คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ (รีไรท์)
บทนำ
ติณฑ์ หรือ ติวานนท์ ที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศหลังจากเรียนจบปริญญาโท จากมหาวิทยาลัยชื่อดังจากมหานครนิวยอร์กเมืองแห่งน้ำหอมและสเน่ห์มนตราของเมืองนครเอกของโลก
เขาตัดสินใจกลับมาเพื่อบริหารธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลกันอทิวราห์ซึ่งเป็นกิจการฟาร์มมุกของครอบครัวที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในจังหวัดนั้นและเขายังร่วมลงทุนทำธุรกิจกับครอบครัวคณรัตน์โพฆินที่ขึ้นชื่อเรื่องการทำเครื่องเงิน จึงเกิดแบรนด์ TJ Jewelryขึ้นมา โดยส่งออกเครื่องประดับส่งตีตลาดไปยังต่างประเทศและในประเทศเพื่อนบ้านสร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำ เกือบ 7 ปีที่เขาปล่อยให้จุลจักรทำคนเดียว ซึ่งนานมานานเกินไปจนมันจะถอนออกแล้วเพราะมันบอกว่าเหนื่อย
ร่างสูงก้าวขึ้นมาบนฝั่งท่าเรือโดยมีลูกน้องมารอรับเพื่อไปยังเกาะมุกอันดามัน เรือที่ใช้โดยสารเป็นเรือหาปลาของชาวประมงที่มารับเขาที่ฝั่งไม่นานนักก็ไปถึงยังบ้านพักบนเกาะ ติณฑ์เดินถือกระเป๋าเดินทางเข้ามายังตัวบ้าน
ไม่ได้มาที่หลายปีเกือบ 7 ปีได้ที่นี่ทุกอย่างภายในบ้านยังคงเหมือนเดิม สักพักหนึ่งก็มีแม่บ้านเดินมาต้อนรับป้าอรเดินมากอดคุณหนูคนโตของบ้านด้วยความคิดถึง
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะคุณหนู”
“คิดถึงป้าอรเหมือนกันครับ แล้วนี่…” ติณฑ์ถามหาน้องชายของตัวเอง ป้าอรทำสีหน้าลำบากใจเล็กน้อย
“คุณตรัยอยู่ข้างบนค่ะ คุณหนูขึ้นไปหาคุณหนูเล็กเถอะ เดี๋ยวป้าไปหาอะไรให้ทานนะคะ กลับมาเหนื่อยๆ”
พอป้าอรเดินหันหลังออกไป ร่างสูงกำลังจะก้าวเข้าไปชั้นบนเพื่อที่จะสำรวจเข้าไปในห้องนอนของตนเอง เขาก้าวเพียงจะถึงขั้นบนสุดก็ได้ยินเสียงเหนี่ยวไกปืนที่ดังลั่น
ปัง
ร่างสูงได้ยินเสียงปืนจากห้องของน้องชายเพียงคนเดียวของเขา ' ตรัย หรือ ตรัยภูมิ' เมื่อเปิดประตูก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น ร่างสูงโปร่งที่นอนจมกองเลือดอยู่ที่พื้นติณฑ์อุ้มน้องชายของเขาไว้ในอ้อมแขนพร้อมเขย่าร่างให้น้องเขาตื่น
"ตรัย มึงทำแบบนี้ทำไม ฟื้นสิวะ ไหนมึงบอกคิดถึงกูไง" เขาเขย่าร่างไร้วิญญาณของน้องชายของตน
แม่บ้านที่วิ่งขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงปืนที่ดังลั่นก่อนจะกรี๊ดกับภาพที่เห็นคือร่างของตรัยภูมินอนแน่นิ่งจมกองเลือด นัยน์ตาเบิกโพรง ภาพทุกอย่างเป็นความทรงจำอันเลวร้ายของทุกคนในบ้าน ติณฑ์กอดร่างไร้วิญญาณของน้องชายแน่น หลังจากที่ตำรวจเข้ามาชัณสูตรและหาหลักฐานการฆ่าตัวตายของตรัยภูมิ จนได้พบจดหมายฉบับหนึ่งที่ผู้ตายเขียนไว้ โดยมีเนื้อหาที่รำพึงรำพันถึงความรักที่มีต่อคนคนหนึ่ง
ถึง อาโปที่รัก
ถ้าอาโปได้อ่านจดหมายนี้นั้นแปลว่าตรัยไม่ได้อยู่ดูแลอาโปแล้วนะ ขอโทษที่ไม่เคยทำอะไรได้ดั่งใจ ขอโทษที่เป็นคนรักที่ดีให้ไม่ได้ ตรัยรักอาโปนะ
ด้วยรัก.
ตรัยภูมิ
ติณฑ์เสียใจที่ไม่สามารถปกป้องน้องชายของเขาได้ เขาร้องไห้อย่างหนัก จนไปเจอรูปถ่ายใบหนึ่งที่คว่ำหน้าอยู่บนโต๊ะของน้องชายของตนเป็นรูปคู่ระหว่างน้องชายของเขาและผู้ชายคนหนึ่ง
ร่างสูงจัดการขยำกระดาษในมือจนยับยู่ยี่เพราะผู้ชายคนนี้เป็นต้นเหตุที่ทำให้น้องชายของเขาเลือกที่จะจบชีวิต ไฟแค้นที่กำลังสุมอยู่ในอกเขาพร้อมที่จะมอดไหม้แผดเผาคนที่ทำให้น้องชายเขาตาย จะทำให้มันทรมานอย่างแสนสาหัสจำไปจนวันตาย
TBC.
ความคิดเห็น