MEMORY..FRIEND

"กุรุ้ความรู้สึกมึงแล้วธัน"

"มึง...เอ่อ...จริงหรอ?"

ผมถามออกไปด้วยใบหน้าที่กำลังสับสนและเขินไปพร้อมกันว่าสิ่งที่คิทเข้าใจนั้นมันตรงกันกับความหมายที่ผมเข้าใจรึเปล่า

"กุก็ชอบมึงนะ"

"/////"

"แต่..."

"แต่อะไร?"

ในตอนที่คิทเอ่ยคำว่าแต่ออกมานั้นใจผมมันสั่นรัวๆราวกับจะผิดหวังเลย ผมได้เเค่ภาวนาไม่ให้เป็นแบบที่ผมคิดแล้วน้ำตามันก็ค่อยๆไหลออกมาพร้อมใบหน้าที่แดงก่ำเปี่ยมด้วยความผิดหวัง

"แต่กุว่ากุรักมึงไปแล้วว่ะ"

"....กู..กูก็รักมึงนะคิท..ฮึก..ฮือออ"

ผมดีใจมากที่คิดทพูดแบบนั้นออกมาจนทำเอาผมเขินหน้าแดงและน้ำตาที่อดทนไว้มันก็ไหลจนผมไม่ทันจะได้เช็ดเลยสักนิด

"คบกับกูนะ..ธัน"

"อือ...เรา..คบกันแล้วนะ"

"ค้าบบที่รักของผม"

.....ย้อนช่วงเวลาไปเหตุการณ์เมื่อหกเดือนก่อนผมได้ขึ้นชั้นม.3มาพร้อมกับคนที่ผมชอบแต่ว่า

.......มัน...มันเป็นผู้ชายเหมือนผมก๋ไม่รู้นะว่าชอบมันไปได้ไงแต่ผมชอบมันเข้าปีที่สามแล้วครับ..อ้อ..ผมลืมบอกผมชื่อธันครับส่วนไอคนที่ผมชอบมันชื่อคิทแล้วมันก็__

"ไอธัน!..มึงเรียกกูไมวะ"

มันวิ่งเข้ามาหาผมอย่างไวเเล้วเรียกชื่อผมพร้อมกับใช้เเขนหนักๆของมันโอบคอผมเอาไว้จนผมแทบหัวฟาดกับโต๊ะเรียนแล้ว!

"กุไม่ได้เรียกว้อยย!"

"ละมึงคุยไรคนเดียวอ่ะ"

"เสือก..สัส!"

"อ่าวๆไอธันเดี๋ยวนี้กล้าขึ้นเสียงออไอสัส"

"เออออ"

**มวฟ**

"ไอเชี่ยคิ__อ้ากกก"

ไอคิทแม่งกัดคอผมซะเเรงจนผมพูดแทบไม่ออกแล้วกร้องลั่นห้องจนเพื่อนมองกันหมด!!อายแทบบ้าเลยไอเวร!!

"ชอบอ่ะดิ"

มันหันมามองหน้าผมแบบน้ำลายยืดๆแล้วแสยะยิ้มใส่ผมอยากกระทืบแทบบ้า

"ไม่เว้ย..ไอ้เ**ย!!*

"อีกรอบปะๆ"

"ไม่"

ผมทำหน้านิ่งใสมันแต่มันก็ทำอีกรอบจนเข้าเรียนทำให้วันนั้นผมมีแต่คลาบน้ำลายกับรอยกัดเต็มคอไปหมดแค้นชิบห**!!

*****EP1...k1******