ปิ๊ป”



  เชมมี่เปิดล็อครถด้วยรีโมตก่อนขึ้นรถไปพร้อมคิวมาสและโยะโกะ  สภาพรถภายในก็เหมือนกับรถทั่วๆไป มีพวงมาลัย คันเร่ง เกียร์ แต่เมื่อเธอลองสังเกตดูดีๆอีกครั้ง มันมีจอโทรทัศน์ขนาดเล็กกะทัดรัดอยู่ด้านหน้าตรงและมีปุ่มต่างอีกประมาณ6-7ปุ่ม แต่ละปุ่มต่างมีสัญลักษณ์เล็กๆกำกับอยู่ด้วย  มันคงไม่ยากหากเธอจะใช้โดยสังเกตสัญลักษณ์นั้น



    เธอเริ่มสตาร์ทรถ เสียงเครื่องยนต์รถยนต์คันนี้เป็นเสียงที่ถูกออกแบบมาเบามากๆ จึงไม่เป็นอุปสรรคที่โธมัสหรือคนในบริเวณนั้นจะได้ยิน  เชมมี่รู้สึกว่าขาของเธอจะเหยียบเครื่องเร่งไม่ถึง เธอเกี่ยวเส้นผมที่เกะกะนั้นออกจากใบหน้าพลางมองไปรอบๆว่ามีอะไรที่ช่วยปรับเลื่อนที่นั่งได้บ้าง



         \"คงจะเป็นปุ่มนี้ล่ะ\" สิ่งที่ทำให้เธอมั่นใจได้ก็คือสัญลักษณ์รูปเก้าอี้



         \"ปิ๊ป\" เธอกดปุ่มนั้น



         \"พรึ่ก!\"



  เก้าอี้เลื่อนไปข้างหลังอย่างเร็วทำเอาเธอสะดุ้งเล็กน้อย

            

               แล้วก็กดอีกสองครั้งมันจึงเข้าไปใกล้พวงมาลัยเมื่อเธอมั่นใจว่ามันทำให้เธอขับรถได้พอเหมาะพอดีแล้ว  เธอก็ออกรถโดยลังเลเพราะเธอไม่มีความชำนาญในด้านนี้และอายุก็ไม่ถึงที่จะขับรถได้ดีด้วย   แต่สิ่งที่ช่วยเธอได้ในการขับขี่คือการที่เธอชอบสังเกต และเธอก็ได้สังเกตคนขับรถเป็นประจำว่าเขา    เหยียบอะไรตรงไหนบ้างแต่มันก็ขับไม่ได้ง่ายเหมือนที่เธอคิด  



        ยานพาหนะสีขาวสง่าแล่นออกมาสู่ลานกว้างที่ราดด้วยปูนซีเมนต์หน้าโรงรถ ที่มองเห็นสวนหย่อมและสระว่ายน้ำที่มีพื้นน้ำสีครามประกายด้วยแสงส้มอมเหลืองของดวงตะวัน

                ยานพาหนะคันนี้จอดอยู่ที่เดิมท่ามกลางแสงอาทิตย์อ่อนๆเพราะคนขับที่เป็นเด็กสาวน้อยไร้เดียวสากำลังสังเกตปุ่มที่จะทำให้มันแล่นได้อย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลบดังที่กล่าวกับคิวมาสและโยะโกะ



    “ อันไหนดีล่ะเนี่ย อ่ะ นั่นปุ่มนั้นมีสัญลักษณ์รูปไฟด้วย หมายถึงเพิ่มความเร็วหรือเปล่านะ\"



    “นี่ก็ลองกดดูสิ” คิวมาสบอกเธอเพื่อเป็นการตัดสินใจให้ได้ออกจากที่นี่เร็วๆ และเชมมี่ก็ทำตาม  แต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดไว้เพราะ

    ทันทีที่เธอกดรถมันกลับไม่พุ่งตรงไปข้างหน้าหากแต่



    “อ๊าก!…”



         เสียงของทั้งสามดังขึ้นเพราะความเสียวในท้องเหมือนลำไส้ในตัวพวกเขาเลื่อนขึ้นลงไปมา



         เพราะรถได้ทะยานขึ้นสู่ฟ้าเบื้องบนด้วยแรงของพลังงานเชื้อเพลิงจำนวนมากที่อัดแน่นใต้ท้องรถดันให้รถยนต์ที่ดูเหมือนเป็นเพียงมดตัวเล็กๆพุ่งขึ้นสู่ฟ้าได้อย่างง่ายดาย



    “นี่มันอะไรกัน มันไม่ใช่ปุ่มให้รถขับไปเร็วนี่” โยะโกะที่ขนลุกตั้งชันอยู่เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าหวาดเสียวสุดๆ



    “ ปุ่มไหนล่ะที่จะทำให้มันหยุด\"    เธอเบิกตากว้าง ภาพเบื้องหน้ามองไม่ออกเลยว่าอะไรคืออะไรเพราะด้วยความเร็วของตัวรถทำให้ภาพต่างๆเป็นเพียงเส้นสีเล็กๆผ่านไปตลอดอย่างรวดเร็ว  



    “เอาล่ะว้า กดมันทุกปุ่มนี่แหละ”



     “ปิ๊ป ปิ๊ป ปิ๊ป ปิ๊ป ปิ๊ป ปิ๊ป!”



    เธอกดปุ่มทุกปุ่ม รถหยุดชะงักลงแล้วก็



    “อ๊าก”  



                ความรู้สึกของทั้งสามในตอนนี้เหมือนตอนที่รถเริ่มพุ่งทะยานสู่ฟ้าอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันกำลังตกลงสู่พื้นดินเบื้องล่าง



    “ตกลงไปท่านลองนึกสิว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น” คิวมาสเอ่ยแล้วปิดตาอย่างหวาดเสียว เชมมี่และโยะโกะก็เช่นกัน  เพราะรถที่ลงสู่พื้นในแนวดิ่งอย่างนี้ ถ้าลงสู่พื้นอย่างเร็ว ไม่ระเบิดก็ไม่รู้จะเรียกว่าไงแล้วล่ะ



     “ทำไมรถมันไม่ตีลังกาไปมาเลยล่ะ”   โยะโกะเอ่ย



    “เออนั่นสิ” เชมมี่ก็ดูจะสงสัยเหมือนกัน



-------------------------------------------------------------------------------



วิจารณ์หน่อยนะค่ะ หรือยังไงก็ถ้าชอบช่วยคอมเม้นหรือโหวตก็ยิ่งดี

ขอบคุณค่ะ

butter blue........